Χούντα τότε, χούντα τώρα...

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος 

Επέτειοι και συγκρίσεις. 
Η επταετία των συνταγματαρχών και η εξαετία των μνημονίων.
Μήπως είναι άραγε ''ανίερη'' η σύγκριση των δύο αυτών περιόδων; Γιατί όμως; 

Πρώτο και καλύτερο, τώρα όπως και τότε έχουμε χάσει την εθνική μας κυριαρχία.

Και μάλιστα τώρα ακόμη περισσότερο, ακόμη πιό εξώφθαλμα: απαγορεύεται απ' τους  ''εταίρους''  και τους ''θεσμούς'' η οποιαδήποτε λήψη απόφασης, η παραμικρή νομοθέτηση, χωρίς την σύμφωνη γνώμη τους. 

(Και για να τελειώνει το καλαμπούρι με τον όρο ''θεσμοί'': 
Οι ''αριστεροί'' απατεώνες που τόλμησαν να προσδιορίσουν ως θεσμούς την συμμορία των τεχνοκρατών που λυμαίνεται την χώρα μας, και να τους προσδώσουν την έννοια του θεσμού, προκειμένου να μην χρησιμοποιήσουν την λέξη ''τρόϊκα'' την οποία αφόριζαν και υποτίθεται πως θα έδιωχναν απ' την χώρα και μόνο γι αυτόν τον λόγο, για παραπλάνηση του λαού, και για την σκύλευση του όρου ''θεσμός'', θα έπρεπε να ανέβουν στο ικρίωμα της αγχόνης).

Δεύτερον,  τώρα όπως και τότε το Σύνταγμα της χώρας έχει πάψει να ισχύει, έχει καταπατηθεί πολλαπλά από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις.

Και μάλιστα τώρα ακόμη περισσότερο, μιά και τότε είχαν ανασταλεί ορισμένα μόνον άρθρα του Συντάγματος (ήταν βέβαια στην διακριτική ευχέρεια των δικτατόρων και η ολοκληρωτική του κατάργηση), ενώ σήμερα έχει καταπατηθεί το σύνολο του πνεύματος του Συντάγματος, που αφορά την ισονομία, την περιουσία των πολιτών, το προσωπικό άσυλο, το δικαίωμα στην εργασία, και τόσα άλλα.

Τρίτον, το αντίστοιχο του περιορισμού της ελευθερίας λόγου και έκφρασης που ίσχυσε στην επταετία της χούντας, έχει αντικατασταθεί στην χούντα των μνημονίων αφ' ενός από την κομματοσκυλοποίηση (δεν βρίσκεις δουλειά, ούτε διορίζεσαι κάπου αν δεν είσαι προσκυνημένο μνημονιακό κομματόσκυλο) και αφ' ετέρου από την έλλειψη δικαιώματος των πολιτών να υπερασπιστούν την περιουσία τους εναντίον των αυθαίρετων και αντισυνταγματικών τακτικών υπερφορολόγησης, των εντελώς αντισυνταγματικών περικοπών των συντάξεων (αφού άλλα είχαν συνυπογράψει κράτος και εργαζόμενος κατά την διάρκεια του εργασιακού βίου του σημερινού συνταξιούχου), και της αυθαίρετης μετατόπισης προς τα κάτω της οικονομικής έννοιας του πλούτου και της φτώχειας.

Όσο για τους διωγμούς των τότε αντικαθεστωτικών, έχουν τώρα αντικατασταθεί απ' τους διωγμούς των άξιων, των αντιμνημονιακών και όσων δεν ορκίζονται στον θεό των δωσιλόγων, το ευρώ, μέσα στους ναούς της Ενωμένης Ευρώπης των τοκογλύφων: τις τράπεζες.

Τολμούμε να ισχυριστούμε πως η χούντα των μνημονιακών κυβερνήσεων είναι κατά πολύ χειρότερη εκείνης της επταετίας.

Στο κάτω κάτω τότε ήξερες με ποιούς είχες να κάνεις, ήξερες αν έπρεπε ή αν ήθελες να αντιδράσεις, ήξερες ποιοί είναι με την δημοκρατία και ποιοί όχι.

Τώρα με τον φερετζέ του αριστερού και του δημοκράτη γενικότερα, οι πολιτικοί απατεώνες θέλουν να σε φέρουν στο δίλημμα της αντίδρασης ή όχι, ενώ οι ίδιοι διαπράττουν αίσχη εις βάρος του λαού, της ελευθερίας της δημοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.

Ζητούμενο τώρα πολύ περισσότερο από τότε, η ελευθερία και η ανεξαρτησία της πατρίδας.

Πιό πολύ επίκαιρο παρά ποτέ σήμερα το σύνθημα: Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία.

Καθήκον κάθε πραγματικού δημοκράτη και ελεύθερα σκεπτόμενου έλληνα, η αντίσταση και εκδίωξη της χούντας των μνημονίων και των δωσιλογικών της κυβερνήσεων!.. 

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
από Ας Μιλήσουμε Επιτέλους