Γράφει ο Γιάννης Λαζάρου
Για κάποιον ιδιαίτερο λόγο η υπόθεση καθηγητή Ρίχτερ δεν λέει να κλείσει. Επίσης για κάποιον μάλλον πιο ιδιαίτερο λόγο η εφημερίδα "Καθημερινή" λίγες ημέρες πριν την ημέρα Μνήμης της Μάχης της Κρήτης ξαναβγάζει στο προσκήνιο έναν καθηγητή που εμμένει στις απόψεις του ότι οι Γερμανοί "ιδεαλιστές" καταδρομείς σφαγιάστηκαν από τους Κρητικούς.
Αυτή την φορά ο Ρίχτερ με αφορμή την επιστολή του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης ο οποίος του ζητά να αποποιηθεί τον διδακτορικό τίτλο που του έχει δοθεί, επανέρχεται δριμύτερος μέσα από μία "ελληνική" εφημερίδα. "Τους είπα πως δεν θα το κάνω. Θα ήταν σαν να αποδέχομαι την κατηγορία πως είμαι ναζιστής. Αν θέλουν, ας έρθουν να μου τον πάρουν. Είμαι έτοιμος να τους απαντήσω, πως θα είναι μεγάλη τιμή για εμένα, πως θα είμαι ο δεύτερος Γερμανός στον οποίο θα συμβεί. Ξέρετε ποιος είναι ο πρώτος; Ο Τόμας Μαν και μαντέψτε ποιος του είχε αφαιρέσει τον διδακτορικό τίτλο! Οι ναζί".
Αφού έλουσε με το κοσμητικό επίθετο "ναζί" την Πρυτανεία της Κρήτης, λούζει και τους Κρητικούς: "Πολλές φορές στο παρελθόν έχω κάνει διορθώσεις, έχω ζητήσει συγγνώμη. Οι Κρητικοί όμως είναι φανατικοί, είναι μια διαφορετική... ράτσα".
Παίρνοντας θάρρος από την ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα που τον υποστήριξε ότι ένας ιστορικός κάνει έρευνα και πρέπει να έχει πλήρη ελευθερία σε ό,τι λέει, ο Ρίχτερ τώρα ως μεγάλος ιστορικός ξεπλένει σύσσωμα τα τάγματα του Ράιχ για τις κτηνωδίες που έχουν διαπράξει με αφορμή την αντίσταση των Κρητικών: "Συμφωνώ πως ηθικά ήταν λάθος, αλλά οι πράξεις αυτές των Γερμανών καλύπτονταν από τους νόμους".
Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Γερμανό καθηγητή ατομική ευθύνη για όσα διέπραξαν οι αξιωματικοί και στρατιώτες του Γ' Ράιχ δεν υπάρχει αφού ήταν νομικά καλυμμένοι!!!! Αυτό ισχύει βέβαια όχι μόνο για τη Μάχη της Κρήτης αλλά και για όλη την Ελλάδα. Ο νόμος είναι πάνω από την ηθική και νομίμως οι ναζιστές σφαγίαζαν, κατά τον καθηγητάκο.
Ποιος τελικά είναι ο ρόλος του καθηγητή Ρίχτερ και τι κάνει τελικά από το 1958 που πηγαινοέρχεται στην Ελλάδα ο οποίος χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως "δεύτερη πατρίδα του"; Την απάντηση την δίνει ο ίδιος κομπάζοντας ότι ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Σόιμπλε πριν από μερικούς μήνες του τηλεφώνησε και τον κάλεσε να δώσει στο υπουργείο Οικονομικών μια κεκλεισμένων των θυρών διάλεξη για την Ελλάδα. Πήρε το πρωινό τρένο για το Βερολίνο και βρέθηκε σε μια αίθουσα συνεδριάσεων του υπουργείου με πενήντα στενούς συνεργάτες του Σόιμπλε που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα.
"Τους μίλησα για τρεις ώρες αλλά άφηνα και χρόνο για ερωτήσεις, και είχαν πολλές. Αίσθησή μου είναι πως καθ’ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, δεν κατάλαβαν ποτέ ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας. Σαν αποτέλεσμα, νιώθουν αβοήθητοι. Θέλουν να βοηθήσουν αλλά ό,τι κάνουν είναι λάθος, γιατί απλά δεν ξέρουν την κουλτούρα σας.
Προσπαθούσα λοιπόν να τους δώσω να καταλάβουν τη σύνθετη «ελληνική» έννοια του «πελατειακού». Στη Γερμανία π.χ. έχουμε πελατειακές σχέσεις μεταξύ κομμάτων και μικρών ομάδων συγκεκριμένων συμφερόντων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουμε σύστημα που είναι βασισμένο στα ρουσφέτια όπως συμβαίνει ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα. Τους είπα επίσης πως δεν πρόκειται ποτέ η Ελλάδα να αποπληρώσει το χρέος της. Έδειξαν να συμφωνούν». Στη συνάντηση συζήτησαν και άλλα θέματα – τις γερμανικές αποζημιώσεις, το κατοχικό δάνειο. «Πιστεύω πως ήταν μια διαφωτιστική συνάντηση. Μάλιστα μερικές ημέρες μετά μου έστειλαν μέιλ με διευκρινιστικές ερωτήσεις. Πιστεύω πως θα με ξανακαλέσουν".
Αφού έκανε 3ωρη κοινωνιολογική-ανθρωπολογική-ψυχιατρική ανάλυση, ως νέος Μένγκελε για την "ράτσα των Ελλήνων" υπό το βλέμμα του Σόιμπλε και αφού συμφώνησαν ότι ο Έλληνες είναι ρουσφετολάγνοι και ποτέ δεν πρόκειται να αποπληρώσουν το χρέος, ο Ρίχτερ πήρε μπάλα και τις γερμανικές αποζημιώσεις. Κανένας δεν ξέρει τίποτε, αλλά μόνο ο Ρίχτερ. Λέει, λοιπόν: "Η Ελλάδα είναι μία από τις δύο χώρες που αποζημιώθηκαν. Το πού κατέληξαν όμως τα χρήματα αυτά είναι ένα άλλο θέμα. Ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων “φαγώθηκε" από το πελατειακό κράτος".
Και εκεί που νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με έναν καθηγητή, παρασημοφορημένο και από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας για την ανιδιοτελή προσφορά του, και που μόνο με ντοκουμέντα αδιάψευστα μιλά, ρίχνει την φωτοβολίδα:
Το 1990 ήταν σε ένα Συνέδριο στην Θεσσαλονίκη και εκεί κάποιοι του είπαν ότι ένα μέρος των αποζημιώσεων (που πήρε η Ελλάδα) πήγαν σε Εβραίους που στήριζαν και ψήφιζαν το τότε κυβερνών κόμμα! "Αυτή την πληροφορία την έχω μέσα από την εβραϊκή κοινότητα. Ήμουν σε ένα συνέδριο το 1990 στη Θεσσαλονίκη και κάποιοι Εβραίοι που ανήκαν σε κόμμα της Αριστεράς μού είπαν πως όταν τα χρήματα έφτασαν στην Ελλάδα, τόσο οι ίδιοι αλλά και άλλα μέλη του κόμματός τους δεν ενημερώθηκαν ποτέ. Εγώ απλά μετέφερα αυτό που μου είπαν".
Ο σοβαρός ερευνητής πατάει τα λεγόμενα του σε κουτσομπολιά και η ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα τον σιγοντάρει όταν λέει ευθαρσώς μετά από μία "εμπεριστατωμένη έρευνα" που πρόσφατα ολοκλήρωσε πως "το κατοχικό δάνειο όχι απλά δεν υφίσταται ως θέμα αλλά στον τελικό υπολογισμό η Ελλάδα είναι η χώρα που χρωστάει στη Γερμανία και όχι το αντίστροφο".
Ο καθηγητάκος Ρίχτερ, που το επίσημο κράτος και η ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα του πλένει τα πόδια επανέρχεται με μία καινούργια ιστορική έρευνα που θα γίνει βιβλίο και με θέμα την Μικρασιατική Καταστροφή. Έρχεται η ώρα που ο "συνωστισμός στο λιμάνι" της Ρεπούση θα γίνει μία εκδρομή Ελλήνων του Πόντου και της Μικρασίας προς την Ελλάδα με έξοδα από την Κεμαλική Τουρκία και την συνδρομή της Γερμανοαυστριακής Αυτοκρατορίας.
Αυτός ο υπαλληλάκος του Ράιχ δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει από το να ασχολείται με την ρουσφετολάγνα, κλεπτομανή, ανιστόριτη, αχάριστη, αγνώμονα ράτσα των Ελλήνων. Δεν δικαιολογούνται διαφορετικά τα πάνω από 33 βιβλία και οι 200 δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά αποκλειστικά για την Ελλάδα. Φαίνεται ότι ο πατέρας του και όλο του το σόι έπαθε μεγάλο τράκο -όταν έκαναν το νόμιμο καθήκον τους ως ιδεαλιστές ιππότες του Γ' Ράιχ- από κάτι γύφτουλες, ανυπότακτους, ξεβράκωτους και νηστικούς Έλληνες.-
Στον τοίχο
Για κάποιον ιδιαίτερο λόγο η υπόθεση καθηγητή Ρίχτερ δεν λέει να κλείσει. Επίσης για κάποιον μάλλον πιο ιδιαίτερο λόγο η εφημερίδα "Καθημερινή" λίγες ημέρες πριν την ημέρα Μνήμης της Μάχης της Κρήτης ξαναβγάζει στο προσκήνιο έναν καθηγητή που εμμένει στις απόψεις του ότι οι Γερμανοί "ιδεαλιστές" καταδρομείς σφαγιάστηκαν από τους Κρητικούς.
Αυτή την φορά ο Ρίχτερ με αφορμή την επιστολή του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης ο οποίος του ζητά να αποποιηθεί τον διδακτορικό τίτλο που του έχει δοθεί, επανέρχεται δριμύτερος μέσα από μία "ελληνική" εφημερίδα. "Τους είπα πως δεν θα το κάνω. Θα ήταν σαν να αποδέχομαι την κατηγορία πως είμαι ναζιστής. Αν θέλουν, ας έρθουν να μου τον πάρουν. Είμαι έτοιμος να τους απαντήσω, πως θα είναι μεγάλη τιμή για εμένα, πως θα είμαι ο δεύτερος Γερμανός στον οποίο θα συμβεί. Ξέρετε ποιος είναι ο πρώτος; Ο Τόμας Μαν και μαντέψτε ποιος του είχε αφαιρέσει τον διδακτορικό τίτλο! Οι ναζί".
Αφού έλουσε με το κοσμητικό επίθετο "ναζί" την Πρυτανεία της Κρήτης, λούζει και τους Κρητικούς: "Πολλές φορές στο παρελθόν έχω κάνει διορθώσεις, έχω ζητήσει συγγνώμη. Οι Κρητικοί όμως είναι φανατικοί, είναι μια διαφορετική... ράτσα".
Παίρνοντας θάρρος από την ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα που τον υποστήριξε ότι ένας ιστορικός κάνει έρευνα και πρέπει να έχει πλήρη ελευθερία σε ό,τι λέει, ο Ρίχτερ τώρα ως μεγάλος ιστορικός ξεπλένει σύσσωμα τα τάγματα του Ράιχ για τις κτηνωδίες που έχουν διαπράξει με αφορμή την αντίσταση των Κρητικών: "Συμφωνώ πως ηθικά ήταν λάθος, αλλά οι πράξεις αυτές των Γερμανών καλύπτονταν από τους νόμους".
Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Γερμανό καθηγητή ατομική ευθύνη για όσα διέπραξαν οι αξιωματικοί και στρατιώτες του Γ' Ράιχ δεν υπάρχει αφού ήταν νομικά καλυμμένοι!!!! Αυτό ισχύει βέβαια όχι μόνο για τη Μάχη της Κρήτης αλλά και για όλη την Ελλάδα. Ο νόμος είναι πάνω από την ηθική και νομίμως οι ναζιστές σφαγίαζαν, κατά τον καθηγητάκο.
Ποιος τελικά είναι ο ρόλος του καθηγητή Ρίχτερ και τι κάνει τελικά από το 1958 που πηγαινοέρχεται στην Ελλάδα ο οποίος χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως "δεύτερη πατρίδα του"; Την απάντηση την δίνει ο ίδιος κομπάζοντας ότι ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Σόιμπλε πριν από μερικούς μήνες του τηλεφώνησε και τον κάλεσε να δώσει στο υπουργείο Οικονομικών μια κεκλεισμένων των θυρών διάλεξη για την Ελλάδα. Πήρε το πρωινό τρένο για το Βερολίνο και βρέθηκε σε μια αίθουσα συνεδριάσεων του υπουργείου με πενήντα στενούς συνεργάτες του Σόιμπλε που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα.
"Τους μίλησα για τρεις ώρες αλλά άφηνα και χρόνο για ερωτήσεις, και είχαν πολλές. Αίσθησή μου είναι πως καθ’ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, δεν κατάλαβαν ποτέ ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας. Σαν αποτέλεσμα, νιώθουν αβοήθητοι. Θέλουν να βοηθήσουν αλλά ό,τι κάνουν είναι λάθος, γιατί απλά δεν ξέρουν την κουλτούρα σας.
Προσπαθούσα λοιπόν να τους δώσω να καταλάβουν τη σύνθετη «ελληνική» έννοια του «πελατειακού». Στη Γερμανία π.χ. έχουμε πελατειακές σχέσεις μεταξύ κομμάτων και μικρών ομάδων συγκεκριμένων συμφερόντων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουμε σύστημα που είναι βασισμένο στα ρουσφέτια όπως συμβαίνει ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα. Τους είπα επίσης πως δεν πρόκειται ποτέ η Ελλάδα να αποπληρώσει το χρέος της. Έδειξαν να συμφωνούν». Στη συνάντηση συζήτησαν και άλλα θέματα – τις γερμανικές αποζημιώσεις, το κατοχικό δάνειο. «Πιστεύω πως ήταν μια διαφωτιστική συνάντηση. Μάλιστα μερικές ημέρες μετά μου έστειλαν μέιλ με διευκρινιστικές ερωτήσεις. Πιστεύω πως θα με ξανακαλέσουν".
Αφού έκανε 3ωρη κοινωνιολογική-ανθρωπολογική-ψυχιατρική ανάλυση, ως νέος Μένγκελε για την "ράτσα των Ελλήνων" υπό το βλέμμα του Σόιμπλε και αφού συμφώνησαν ότι ο Έλληνες είναι ρουσφετολάγνοι και ποτέ δεν πρόκειται να αποπληρώσουν το χρέος, ο Ρίχτερ πήρε μπάλα και τις γερμανικές αποζημιώσεις. Κανένας δεν ξέρει τίποτε, αλλά μόνο ο Ρίχτερ. Λέει, λοιπόν: "Η Ελλάδα είναι μία από τις δύο χώρες που αποζημιώθηκαν. Το πού κατέληξαν όμως τα χρήματα αυτά είναι ένα άλλο θέμα. Ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων “φαγώθηκε" από το πελατειακό κράτος".
Και εκεί που νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με έναν καθηγητή, παρασημοφορημένο και από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας για την ανιδιοτελή προσφορά του, και που μόνο με ντοκουμέντα αδιάψευστα μιλά, ρίχνει την φωτοβολίδα:
Το 1990 ήταν σε ένα Συνέδριο στην Θεσσαλονίκη και εκεί κάποιοι του είπαν ότι ένα μέρος των αποζημιώσεων (που πήρε η Ελλάδα) πήγαν σε Εβραίους που στήριζαν και ψήφιζαν το τότε κυβερνών κόμμα! "Αυτή την πληροφορία την έχω μέσα από την εβραϊκή κοινότητα. Ήμουν σε ένα συνέδριο το 1990 στη Θεσσαλονίκη και κάποιοι Εβραίοι που ανήκαν σε κόμμα της Αριστεράς μού είπαν πως όταν τα χρήματα έφτασαν στην Ελλάδα, τόσο οι ίδιοι αλλά και άλλα μέλη του κόμματός τους δεν ενημερώθηκαν ποτέ. Εγώ απλά μετέφερα αυτό που μου είπαν".
Ο σοβαρός ερευνητής πατάει τα λεγόμενα του σε κουτσομπολιά και η ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα τον σιγοντάρει όταν λέει ευθαρσώς μετά από μία "εμπεριστατωμένη έρευνα" που πρόσφατα ολοκλήρωσε πως "το κατοχικό δάνειο όχι απλά δεν υφίσταται ως θέμα αλλά στον τελικό υπολογισμό η Ελλάδα είναι η χώρα που χρωστάει στη Γερμανία και όχι το αντίστροφο".
Ο καθηγητάκος Ρίχτερ, που το επίσημο κράτος και η ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα του πλένει τα πόδια επανέρχεται με μία καινούργια ιστορική έρευνα που θα γίνει βιβλίο και με θέμα την Μικρασιατική Καταστροφή. Έρχεται η ώρα που ο "συνωστισμός στο λιμάνι" της Ρεπούση θα γίνει μία εκδρομή Ελλήνων του Πόντου και της Μικρασίας προς την Ελλάδα με έξοδα από την Κεμαλική Τουρκία και την συνδρομή της Γερμανοαυστριακής Αυτοκρατορίας.
Αυτός ο υπαλληλάκος του Ράιχ δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει από το να ασχολείται με την ρουσφετολάγνα, κλεπτομανή, ανιστόριτη, αχάριστη, αγνώμονα ράτσα των Ελλήνων. Δεν δικαιολογούνται διαφορετικά τα πάνω από 33 βιβλία και οι 200 δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά αποκλειστικά για την Ελλάδα. Φαίνεται ότι ο πατέρας του και όλο του το σόι έπαθε μεγάλο τράκο -όταν έκαναν το νόμιμο καθήκον τους ως ιδεαλιστές ιππότες του Γ' Ράιχ- από κάτι γύφτουλες, ανυπότακτους, ξεβράκωτους και νηστικούς Έλληνες.-
Στον τοίχο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες