Δεν θέλουμε φιλανθρωπία,μόνο αξιοπρεπή διαβίωση
Η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις όσον αφορά την αξιοπρεπή διαβίωση Ατόμων με Αναπηρία. Με τραγική την κατάσταση στη ρυμοτομία, και την παντελή έλλειψη προσβασιμότητας σε σχολεία, υπηρεσίες και μέσα μεταφοράς, η ζωή των ΑμεΑ γίνεται ακόμη χειρότερη, με τις περικοπές στις κοινωνικές παροχές.
Η ζωή των ατόμων με αναπηρία γίνεται όλο και πιο δύσκολη στην περίοδο
της κρίσης και την ίδια ώρα οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες ζητούν το αυτονόητο: να έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή στην Ελλάδα.
Τον θεσμό της ανεξάρτητης διαβίωσης επιχειρεί να φέρει στο προσκήνιο ένας οργανισμός που απαρτίζεται από ανθρώπους με βαριές αναπηρίες, ο Οργανισμός Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδας «i-Living». Η ανεξάρτητη διαβίωση είναι ο θεσμός εκείνος που επιτρέπει σε ανθρώπους με σοβαρές αναπηρίες να επιλέγουν τον τρόπο ζωής τους και να ασκούν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, μέσω νομοθεσιών και παροχών.
«Ανεξάρτητη διαβίωση είναι η προσβασιμότητα στα λεωφορεία, τα κτίρια, τα πεζοδρόμια, τις υπηρεσίες. Πρόκειται για λεπτομέρειες που αλλάζουν τη ζωή μας. Ανεξάρτητη διαβίωση είναι και ο θεσμός του προσωπικού βοηθού, μια παροχή για τους ανθρώπους με αναπηρία που έχει θεσμοθετηθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες», εξήγησε, κατά τη διάρκεια σημερινής συνέντευξης Τύπου, ο πρόεδρος του «i-Living» Στέλιος Κυμπουρόπουλος.
Τα μέλη του «i-Living» ζητούν η χώρα να ξεφύγει από το φιλανθρωπικό μοντέλο και να υιοθετήσει το μοντέλο της ανεξάρτητης διαβίωσης, που ενθαρρύνει την πλήρη και ισότιμη ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία. Θεμελιώδες αίτημα προς την ελληνική Πολιτεία είναι η θεσμοθέτηση της προσωπικής βοήθειας.
Σύμφωνα με τον ορισμό του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ανεξάρτητης Διαβίωσης, ο θεσμός του προσωπικού βοηθού έχει ως στόχο την καταβολή χρημάτων στα άτομα με αναπηρία για να μπορούν να προσλάβουν τους ανθρώπους που μπορούν να τους προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια, εξειδικευμένη ή όχι.
«Θέλουμε να δείξουμε τι μπορεί να κάνει ένα άτομο με αναπηρία όταν έχει τη λειτουργικότητα να το κάνει μαζί με έναν προσωπικό βοηθό. Ο προσωπικός βοηθός με στηρίζει σε αυτά που δεν μπορώ να κάνω. Μου "δανείζει" αυτά που δεν μπορώ να κάνω. Δεν τα κάνει για μένα, εγώ τα κάνω μέσω του βοηθού», επισήμανε ο κ. Κυμπουρόπουλος.
«Δεν ζητάμε να κάνουν κάτι για τον κάθε ένα από εμάς. Δώστε μου τα εργαλεία και εγώ θα τα χρησιμοποιήσω για να αντιμετωπίσω καταλληλότερα την περίπτωσή μου. Πρέπει να κατανοήσουν όλοι γύρω μας ότι η αναπηρία δεν είναι εμπόδιο, αλλά μια κατάσταση που περιγράφει με διαφορετικό τρόπο το τι είναι φυσιολογία. Η αναπηρία είναι κομμάτι της κοινωνίας, αλλά για κάποιο λόγο αποφασίσαμε να το κρύψουμε», συμπλήρωσε.
Το "παρών" στη συνέντευξη Τύπου έδωσε η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνα Κούνεβα, η οποία κατέθεσε την προσωπική της εμπειρία ως άτομο με αναπηρία: «Έχω μεγάλη αναπηρία, αλλά με την προσωπική βοήθεια έχω τη δυνατότητα να εργαστώ και να προσφέρω στην κοινωνία. Είναι πολύ σημαντικό να δίνουμε στους ανθρώπους τη δυνατότητα να ξεδιπλώσουν αυτά που έχουν μέσα τους. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι ζωντανοί και έχουν πολλά να δώσουν στην κοινωνία».
Η ίδια εξήγησε ότι στόχος της είναι ο θεσμός της προσωπικής βοήθειας να ενταχθεί στην ελληνική νομοθεσία. «Προετοιμαζόμαστε και ετοιμάζουμε προτάσεις για να ζητήσουμε από την ελληνική κυβέρνηση να θεσμοθετήσει την προσωπική βοήθεια. Επίσης, οργανώνουμε ένα σωματείο προσωπικών βοηθών, τα μέλη του οποίου θα μπορούν στη συνέχεια να ζητήσουν σχετική πιστοποίηση».
Όπως προσέθεσε ο επιστημονικός συνεργάτης της κ. Κούνεβα, Ανέστης Ρουκάι, προτείνεται να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός βασισμένος στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και να δημιουργηθεί Εθνικό Μητρώο Αναπήρων, ώστε να υπάρχει επίσημη καταγραφή τους.
«Η κρίση και τα μνημόνια έχουν φέρει πολλές περικοπές σε κοινωνικές παροχές. Ακόμα, όμως και πριν από την κρίση, το μοντέλο για την αναπηρία στηρίχτηκε στη φιλανθρωπία και την επιδοματική πολιτική», παρατήρησε ο κ. Ρουκάι.
Σε μελέτη του, ο ίδιος διαπίστωσε ότι το βασικότερο πρόβλημα «δεν είναι μόνο η έλλειψη προσβασιμότητας, αλλά και η πολυνομία». «Υπάρχει θεσμικός κατακερματισμός αρμοδιοτήτων: πολλά υπουργεία, πολλά χαρτοφυλάκια. Ένα άτομο με αναπηρία δεν ξέρει πού να απευθυνθεί. Επίσης, τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας έχουν έναν παράλογο τρόπο πιστοποίησης. Τα άτομα περνάνε τη διαδικασία της πιστοποίησης και προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι ανάπηροι. Το 2009 το ελληνικό κράτος πλήρωσε για να αποκτήσει το ICF, ένα εργαλείο για την πιστοποίηση της αναπηρίας, που τελικά έμεινε στα συρτάρια».
Ο κ. Ρουκάι επέρριψε ευθύνες και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. «Για τα προβλήματα στην Ελλάδα φέρει ευθύνες και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο πλαίσιο της κρίσης και των μνημονίων έχουμε πολλές περικοπές στα ποσοστά αναπηρίας που έχουν δικαίωμα να λάβουν το επίδομα. Το τρίτο μνημόνιο προβλέπει μείωση κατά 900 εκατ. ευρώ για την πρόνοια, και δεν ξέρουμε αν αυτό θα έχει επιπτώσεις για τα άτομα με αναπηρία. Η Κομισιόν δεν έχει κάνει από το πρώτο μνημόνιο μέχρι τώρα καμία μελέτη για το τι επιπτώσεις θα έχουν αυτές οι περικοπές για την πρόνοια».
Στο τέλος του περασμένου Σεπτέμβρη 27μελής αποστολή του Οργανισμού Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδας «i-Living» συμμετείχε στο ευρωπαϊκό συνέδριο ανεξάρτητης διαβίωσης «Freedom Drive» στις Βρυξέλλες.
Η διοργάνωση πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για την Ανεξάρτητη Διαβίωση, με στόχο την προβολή ενός ριζοσπαστικά διαφορετικού μοντέλου πολιτικής για την αναπηρία.
Στο πλαίσιο της διοργάνωσης τα μέλη του Οργανισμού έκαναν συναντήσεις με Έλληνες ευρωβουλευτές (στις οποίες παραβρέθηκαν μόλις έξι από τους 18 που είχαν κληθεί ...), στη διάρκεια των οποίων ενημερώθηκαν για τη σημασία της ανεξάρτητης διαβίωσης. Επίσης, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου εκλέχτηκαν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Δικτύου, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος του ελληνικού Οργανισμού, Στέλιος Κυμπουρόπουλος.
Η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις όσον αφορά την αξιοπρεπή διαβίωση Ατόμων με Αναπηρία. Με τραγική την κατάσταση στη ρυμοτομία, και την παντελή έλλειψη προσβασιμότητας σε σχολεία, υπηρεσίες και μέσα μεταφοράς, η ζωή των ΑμεΑ γίνεται ακόμη χειρότερη, με τις περικοπές στις κοινωνικές παροχές.
Η ζωή των ατόμων με αναπηρία γίνεται όλο και πιο δύσκολη στην περίοδο
της κρίσης και την ίδια ώρα οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες ζητούν το αυτονόητο: να έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή στην Ελλάδα.
Τον θεσμό της ανεξάρτητης διαβίωσης επιχειρεί να φέρει στο προσκήνιο ένας οργανισμός που απαρτίζεται από ανθρώπους με βαριές αναπηρίες, ο Οργανισμός Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδας «i-Living». Η ανεξάρτητη διαβίωση είναι ο θεσμός εκείνος που επιτρέπει σε ανθρώπους με σοβαρές αναπηρίες να επιλέγουν τον τρόπο ζωής τους και να ασκούν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, μέσω νομοθεσιών και παροχών.
«Ανεξάρτητη διαβίωση είναι η προσβασιμότητα στα λεωφορεία, τα κτίρια, τα πεζοδρόμια, τις υπηρεσίες. Πρόκειται για λεπτομέρειες που αλλάζουν τη ζωή μας. Ανεξάρτητη διαβίωση είναι και ο θεσμός του προσωπικού βοηθού, μια παροχή για τους ανθρώπους με αναπηρία που έχει θεσμοθετηθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες», εξήγησε, κατά τη διάρκεια σημερινής συνέντευξης Τύπου, ο πρόεδρος του «i-Living» Στέλιος Κυμπουρόπουλος.
Τα μέλη του «i-Living» ζητούν η χώρα να ξεφύγει από το φιλανθρωπικό μοντέλο και να υιοθετήσει το μοντέλο της ανεξάρτητης διαβίωσης, που ενθαρρύνει την πλήρη και ισότιμη ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία. Θεμελιώδες αίτημα προς την ελληνική Πολιτεία είναι η θεσμοθέτηση της προσωπικής βοήθειας.
Σύμφωνα με τον ορισμό του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ανεξάρτητης Διαβίωσης, ο θεσμός του προσωπικού βοηθού έχει ως στόχο την καταβολή χρημάτων στα άτομα με αναπηρία για να μπορούν να προσλάβουν τους ανθρώπους που μπορούν να τους προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια, εξειδικευμένη ή όχι.
«Θέλουμε να δείξουμε τι μπορεί να κάνει ένα άτομο με αναπηρία όταν έχει τη λειτουργικότητα να το κάνει μαζί με έναν προσωπικό βοηθό. Ο προσωπικός βοηθός με στηρίζει σε αυτά που δεν μπορώ να κάνω. Μου "δανείζει" αυτά που δεν μπορώ να κάνω. Δεν τα κάνει για μένα, εγώ τα κάνω μέσω του βοηθού», επισήμανε ο κ. Κυμπουρόπουλος.
«Δεν ζητάμε να κάνουν κάτι για τον κάθε ένα από εμάς. Δώστε μου τα εργαλεία και εγώ θα τα χρησιμοποιήσω για να αντιμετωπίσω καταλληλότερα την περίπτωσή μου. Πρέπει να κατανοήσουν όλοι γύρω μας ότι η αναπηρία δεν είναι εμπόδιο, αλλά μια κατάσταση που περιγράφει με διαφορετικό τρόπο το τι είναι φυσιολογία. Η αναπηρία είναι κομμάτι της κοινωνίας, αλλά για κάποιο λόγο αποφασίσαμε να το κρύψουμε», συμπλήρωσε.
Το "παρών" στη συνέντευξη Τύπου έδωσε η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνα Κούνεβα, η οποία κατέθεσε την προσωπική της εμπειρία ως άτομο με αναπηρία: «Έχω μεγάλη αναπηρία, αλλά με την προσωπική βοήθεια έχω τη δυνατότητα να εργαστώ και να προσφέρω στην κοινωνία. Είναι πολύ σημαντικό να δίνουμε στους ανθρώπους τη δυνατότητα να ξεδιπλώσουν αυτά που έχουν μέσα τους. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι ζωντανοί και έχουν πολλά να δώσουν στην κοινωνία».
Η ίδια εξήγησε ότι στόχος της είναι ο θεσμός της προσωπικής βοήθειας να ενταχθεί στην ελληνική νομοθεσία. «Προετοιμαζόμαστε και ετοιμάζουμε προτάσεις για να ζητήσουμε από την ελληνική κυβέρνηση να θεσμοθετήσει την προσωπική βοήθεια. Επίσης, οργανώνουμε ένα σωματείο προσωπικών βοηθών, τα μέλη του οποίου θα μπορούν στη συνέχεια να ζητήσουν σχετική πιστοποίηση».
Όπως προσέθεσε ο επιστημονικός συνεργάτης της κ. Κούνεβα, Ανέστης Ρουκάι, προτείνεται να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός βασισμένος στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και να δημιουργηθεί Εθνικό Μητρώο Αναπήρων, ώστε να υπάρχει επίσημη καταγραφή τους.
«Η κρίση και τα μνημόνια έχουν φέρει πολλές περικοπές σε κοινωνικές παροχές. Ακόμα, όμως και πριν από την κρίση, το μοντέλο για την αναπηρία στηρίχτηκε στη φιλανθρωπία και την επιδοματική πολιτική», παρατήρησε ο κ. Ρουκάι.
Σε μελέτη του, ο ίδιος διαπίστωσε ότι το βασικότερο πρόβλημα «δεν είναι μόνο η έλλειψη προσβασιμότητας, αλλά και η πολυνομία». «Υπάρχει θεσμικός κατακερματισμός αρμοδιοτήτων: πολλά υπουργεία, πολλά χαρτοφυλάκια. Ένα άτομο με αναπηρία δεν ξέρει πού να απευθυνθεί. Επίσης, τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας έχουν έναν παράλογο τρόπο πιστοποίησης. Τα άτομα περνάνε τη διαδικασία της πιστοποίησης και προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι ανάπηροι. Το 2009 το ελληνικό κράτος πλήρωσε για να αποκτήσει το ICF, ένα εργαλείο για την πιστοποίηση της αναπηρίας, που τελικά έμεινε στα συρτάρια».
Ο κ. Ρουκάι επέρριψε ευθύνες και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. «Για τα προβλήματα στην Ελλάδα φέρει ευθύνες και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο πλαίσιο της κρίσης και των μνημονίων έχουμε πολλές περικοπές στα ποσοστά αναπηρίας που έχουν δικαίωμα να λάβουν το επίδομα. Το τρίτο μνημόνιο προβλέπει μείωση κατά 900 εκατ. ευρώ για την πρόνοια, και δεν ξέρουμε αν αυτό θα έχει επιπτώσεις για τα άτομα με αναπηρία. Η Κομισιόν δεν έχει κάνει από το πρώτο μνημόνιο μέχρι τώρα καμία μελέτη για το τι επιπτώσεις θα έχουν αυτές οι περικοπές για την πρόνοια».
Στο τέλος του περασμένου Σεπτέμβρη 27μελής αποστολή του Οργανισμού Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδας «i-Living» συμμετείχε στο ευρωπαϊκό συνέδριο ανεξάρτητης διαβίωσης «Freedom Drive» στις Βρυξέλλες.
Η διοργάνωση πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για την Ανεξάρτητη Διαβίωση, με στόχο την προβολή ενός ριζοσπαστικά διαφορετικού μοντέλου πολιτικής για την αναπηρία.
Στο πλαίσιο της διοργάνωσης τα μέλη του Οργανισμού έκαναν συναντήσεις με Έλληνες ευρωβουλευτές (στις οποίες παραβρέθηκαν μόλις έξι από τους 18 που είχαν κληθεί ...), στη διάρκεια των οποίων ενημερώθηκαν για τη σημασία της ανεξάρτητης διαβίωσης. Επίσης, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου εκλέχτηκαν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Δικτύου, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος του ελληνικού Οργανισμού, Στέλιος Κυμπουρόπουλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες