Λίγους μήνες πριν τα στοιχεία μιλούσαν για 13.500 βρέφη ή πολύ μικρά παιδιά με έτος γέννησης από το 2013 έως και το 2015, δηλαδή για ανήμπορα μωρά ηλικίας από λίγων ημερών, εβδομάδων, μηνών, έως και δύο ετών, που εν έτει 2015 οι γονείς τους δεν μπορούν να τους προσφέρουν ούτε ένα ποτήρι γάλα.
Ναι, στην Ελλάδα του ευρώ, της ΕΕ, των δεξιών και «αριστερών» σωτήρων, δίπλα στις στατιστικές των εκατομμυρίων άνεργων, των εκατοντάδων χιλιάδων υποσιτισμένων, των δεκάδων χιλιάδων άστεγων (σσ: στατιστικές που κάποιοι τις παπαγαλίζουν σαν σκέτους, άψυχους και άσαρκους αριθμούς) υπάρχουν και13.500 μωρά και βρέφη που δεν έχουν γάλα. Γάλα…
Χτες ήρθαν σε γνώση μας τα στοιχεία του ΟΟΣΑ. Τι λένε:
Ένα στα πέντε παιδιά που ζουν στην Ελλάδα ζουν σε συνθήκες φτώχειας.
Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη (μετά την Ισπανία) στα ποσοστά της παιδικής φτώχειας. Στην Ελλάδα το 20,4% των παιδιών ηλικίας έως 17 ετών ζουν σε νοικοκυριά που το διαθέσιμο εισόδημά τους είναι μικρότερο του μισού εισοδήματος του υπόλοιπου πληθυσμού.
Αυτό είναι το «κατόρθωμα» της πολιτικής της «ανάπτυξης» που ακολουθείται δεκαετίες στον τόπο, αυτό είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ των εγχώριων εργολάβων και των πολιτικών τους φίλων με τις Ζήμενς, τις Ντόιτσε Μπανκ, τις Ντόιτσε Τέλεκομ κοκ.
Αυτό είναι το «έπαθλο» του λαού για τις θυσίες στον οποίο τον υπέβαλλαν τα δεξιά και συνεχίζουν να τον υποβάλλουν τα «αριστερά» Μνημόνια.
Αυτή είναι η Ελλάδα του «κεντροδεξιού» νέου αρχηγού της ΝΔ, τουκ.Κυριάκου Μητσοτάκη, που προ έτους «έσωζε» τη χώρα με νεοφιλελεύθερες συνταγές απολύσεων καθαριστριών...
Αυτή είναι η Ελλάδα του «αριστερού» πρωθυπουργού, του κ.Τσίπρα, που εδώ και ένα χρόνο «σώζει» τη χώρα με τις ίδιες νεοφιλελεύθερες συνταγές των ίδιων εκείνων Μνημονίων που θα έσκιζε, και που τώρα το ξεπούλημα των αεροδρομίων στις Λουφτχάνσα φέρει τη δική του υπογραφή…
Αλλά μια τέτοια Ελλάδα, που τα παιδιά της ζουν στη φτώχεια, που χιλιάδες παιδιά της στερούνται ακόμη κι ένα ποτήρι γάλα, δεν είναι η Ελλάδα που αξίζει στον λαό της. Δεν είναι η Ελλάδα που αξίζει στα παιδιά της.
Την ώρα, λοιπόν, που η καινούργια φάση της διπολικής αντιπαράθεσης που αντικατέστησε τον πάλαι ποτέ δικομματισμό φαίνεται να περνάει μέσα και από τις κοκορομαχίες ανάμεσα στο νεαρόν της ηλικίας του πρωθυπουργού με το νεαρόν της ηλικίας του αρχηγού της ΝΔ, προτείνουμε να θυμηθούμε εκείνο το «παλιό» και πάντα νέο ποίημα του Μπρεχτ. Τίτλος: «Η παρέλαση του παλιού καινούργιου».Ναένα απόσπασμα:
«Στεκόμουν πάνω σε έναν λόφο
Κι είδα το Παλιό να πλησιάζει
Μα ερχόταν σα Νέο.
Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια
Που κανένας δεν είχε ξαναδεί
Κι απέπνεε νέες μυρωδιές σαπίλας
Που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει (…)».
Κι είδα το Παλιό να πλησιάζει
Μα ερχόταν σα Νέο.
Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια
Που κανένας δεν είχε ξαναδεί
Κι απέπνεε νέες μυρωδιές σαπίλας
Που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει (…)».
Αυτές τις «νέες μυρωδιές σαπίλας» κανένα πατσουλί δήθεν «νιότης» δεν θα μπορέσει να τις εξαφανίσει και να τις κουκουλώσει όσο θα υπάρχουν στην Ελλάδα βρέφη, μωρά και παιδιά που δεν έχουν ούτε ένα ποτήρι γάλα. Γάλα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες