Ποιοι είναι αυτοί που κανονίζουν τις ζωές μας;

Νομίζεις, Αλέξη, ότι, όταν κόβεις τη σύνταξη του γέροντα που έχτισε δουλεύοντας τη χώρα ή τη σύνταξη του ανάπηρου, η Ιστορία κοιτάει αλλού και η αμαρτία κοιμάται;

Ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν πώς ζουν και πώς θα ζουν οι Ελληνες; Ποιος είναι ο κύριος Μοσκοβισί; Ενα ντηλεράκι είναι. Που δεν εμπορεύεται ηρωίνη, αλλά όπλα. Εκτός κι αν πιστεύει κανείς ότι η Γαλλία είναι λουλουδού και πουλάει στον κόσμο εκρηγνυόμενες τουλίπες. Αίμα εμπορεύεται ο κάθε Μοσκοβισί. Κι αυτό τον καθιστά αξιοσέβαστον. Ποιοι είναι αυτοί οι τύποι; στους πόσους πνιγμένους πρόσφυγες παίρνει Νόμπελ Ειρήνης η κυρία Μέρκελ;

Λέω, δεν είναι έμπορος ηρωίνης ο μεσιέ Μοσκοβισί - δεν είμαι σίγουρος! πάντως έμπορος αυτοκτονιών είναι. Οπως ο χερ Σόιμπλε. Ποιοι είναι αυτοί που κανονίζουν ποια ελληνικά νοικοκυριά θα ζήσουν και ποια θα γίνουν Κάνδανος, Κούγκι, Καλάβρυτα, Δίστομο;..

Σε ποιους απευθύνεται ο κ. Τσίπρας όταν ομιλεί στη Βουλή; Πώς γίνεται την ίδια ώρα που αμολάει πομφόλυγες για αποκατάσταση των σχέσεων εργασίας,την ίδια ακριβώς στιγμή να χάνεται η 35ετία για 100.000 εργαζομένους, να κόβονται τα βαρέα και τα ανθυγιεινά από 30.000 εργαζομένους του Δημοσίου και να αποκλείεται η όποια έστω και υποτυπώδης σύνταξη για τους ανασφάλιστους υπερήλικες; Πώς γίνεται τέτοια ψέματα χοντρά σαν βατράχια να σπάνε το έρκος των οδόντων ενός ανθρώπου που κάποτε σεβόταν τον εαυτόν του - εκτός κι αν δεν τον σεβάσθηκε ποτέ.

Καμιά σημασία δεν έχει να σταθεί κανείς σε όσα είπε ο κ. Πρωθυπουργός προχθές στη Βουλή - έπεα πτερόεντα, ακόμα κι αν ήταν σοβαρά και όχι παιδαριώδη. Διότι ο αναμενόμενος Προϋπολογισμός είναι ένα κουρελόχαρτο που σύντομα πρόκειται να αναθεωρηθεί επί τα χείρω - κι αυτό το γνωρίζουν όλοι.

Ομως, όσο αυτό το κουρελόχαρτο ισχύει, προβλέπει νέα μέτρα (σ.σ.: όταν το «νέο» νικάει το «παλιό») της τάξεως των 4,3 δισ., που τα μισά θα προέλθουν από επιπρόσθετη φορολόγηση και τα άλλα μισά από περικοπή δαπανών (δηλαδή συντάξεων, επιδομάτων και άλλων κονδυλίων σχετικών με την υγεία και την παιδεία). Και όλο αυτό σε μια χώρα που το ΑΕΠ καταρρέει με την ταχύτητα πέτρας που πέφτει στον Καιάδα, που η ύφεση (για ένατη χρονιά ύφεση) αναμένεται να φθάσει το 1,3% (με προοπτική να βαθύνει ακόμα περισσότερο, αν ληφθούν και άλλα πρόσθετα υφεσιακά μέτρα) και που το χρέος αναμένεται να φθάσει το 2017 στα 333 δισ.(!!), δηλαδή στο 192% του ΑΕΠ!!! Η χώρα δολοφονείται. Δεν πρόκειται για «λάθος φάρμακο» ακόμα και με τη δική τους λογική, ούτε για «παραλογισμό», πρόκειται για φόνο, φόνο προμελετημένο και ειδεχθή.

Και ο κ. Τσίπρας ανοιγοκλείνει το στόμα του στη Βουλή για να ομιλεί ο κ.Μάαρτεν Φέρβεϊ - ούτε αυτός ο υπερπρωθυπουργός ξέρω τι είδους ύαινα και ντηλεράκι είναι, όπως δεν ξέρω και τι ακριβώς εμπορεύεται, εξατμίσεις της Φολκς Βάγκεν; μίζες της Ζήμενς; φοροδιαφυγή της Μερσεντές; σουβενίρ των Ες Ες; βόμβες αέρος - Συρίας; Ομως όταν ανοιγοκλείνει το στόμα του ο κ. Τσίπρας, μιλάει ο κ. Μάαρτεν Φέρβεϊ, οι τόκοι, ο κ. Στουρνάρας,

μιλάει η κομμένη σύνταξη του ανάπηρου. Ούτε ιερό (η φροντίδα των γερόντων), ούτε όσιο (η μέριμνα για τους νέους) σ’ αυτήν τη χώρα που οι κυβερνήσεις της αξιολογούνται από «δεινόσαυρους και γύπες», από γκαουλάιτερ και ανθύπατους. Είναι

πασίγνωστο απ’ την εποχή των Περσών, των Ελλήνων κι ύστερα των Ρωμαίων, ότι, για να ριζώσει μια κατάκτηση και να ’ναι αποδοτική για τα αφεντικά, προϋπόθεση είναι ένα μέρος απ’ την άρχουσα τάξη των κατακτημένων, καθώς κι ένα μέρος του λαού να συνεργάζονται με τον κατακτητή. Αλλιώς ο κατακτητής με τις εξεγέρσεις και την αντίσταση εναντίον του αιμορραγεί, αντί να πίνει το αίμα των κατακτημένων με την ησυχία του. Οπως και να ’χει,

η χαρά του κατακτητή είναι να έχει συνεργάτη του τον επικεφαλής των εξεγερμένων, πράγμα βεβαίως σπάνιο, διότι οι περισσότεροι ρέμπελοι προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να ενδώσουν, να αυτομολήσουν και να γονατίσουν. Οι περισσότεροι. Διότι υπήρξαν και ελάχιστοι, οι ολίγιστοι εκείνοι, που στο παρά πέντε διαπίστωσαν ότι «δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς» και παραδόθηκαν όπως ο κ. Σαμαράς όταν διαπίστωνε ότι «ουδείς αναμάρτητος» ή ο κ. Τσίπρας όταν διαπίστωσε ότι το ισοδύναμο της σωτηρίας της χώρας είναι η υποταγή της.

Ο επικεφαλής του Μαξίμου και οι παρακοιμώμενοι που τον περιστοιχίζουν ανοίγουν το στόμα τους και κάνουν να φαίνονται μπούρδες όσα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν ο κ. Τσίπρας να υπογράψει το μνημόνιο. Νομίζουν ότι λέγοντας ό,τι τους κατεβαίνει, ότι περιπαίζοντας την κοινή λογική, μπορεί να πάνε μακριά. Ομως, ό,τι κι αν λένε, όσο μπαίνουν στα σπίτια του κοσμάκη σαν κοινοί λωποδύτες και του αρπάζουν με τη βία το βιος του, τόσον και πιο απεχθείς θα γίνονται. Σαν τους τελώνες που οι Ρωμαίοι ανέθεταν τη συλλογή των φόρων, το ίδιο μισητοί θα καταντήσουν όσοι αριστεροί ανέλαβαν να μαζεύουν τους φόρους για λογαριασμό των ντήλερ - Μέρκελ, Ολάντ, Ομπάμα και υπόλοιπη συμμορία.

Νομίζεις, Αλέξη, ότι, όταν κόβεις τη σύνταξη του γέροντα που έχτισε δουλεύοντας τη χώρα ή τη σύνταξη του ανάπηρου, η Ιστορία κοιτάει αλλού και η αμαρτία κοιμάται;

ο Στάθης στον Ενικό