Να ΄τοι οι ύποπτοι!

Kι όπως έγραψε ο σοφός γέρων της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης, κ. Σταύρος Ψυχάρης (στο «Βήμα» της Κυριακής»):

«Αν υποθέσουμε ότι μια ομάδα βουλευτών με αρνητική ψήφο γκρέμιζε την κυβέρνηση Τσίπρα θα είχαμε, πρώτον, μια πολιτική ανωμαλία προφανώς αντίστοιχη με το «πολιτικό πραξικόπημα» του Ιουλίου 1965 που οδήγησε σε αλλαγή πολιτεύματος. Κατά πάσα πιθανότητα οι νέο-αποστάτες θα αποχωρούσαν από το πολιτικό σκηνικό προπηλακιζόμενοι.

• Το δεύτερο και κυριότερο είναι ότι, το γε νυν έχον, δεν φαίνεται να υπάρχει διαδοχή.
• Γι’ αυτό αφήστε τον κ. Τσίπρα να κάνει τη δουλειά του.»

Πιο θανατηφόρο χτύπημα (αν εξαιρέσουμε τον κ. Στουρνάρα) δεν θα μπορούσε ή ούτω πως λεγόμενη διαπλοκή να έχει καταφέρει στον κ. Τσίπρα.

Κατά τα υπόλοιπα οι υπόλοιποι αντιμετωπίζουμε το καρώτο, τομαστίγιο, το σαλάμι (και το αγγούρι). Λόγου χάριν, οι συντάξεις! Ο κ. Τσίπρας ορθώνει το στήθος τους (όχι και για τις επικουρικές, μην το παρακάνουμε). Λόγου χάριν (δις), τα κόκκινα

στεγαστικά δάνεια: το καρώτο (η προστασία), το μαστίγιο (αν εκπληρώνεις τα κριτήρια), το σαλάμι (και τα κριτήρια που θα προστεθούν σε δυο μήνες) – (αλλοιώς κόβεσαι), και το αγγούρι (κόπηκες).

Όπως καταλαβαίνετε, τη ζωή μας ορίζουν δύο διαδικασίες και τρεις φάκελοι. Η μία διαδικασία είναι: το καρώτο (απομείωση του χρέους), το μαστίγιο (τα μνημόνια), το σαλάμι (ό, τι δεν σου παίρνουν σήμερα στο παίρνουν αύριο) και το αγγούρι («δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς»). Η δεύτερη        

διαδικασία είναι να ζεις διαρκώς υπό την απειλή ότι θα σου πάρουν 100, να σου παίρνουν 80 και να μένεις κι ευχαριστημένος.

(Το ερώτημα του χρόνου για όλα αυτά, απαντάται με τις αξιολογήσεις, τα προαπαιτούμενα και τους εφαρμοστικούς νόμους. Άμα μπεις στον στρατώνα, ευκόλα και «ανεπαισθήτως» υψώνονται γύρω σου τα τείχη του Στρατοπέδου Συγκέντρωσης)…

Και τέλος, οι τρεις φάκελοι. Παραφράζοντας την ιστορία που συχνά και με απόλαυση διηγείται ο σοφός γέρων της ευρύτερης δημοκρατικής  παράταξης, όταν τα πράγματα ζοριζοστραβώσουν, ανοίγεις το συρτάρι του πρωθυπουργικού γραφείου και βρίσκεις τρεις επιστολές (που σου έχει αφήσει ο προηγούμενος πρωθυπουργός για ώρα ανάγκης). Ανοίγεις την πρώτα επιστολή και διαβάζεις:«Ρίξ’ τα όλα στον Φλαμπουράρη». Πλην όμως τα πράγματα συνεχίζουν χειμέρια. Ανοίγεις τη δεύτερη επιστολή: «Δεν τον πέτυχες (Φλαμπουράρη)». Τέλος, όταν ούτε ο κ. Λεβέντης μπορεί να σώσει τον Τρύφων, ανοίγεις την Τρίτη επιστολή και διαβάζεις: «Φώναξε τον Φλαμπουράρη να σου γράψει τρεις επιστολές».

Μια για το καρώτο και το μαστίγιο, μια για το σαλάμι και το αγγούρι και μία για τη φωτιά και το τσεκούρι…

Υ.Γ.: Απ’ τα νοσοκομεία διώχνουν ασθενείς σε κατάσταση πόνου, διότι στερέψανε από φάρμακα, κι «εσύ  μου μιλάς ακόμα»…

ο Στάθης στον Ενικό