Οι ευρωπαίοι εταίροι μας, για πρώτη φορά στην ιστορία της ευρωπαϊκής ένωσης, συνειδητοποίησαν το μέγεθος του μεταναστευτικού προβλήματος και ως λύση αναχαίτισης και περιορισμού των μεταναστευτικών ροών πρότειναν στην Ελλάδα να οργανώσει κοινές περιπολίες με τις Τουρκικές Αρχές στα παράλια της Μεσογείου.
Παρότι οι εταίροι μας γνωρίζουν σε βάθος τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα με την Τουρκία, η οποία συνεχίζει και σήμερα να θέτει ζητήματα γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, να μην αναγνωρίζει την Κύπρο ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να διατηρεί κατοχικό στρατό επί 40 και πλέον έτη, να αμφισβητεί τα θαλάσσια σύνορα της χώρας όπως αυτά ρυθμίστηκαν με τη συνθήκη της Λωζάνης του 1923, απαιτούν, πρωτοστατούσης της Γερμανίας, από την Ελλάδα να δεχθεί κοινές περιπολίες με τις τουρκικές αρχές εντός του εδάφους της.
Αυτή η πρόταση αυτομάτως μεταθέτει το πρόβλημα του μεταναστευτικού, που βαραίνει πλήρως την Τουρκία, στην Ελλάδα.Και αυτό γίνεται σκοπίμως, γεγονός που αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι οι ευρωπαϊκοί εταίροι μας δεν επιθυμούν να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν τόσο στη δημιουργία του προβλήματος όσο και στην αντιμετώπιση του. Δείχνει όμως και κάτι ακόμη περισσότερο σημαντικό: η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθοδηγούμενη από τα συμφέροντα των ισχυρών μελών της, συνεχίζει να αντιμετωπίζει και να θεωρεί το πρόβλημα που έχει επιδεινωθεί τελευταία ως πρόβλημα μεταναστευτικών ροών και όχι ως πρόβλημα προσφυγικών ροών. Με αυτό τον τρόπο η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν επιθυμεί να εντάξει το πρόβλημα υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών διότι σε μια τέτοια περίπτωση τα ισχυρά μέλη της ευρωπαϊκής ένωσης γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι δεν θα μπορέσουν να επηρεάσουν τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών ούτε τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας. Προσπαθούν έτσι να κρατήσουν το πρόβλημα εντός των μηχανισμών λήψης αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να είναι σε θέση να προστατεύσουν τα συμφέροντα τους επιβάλλοντας τις δικές τους αποφάσεις.
Με αυτό τον τρόπο, οι ισχυροί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφανδόν και απροκαλύπτως, επιλέγουν να μην συγκρουστούν με τον εξ ανατολάς γείτονα της Ελλάδας που αποτελεί αφενός μεν έναν εξαιρετικής σημασίας και ισχύος σύμμαχο των ΗΠΑ και αφετέρου την μεγαλύτερη ευρωπαϊκή αγορά εξαγωγών. Επιπλέον, με αυτή την πρόταση τους επιτυγχάνουν να εστιάσουν το ενδιαφέρον όλων των διεθνών ΜΜΕ στην άρνηση της Ελλάδας να υλοποιήσει τις κοινές περιπολίες με τις τουρκικές αρχές, αποποιούμενοι εν πολλοίς τις δικές τους ευθύνες.
Ας σημειωθεί όμως ότι καίριας σημασίας οργανισμοί για την ευρωπαϊκή ασφάλεια όπως η Ευρωπαϊκή Αστυνομία (Europol) και ο Οργανισμός για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών στα ευρωπαϊκά σύνορα (Frontex) έχουν συνάψει συμφωνίες συνεργασίας με τις αρμόδιες Τουρκικές Αρχές για την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης. Επίσης ότι ο κανονισμός που προβλέπει την ίδρυση και λειτουργία του Frontex προβλέπει τη διενέργεια κοινών περιπολιών των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Αιγαίο δεσμεύοντας την Τουρκία να συνεργαστεί σε αυτές τις περιπολίες. Τέλος, ότι ο κανονισμός ίδρυσης και λειτουργίας του Frontex προβλέπει και υποχρεώνει τα κράτη-μέλη να διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό και την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή, ανάλογα με τις δυνατότητες του κάθε κράτους-μέλους, έτσι ώστε αυτές οι κοινές περιπολίες να υλοποιούνται με τον καλύτερο δυνατό και αποτελεσματικό τρόπο.
Οι ευρωπαίοι εταίροι μας γνωρίζουν πολύ καλά ποια είναι τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν και να υλοποιηθούν για την αντιμετώπιση των αυξημένων προσφυγικών ροών, τόσο κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου όσο και στο απώτερο μέλλον. Ένα από αυτά τα μέτρα είναι να ιδρυθούν προσφυγικοί καταυλισμοί με την οικονομική υποστήριξη και δυνάμεις της ευρωπαϊκής ένωσης σε συνεργασία με τα Ηνωμένα Έθνη εντός της εδαφικής αρμοδιότητας της Τουρκίας και των άλλων χωρών που συνορεύουν με τη Συρία. Σημειωτέον ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει τέτοιες δυνάμεις σε διαφορές χώρες όπως το Κόσσοβο, η Γεωργία, η Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν ακόμη και στον Νίγηρα! Γιατί όχι και στην Τουρκία;
Και, τέλος, υπάρχει άλλη μία πρόταση που θα μπορούσε η Ελληνική κυβέρνηση να τη θέσει επισήμως στις εν εξελίξει συζητήσεις και διαπραγματεύσεις: η διοργάνωση κοινών περιπολιών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκικών Αρχών εντός της εδαφικής αρμοδιότητας της Τουρκίας όπου υφίσταται το πρόβλημα. Η υλοποίηση μιας τέτοιας δράσης θα είχε άμεσα αποτελέσματα στην αναχαίτιση των προσφυγικών ροών και θα έσωζε πολλές ανθρώπινες ζωές, αλλά οι εταίροι μας γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι δεν υπάρχει ούτε η ελάχιστη πιθανότητα ένα τέτοιο μέτρο να τύχει της Τουρκικής συναίνεσης.
Έτσι, λοιπόν, οι ισχυροί της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθούν και θα συνεχίζουν να προσπαθούν να επιβάλλουν στην Ελλάδα λύσεις τραγικές για την εθνική ασφάλεια της χώρας. Και τούτο αποτελεί έναν ακόμη λόγο ή τουλάχιστον μία ακόμη απόδειξη γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση από ιδρύσεως της δεν έχει υιοθετήσει κοινή εξωτερική πολιτική που να δεσμεύει αλλά και να προστατεύει τα συμφέροντα όλων των κρατών μελών.
*O Ευάγγελος Στεργιούλης ειναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας Παντείου Παν/μίου και Υποστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας
http://www.onalert.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες