Πήραν σύνταξη στην υγειά των κορόιδων!

*Ενα άρθρο για το συνταξιοδοτικό που λέει αλήθειες,αλλά όχι όλες

Γράφει ο Σταμάτης Ζαχαρός

Τα κορόιδα του ασφαλιστικού, οι άγιοι της "συνταξούλας" και μια αδικία χωρίς τέλος. Πόσο δίκαιο είναι κάποιοι να εργάζονται μια ζωή και άλλοι να πίνουν στην υγειά τους δουλεύοντας 15-20 χρόνια;

Η μείωση των συντάξεων και η αύξηση των ορίων ηλικίας,
προκαλούν οργή στους πολίτες. Έχουν όμως και μια δεύτερη ανάγνωση. Μεγάλες κατηγορίες συμπολιτών μας εκμεταλλευόταν τις ευνοϊκές για τους εαυτούς τους ρυθμίσεις, συνταξιοδοτούνταν σε πολύ νεαρές ηλικίες, με υψηλότατα ποσοστά αναπλήρωσης του μισθού τους και ζούσαν στην υγειά των κορόιδων.

Κορόιδα είμαστε όλοι εμείς που εδώ και δεκαετίες κοιτούσαμε απαθείς τους προνομιούχους συμπολίτες μας να απομυζούν το δημόσιο, χωρίς να αντιδρούμε. Αντίθετα, η νομενκλατούρα των υπαλλήλων στις ΔΕΚΟ, στον ευρύτερο δημόσιο αλλά και σε αρκετές περιπτώσεις ακόμη και στον ιδιωτικό τομέα, προέβαλλε λυσσαλέα αντίδραση όταν κάποιος τολμούσε να αναφερθεί -έστω- στα προνόμιά τους. Μέσω των συνδικάτων, προέβαλλαν οργανωμένη αντίσταση και απειλούσαν την εκάστοτε Κυβέρνηση. Φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την αδράνεια της κοινωνίας απέναντι στο πρόβλημα του ασφαλιστικού. Διαφύλατταν το φαύλο σύστημα, ως κόρη οφθαλμού.

Για να αυξηθεί κατά 17 χρόνια η ηλικία που κάποιος συνταξιοδοτείται (διαβάστε εδώ σχετικά), σημαίνει ότι μέχρι πρότινος όσοι ενέπιπταν σε αυτή την κατηγορία συνταξιοδοτούνταν πολύ πρώιμα. Με δεδομένο ότι -σύμφωνα με τις νέες διατάξεις- από το 2022 και μετά, όλοι οι ασφαλισμένοι θα αποχωρούν από την εργασία τους είτε στα 62 έτη με 40 χρόνια προϋπηρεσίας, είτε στα 67 έτη με 15αετία, με την προηγούμενη κατάσταση, κάποιος έπαιρνε σύνταξη γύρω στα 50 ή και ακόμη νωρίτερα.

Τα όρια συνταξιοδότησης για όλους εμάς του υπόλοιπους, τους κανονικούς, αλλάζουν επίσης αλλά όχι τόσο δραματικά όσο τα παρουσιάζουν από λαϊκίστικα media οι προστάτες-άγιοι της “συνταξούλας”. Αλλάζουν άλλωστε σε ολόκληρο τον κόσμο. Δικαίως ή αδίκως δεν γνωρίζω. Αυξάνεται όμως το προσδόκιμο ζωής.

Μεγάλος ντόρος γίνεται και για τη μείωση των συντάξεων. Σύμφωνοι, οι συντάξεις στην Ελλάδα και πολύ χαμηλές και περιορίζονται διαρκώς. Και εδώ όμως έχουμε δύο κατηγορίες συνταξιούχων. Αυτούς που πλήρωσαν πολλά και παίρνουν ψίχουλα και άλλους που δεν πλήρωσαν σχεδόν τίποτε, παίρνουν  σαν σύνταξη περισσότερα απ’ ότι έπαιρναν ως εργαζόμενοι και σίγουρα περισσότερα από άλλους που πλήρωσαν. Έχουμε επίσης και όλα τα ενδιάμεσα κλιμάκια. Ένα σύστημα άδικο απ’ άκρη σ’ άκρη.

Για παράδειγμα, πολλοί συμπολίτες μας δεν έχουν καταβάλλει ουδέποτε εισφορές λόγω χαριστικών ρυθμίσεων. Δημόσιοι υπάλληλοι, αγρότες, παλιννοστούντες και διάφοροι άλλοι έχουν λάβει συντάξεις χωρίς να έχουν αποδώσει τα αντίστοιχα χρήματα. Σε κάποιες περιπτώσεις η απονομή των συντάξεων έγινε από τις Κυβερνήσεις με κοινωνικά κριτήρια, ως όφειλαν. Σε κάποιες άλλες με ψηφοθηρικά.

Επιπλέον, το ποσό της σύνταξης που απονέμεται, δεν έχει καμία λογική. Ανάλογα με την εποχή, για τον υπολογισμό της σύνταξης ίσχυε π.χ. “η καλύτερη πενταετία” ή ακόμη χειρότερα “τα δύο τελευταία χρόνια του εργασιακού βίου”. Αυτό σημαίνει ότι οι περισσότεροι συνταξιούχοι, έχουν δώσει πολύ λίγες εισφορές αλλά πήραν τεράστιες συντάξεις, μόνο και μόνο εξ’ αιτίας του τρόπου υπολογισμού. Γιατί για παράδειγμα κάποιος ένστολος που αποστρατεύθηκε με τον βαθμό αρχηγού Γενικού επιτελείου να λαμβάνει σύνταξη ίση με το 80% του τελευταίου μισθού του; Όταν προσελήφθη, οι εισφορές που καταβάλλονταν ήταν πολύ μικρότερες. Αν το κράτος θέλει να τον τιμήσει, οφείλει να βρει τα χρήματα για να το κάνει και όχι να τα παίρνει από όλους εμάς.

Υπάρχει φυσικά πάντα το επιχείρημα “να μην γίνει εξίσωση προς τα κάτω”. Ένα επιχείρημα που θα μας βρει όλους σύμφωνους, με μια μικρή διαφορά: δεν υπάρχουν λεφτά για να μοιράζουμε σε όλους και να εξισωθούμε προς τα πάνω. Πρέπει να μοιραστούν δίκαια αυτά που έχουμε. Η ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη ακόμη και για όσους δεν κατέβαλλαν εισφορές, είναι αναγκαία. Το ύψος της όμως πρέπει να είναι τέτοιο που να διασφαλίζει τις ελάχιστες απαιτήσεις διαβίωσης και όχι τις ανάγκες που κάθε ένας έχει ορίσει για τον εαυτό του.

Για όποιο επιπλέον ποσό, θα πρέπει να συνυπολογίζονται οι εισφορές που καταβλήθηκαν στη διάρκεια του εργασιακού βίου. Η είδηση ότι κουρεύονται οι συντάξεις, προκαλεί πάντα τρόμο. Είναι άσχημο να μειώνονται τα χρήματα ανθρώπων που δεν έχουν πλέον δυνατότητα να εργασθούν. Πόσο δίκαιο είναι όμως να πληρώνουν όσοι εργάζονται μια ζωή για να πίνουν στην υγειά τους άνθρωποι που δουλεύοντας 15-20 χρόνια να ζουν μια ολόκληρη ζωή (και κότα) εις βάρος των υπολοίπων, εισπράττοντας παχυλές συντάξεις;

Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA 
(@SZacharos)

http://news247.gr/

*Ενα άρθρο για το συνταξιοδοτικό που λέει αλήθειες,αλλά όχι όλες

Πέρα απ' όσα σημειώνει ο αρθρογράφος σε μια προσπάθεια να στρογγυλέψει τις αιχμηρές γωνίες, υπάρχουν σημεία του συνταξιοδοτικού που τίναξαν τα ταμεία στον αέρα με αποκλειστική ευθύνη των Ελληνικών κυβερνήσεων και όχι των συνταξιούχων....

Κι εξηγούμαστε: 
Α)για πάρα πολλά χρόνια τα χρήματα των υποχρεωτικών εισφορών των ασφαλισμένων κατατίθονταν στις τράπεζες χωρίς τόκο!
Β)στην εποχή του Σημίτη αποφασίστηκε να επενδυθούν οι εισφορές σε ομόλογα Δημοσίου με αποτέλεσμα να χαθούν πάρα πολλά χρήματα
Γ)πολύ πρόσφατα επί Βενιζέλου ήρθε το PSI με αποτέλεσμα και πάλι να κουρευτούν και να χαθούν τα χρήματα των ασφαλισμένων

Δείτε σχετικό δημοσίευμα του Βήματος τον Απρίλιο του 2012

Πέραν αυτών προσθέστε και την κακοδιαχείριση,βάλτε και τις διπλές και τριπλές συντάξεις κάποιων που είτε οι ίδιοι,είτε η υπηρεσία πλήρωνε εισφορές για δουλειά την οποία δεν έκαναν ποτέ και όσους απολάμβαναν ιδιαίτερων συνταξιοδοτικών προνομίων....

Ομως,όπως το επισημαίνει και το άρθρο,όσοι δούλεψαν κανονικά 35 χρόνια και κατέβαλαν υποχρεωτικά τις αναλογούσες εισφορές που προέβλεπε η σύμβαση με τα ταμεία όταν μπήκαν στη δουλειά είναι κρίμα κι άδικο να έχουν χάσει ήδη περίπου το 50% της σύνταξής τους και να μιλάμε για νέες περικοπές...

Συνεπώς οφείλουν, τόσο η κυβέρνηση,όσο και οι πανέξυπνοι δανειστές,να κόψουν το κεφάλι τους και να αποδώσουν στους έντιμους συνταξιούχους αυτά που πραγματικά δικαιούνται και προέβλεπαν οι συμβάσεις όταν μπήκαν στον εργασιακό βίο....

Ζείδωρον