Το διαβεβαίωσε ο πρωθυπουργός. Όπως ακριβώς το διαβεβαίωναν και όλοι οι προκάτοχοί του. Το επικύρωσε και η πλειοψηφία των εγχώριων ΜΜΕ με προεξάρχουσα την ακηδεμόνευτη από κυβερνητικές παρεμβάσεις ΕΡΤ: Η Ελλάδα - σε μια ακόμα σύνοδο της ΕΕ - κατήγαγε νίκη.
Έτσι πορευόμαστε δεκαετίες τώρα. Από την εποχή του Μάαστριχτ και των «απάνεμων λιμανιών» του ευρώ μέχρι και τις «17 ώρες διαπραγμάτευσης» του Τσίπρα, έχουμε βαρεθεί να… νικάμε. Πάμε από νίκη σε νίκη. Από επιτυχία σε επιτυχία. Από θρίαμβο σε θρίαμβο. Κατά τα λοιπά ο γνωστός… πανωλεθρίαμβος της Ελλάδας στα 35 χρόνια ένταξής της στην «Αγία Οικογένεια» των Βρυξελλών, συνεχίζεται.
Ας δούμε μερικές βασικές παραμέτρους από τις οποίες συντίθεται το νικητήριο στεφάνι που κατάκτησε η Ελλάδα στην σύνοδο για το προσφυγικό:
α) Η Μέρκελ είπε στις δηλώσεις της ότι τα όσα αποφάσισαν και αναμένεται να επικυρώσουν στις 17 του μηνός οι «εταίροι» για τους πρόσφυγες - όσον αφορά την επιστροφή τους από την Ελλάδα στην Τουρκία - θα τύχουν πλήρους εφαρμογής από την 1η Οκτώβρη. Η Ε.Ε. λέει από αρχές Ιουνίου.
Παρατήρηση: Είτε με τη μία είτε με την άλλη εκδοχή, αυτό σημαίνει ότι μέσα στο επόμενο διάστημα και με τους ρυθμούς έλευσης προσφύγων στην Ελλάδα που κινούνται μεταξύ 2 με 3 χιλιάδες την ημέρα, δυνητικά μέχρι Ιούνη ή Οκτώβρη θα μπορούσαν να έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα πάνω από 200.000 έως και 400.000 άνθρωποι!
β) Οι αποφάσεις της ΕΕ μιλούν για ένα ταμείο για το προσφυγικό, από το οποίο έχουν λαμβάνειν όλες οι χώρες της ΕΕ, ποσό ύψους 700 εκ. ευρώ μέχρι το 2018, με τα 400 εκατομμύρια από αυτά να διατίθενται μέσα στο 2016.
Παρατήρηση: Ακόμα κι αν αυτά τα χρήματα διατεθούν όλα στην Ελλάδα, οι καλοί μας «εταίροι» τι μας λένε και τι έχουν αποδεχτεί οι ακόμα καλύτεροι εγχώριοι κυβερνώντες μας; Ότι η Ελλάδα με το αστρονομικό ποσό των 3 ευρώ την ημέρα κατ’ άτομο θα πρέπει να καλύψει τις ανάγκες εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε βάθος – τουλάχιστον – τριετίας…
γ) Οι αποφάσεις της ΕΕ που αναμηρυκάζει το εγχώριο σύστημα του ευρωατλαντισμού λένε ότι η Τουρκία θα δέχεται την επιστροφή των ξεριζωμένων που έρχονται στην Ελλάδα από την Τουρκία.
Παρατήρηση: Αν ήταν τόσο αγνές οι προθέσεις της Τουρκίας τότε, αντί παιδιά, γυναίκες, άντρες, ηλικιωμένοι να γίνονται μπαλάκι μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας, γιατί η Τουρκία δεν υποχρεώθηκε στην πράξη και όχι στα λόγια να κάνει κάτι απλούστερο: Να πάρει μέτρα ώστε αντί αυτού του «πήγαινε – έλα» πολύ απλά να εξαρθρώσει τα κυκλώματα των δουλεμπόρων που κάνουν την διακίνηση από τα τουρκικά παράλια. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα…
δ) Για κάθε έναν Σύρο που επιστρέφει στην Τουρκία από την Ελλάδα, ένας Σύρος από την Τουρκία θα ταξιδεύει στην Ευρώπη, λένε οι αποφάσεις της ΕΕ. Αλλά αυτό το «πινκ - πονκ» προσφύγων τι σχέση έχει με τη Συνθήκη της Γενεύης που επιτάσσει την προστασία των προσφύγων όπου και αν βρίσκονται;
Παρατήρηση: Μην πάει το μυαλό σας ότι οι καλοί Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους σαν «δεμάτια». Προς Θεού! Κάτι τέτοιο δεν το επιτρέπουν τα… «ευρωπαϊκά ιδεώδη». Αυτό το «ένα μου – ένα σου» σε ανθρώπους αναφέρεται. Μόνο που πρόκειται για αιχμάλωτους ανθρώπους. Και ως γνωστόν στον πόλεμο, όπως αυτός που διαλύει χώρες στη Μέση Ανατολή, οι «ανταλλαγές αιχμαλώτων» συνηθίζονται.
***
Πίσω από τα παχιά λόγια, τον διακηρυκτικό κενό περιεχομένου λόγο, τους ευφημισμούς, την στρεψοδικία, τον ασύλληπτο ευρωενωσιακό φαρισαϊσμό, την διπλωματία του να ξερνάς και τις γελοιότητες του τύπου «βγήκαμε όλοι νικητές και χάσανε όλοι οι άλλοι»,
η ουσία των αποφάσεων της ΕΕ είναι ότι:
1) Τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας στην πραγματικότητα έκλεισαν και με τη βούλα των Βρυξελλών.
2) Η Τουρκία θα ανοιγοκλείνει την στρόφιγγα κατά δοκούν και ανάλογα με το παζάρι στο οποίο θα επιδίδεται κάθε φορά.
3) Η Ελλάδα, χωρίς να προσμετρούνται άλλες συνέπειες (όπως, για παράδειγμα, οι επιπτώσεις επί ζητημάτων εθνικής κυριαρχίας λόγω της παρουσίας του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο) θα παραμείνει για χρόνια ένας καταυλισμός ψυχών και ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης που θα λειτουργεί ως συρματόπλεγμα ασφαλείας για τους φίλους μας Ευρωπαίους από τα προσφυγικά μιάσματα…
Ο λόγος στον καλό συνάδελφο, τον σκιτσογράφο Πάνο Ζάχαρη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες