της Σοφία Νασ.*
Κάθε χρόνο θέλω να γράψω ένα Χρονικό για το Πολυτεχνείο όπως το έζησα, νεαρή κοπέλλα τότε.Θέλω να θυμηθώ, τους νεκρούς αγωνιστές που είδα δίπλα μου στην οδό Αβέρωφ στην προσπάθεια κατάληψης του τότε χουντικού Υπουργείου Δημοσίας Τάξης.
Θέλω να θυμηθώ τον φίλο μου Γρηγόρη Γρηγοριάδη που μια σφαίρα ντουμ-ντουμ (ξέρετε αυτές που εκρήγνυνται μέσα στο σώμα) τον βρήκε στο πόδι και του το διέλυσε.
Θέλω να θυμηθώ πόσοι συνελήφθησαν για να βρεθούν τα ίχνη εκείνων των αγωνιστών που κρύφτηκαν αναγκαστικά τότε. Θέλω να θυμηθώ την Πέπη Ρηγοπούλου που ένα βαρύ κάγκελο της συνέτριψε τα πόδια όταν μπήκε το τανκς στο Πολυτεχνείο. Θέλω να θυμηθώ φίλους που πέθαναν χωρίς να προλάβουν να δουν το ΟΡΑΜΑ τους για Πανανθρώπινη Ελευθερία να πραγματοποιείται. Και τέλος θέλω να θυμηθώ τον ρόλο της "παραδοσιακής αριστεράς" τα χρόνια εκείνα και την "εξαργύρωση" των ευσήμων της για εκείνη τη συμμετοχή.
Κάθε χρόνο "κρατιέμαι" για να μην "αναμοχλεύσω τα πάθη". Ποιο πολύ για την δική μου ισορροπία. Σήμερα θα σηκώσω όμως "μπαϊράκι" και θα το κάνω. Γιατί κάθε χρόνο δεν κοιμάμαι αυτές τις ημέρες.
Γιατί η γενιά του Πολυτεχνείου που τόσα της προσάπτουν ξαφνικά ΔΕΝ είναι αυτή που εξαργύρωσε με πολιτικούς θώκους αυτή την εξέγερση. Όπως δεν είναι η γενιά του 1940 αυτή που έθρεψε τους Ράλληδες και Τσολάκογλου.
Η γενιά του Πολυτεχνείου, η ΔΙΚΗ μου γενιά, είναι η γενιά που ξυπόλυτη πήγε να υπερασπιστεί την Κύπρο, που έδιωξε την Χούντα, που σήμερα στην ωριμότητα της ετοιμάζεται να διώξει τη νέα χούντα των δωσίλογων-προδοτών που μας κυβερνούν. Είναι οι "ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ" της καθημερινής πόρτας, που δεν είχαν καμιά συμμετοχή στο μεταπολιτευτικό χάλι και αλισβερίσι που ζει και βασιλεύει μέχρι σήμερα.
Αυτούς θα υπερασπιστώ μ΄ αυτό το χρονικό και αυτούς θα καλέσω με τις μικρές μου δυνάμεις να ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΝ, και αυτή τη φορά να ΝΙΚΗΣΟΥΝ. Και το κάνω αυτό με πλήρη συνείδηση τώρα, γιατί εφέτος η "νομιμότητα" ΚΑΤΑΛΥΘΗΚΕ πια απροκάλυπτα και η ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ της χώρας ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ άνευ όρων στη Χούντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΔΝΤ, των Τραπεζιτών, των ΜΜΕ.
Το κάνω τώρα που ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ χρειάζεται προσπάθεια συνένωσης ΟΛΟΥ του ΛΑΟΥ, συνένωσης ενάντια στο ΕΥΡΩΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ που επιβλήθηκε από τους παραπάνω και που τα ντόπια ανδρείκελά τους προσπαθούν να μας παρουσιάσουν σαν ΣΩΤΗΡΙΑ της χώρας.
Τα ανδρείκελα του ΝΕΟ-ΦΑΣΙΣΜΟΥ που μας κυβερνούν ανήκουν στη γενιά που ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΕ με ψέματα, εξαγορές, εκπόρνευση όλα τα ηρωϊκά σύμβολα του αγώνα του Πολυτεχνείου ζητώντας τότε και τώρα ψήφους. Τις πήραν, τις ξαναπήραν. Έγιναν πολιτικοί, δημοσιογράφοι, "σύμβουλοι".
Ο κ. Παπουτσής, σαν υπουργός Προστασίας του Πολίτη, διέγραψε το πολιτικό του παρελθόν έπνιξε τον λαό στα χημικά και συγκυβερνά με τον υμνητή της χούντας Καρατζαφέρη που αρέσκεται να την ονομάζει "Επανάσταση". Η Μαρία Δαμανάκη δρέπει τον παχυλό μισθό της στις Βρυξέλλες
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
Τετάρτη 14 Νοέμβρη
Μετά από απόφαση Γενικών Συνελεύσεων στην Νομική που είχαν πραγματοποιηθεί για να συζητηθεί η πρόταση του τότε Υπουργού Παιδείας για εκλογές στις 15 Φλεβάρη για "εκδημοκρατισμό" και πληροφορίες ότι η αστυνομία της Χούντας προσπαθεί να διαλύσει αντίστοιχη προσπάθεια στο Πολυτεχνείο, αποφασίζεται η κάθοδος όλων των σχολών στο Πολυτεχνείο. Εκεί παρουσιάζεται η πρώτη "διαφωνία" ανάμεσα στην ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ (ΚΝΕ) και το "Ρήγα Φεραίο" που δεν θέλουν αυτή τη συμμετοχή και σε φοιτητές ανεξάρτητους όπως ο Διονύσης Μαυρογένης, ο οποίος κατηγορήθηκε για πράκτορας της ΚΥΠ.
Ήταν τόση η αγανάκτηση όμως ενάντια στην Χούντα, που η παραδοσιακή αριστερά δεν κατάφερε τίποτε. Ετσι 1.500 νέοι από άλλες σχολές σπάνε τον κλοιό της αστυνομίας και ενώνονται με τους φοιτητές του Πολυτεχνείου. Είναι αυτοί που αποκαλέστηκαν πράκτορες του Ρουφογάλη όταν μετά εκδίδεται η "Πανσπουδαστική Νο 8" που αποκαλεί το Πολυτεχνείο "προβοκατόρικη ενέργεια 300 πρακτόρων".
Τίποτε δεν περνά όμως από την προσπάθεια ελέγχου των παραδοσιακών ηγεσιών. Οι απογευματινές συνελεύσεις των σχολών αποφασίζουν την κατάληψη του Πολυτεχνείου. Τα συνθήματα: Κάτω η Χούντα - Συμπαράσταση Λαέ - Απόψε θα γίνει Ταϋλάνδη - Θάνατος στο Φασισμό, περνούν από στόμα σε στόμα, γράφονται σε τρόλεϋ, λεωφορεία και κυκλοφορούν σε όλη την Αθήνα.
Οι συνελεύσεις διαδέχονται η μια την άλλη. Στο γνωστό αμφιθέατρο Γκίνη πραγματοποιείται Εργατική Συνέλευση. Χιλιάδες φοιτητές κλείνονται στο Πολυτεχνείο. Απ’ έξω η αστυνομία εμποδίζει τη συμπαράσταση από τον Λαό.
Πέμπτη 15 Νοέμβρη
Στην Ανωτάτη Εμπορική ξαναγίνεται προσπάθεια να λήξει η κατάληψη και να ζητηθεί απλά κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Η πρόταση απορρίπτεται.
Όλο και περισσότερη νεολαία φοιτητική-μαθητική συγκεντρώνεται. Κόσμος ανεξάρτητος -απλά παιδιά της Αθήνας- συρρέουν στο Πολυτεχνείο.
Ο κλοιός της αστυνομίας αδυνατεί να ελέγξει πια τον κόσμο. Τα συνθήματα καλούν τον "Λαό να σπάσει τον κλοιό". Το ΕΣΑ - Ες Ες – Βασανιστές δονεί τον αέρα. Εκπέμπει ο Ραδιοφωνικός Σταθμός του Πολυτεχνείου και καλεί σε Γενική Απεργία. Μεταδίδει τη συμπαράσταση των φοιτητών από Θεσσαλονίκη - Πάτρα - Γιάννενα και των αγροτών από τα Μέγαρα. Ο κλοιός της αστυνομίας σπάει.Χιλιάδες κόσμος βρίσκεται πια στην Πατησίων.
Όμως σε συσκέψεις οι παραδοσιακές ηγεσίες προσπαθούν να σπάσει η κατάληψη. Συμμετέχουν: Αλαβάνος (ο γνωστός) - Λαλιώτης (μετέπειτα υπουργός του ΠΑΣΟΚ) - Μιχαλόπουλος (στέλεχος επίσης του ΠΑΣΟΚ) - Τσούρας (επίσης) - Ματζουράνης (σύμβουλος του Αντρέα) - Τζουμάκας (βουλευτής ΠΑΣΟΚ). Τρέμουν αυτό που βλέπουν να έρχεται. Διαφωνεί ο... "πράκτορας της ΚΥΠ" Μαυρογένης. 300 "προβοκάτορες" λοιπόν χτυπούν το σύστημα. Είναι τόσοι λίγοι και όμως τα καταφέρνουν!!!
Στο παιγνίδι και ο τότε "Ρήγας Φεραίος". Προσπαθούν να λογοκρίνουν τα συνθήματα. Σε κοινή διακήρυξη απαλείφουν παράγραφο που μιλά για την Εθνική Ανεξαρτησία της χώρας και την αποκατάσταση της Λαϊκής Κυριαρχίας. Όμως το αντίθετο επιτυγχάνεται. Επιτροπές πετάγονται από παντού. Καμιά "επίσημη γραμμή" δεν αναγνωρίζεται.
Ο σταθμός της Κολωνίας μεταδίδει ότι στην κατάληψη συμμετέχουν από "συντηρητικοί μέχρι αναρχικοί". Αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Λειτουργεί μόνο η ΔΙΚΑΙΗ - ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ και ΑΝΟΡΓΑΝΩΤΗ διάθεση του Λαού.
Οτι έγινε και εφέτος στο Σύνταγμα.
Παρασκευή 16 Νοέμβρη
Καλούνται ξένοι ανταποκριτές που διαδίδουν σε όλο τον κόσμο το νόημα της κατάληψης. Πάλι οι παραδοσιακές ηγεσίες ζητούν αποχώρηση σπέρνοντας φήμες ότι θα έρθουν τα τανκς. Η ψήφιση για κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με ψήφους 7 κατά και 4 υπέρ, καταρρίπτει την πρόταση για μια ακόμα φορά. Κανείς δεν τους ακούει. Πλήθη κόσμου συρρέουν με τα πόδια γιατί οι συγκοινωνίες δεν μπορούν να φτάσουν ούτε μέχρι τους Αμπελόκηπους. Στου Μακρυγιάννη ο κόσμος συγκρούεται με την αστυνομία και σπάει τον κλοιό.
Ενώνονται όλοι έξω από το Πολυτεχνείο. Το απόγευμα αρχίζουν και πέφτουν δακρυγόνα μέχρι την πλατεία Αμερικής.
Το βράδυ στις συγκρούσεις στην Πανεπιστημίου έχουμε τους πρώτους νεκρούς. Τραυματίες μεταφέρονται μέσα στο Πολυτεχνείο και περιθάλπονται στο πρόχειρο ιατρείο. Καταλαμβάνεται η Νομαρχία του Αιγάλεω.
Τρόλεϋ και λεωφορεία γίνονται οδοφράγματα στην Αλεξάνδρας. Το βράδυ πέφτουν δακρυγόνα μέσα στο Πολυτεχνείο. Σκοτώνεται ο αγωνιστής Φαμέλος στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Οι διαδηλωτές είχαν καταφέρει να ανέβουν στον 1ο όροφο του κτιρίου. 15-20.000 άτομα αντιστέκονται στην περιοχή της λεωφόρου Αλεξάνδρας προσπαθώντας να πάνε στο Πολυτεχνείο.
Σάββατο 17 Νοέμβρη
Βγαίνουν τανκς στο ύψος των Αμπελοκήπων. Σε τεράστια ακτίνα γύρω από το Πολυτεχνείο ελέγχουν οι διαδηλωτές το χώρο. Μάχες στην Πλατεία Βάθης. Στη 1 τα μεσάνυχτα ανοίγουν οι πόρτες του Πολυτεχνείου για να βγουν όσοι θέλουν. Η σύγκρουση επίκειται.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ! Φωνάζουμε από τα μεγάφωνα ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΟΠΛΟΙ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΜΗΝ ΧΤΥΠΗΣΕΤΕ Τ΄ΑΔΕΛΦΙΑ ΣΑΣ.
Η πόρτα του Πολυτεχνείου ενισχύεται με οδόφραγμα την Μερσεντές του Πρύτανη. Παρουσιάζονται αστυνομικοί με κράνη και ρόπαλα.Παρακρατικοί επίσης με στειλιάρια. Τρία άρματα μάχης μπαίνουν μπροστά από την πόρτα. Πεζοναύτες με πυροβόλα όπλα παρατάσσονται.
Τοποθετούνται στις ταράτσες των απέναντι κτιρίων ελεύθεροι σκοπευτές. Πυροβολείται ο στρατιώτης που αρνήθηκε να χτυπήσει την νεολαία.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ!
Στις 3 τα ξημερώματα τα τρία τανκς εφορμούν στην Πύλη, μαζί με λοκατζήδες.
Μάχες έξω από το Πολυτεχνείο, τραμπούκοι που ήταν από την πρώτη μέρα εκεί, βρίσκουν ευκαιρία και "συμπράττουν" αξιέπαινα στο έργο της αστυνομίας. Σπάνε κεφάλια αδιακρίτως, οι γύρω πολυκατοικίες ανοίγουν τις πόρτες τους. Φιλοξενούν καμιά φορά και 200 άτομα.
Στο πρόχειρο νοσοκομείο του Πολυτεχνείου τραυματίες ξυλοκοπούνται από τους εισβολείς-αστυνομικούς. Μερικοί λοκατζήδες μπαίνουν ασπίδα μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση και σώζουν κόσμο. Μέσα στο τούνελ που έχει δημιουργηθεί από την αστυνομία και βγαίνουν οι νέοι της κατάληψης, ξυλοκοπούνται ανηλεώς. Μερικοί σπάνε τον κλοιό και προσπαθούν να διαφύγουν. Πυροβολούνται επί τόπου.
Ο Μαρκεζίνης, τότε Πρωθυπουργός της Χούντας "ενημερώνεται".
Με το ξημέρωμα εργαζόμενοι, κατά το πλείστον οικοδόμοι που βγαίνουν στην πιάτσα για δουλειά συγκρούονται με την αστυνομία.
Στις 11 το πρωΐ επιβάλλεται Στρατιωτικός Νόμος, παρ’ όλα αυτά σε διάφορες εστίες της Αθήνας ακόμα και μαθητές συγκρούονται με τα τανκς. Έτσι εξηγείται γιατί πολλοί θάνατοι σημειώθηκαν μακριά από το Πολυτεχνείο.
Τα έγραψα όλα αυτά για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να προσπαθούν να κάνουν τις απαραίτητες συγκρίσεις με το σήμερα.
Ο Λαός τότε ενώθηκε παρά τις προσπάθειες για το αντίθετο. Ο Λαός τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ξαναενώθηκε παρά τις προσπάθειες για το αντίθετο. ΤΟΤΕ κάναμε όλοι μαζί την υπέρβαση και διώξαμε τη Χούντα. ΤΩΡΑ ήρθε η στιγμή να το ξανακάνουμε.
Θεωρώντας ότι είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω, καλώ με την μικρή μου φωνή στον ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΑΓΩΝΑ για ΝΕΑ Πολυτεχνεία που θα διώξουν την σημερινή Χούντα. Που θα διαλύσουν μια για πάντα το σύστημα της ανθρώπινης εκμετάλλευσης που γεννά τέτοια ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε το Νοέμβριο του 2011
* Μέλος του ΕΠΑΜ Βορείου Τομέα Αθήνας
ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Επειδή κάποιοι ακόμα και σήμερα αμφισβητούν την ύπαρξη νεκρών στα γεγονότα του Πολυτεχνείου εμείς ως ΖΕΙΔΩΡΟΝ παραθέτουμε τρεις πηγές.Η μία δημοσιογραφική καταγράφει 23 νεκρούς, η άλλη αστυνομική αναφέρει με σφραγίδα και υπογραφή 12 νεκρούς και η τρίτη το πόρισμα του Τσεβά που αναφέρει λεπτομερώς ονόματα,χρόνους και λεπτομέρειες του κάθε συμβάντος. Εκείνο που βεβαιώνεται από πολλές πηγές είναι ότι δεν υπήρξαν νεκροί μέσα στο χώρο του Πολυτεχνείου.
Α)Ταχυδρόμος 15/11/2003, τεύχος 194
Έρευνα: Πάνος Μπαΐλης
OI 23 ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ:
16 Νοεμβρίου 1973...
1. Σπυρίδων Κοντομάρης (ετών 57, 20.30)
2. Διομίδης Κομνηνός (ετών 17, 21.30)
3. Σωκράτης Μιχαήλ (ετών 57, μεταξύ 22.30 & 23.00)
4. Βασίλειος Φάμελλος (ετών 26, 23.30)
5. Torill Engeland Magrette (ετών 22, 23.30)
6. Γεώργιος Σαμούρης (ετών 22, 24.00)
7. Δημήτριος Κυριακόπουλος (βραδυνή ώρα - κατέληξε 19/11/73)
8. Σπύρος Μαρίνος (Γεωργαράς) (ετών 35, βραδυνή ώρα)
17 Νοεμβρίου 1973...
9. Νικόλαος Μαρκούλης (ετών 24 , πρωινή ώρα, κατέληξε 19/11/73)
10. Αικατερίνη Αργυροπούλου (ετών 76, 10.00, κατέληξε Μάϊο '74)
11. Στυλιανός Καραγεωργής (ετών 19, 10.15)
12. Μάρκος Καραμανής (ετών 23, 10.30)
13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης (ετών 16, 10.30-11.00)
14. Δημήτριος Παπαϊωάννου (ετών 60, 11.30)
15. Γεώργιος Γερτζίδης (ετών 48, 11.30)
16. Βασιλική Μπεκιάρη (ετών 17, 12.00)
17. Δημήτρης Θεοδωράς (ετών 5 1/2, 13.00)
18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας (ετών 43, 13.00)
18 Νοεμβρίου 1973...
19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου (ετών 59, 10.00)
20. Ανδρέας Κούμπος (ετών 63, 11.00, κατέληξε στις 30/1/1974)
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης (ετών 20, 12.00)
22. Κυριάκος Παντελεάκης (ετών 43, 12.00-12.30)
23. Ευστάθιος Κολινιάτης (κατέληξε στις 21/11/73)
Β)Κατάσταση φονευθέντων πέριξ του Πολυτεχνείου από το πόρισμα Τσεβά
Γ)Η λεπτομερής έκθεση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών τότε Δημητρίου Τσεβά
ΘΕΜΑ: «Υποβολή φακέλλου ενεργηθείσης προκαταρκτικής εξετάσεως».
Δια της υπ” αριθμ. 1868 / 5-9-1974 παραγγελίας υμών έλαβον την εντολήν όπως ενεργήσω προκαταρκτικήν εξέτασιν προς διακρίβωσιν τυχόν τελέσεως, αξιοποίνων πράξεων εξ αφορμής των περί το Πολυτεχνείον γνωστών αιματηρών εκδηλώσεων του Νοεμβρίου 1973. Επιληφθείς ούτω της ερεύνης εξήτασα πλήθος μαρτύρων, συνέλεξα έγγραφα, ενήργησα αυτοψίας και αλλάς έρευνας, ήκουσα μαγνητοταινίας και παρηκολούθησα την προβολήν κινηματογραφικών ταινιών, ληφθεισών κατά τας ερευνωμένας εκδηλώσεις. Υποβάλλων ήδη υμίν τον σχηματισθέντα ογκώδη φάκελλον αναφέρω τα ακόλουθα επί των εκ της ερεύνης ταύτης διαπιστωθέντων:
………….. απόσπασμα….
II. ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
Α. ΝΕΚΡΟΙ:
Βαρύς υπήρξεν ο φόρος του αίματος εις νεκρούς και τραυματίας ο καταβληθείς δια την καταστολήν δια την καταστολήν της εξεγέρσεως του Πολυτεχνείου. Και των μεν τραυματιών τον αριθμόν, ήγγισε, μετά βεβαιότητας μάλλον, η έρευνα. Ανεξιχνίαστος, όμως, παραμένει εισέτι ο ακριβής αριθμός των νεκρών. Σύντονοι κατεβλήθησαν προς την κατεύθυσιν ταύτην προοπάθειαι και πέραν των αμέσως η εμμέσως περιερχομένων εις γνώσιν μου έκκλησις δια του Τύπου δημοσία διετυπώθη, όπως καταγγελθώσιν ή αναφερθώσι περιπτώσεις θανάτων ή και εξαφανίσεων ατόμων συνεπεία των γεγονότων του Πολυτεχνείου. Και είναι αληθές ότι ουδέν περιοτατικόν κατηγγέλθη. Δεν αντλείται, όμως εντεύθεν απόδειξις περί ανυπαρξίας τοιούτων. Διότι κατά τη διαδρομήν της ερεύνης εβεβαιώθησαν ή και απλώς επιθανολογήθησαν περιστατικά εδραιούντα παρ” εμοί την πεποίθησιν ότι οι νεκροί εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου υπήρξαν περισσότεροι των επισήμως ανακοινωθέντων. Δι” ο και κατανοώ τα ελατήρια της σιωπής των παθόντων.
Περί πάντων τούτων, όμως, αναλυτικώτερον, ως ακολούθως, αφού προηγουμένως τονισθεί ότι ουδείς απολύτως εκ των σπουδαστών του Πολυτεχνείου εφονεύθη κατά το ανωτέρω τριήμερον (οράτε υπ” αριθμ. 33437 /11.10.74 έγγραφον της Συγκλήτου του Πολυτεχνείου προς υμάς).
α) Επισήμως ανακοινωθέντες νεκροί είναι οι ακόλουθοι:
1. Διομήδης Ιωάννου Κομνηνός, ετών 17, μαθητής. Εφονεύθη έξωθιτου Πολυτεχνείου περί ώρα 22.15′ της 16.11.73. Βασίμως πιθανολογείται ότι δράστης του φόνου τούτου είναι ο προεκτεθείς Συνταγματάρχης.
2. Βασίλειος Παναγιώτου Φαμέλλος, ετών 26. Εφονεύθη εγγύς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως περί ώρα 22.30′ της 16.11.73, βληθείς προφανώς υπό τίνος των εκ του υπουργείου πυροβολούντων.
3. Toril Engelend, σπουδάστρια, Νορβηγίς. Εφονεύθη εις την πλατείαν Αιγύπτου περί ώρα 23.30’της 16.11.1973 παρ” αγνώστου δράστου.
4. Γεώργιος Ανδρέου Σαμούρης, σπουδαστής, ετών 22. Εφονεύθη υπ” αγνώστου εις άγνωστον σημείον εξ επαφής περί το μεσονύκτιον της 16.11.1973 και το πτώμα του μετεφέρθη και απερρίφθη εις την διασταύρωσιν των οδών Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων (Κατάθεσις υπ” αριθμ. 137).
5. Αλέξανδρος Ευστρατίου Σπαρτίδης, ετών 16, μαθητής. Εφονεύθη επί της οδού Κότσικα (παρόδου Πατησίων) την 10.20 ώραν της 17.11.1973, βληθείς υπό στρατιωτών εκ του κτιρίου του ΟΤΕ.
6. Μάρκος Δημητρίου Καραμάνης, ετών 23. Εφονεύθη ευρισκόμενος εις την επί της οδού Πατησίων και Αιγύπτου 1 πολυκατοικίαν την 10.30 ώραν της 17.11.1973, βληθείς ομοίως υπό στρατιωτών εκ του κτιρίου του ΟΤΕ.
7. Βασίλειος Καράκας, Τούρκος υπήκοος, ετών 43. Εφονεύθη εις την πλατείαν Αιγύπτου περί ώραν 13.00′ της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος μάχης.
8. Δημήτριος Θεοφ. Θεοδώρας, ετών 6. Εφονεύθη επί της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας Ζωγράφου περί ώραν 13.30 της 17.11.1973, βληθείς υπό στρατιώτου ευρισκομένου έμπροσθεν του Ναού του Αγίου Θεράποντος.
9. Βασιλική Φωτίου Μπεκιάρη, ετών 17. Εφονεύθη ευρισκομένη εις την ταράτσα της επί της οδού Μεταγένους 8 – Νέος Κόσμος οικίας της περί ώρα 12.30′ της 17.11.1973, δεχθείσα εις την κεφαλήν της βλήμα αδέσποτον άρματος.
10. Γεώργιος Αλεξάνδρου Γεριτσίδης, ετών 48, εφοριακός υπάλληλος. Εφονεύθη ευρισκόμενος εν Ν. Λιοσίοις προς εκτέλεσιν υπηρεσίας περί ώραν 12.15′ της 17.11.1973 δεχθείς ομοίως βλήμα αδέσποτον άρματος μάχης εις την κεφαλήν.
11. Νικόλαος Πέτρου Μαρκουλής, ετών 25. Εφονεύθη παρά την πλατείαν Βάθης περί ώραν 11.00’της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος μάχης.
12. Στυλιανός Αγαμ. Καραγεώργης, ετών 19, εργάτης. Ετραυματίσθη θανασίμως επί της οδού Πατησίων, έμπροσθεν του κινηματογράφου ΕΛΛΗΝΙΣ, περί ώρα 10.00’της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος και απεβίωσεν εις το ΚΑΤ την 30.11.1973.
13. Ανδρέας Στεργίου Κουμπος, ετών 63. Ετραυματίσθη σοβαρώς διερχόμενος την οδό Καποδιστρίου περί ώρα 14.00′ της 18.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος και απεβίωσε την 30.1.1974.
14. Μιχαήλ Δημήτριου Μυρογιάννης, ετών 20. Εφονεύθη εις την διασταύρωσιν των οδών Πατησίων και Στουρνάρα περί ώραν 13.30′ της 18.11.73, βληθείς δια περιστρόφου εις την κεφαλήν και
15. Κυριάκος Δημητρίου Παντελάκης, ετών 45, δικηγόρος. Ετραυματίσθη σοβαρώς επί της οδού Γλάδστωνος περί ώραν 12.40′ της 18.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου επί της οδού Πατησίων άρματος και απεβίωσεν την 18.12.1973.
β) Νεκροί πλήρως βεβαιωθέντες:
1. Σπύρος Κοντομάρης, δικηγόρος. Απεβίωσεν τας απογευματινός ώρας της 16.11.73 ευρισκόμενος επί της οδού Γεωργίου Σταύρου, συνέπεια θανατηφόρου επενέργειας των ριπτομένων υπό της αστυνομίας αερίων (κατάθ. υπ” αριθμ. 93).
2. Αικατερίνη Αργυροπούλου, ετών 75. Ετραυματίσθη σοβαρώς ενώ ευρίσκετο εις την εν Αγ. Αναργύροις οικίαν της περί ώραν 11.00′ της 17.11.1973, δεχθείσα αδέσποτον βλήμα άρματος και απεβίωσεν κατά μήνα Μάιον 1974 και
3. Δημήτριος Παπαϊωάννου, ετών 60, ιδιωτικός υπάλληλος. Απεβίωσεν την μεσημβρίαν της 17.11.1973 εκ προσφάτου εμφράγματος του μυοκαρδίου κατά την ιατροδικαστικήν έκθεσιν σοβαρώς όμως, υπό της συζύγου του αμφισβητούμενης και υποστηριζούοης ότι ο σύζυγος της απεβίωσεν είτε βληθείς δι” όπλου, είτε υποστάς συγκοπήν εκ των ριπτομένων αερίων, καταθεσάσης δε ότι μόνον εις το Νεκροταφείον της επετράπη να πλησιάσει απλώς και να ατενίσει το πρόσωπον του νεκρού συζύγου της.
γ) Νεκροί βασίμως προκύπτοντες:
1. Ο ιατρός – χειρουργός Γεώργιος Γρηγοριάδης, μετά λόγου γνώσεως καταθέτει ότι ο ίδιος προσωπικώς αντελήφθη και διεπίστωσεν ιατρικώς τον θάνατον (2) δύο αγνώστων νέων, πληγέντων: Του μεν ενός εις την πλατείαν Βικτωρίας περί ώραν 11.00′ της 17.11.1973 δια βλήματος περιστρόφου υπό Ανθυπασπιστού της Χωροφυλακής ριφθέντος, του δε ετέρου εις την οδόν Γ Σεπτεμβρίου περί ώραν 12.00′ της 18.11.1973 δια βλήματος διερχομένου άρματος (κατάθ. υπ” αριθμ. 25).
2. Η μάρτυς Παναγ. Παπακυριακού καταθέτει περί θανάσιμου τραυματισμού μικράς κορασίδος, ηλικίας 9 περίπου ετών, εις την γωνίαν των οδών Πατησίων και Κλωναρίδου περί ώραν 14.00 της 17.1.1.1973 εκ βλημάτων διερχομένου άρματος, εξ ων και η ιδία ετραυματίσθη βαρύτατα (κατάθ. υπ” αριθμ. 168).
3. Ο φοιτητής Λεωνίδας Ανωμερίτης, καταθέτει περί θανάσιμου τραυματισμού νεαράς μαθήτριας, εντός του χώρου του Πολυτεχνείου ευρισκόμενης, περί ώρα 11.45′ της 16.11.1973, δια βλήματος ριφθέντος εκ του εκτός του Πολυτεχνείου χώρου (κατάθ. υπ. αριθμ. 32).
4. Ο Φαρμακοποιός Αλέξανδρος Παναγόπουλος καταθέτει ότι, ότε προ του μεσονυχτίου της Παρασκευής 16.11.1973, επεσκέφθη μετά της συζύγου του το Πολυτεχνείον προς παροχήν υπηρεσιών εις τους τραυματίας και εισήλθεν εις το αυτόθι υπάρχον πρόχειρον ιατρείον, ιδίοις όμμασιν αντελήφθη την ύπαρξιν (3) τριών νεκρών και μιας γυναικός θανασίμως τραυματισθείσης, τα τραύματα των οποίων σαφώς περιγράφει. Προσθέτει δε ότι εκ μελών της Συντονιστικής Επιτροπής Φοιτητών έλαβε την πληροφορίαν ότι είχαν και οκτώ (8) εισέτι νεκρούς, τα πτώματα των οποίων είχον τοποθετηθεί και εφυλάσσοντο εις παρακείμενον χώρον ίνα μη υποπέσουν εις αντίληψιν των σπουδαστών και προκληθή πανικός (κατάθ. υπ” αριθμ. 245).
5. Περί των ανωτέρω νεκρών σαφώς καταθέτουν και σπουδασταί, μέλη της Συντονιοτικής Επιτροπής, οι οποίοι και περιγράφουν με ενάργειαν τα τραύματα τα οποία έκαστος των νεκρών συναδέλφων των έφερεν (Οράτε καταθέσεις υπ” αριθμ. 41,45 και 217). Και ναι μεν ο εις εκ των ανωτέρω μαρτύρων (217) καταθέτει και περί τα είκοσι δύο (22) πτωμάτων, άτινα ο ίδιος ούτος προσωπικώς αντελήφθη, περιστατικόν όπερ δεν επεβεβαιώθη, πλην σοβαροί διάτην αλήθειαν των κατατιθεμένων προκύπτουν ενδείξεις εκ της προεκτεθείσης καταθέσεως Αλέξ. Παναγοπούλου, όστις και αναφέρει ότι αντελήφθη θάλαμον υπό του περιβόητου Πίμπα – πράκτορας της ΚΥΠ (κατάθ. υπ” αριθμ. 29 και 176 μετά μαγνητοταινίας) – φρουρούμενον, εις ον υπήρχον άνθρωποι δήθεν κοιμώμενοι, ων, όμως, η στάσις και η όλη εμφάνισις εις πολλάς τον ανωτέρω μάρτυρα ενέβαλεν υποψίας (οράτε κατάθεσιν). Ανακήπτει βεβαίως το ερώτημα τι εγένοντο οι νεκροί αυτοί και σοβαρά δια τους αντιλέγοντας αντλούνται εντεύθεν επιχειρήματα. Όμως προσφέρουν ίσως απάντησιν τα υπό των φυλάκων του νεκροθαλάμου του Ρυθμιστικού Κέντρου Αθηνών κατατιθέμενα. Ο μεν Νικ. Νίκας καταθέτει ότι κατά την διάρκειαν της υπηρεσίας του μέχρι της 23.00′ ώρας της 16.11.1973 παρέλαβε και ετοποθέτησε εις τον νεκροθάλαμον επτά (7) πτώματα νέων ανδρών, ηλικίας 22-25 ετών, τα οποία δεν συνωδεύοντο από πιοτοποιητικόν θανάτου και κάρταν περί της ταυτότητος του νεκρού (κατάθ. υπ” αριθμ. 80).
Ο εκ του ανωτέρω παραλαβών ακολούθως υπηρεσίαν Ιωάννης Μάρας, καταθέτει ότι από της 23.00′ ώρας της 16.11.1973 μέχρι 7.00′ της 17.11.1973 παρέλαβεν και ετοποθέτησεν εις τον νεκροθάλαμον επτά (7) πτώματα, νέων ομοίως ανδρών, ηλικίας 20-35 ετών, έκτων οποίων τα τέσσερα (4) ήταν αγνώστου ταυτότητος (κατάθ. υπ” αριθμ. 89). Και ούτω κατά την τραγικήν εκείνην νύχτα των γεγονότων, 16 προς 17 Νοεμβρίου 1973, ένδεκα (11) πτώματα αγνώστων νέων διακομίζονται εις το Ρυθμιστικόν Κέντρον Αθηνών, άτινα, όμως, πλην ενός (κατά τα επίσημα στοιχεία του Νοσοκομείου) ουδαμού εμφανίζονται, ούτε καταχωρίζονται! Και η ανυπαρξία επισήμων στοιχείων εν τω Νοσοκομείω δεν αποδεικνύει βεβαίως την ανυπαρξίαν πτωμάτων, διότι αι καταθέσεις είναι κατηγορηματικοί και σαφείς και πλήρως εκ της ερεύνης εβεβαιώθη ότι ουδεμία εγένετο επίσημος εγγραφή του πλήθους των εισαγομένων τότε τραυματιών εις το Γενικόν βιβλίον της πύλης. Μόνον οι αυτόθι ευρισκόμενοι αστυνομικοί εμερίμνων δια τα καθ” εαυτούς περί τούτου και τα υπ” αυτών συλλεγέντα στοιχεία, κατά το μάλλον ακριβή, μετά των εν συνεχεία εις τα βιβλία των κλινικών του Νοσοκομείου εγγραφών, προσέφεραν ημίν αποδείξεις περί του αριθμού των διακομισθέντων εις το Ρυθμιστικόν τραυματιών! Θα ήτο μάταιον επομένως να ερευνηθή περαιτέρω, μολονότι επεχειρήθη, τι εγένοντο οι νεκροί ούτοι! Επισημαίνομεν μόνον το πρόβλημα και τονίζομεν ότι τα υπό των ανωτέρω κατατιθέμενα πλήρως εναρμονίζονται προς τα υπό των σπουδαστών υποστηριζόμενα ως προς τον αριθμόν των δέκα (10) περίπου νεκρών.
6. Πλήρως εκ των εκτεθέντων εβεβαιώθη η εν ψυχρώ δολοφονία νέου ανδρός εις το Ρυθμιστικόν Κέντρον Αθηνών υπό των αυτόθι υπηρετούντων, κατά την τραγικήν αυτήν νύκτα, αστυνομικών (καταθέσεις υπ” αριθμ. 69, 70, 77, 79, 86 και 94), αλλά και δευτέρα τοιαύτη θανατώσεως τραυματίου συνεπεία ξυλοδαρμού, εις χείρας του ιατρού χειρουργού Λέων. Παπασταματίου (κατάθ. υπ” αριθμ. 86) αποβιώσαντος. Τι εγένοντο οι δύο (2) ούτοι νεκροί; Διότι είναι πλήρως βεβαιωμένον ότι ουδείς εξ αυτών ευρίσκεται εις τον κατάλογον των εξ (6) επισήμων νεκρών του Ρυθμιστικού, εξ ων μάλιστα μόνον εις (ο άγνωστος αρχικώς και γνωστός ακολούθως Βασ. Φαμέλλος) διεκομίσθη κατά τον επίμαχον χρόνον της νυκτός της 16ης προς 17ην Νεομβρίου 1973. Επίτασις της αγωνίας εκ του τιθεμένου προβλήματος! Δι” ο και ο προεκτεθείς ιατρός – χειρουργός, προσωπικώς παρακολουθήσας τα γεγονότα εις το Ρυθμιστικόν και εις την επιχείρηση/ σωτηρίας, συμμετασχών ειδικώς περί του αριθμού των εν τω Ρυθμιστικοί νεκρών εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου ερωτηθείς, καταθέτει ότι πρέπει ν” ανέρχωνται εις είκοσι (20) ή είκοσι πέντε (25) και αιτιολογεί διατί (Οράτε κατάθεσιν ομοίως και τας 47 και 98). Εκ των εκτεθέντων δήλον καθίσταται ότι εις τους καταλόγους των επισήμως ανακοινωθέντων δέκα πέντε (15) νεκρών και υπό της ερεύνης βεβαιωθέντων τριών (3) τοιούτων δέον να προστεθούν και έτεροι δέκα έξι (16) τουλάχιστον βασίμως προκύπτοντες, οίτινες, τονιστέον και πάλι, ουδεμίαν έχουν, ως προς την ταυτότητα, σχέσιν με τους επισήμως ανακοινωθέντος. Παραμένει βεβαίως πάντοτε το ερώτημα: Τι εγένοντο τα πτώματα των νεκρών τούτων και διατί οι οικείοι των εξακολουθητικώς σιωπούν; Δεν είναι εύκολος η απάντησις εις τον χαράσσοντα τας γραμμάς ταύτας. Είναι υποχρέωσις, όμως, η έναντι του προβλήματος θέσις και η κατανόησις των ανερμήνευτων ή αδυνάτων. (Οράτε σχετικώς κατάθεσιν Δημ. Πίμπα, υπ. αριθμ. 71).
δ) Νεκροί εκ διαδόσεων πιθανολογούμενοι:
Πολλά τω όντι περί μεγάλου αριθμού νεκρών διαδίδονται και θρυλούνται. Διάφοροι κατάλογοι περί τούτων κυκλοφορούν, δύο των οποίων αναφερόντες ονόματα νεκρών 46 και 59, αντιστοίχως, περιήλθαν εις χείρας μου και απετέλεσαν αντικείμενον ειδικής, επισταμένης και αγωνιώδους ερεύνης. Αμφότεροι εκυκλοφόρησαν το πρώτον εις την αλλοδαπήν και ο εις εξ αυτών επιμέλεια πολλών γνωστών Ελλήνων, εις το εξωτερικόν κατά την εποχήν της Δικτατορίας ευρισκομένων. Είναι αμφότεροι ελλιπείς κατά τα στοιχεία των και η επ” αυτών έρευνα εις ουδέν το συγκεκριμένον απέληξε. Βεβαίως ο πρώτος αυτών κατετέθη παρά προσώπου λίαν αξιόπιστου, βεβαιώσαντος περί της σοβαρότητος της ερεύνης και της εγκυρότητος των πορισμάτων αυτής εν τη αναγραφή των ονομάτων του καταλόγου. Εξ ουδενός, όμως, ετέρου στοιχείου ενισχύθη η άποψις αυτή και των αναγραφομένων ονομάτων η συμπλήρωσις δεν επετεύχθη, ίνα διευκλυνθή ακολούθως η έρευνα εν τη αναζητήσει της αληθείας. Ο έτερος των καταλόγων κατά πολύ ελλιπέστερος εμφανίζεται κατά το περιεχόμενόν του και ουδέν ουδαμόθεν προσφέρεται προς επιβεβαίωσίν του.
Ο υιοθετήσας τούτον μάρτυς επί της υποθέσεως και μηνυτής Γρηγόριος Παπαδάτος, ειδικώς εφ” ημών κληθείς όπως προσκόμιση ή κατονομάση έστω στοιχεία ενισχυτικά των απόψεων του, ουδέν περί του αντικειμένου τούτου κατέθεσεν. Σοβαρώς εξ ετέρου εκ της ερεύνης ημών επιθανολογήθη ότι εξ (6) εκ των αυτώ αναφερομένων ονομάτων αφορούν τους τραυματίας των γεγονότων, ενώ πλήρως εβεβαιώθη ότι όνομα αναμφισβητήτως νεκρού, του Αλεξ. Σπαρτίδη, δεν αναφέρεται εν αυτών (οράτε το από 20.7.74 ενημερωτικόν σημείωμα Γεν. Ασφαλείας και της υπ” αριθμ. 51075 Φ. 680 /15 /14.10.74 αναφοράν της προς υμάς). Ουδείς βεβαίως δύναται να αποκλείση το ενδεχόμενον μήνυμα αληθείας εκ των καταλόγων τούτων να εκπορεύεται και πολλοί ή και άπαντες οι προαναφερθέντες, αριθμητικώς μόνον ως βασίμως προκύπτοντες, νεκροί να αποτελούν μέλη των εν αυτοίς αναγραφομένων ομάδων ή και να αναφέρονται εις αυτούς αι υπό ετέρων μαρτύρων κατατιθέμενοι, ανεπιβεβαίωτοι όμως παραμένουσαι περιπτώσεις πιθανών νεκρών (οράτε καταθέσεις υπ” αριθμ. 183, 209, 218, 255, 50 και 55). Τα ενδεχόμενα όμως ταύτα πόρρω αφίστανται του ασφαλούς και βέβαιου, όπερ και μόνον δύναται να αποτελέση στοιχείον αποδεικτικόν. Οίκοθεν νοείται ότι η αυτή προσήκει απάντησις και υπεύθυνος θέσις και έναντι των περί υπάρξεως ομαδικών τάφων διαθρυλουμένων, μολονότι σκληρά δια τον γράφοντα υπήρξε δοκιμασία η λήψις της καταθέσεως ατόμου, στρατιώτου όντος κατά την ερευνωμένην περίοδον, όστις, δια των κατατεθέντων του και της όλης του τραγικής – αληθώς – εμφανίσεως, πολλάς και συγκλονιστικός μοι προεκάλεσεν ανησυχίας και απορίας (κατάθεσις υπ” αριθμ. 190).
Β. ΤΡΑΥΜΑΤΙΑΙ:
Είναι αληθώς μέγας ο αριθμός των τραυματιών. Κατά τα υπό της ερεύνης ημών συλλεγέντα στοιχεία και δη τας υπό των Νοσοκομείων, Κλινικών και Ιατρών υποβληθείσας καταστάσεις, οι επισήμως γνωσθέντες τραυματίαι του από 16ης μέχρι και 19ης Νοεμβρίου 1973 αιματηρού τριημέρου ανέρχονται εις χίλιους εκατόν τρεις (1.103) πολίτας και 61 αστυνομικούς. Εις τούτους δέον να προστεθούν και ανεξακρίβωτον πλήθος ετέρων πολιτών οίτινες ή εφυγαδεύοντο υπό των ιατρών ή ενοσηλεύοντο οίκοι, ή και ουδαμού προς νοσηλείαν κατέφευγαν, φοβούμενοι προφανώς δυσάρεστους δι” αυτούς ή τας οικογενείας των εξελίξεις. Τα πλήρη στοιχεία ταυτότητος των τραυματιών τούτων απολύτως βεβαιούνται εκ των υποβληθεισών τη ερεύνη και συνημμένων τη παρούση σχετικών καταστάσεων. Ελαχίστων εκ των τραυματιών τούτων ελήφθησαν καταθέσεις, καθ” όσον η εξέτασις απάντων θα απήτει χρόνον μακρόν, η διάθεσις του οποίου κείται εκτός των πλαισίων της υπ” εμού ενεργηθείσης προκαταρκτικής ερεύνης.
Εν Αθήναις τη 14 Οκτωβρίου 1974
Ο ενεργήσας την προκαταρκτικών εξέτασιν Εισαγγελεύς
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΒΑΣ
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες