Να 'σαι καλά ρε Κώστα μας έκανες να ευθυμήσουμε λιγάκι μ' όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας... Στο τέλος όμως μας μπέρδεψες,ήταν Τούρκοι ή Κούρδοι;
Στην εκπομπή Αποκαλυπτικά μίλησε ο Κώστας Χαρδαβέλλας αποκαλύπτοντας ένα απίστευτο περιστατικό που του έτυχε πριν από πολλά χρόνια. Σε αποστολή στο Ιράν κι ενώ βρισκόταν σε τουρκικό έδαφος, ο δημοσιογράφος παραλίγο να πέσει θύμα βιασμού από 15 Τούρκους!
Ο ίδιος αφηγείται σήμερα:
«Κάποια στιγμή κόντεψαν να με βιάσουν, όσο και αν ακούγεται τρελό. Ήταν μια αποστολή που έκανα στην Τεχεράνη το 1979 -ήμουν στα ΝΕΑ. Την τελευταία νύχτα πριν μπούμε στο Ιράν, ήμουν στην Τουρκία την πολύ άγρια μέσα σε κάτι βουνά.
Τελείωνε η βενζίνη και δεν υπήρχε βενζινάδικο να βάλω. Κάποια στιγμή μέσα στην αγωνία μου -θα με τρώγανε οι λύκοι, είχε και 20 βαθμούς υπό το μηδέν, ήταν πολύ κοντά στη Ρωσία το μέρος που βρισκόμουν- βλέπω ένα φωτάκι στον ορίζοντα. Πάω εκεί, είναι μια παράγκα, ανοίγουν την πόρτα και είναι 15 αγριότουρκοι με μια σόμπα στη μέση με ξύλα και είχαν κάτι κάστανα επάνω θυμάμαι.
Μπαίνω εγώ σαν να είχα κατέβει από τον Άρη με έναν κόκκινο σκούφο, ένα τζάκετ με κάτι γούνες, κάτι γάντια...
Αρχίζουν να με ρωτάνε από που είμαι, ενώ παράλληλα βλέπω δύο οι οποίοι είχαν πάρει κάτι κάστανα και ερχόντουσαν να μου τα προσφέρουνε αλλά χαϊδεύοντας με κιόλας. Αυτοί ανέβαιναν εκεί από τον Αύγουστο μόνοι τους κι επέστρεφαν στα σπίτια τους τον Ιούνιο.
Φαντάζεστε τι γινόταν εκεί πέρα, αγριεμένο το μάτι τους. Και κατάλαβα ότι πίσω από αυτά που μου έλεγαν είχαν μια τέτοια διάθεση. Θυμήθηκα ότι ήμουν σε μια περιοχή Κούρδων, που τότε οι Κούρδοι αγαπούσαν πολύ τους Έλληνες και λέω θα πω ότι είμαι Έλληνας και ότι γίνει. Η λέξη Έλληνας λειτούργησε καταλυτικά σε αυτούς τους ανθρώπους».
http://www.zappit.gr/
Ο ίδιος αφηγείται σήμερα:
«Κάποια στιγμή κόντεψαν να με βιάσουν, όσο και αν ακούγεται τρελό. Ήταν μια αποστολή που έκανα στην Τεχεράνη το 1979 -ήμουν στα ΝΕΑ. Την τελευταία νύχτα πριν μπούμε στο Ιράν, ήμουν στην Τουρκία την πολύ άγρια μέσα σε κάτι βουνά.
Τελείωνε η βενζίνη και δεν υπήρχε βενζινάδικο να βάλω. Κάποια στιγμή μέσα στην αγωνία μου -θα με τρώγανε οι λύκοι, είχε και 20 βαθμούς υπό το μηδέν, ήταν πολύ κοντά στη Ρωσία το μέρος που βρισκόμουν- βλέπω ένα φωτάκι στον ορίζοντα. Πάω εκεί, είναι μια παράγκα, ανοίγουν την πόρτα και είναι 15 αγριότουρκοι με μια σόμπα στη μέση με ξύλα και είχαν κάτι κάστανα επάνω θυμάμαι.
Μπαίνω εγώ σαν να είχα κατέβει από τον Άρη με έναν κόκκινο σκούφο, ένα τζάκετ με κάτι γούνες, κάτι γάντια...
Αρχίζουν να με ρωτάνε από που είμαι, ενώ παράλληλα βλέπω δύο οι οποίοι είχαν πάρει κάτι κάστανα και ερχόντουσαν να μου τα προσφέρουνε αλλά χαϊδεύοντας με κιόλας. Αυτοί ανέβαιναν εκεί από τον Αύγουστο μόνοι τους κι επέστρεφαν στα σπίτια τους τον Ιούνιο.
Φαντάζεστε τι γινόταν εκεί πέρα, αγριεμένο το μάτι τους. Και κατάλαβα ότι πίσω από αυτά που μου έλεγαν είχαν μια τέτοια διάθεση. Θυμήθηκα ότι ήμουν σε μια περιοχή Κούρδων, που τότε οι Κούρδοι αγαπούσαν πολύ τους Έλληνες και λέω θα πω ότι είμαι Έλληνας και ότι γίνει. Η λέξη Έλληνας λειτούργησε καταλυτικά σε αυτούς τους ανθρώπους».
http://www.zappit.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες