andrikakisalekos@gmail.com
Είναι η πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες, εκτός από την υπόθεση του κλεισίματος της ΕΡΤ, που οι δημοσιογράφοι απεργούν τόσες μέρες στην Ελλάδα. Για να υπερασπιστούν το δημόσιο ταμείο τους και τον οικονομικό τροφοδότη, το αγγελιόσημο.
Σε μια χώρα που κάνει τεράστια προσπάθεια να κρατήσει το κεφάλι της έξω από το νερό, όταν κάποιοι της το πατούν για να το κρατήσουν μέσα, θα σήκωνε μεγάλη συζήτηση για το αν εξηγείται αυτή η αντίδραση του δημοσιογραφικού κόσμου της χώρας.
Πάντα σε σχέση με αυτή τη συγκυρία αλλά και τα φαινόμενα που προηγήθηκαν. Δεν υπήρξαν, δηλαδή, οι ίδιες δυναμικές αντιδράσεις του οργανωμένου δημοσιογραφικού κόσμου στα γνωστά φαινόμενα της διαπλοκής με την πολιτική και οικονομική εξουσία, δεν υπήρξε η ίδια αντίδραση στο καθεστώς δουλείας της μεγάλης πλειοψηφίας του κλάδου (για να μην υπάρχει λάθος εντύπωση, οι προβεβλημένοι και χρυσοπληρωμένοι είναι οι λίγοι, πίσω ακολουθεί μια μάζα που κάνει τη δουλειά και πληρώνεται, αν πληρώνεται, πάντα ψίχουλα).
Δεν υπήρξε η ίδια δυναμική αντίδραση στις προσπάθειες φίμωσης της ενημέρωσης, στις διώξεις, τις αγωγές το κυνηγητό όσων δεν συνεμορφώθησαν με τα όσα ήθελε η εξουσία. Και, κυρίως, δεν υπήρξε η ίδια αντίδραση όταν την Ελλάδα, άρα και τον δημοσιογραφικό κόσμο, έπνιξαν τα μνημόνια και ένα ανελεύθερο (και πολιτικά) καθεστώς που επιβλήθηκε στη χώρα.
Έστω και σήμερα όμως, η απόφαση ήταν για απεργίες, να σιγήσει η ενημέρωση. Όχι ότι θα έχανε κάτι ο πολίτης, δηλαδή, με την έλλειψη ενημέρωσης - διαπλεκόμενη, σε γενικές γραμμές. Όμως και αυτή η "χαλασμένη" ενημέρωση είναι προτιμότερη από την απόλυτη σιγή.
Η ουσία όμως είναι ότι η απεργία αποφασίστηκε. Και όντως το δικαίωμα στην απεργία είναι ιερό, οφείλεις να το σέβεσαι, ακόμα κι αν έχει επιφυλάξεις για όλους τους λόγους που προαναφέρθηκαν. Γι αυτό κι εμείς εδώ στο Candianews, για λόγους αρχής, δεν αμφισβητήσαμε ούτε στιγμή την αυτονόητη συμμετοχή μας. Στην 48ωρη δεν ανέβηκε ούτε είδηση. Ούτε θα μπορούσε. Κι ας χάναμε "χτυπήματα" ή ό,τι άλλο. Ούτε και στην σε εξέλιξη απεργία.
Δε σπάσαμε στα κρυφά την απεργία, όπως άλλοι, για να ανεβάσουμε ειδήσεις διαφημιζόμενων, αλλάζοντας την ώρα της δημοσίευσης. Η ανακοίνωση - για να μιλάμε καθαρά και με παράδειγμα- των έκτακτων δρομολογίων των Μινωικών την Παρασκευή, δεύτερη μέρα της πρώτης 48ωρης απεργίας των δημοσιογράφων, στάλθηκε στα μέσα ενημέρωσης το απόγευμα της Πέμπτης, δηλαδή της πρώτης μέρας.
Δημοσιεύτηκε σχεδόν παντού, με αλλαγμένη ώρα, πριν τις 6 το πρωί, ώστε να φαίνεται ότι αναρτήθηκε πριν την έναρξη της απεργίας! Η ανάρτηση δηλαδή εμφανίζεται περίπου 12 ώρες πριν την αποστολή της ανακοίνωσης!
Εμείς απαντήσαμε το αυτονόητο, όσο κι αν αυτό κοστίζει: απεργούμε, είναι θέμα αρχής, δε θα δημοσιεύσουμε καμιά είδηση όσο απεργούμε.
Και δεν ήταν η μόνη είδηση για την οποία έσπασε η πρώτη απεργία. Παραδειγματικά αναφέρεται, καθώς έχει σχέση με έναν μεγάλο διαφημιζόμενο των τοπικών μέσων της Κρήτης.
Η νέα απεργία, από τα ξημερώματα της Κυριακής, εξέθεσε ακόμα περισσότερα μέσα και περισσότερους "ταγούς" της ενημέρωσης στην Κρήτη. Θαύμασα περισσότερο κείμενο ιδιοκτήτη τοπικής ιστοσελίδας που "αμπαλάρισε" τις απόψεις του κατά της απεργίας - ανακοινώνοντας ότι τα μέσα του θα μεταδίδουν ειδήσεις- με τον "πιασάρικο" τίτλο, ειδικά για τις ημέρες αυτές, ότι "η ενημέρωση δε φιμώνεται"!
Προφανώς αυτή η "φίμωση" δεν ίσχυε για περικοπές μισθών και απολύσεις, από το πρώτο διάστημα των μνημονίων, δεν ίσχυε όταν λίγες ημέρες μετά την εκλογή Σαμαρά, το 2012, έδινε άδεια διαρκείας (απόλυση, δηλαδή) στον υπογράφοντα επειδή οι ραδιοφωνικές του εκπομπές δεν ήταν αρεστές στους παράγοντες του καθεστώτος Σαμαρά - Βενιζέλου.
Θαύμασα και μερικά άλλα κείμενα, εκείνων που έσπασαν "κρυφά" (αλλάζοντας χρόνους δημοσίευσης) την απεργία, αλλά ξιφουλκούσαν κατά των άλλων που την έσπασαν φανερά!
Ποιοι τα έκαναν αυτά και πολλά άλλα; Εκείνοι που τόσα χρόνια σιωπούσαν ό,τι κι αν συνέβαινε στη χώρα. Ίσως γιατί είχαν λόγο να το κάνουν. Είναι οι ίδιοι που κήρυξαν επανάσταση τον τελευταίο χρόνο, που ανακάλυψαν τα μνημόνια και τις συνέπειές τους, τους νεόπτωχους Έλληνες, τα χάλια της παιδείας, τη διάλυση των νοσοκομείων, την ανεργία, τον εξευτελισμό της χώρας και των πολιτών, είναι οι ίδιοι που ταύτισαν (και πάλι) την πολιτική τους γραμμή κατά πώς βολεύει ένα σύστημα καταστροφής: σιωπή πριν, δυνατή φωνή για την καταστροφή του τελευταίου χρόνου.
Δείτε τα μέσα. Δείτε ποιοι και σήμερα έσπασαν την απεργία.
Για μια χούφτα χτυπήματα και ευρώ...
(Διαφωνούμε, συμφωνούμε, εφόσον υπάρχει η απεργία, απεργοί θα είμαστε, όχι απεργοσπάστες. Κατά την απόφαση των οργανωτών της απεργίας, της Ομοσπονδίας και των Ενώσεων, μόνο ειδήσεις για την απεργία και τη διαπραγμάτευση δημοσιεύονται. Και για να ξεκαθαρίσουμε κάτι, το Candianews δεν πρόκειται να κόψει ούτε ευρώ από τους απεργούς εργαζόμενούς του, όσο κι αν κρατήσει η απεργία).
http://www.candianews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες