(Δομική) Ανεπάρκεια

Το χρέος (δηλαδή η κρίση δανεισμού που σκοπίμως μετατράπηκε σε κρίση χρέους) έβαλε την Ελλάδα στο φρενοκομείο, ου μην αλλά και σφαγείοτων Μνημονίων. Εκτοτε το χρέος (της χώρας προς τις τράπεζες που μετατράπηκε σε χρέος της χώρας προς άλλα κράτη) αποτελεί ταυτοχρόνως τη Δαμόκλειο σπάθη,

το καρότο, το μαστίγιο, το τυρί και τη φάκα.

Επανειλημμένως ο κ. Τσίπρας από τότε που γονάτισε, επικαλείται τη διευθέτηση του χρέους ως τον τελικό στόχο που θα δικαιώσει τους αισχρούς (από άποψη πολιτικής οικονομίας) και χυδαίους (εις όσα αφορούν την ανθρώπινη ζωή) εφαρμοστικούς νόμους, που ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλοτε μαζί με τη Δεξιά κι άλλοτε ως Δεξιά ο ίδιος, περνάει από τη Βουλή.

Για το χρέος η θέση των Δανειστών-Δυναστών είναι σαφής και μένει η ίδια, έτσι όπως ανακοινώθηκε στον κ. Σαμαρά, ήδη από το 2012. Περάστε τις αξιολογήσεις και είτα θέλει λάβετε (ίσως) έλεος. Και τι έλεος; Κι αυτό σαν τον ελλέβορο, δηλητηριώδες. Ητοι «επιμήκυνση» και (ίσως) μείωση επιτοκίων. Πράγματα εξίσου καταστροφικά, όπως μόλις προχθές το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής για πολλοστή φορά επανέλαβε, πράγματαθανατηφόρα καθώς κάθε τραπεζίτης (και τραπεζικός) καταλαβαίνει, πράγματαατελέσφορα καθώς κάθε πρωτοετής φοιτητής οικονομικών μπορεί να αποδείξει, πράγματα για ραγιάδες καθώς κάθε πολιτικός (δεξιός ή αριστερός) κατά βάθος γνωρίζει.

Παρά ταύτα, ο κ. Τσίπρας επανέρχεται κι όλο επανέρχεται στο πρόταγμα της διευθέτησης του χρέους (που ο ίδιος είχε καταγγείλει ως παράνομο καιεπαχθές) ωσάν να πρόκειται περί της Λυδίας λίθου για την επίλυση των προβλημάτων μας. Πρόκειται για μία δόλια και ανόητη τακτική, ανάλογη εκείνης του κ. Σαμαρά, διότι ο κ. Τσίπρας γνωρίζει ότι απλώς αγοράζει πολικό χρόνο (για το παραμύθιασμα όσων των ακολουθούν ακόμα) και πέραν τούτου Σόιμπλε!

Η «συζήτηση» των τελευταίων ημερών για το χρέος είναι άκρως ενδεικτική. Αμολάει μια παρόλα ο κ. Ντάισελμπλουμ, για να ενισχύσει τη διαδικασία αποδοχής και νέων σκληρών μέτρων εν όψει αξιολόγησης,

«ανησυχεί» ο κ. Μοσκοβισί μήπως και την πάρουμε στα σοβαρά (κυρίως ο κ. Μιχελογιαννάκης) και τον καθησυχάζει αμέσως ο Ολλανδός υπάλληλος του κ. Σόιμπλε: «επίτηδες το είπα». Και για να μην

υπάρχει σε κανένα πράσινο ανθρωπάκι στο σύμπαν αμφιβολία περί των επερχομένων, αμέσως ο κ. Σόιμπλε έβαλε τα πράγματα στον τάφο τους: «Ως το 2025 έχουν να πληρώνουν οι Ελληνες, δεν είναι το θέμα της ώρας» - της ώραςείναι η Ελλάδα, στα κάρβουνα...

Στην από Κλαούζεβιτς και άνω πολιτική της κυβέρνησης Παππά - Τσίπρα για το χρέος, προσέθεσε και την πινελιά του ο νέος αστέρας της βαθιάς αριστερής σκέψης, ο κ. Φάμελλος. Οστις ζήτησε απ’ την αντιπολίτευση να «βάλει πλάτη» για το εν λόγω πρόβλημα, προειδοποιώντας ταυτοχρόνως (επίσης το Σύμπαν) ότι αν εξαιτίας της αντιπολίτευσης δεν λύσει η κυβέρνηση το πρόβλημα,θα φταίει η αντιπολίτευση!! Νόμπελ Ευτελούς Κουτοπονηριάς δεν έχει ακόμα θεσπισθεί. (Σημείωση: ο λαμπρός

αυτός αστήρ της αριστερής σκέψης, απαντώντας σε ερώτηση του κ.Νίκου Χατζηνικολάου για την αφωνία Τσίπρα μπροστά σε τουρκικές προκλήσεις, όπως εκείνη της μη προσγείωσης στη Ρόδο, διακήρυξε προς την οικουμένη ότι η πολιτική μας είναι πολιτική «πράξεων και όχι λόγων». Ανακάλυψε, δηλαδή, αυτός ο τρισμέγιστος Κολόμβος ότι υπάρχει πολιτική χωρίς λόγια αλλά μόνο με πράξεις! Ετσι είναι γκντουπ, αν έτσι νομίζετε ουγκ.)

Κατά τα άλλα, αυτή η κυβέρνηση είναι πανέτοιμη να αντιμετωπίσει τη Νέα Δημοκρατία με ανακοινώσεις για τα ελληνοτουρκικά, αλλά όχι την πολιτική της Τουρκίας για το ίδιο θέμα. Ο κ. Τσίπρας είπε ότι η πολιτική τού casus belli είναι παρωχημένη (sic), για να εισπράξει την απάντηση με τις θέσεις της Τουρκίας για τον ελληνικό εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο. Προ αυτών των απαντήσεων, ο κ. Τσίπρας εσιώπησε.

Διότι, όπως λέει ο κ. Φάμελλος, υπάρχει η πολιτική των πράξεων κι όχι των λόγων. Φαπ η φουσκιά, κιχ εσύ.

Κατά τα υπόλοιπα, ο κ. Τσίπρας μόνον τα ζεϊμπέκικα του Γιωργάκη δεν χόρεψε στη Σμύρνη. Πλην όμως,

για να σοβαρευτούμε, τη στιγμή αυτή το τοπίο μέσα κι έξω απ’ τη χώρα μας είναι πιο ζοφερό και κινδυνώδες από ποτέ. Σειρά χωρών μάς κλείνουν τα σύνορα. Στο ανατολικό σύνορο, η Τουρκία προωθεί διαρκώς τις θέσεις της και προβάλλει νέες αξιώσεις. Το ΔΝΤ επιδιώκει κούρεμα του χρέους (για να μη χάσει τα λεφτά του) με παράλληλη εκτίναξη του ανύσματος των νέων μέτρων. Οι Ευρωπαίοι Δυνατοί περιμένουν την επιτυχία (θανατηφόρα για τους Ελληνες) τηςαξιολόγησης. Συνεπώς, ασφαλιστικό, φορολογικό, εργασιακά, δημοσιονομικά δεν είναι θέματα Κατρουγκαλοτρύφωνος, αλλά Σόιμπλε. Το προσφυγικόπρόβλημα τείνει να εξελιχθεί ανεξέλεγκτο. Οι επιδόσεις της ελληνικής κυβέρνησης κυμαίνονται σε τέτοια επίπεδα που να φέρνουν ante portas τον κ. Μητσοτάκη, δηλαδή έναν συνδυασμό υποτέλειας - νεοφιλελευθερισμού - ανικανότηταςπου σκοτώνει. Περί

όλων αυτών ο κ. Τσίπρας έκανε ό,τι μπόρεσε, διότι «δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς»...

YΓ.1: Ο κ. Τσίπρας θεωρεί το casus belli παρωχημένο, απομεινάρι της δεκαετίας του... 1960! Αυτό το λάθος δεν είναι απλώς πραγματολογικό. Φανερώνει ότι για αυτό το πρόβλημα (ή μάλλον και για αυτό το πρόβλημα) δεν ξέρει τι του γίνεται...

Τώρα που έμαθε (ελπίζω) ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν είναι το 50% του πληθυσμού στην Κύπρο, ίσως θα πρέπει να μάθει πότε και γιατί άρχισε η Τουρκία να απειλεί με το παρωχημένο casus belli.

ΥΓ.2: Επίσης ο κ. Τσίπρας παραξενεύθηκε που τον αναγόρευσαν διδάκτορα της πολιτικής οικονομίας, βρίσκοντας κάτι τέτοιο παράξενο για έναν αριστερό πολιτικό!! Η αλήθεια είναι ότι η πολιτική οικονομία είναι «ψωμοτύρι» για τους αριστερούς και η βάση της μαρξιστικής σκέψης. Δεν παίζεται ο άνθρωπος...

ο Στάθης στον Ενικό