Η πρώτη επιχείρηση της πρωτοεμφανιζόμενης οργάνωσης 17Νοέμβρη μόλις είχε εκτελεστεί.
Ο Γουέλς και η σύζυγος του Μαρία Χριστιάνα Γουέλς , επέστρεφαν στο σπίτι τους από χριστουγεννιάτικη δεξίωση που είχε παραθέσει ο Αμερικανός πρέσβης.
Όταν το αυτοκίνητο έφτασε έξω την έπαυλη τους στην οδό Βασιλίσσης Φρειδερίκης 5 στο Ψυχικό, ένα πράσινο ανοιχτό Σίμκα σταμάτησε απότομα μπροστά τους. Από το όχημα βγήκαν τρεις άντρες με καλυμμένα πρόσωπα. Η αντίστροφη μέτρηση για τον σταθμάρχη της CIA είχε ξεκινήσει.
Οι τρεις άντρες απομακρύνουν την σύζυγο και τον οδηγό του Γουέλς και ο ένας από αυτούς τον εκτελεί με τρεις πυροβολισμούς. Το όπλο της δολοφονίας ήταν ”Κολτ διαμετρήματος 45” (σύμφωνα με την οργάνωση στην προκήρυξή της στη ”Liberation”).
Πριν επιβιβαστούν στο πράσινο αυτοκίνητο και χαθούν στη νύχτα, αφήνουν μία προκήρυξη, με την οποία την ευθύνη για τη δολοφονία του Γουέλς αναλαμβάνει η ”Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη”.
Τις επόμενες ημέρες η προκήρυξη στέλνεται και στις εφημερίδες αλλά ο τότε εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Δημήτρης Τσεβάς απαγορεύει στις ελληνικές εφημερίδες να την δημοσιεύσουν, προκειμένου να διευκολυνθεί η ανακριτική έρευνα.
Στις 26 Δεκεμβρίου 1975 η ”17 Ν” στέλνει νέα ανακοίνωση στον Τύπο με την οποία εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν εκτέλεσαν την σύζυγο και τον οδηγό του Γουέλς. Η ανακοίνωση έγραφε:"Ο Ρίτσαρντ Γουέλς ήταν αρχηγός της CIA".
Σαν τέτοιος ήταν συνυπεύθυνος μαζί με άλλους επαγγελματίες πράκτορες που δρουν στο έδαφός μας για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός στη χώρα μας. Απόφασή μας ήταν να εκτελεστεί ο αρχηγός και μόνο αυτός”.Ούτε και αυτή όμως η ανακοίνωση δημοσιεύτηκε από τις εφημερίδες.
Η 17Ν βλέποντας ότι στην Ελλάδα δεν ανακοινώνονται οι ανακοινώσεις της, στρέφεται προς την γαλλική εφημερίδα Liberation. (Σύμφωνα με δημοσίευμα του ”Βήματος” της εποχής).
Σε σφραγισμένο φάκελο παραδίδεται η προκήρυξη από μια γυναίκα της τρομοκρατικής οργάνωσης στον γάλλο φιλόσοφο Ζαν Πολ Σαρτρ και αυτός με την σειρά του την δίνει στον Σερζ Ζυλί τον διευθυντή της εφημερίδας.
Τελικά,ένα χρόνο μετά,στις 26/12/76, η Liberation δημοσιεύει την προκήρυξη. Στην προκήρυξη περιγράφεται αναλυτικά ο τρόπος με τον οποίο έδρασαν τα μέλη της 17Ν στην δολοφονία Γουέλς.
Μετά την δολοφονία Γουέλς και την ταφή του στη Βιρτζίνια, οι ΗΠΑ ψηφίζουν νόμο συμφωνα με τον οποίο απαγορευέται η δημοσιοποίηση των ονομάτων των πρακτόρων της. Ο νόμος αυτός ισχύει μέχρι σημερα.
Οι περισσότεροι τότε πίστευαν ότι πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ πρακτόρων της CIA.
Το όνομα του Pίτσαρντ Γουέλς και η διεύθυνση κατοικίας του είχαν δημοσιευθεί ένα μήνα νωρίτερα, στις 25 Νοεμβρίου, στην κορυφή καταλόγου στελεχών της Αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών με έδρα την Αθήνα, στην αγγλόφωνη εφημερίδα Athens News. O κατάλογος αυτός, που εστάλη από μυστηριώδη ελληνοαμερικανική επιτροπή, παρουσίαζε τον Γουέλς ως επικεφαλής του κλιμακίου της CIA στην Ελλάδα.
Η ιδιότητά του, όμως, ως σταθμάρχης της CIA, στη Λίμα του Περού, είχε αποκαλυφθεί από τον Ιανουάριο του 1975, σε κατάλογο της ανεξάρτητης αμερικανικής πολιτικής επιθεώρησης "Counter Spy" (Αντικατασκοπία). Η δολοφονία του έδωσε την ευκαιρία στην αμερικανική κυβέρνηση να κατηγορήσει την "Counter Spy" ως υπεύθυνη.
Μετά την εξάρθρωση της 17Ν το καλοκαίρι του 2002, ο συλληφθείς Παύλος Σερίφης κατέθεσε στην ανακρίτρια της υπόθεσης ότι συμμετείχε στην ομάδα που δολοφόνησε τον Γουέλς και ότι δράστης της δολοφονίας ήταν ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος,ήταν ο μόνος άλλωστε που λόγω ηλικίας θα μπορούσε να συμμετέχει στην πρώτη επιχείρηση της 17Ν.
Όμως, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας αναίρεσε την κατάθεσή του, υποστηρίζοντας ότι ήταν προϊόν ψυχολογικής βίας. Για τη δολοφονία Γουέλς κανένας από τους κατηγορουμένους στη δίκη της 17Ν δεν καταδικάστηκε.
Το βράδυ που το πράσινο Simca έπιανε δουλειά
Εκείνο το βράδυ του Δεκέμβρη, ο δρόμος έξω από την κατοικία του σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, Ρίτσαρντ Γουέλς, στην αριστοκρατική συνοικία του Παλαιού Ψυχικού, δεν ήταν εντελώς έρημος. Ένα πράσινο Simca περίμενε υπομονετικά την επιστροφή του Αμερικανού διπλωμάτη.
Το θρυλικό, στα χρόνια που ακολούθησαν, 45αρι Colt της 17Ν είχε "πιάσει" δουλειά, σε μια Ελλάδα που μόλις έβγαινε από τα εφτά χρόνια μιας δικτατορίας.
Οι τρεις άνδρες απομακρύνθηκαν χωρίς να τρέχουν, μπήκαν στο πράσινο Simca και χάθηκαν μέσα στους δρόμους του Ψυχικού, ενώ την ίδια στιγμή οι κραυγές της κ. Γουέλς, έσπαζαν την ηρεμία της νύχτας. Την επόμενη ημέρα, η τρομοκρατική οργάνωση έστειλε την πρώτη της προκήρυξη, η οποία δεν μπήκε σε καμία εφημερίδα, μετά από εισαγγελική απόφαση που απαγόρευσε την δημοσιοποίησή της από τα ελληνικά ΜΜΕ.
Την ίδια τύχη είχε και η δεύτερη προκήρυξη, που απέστειλε η οργάνωση δύο ημέρες αργότερα στην οποία κατηγορούσε τις εφημερίδες για τα όσα έγραψαν περί "μελαμψών Αράβων εκτελεστών", περί "Τούρκων δολοφόνων" και "ατόμων που είχαν ξενική προφορά". Ξεκαθάριζαν επίσης ότι στόχος τους ήταν αποκλειστικά ο σταθμάρχης της CIA και μόνο, γι’ αυτό και δεν πείραξαν την σύζυγο και τον οδηγό του.
Λίγες ημέρες αργότερα στο Παρίσι, μια άγνωστη γυναίκα παραδίδει στον Γάλλο φιλόσοφο και αρθρογράφο της αριστερής εφημερίδας Liberation, Ζαν Πολ Σαρτρ, την προκήρυξη της 17Ν μέσα σε ένα κλειστό φάκελο.
Ο Ζαν Πολ Σαρτρ, θα βρεθεί, χωρίς να ευθύνεται εμπλεκόμενος στην απίστευτη αυτή ιστορία. O Γάλλος φιλόσοφος, θα την εμπιστευτεί στον διευθυντή της εφημερίδας "Liberation" Σερζ Ζιλί, αλλά ο ίδιος δεν πείθεται από τα γραφόμενα και δεν τη δημοσιεύει. Την φυλάει ωστόσο μέσα σε ένα συρτάρι, για να την ανασύρει ένα χρόνο αργότερα, στις 26 Δεκεμβρίου του 1976.
Αφορμή θεωρείται ότι αποτέλεσε η δολοφονία από την οργάνωση του βασανιστή Ευάγγελου Μάλλιου στις 14 Δεκεμβρίου 1976. Σε συνέντευξή του, που είχε παραχωρήσει στον ανταποκριτή της "Eλευθεροτυπίας" στο Παρίσι, Φοίβο Oικονομίδη, ο Σερζ Zιλί είχε μιλήσει για το μεσάζοντα που μετέφερε την προκήρυξη, λέγοντας ότι: "Πρόκειται για φίλο που μου είχε εμπιστευθεί και στο παρελθόν πληροφορίες που επιβεβαιώθηκαν. Eίναι ό,τι θα λέγαμε δημοσιογραφικά έγκυρη πηγή". Μετά την δημοσίευση της προκήρυξης από τη γαλλική εφημερίδα, ήταν θέμα ωρών να τη δημοσιεύσουν και τα ελληνικά Μέσα. Η "Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη", μόλις είχε αποκτήσει δημόσια ταυτότητα.
Ποιος σκότωσε τελικά τον σταθμάρχη της CIA; Τα απίθανα σενάρια
Τα σενάρια έδιναν κι έπαιρναν με τη δολοφονία του Γουέλς, με αποτέλεσμα λίγες μέρες μετά ο εισαγγελέας Δημήτρης Τσεβάς να απαγορέψει στις εφημερίδες τη δημοσίευση πληροφοριών για την υπόθεση, ώστε να διευκολυνθούν οι έρευνες.
Στις 24 Δεκεμβρίου 1975, η εφημερίδα "Τα Νέα" κυκλοφόρησαν με πρωτοσέλιδο "Μεγάλη προβοκάτσια, τρεις μελαψοί ξένοι, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, εξετέλεσαν τον αρχηγό της CIA".
Στο ρεπορτάζ μπορούσε να βρει κανείς το εξής:
"Οι τρεις δολοφόνοι, αν και είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους, ήσαν μελαψοί και με ξενική προφορά, όπως αναφέρει η χήρα του θύματος, που βρισκόταν δίπλα του τη στιγμή της επιθέσεως. Η δολοφονία του Γουέλς συσχετίζεται - από τις ελληνικές αρχές ασφαλείας - με τις δολοφονίες των Τούρκων πρεσβευτών στην Βιέννη και το Παρίσι".
Ποιες ήταν οι τέσσερις εκδοχές που ανέφερε τότε σύσσωμος ο ελληνικός Τύπος:
1. Να δολοφονήθηκε ο Αμερικανός διπλωμάτης από Τούρκους, για να προκαλέσουν εμπλοκές όσον αφορά στις σχέσεις της Ελλάδας με την Αμερική.
2. Να είναι θύμα αγώνα αλληλοεξοντώσεως που έχει αρχίσει μεταξύ πρακτόρων.
3. Να δολοφονήθηκε από εξτρεμιστικά στοιχεία.
4. Να είναι θύμα ξεκαθαρίσματος λογαριασμών εσωτερικής φύσεως".
Την ίδια μέρα το αμερικανικό CBS το πήγαινε ακόμα παραπέρα. Χαρακτήρισε τον Γουέλς σαν τον κυριότερο πράκτορα της CIA στην Ελλάδα και ισχυρίσθηκε ότι "καλά πληροφορημένοι κύκλοι της πρεσβείας δήλωσαν πως η δολοφονία του δεν είναι άσχετη με την υπόθεση του ΟΠΕΚ, δηλαδή με την απαγωγή των υπουργών των χωρών που παράγουν πετρέλαια από πέντε τρομοκράτες".
Ο ελληνικός Τύπος συνέχισε το ίδιο μοτίβο σεναρίων και τις επόμενες μέρες. Στις 27 Δεκεμβρίου διαβάζουμε στα πρωτοσέλιδα:
"Υπόθεση Γουέλς, το έγκλημα έργο ξένων πρακτόρων".
Τα σενάρια, μάλιστα, αυξήθηκαν κι εμπλουτίστηκαν σε οκτώ, μέσα σ' αυτά τα πρώτα 24ωρα. Ποιες ήταν οι εκδοχές;
1. Να πρόκειται για εκκαθάριση εσωτερικών λογαριασμών της CIA.
2. Να απέτυχε (σ.σ. ο Γουέλς) σε κρίσιμη αποστολή που του είχε ανατεθεί (και γενικότερα εθεωρείτο ως αποτυχών στη Ν. Αμερική).
3. Να θυσιάστηκε στην εξυπηρέτηση άλλων σκοπών εσωτερικής ή εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.
4. Να έπεσε θύμα ξένων πρακτόρων στον ανηλεή πόλεμο των κατασκόπων.
5. Να δολοφονήθηκε για να διαταραχθούν οι σχέσεις μας με την Αμερική ή και με τις αραβικές χώρες, αν το έγκλημα αποδοθεί σε Άραβες.
6. Να είναι έργο Τούρκων φανατικών για να δημιουργήσουν προβλήματα σε βάρος της Ελλάδας.
7. Να είναι θύμα του διεθνούς τρομοκρατικού δικτύου όπως οι Τούρκοι πρεσβευτές στο Παρίσι και στη Βιέννη.
8. Να δολοφονήθηκε από εξτρεμιστές που είχαν λόγους να δημιουργήσουν νέες ανωμαλίες - αν και η τελευταία αυτή εκδοχή θεωρείται σαν η ασθενέστερη.
Η πιθανότερη εκδοχή κατά το BBC την ίδια μέρα, δεν ήταν άλλη από το Κυπριακό.
"Ο Αμερικανός δολοφονήθηκε από ανθρώπους που επιδιώκουν να ψυχρανθούν οι σχέσεις Αμερικής και Ελλάδος και να ωφεληθούν κατ' αυτόν τον τρόπο οι Τούρκοι στο θέμα της Κύπρου".
Η Απογευματινή είχε τίτλο "Τον καθάρισαν ως διπλό πράκτορα, η CIA διαθέτει ειδική μονάδα για τη δολοφονία διπλών πρακτόρων και οργάνων της που την εκβιάζουν", η Ελευθεροτυπία "Η CIA θυσίασε τον Γουέλς", ενώ και οι άλλες εφημερίδες της εποχής επικέντρωναν πάνω στα ίδια - οφσάιντ - σενάρια.
Πιθανή εμπλοκή υπαλλήλου της αμερικανικής πρεσβείας, βλέπει το Wikileaks
Πριν ένα χρόνο, το Wikileaks δημοσιεύει ακόμη μία είδηση, που φαίνεται να ταράζει τα νερά. Την πιθανή εμπλοκή υπαλλήλου της αμερικανικής πρεσβείας στη δολοφονία του Ρίτσαρντ Γουέλς.
Υψηλόβαθμο στέλεχος της Stratfor, σε αλληλογραφία του με πρώην αξιωματούχους υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ, αναφέρεται στο ενδεχόμενο εμπλοκής υπαλλήλου της αμερικανικής πρεσβείας στη δολοφονία του Γουέλς.
Το μήνυμα στάλθηκε πριν 11 μήνες από τον Φρεντ Μπάρτον, αντιπρόεδρο της "σκιώδους CIA", όπως χαρακτηρίζεται η Stratfor.
Παραλήπτης είναι το πρώην αφεντικό του από τις υπηρεσίες Ασφαλείας του Διπλωματικού Σώματος των ΗΠΑ.
"Άκουσα από μία πολύ καλή πηγή στην Υπηρεσία (CIA), ότι τον Γουέλς τον παγίδευσε ένας υπάλληλος στην πρεσβεία. Έχεις ακούσει ποτέ κάτι τέτοιο;" αναφέρει ο Μπάρτον στο e-mail του.
Μισή ημέρα μετά το ερώτημα ήρθε και η απάντηση. Ο παραλήπτης μεταξύ άλλων έγραφε:
"Θυμάμαι ότι πολλοί πίστευαν πώς μέλη της 17 Νοέμβρη είχαν διεισδύσει στην κυβέρνηση (την ελληνική) και όπως καλά γνωρίζεις, οι Έλληνες παρακολουθούσαν τους διπλωμάτες των ΗΠΑ για να αναγνωρίσουν τους αξιωματικούς πληροφοριών. Οι υπάλληλοι της πρεσβείας, ήξεραν ποιος ήταν και ποιος δεν ήταν αξιωματικός πληροφοριών. Δυστυχώς ο Γουέλς θα μπορούσε να αναγνωρισθεί και να στοχοποιηθεί εύκολα όχι μόνο από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και από την 17 Νοέμβρη" ανέφερε.
Τα 23 θύματα της 17Ν
*. Ρίτσαρντ Γουέλς, Σταθμάρχης της CIA (23.12.1975)
*. Ευάγγελος Μάλλιος, απόκτακτος αστυνομικός και βασανιστής της χούντας (14.12.1976)
*. Αστυνόμος Παντελής Πέτρου και ο αστυφύλακας οδηγός του Σωτήρης Σταμούλης (16.01.1980)
*. Ο Τζορτζ Τσάντες (αμερικανός διπλωμάτης)
*. Ο οδηγός του Νίκος Βελούτσος (15.11.1983)
*. Ο αστυφύλακας Χρήστος Μάτης (24.12.1984)
*. Ο εκδότης της «Απογευματινής» Νίκος Μομφερράτος και ο οδηγός του Σ. Ρουσέτης (21.2.1985)
*. Ο αρχιφύλακας Νίκος Γεωργακόπουλος (26.11.1985)
*. Ο βιομήχανος Δημήτρης Αγγελόπουλος (8.4.1986)
*. Ο βιομήχανος Αλέξανδρος Αθανασιάδης (1.5.1988)
*. Ο ναυτικός ακόλουθος των ΗΠΑ Γουίλιαμ Νορντίν (28.6.1988)
*. Ο εισαγγελέας Κώστας Ανδρουλιδάκης (10.1.1989)
*. Ο δημοσιογράφος και βουλευτής Παύλος Μπακογιάννης (26.9.1989)
*. Ο Αμερικανός λοχίας Ρόναλντ Στιούαρτ (12.5.1991)
*. Ο αστυφύλακας Γιάννης Βαρής (02.11.1991)
*. Ο Τούρκος διπλωμάτης Γιοργκού Τσετίν (7.10.1992)
*. Ο φοιτητής Θάνος Αξαρλιάν (14.7.1992)
*. Ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Μιχάλης Βρανόπουλος (24.1.1994)
*. Ο Τούρκος διπλωμάτης Ομέρ Σιπαχίογλου (4.7.1994)
*. Ο εφοπλιστής Κώστας Περατικός (28.5.1997)
*. Ο Βρετανός στρατιωτικός ακόλουθος Στίβεν Σόντερς (8.6.2000)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες