Ντοκουμέντο: Πως η κυβέρνηση Σαμαρά κάλυψε φοροφυγάδες

Γνώριζαν όλοι για τα cd από το 2012
Για "γελοιότητες" μιλάει το περιβάλλον του Κώστα Μπούρα

Ηταν σε μία από τις συναντήσεις του τέως πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά με τη Γερμανίδα καγκελάριο που μερίδα του Τύπου είχε παρουσιάσει ως εικόνα της αυστηρής δασκάλας προς τον «κακό» της μαθητή.

Κι ήταν μόλις δύο μήνες πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, τον Νοέμβριο του 2014, που ο τότε Ελληνας πρωθυπουργός προσήλθε στο Βερολίνο για ακόμη μια συνάντηση με προσδοκίες στήριξης από την Ανγκελα Μέρκελ, την οποία ωστόσο ποτέ δεν έλαβε.

Τα ντοκουμέντα της απόρρητης αλληλογραφίας, που δημοσιεύει σήμερα η «Εφ.Συν.», αποτελούν ίσως μία από τις αιτίες της συμπεριφοράς της καγκελαρίου.

Η γερμανική κυβέρνηση από το 2012 ακόμη είχε προσφέρει στην κυβέρνηση Σαμαρά, μέσω του δρος Μπόργιανς και με τη στήριξη του Β. Σόιμπλε, συνεργασία για επεξεργασία cd με ονόματα και Ελλήνων φοροφυγάδων, με καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ στο εξωτερικό, και με προφορική εντολή του γραφείου του τότε πρωθυπουργού ουδέποτε παρελήφθησαν.

Η εντολή για τη μη παραλαβή δόθηκε στον πρόξενό μας στη Γερμανία από τον τότε διευθυντή του γραφείου του Αντ. Σαμαρά, Κ. Μπούρα, όπως αποκαλύπτεται από την απόρρητη αλληλογραφία που δημοσιεύει σήμερα η «Εφ.Συν.».

Ερωτηθείς από την εφημερίδα μας ο και νυν διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Αντ. Σαμαρά δήλωσε πως «δεν ξέρει καν αυτή τη λίστα. Αλλωστε, τέτοιου τύπου ενημερώσεις γίνονται διά της υπηρεσιακής οδού». Πράγματι, δεν υπήρχε η «λίστα», αλλά υπήρχαν τα cd.

Ο πρόξενος όμως φρόντισε να καταστήσει γραπτώς ενήμερους και τον τότε υφυπουργό, υπεύθυνο για τις δαπάνες, Γ. Μαυραγάνη -ο οποίος επίσης δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ότι δεν είχε καμία ενημέρωση- και βεβαίως τους προϊστάμενους του στο ΥΠΕΞ. Κατά συνέπεια, εγείρονται πελώρια ερωτήματα. Κυρίαρχο, οι λόγοι για τους οποίους η κυβέρνηση Σαμαρά, διά του γραφείου του ίδιου του πρωθυπουργού, με προφορική εντολή αρνήθηκε να συνεργαστεί για τα επίμαχα cds.

Η εύκολη ερμηνεία θα μπορούσε να είναι ότι γνώριζε πως ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός δεν είχε τη δυνατότητα να τα διερευνήσει. Με τη μόνη διαφορά, όπως προκύπτει από όσα αργότερα είδαν το φως της δημοσιότητας, ότι οι Γερμανοί προσέφεραν και τεχνική υποστήριξη στη διερεύνηση του όλου θέματος. Και αυτή όμως αγνοήθηκε.

Οι λόγοι της άρνησης παραμένουν, λοιπόν, αδιευκρίνιστοι. Βεβαίως σήμερα έχει αποκαλυφθεί ότι ο στενός συνεργάτης του Αντ. Σαμαρά, Στ. Παπασταύρου, βρέθηκε, μέσω της λίστας Λαγκάρντ, με 5,4 εκατ. ευρώ στην HSBC Γενεύης και αναγκάστηκε να καταβάλει 3,3 εκατ. προκειμένου να «κλείσει» η υπόθεση.

Γεγονός όμως παραμένει ότι λίγους μήνες μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου- Κουβέλη και στη συνέχεια Σαμαρά - Βενιζέλου στην πορεία από το 2012 ώς το 2015 προχώρησε, κατ’ εντολή των δανειστών, ανάμεσα στα άλλα σε κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, αύξηση φόρων, περικοπές μισθών και συντάξεων, ενώ επί των ημερών τους τουλάχιστον ένα εκατομμύριο, νέοι κυρίως, άνθρωποι προστέθηκαν στις στρατιές των ανέργων.

Το μόνο που μετρούσε εκείνη την εποχή ήταν η επίτευξη του περίφημου πρωτογενούς πλεονάσματος. Η ευημερία των αριθμών εναντίον της ευημερίας των ανθρώπων. 

♦ Αναλυτικό ρεπορτάζ στην «Εφ.Συν. - Σαββατοκύριακο» που κυκλοφορεί: Τα αποδεικτικά στοιχεία της «επιχείρησης κάλυψης» μεγαλοκαταθετών στο εξωτερικό από την κυβέρνηση Σαμαρά.

============

Κύκλοι του συνεργάτη του Σαμαρά: "πρόκειται για γελοιότητες" 

Στο news247.gr/ διαβάζουμε:«Γελοιότητες» χαρακτήρισε τις αποκαλύψεις των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ το περιβάλλον του Κώστα Μπούρα, διευθυντή τότε του πρωθυπουργικού γραφείου. 

Υποστήριξαν μάλιστα ότι ο ίδιος ο Norbert Walter-Borjans έχει παραδεχτεί σε συνέντευξή του ότι το 2012 η λίστα δεν περιλάμβανε έλληνες φοροφυγάδες αλλά μόνον Γερμανούς. 

«Η λίστα με τους έλληνες φοροφυγάδες έφτασε την άνοιξη του 2015» σημείωσε το περιβάλλον του Κώστα Μπούρα. Επικαλέστηκαν, μάλιστα, τη δήλωση του τότε υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα ο οποίος ανέφερε ότι δεν ήξερε τίποτα. Δήλωσαν επίσης ότι οι συνομιλίες μεταξύ της Ελλάδος και του γερμανικού κρατιδίου αφορούσαν απλώς ζητήματα «τεχνικής βοήθειας».