του Παντελή Μπουκάλα
Μέγα αμάρτημα η απληστία. Ενα από τα επτά θανάσιμα. Με δαίμονά της τον Μαμμωνά, σύμφωνα με την εκκλησιαστική γεωγραφία αμαρτιών και δαιμονίων. Την ψυχή του ας την κάνει ό,τι θέλει ο καθένας. Η πλεονεξία, όμως, είναι κατεξοχήν κοινωνικό αμάρτημα. Αντικοινωνικό δηλαδή.
Δεν διαπράττεται εν κενώ, αλλά μέσα στον κόσμο και εναντίον του.
Ο φιλοτομαριστής άπληστος αδιαφορεί αν η βουλιμία του ικανοποιείται (πάντοτε μερικώς και προσωρινά) εις βάρος των άλλων, των αδυνάμων ή των νομοταγών. Ισα ίσα, αυτό είναι η μισή του ηδονή.
Η απληστία, ωστόσο, όπως και οι λοιπές αμαρτίες, μπορεί να μετατραπεί σε δόκανο. Και να πιαστεί μέσα του ο ίδιος ο αμαρτωλός. Κυριολεκτικά αυτοσαγηνευόμενος. Αυτό συνέβη και με τους 5.000 όχι κατά τίτλο, αλλά μόνο κατά μισθό γενικούς γραμματείς.
Πληροφορηθέντες ότι επίκειται μείωση κατά 25% των απολαβών του πολιτικού προσωπικού, έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν για τα «κεκτημένα» τους. Αποκαλύφθηκαν έτσι τα «κρυφά μισθολόγια».
Και μάθαμε από τον αναπληρωτή υπουργό Διοικητικής Ανασυγκρότησης Χριστόφορο Βερναρδάκη ότι 5.000 υπάλληλοι, κυρίως επιστημονικών ειδικοτήτων, απασχολούμενοι σε ΝΠΙΔ, έχουν καθαρές αποδοχές 2.800 ευρώ μηνιαίως. Τον μισθό του γενικού γραμματέα. Χωρίς να τον δικαιούνται.
Ουδείς εκ των 5.000 αυτενήργησε. Δεν αποφάσισαν ένα ωραίο πρωί ν’ αυξήσουν μόνοι τους τον μισθό τους. Απαίτησαν την αύξηση, βρήκαν ευήκοα ώτα και την επέβαλαν. Τα ευήκοα ώτα ήταν κυβερνητικά. Κάποιας από τις προ του 2015 κυβερνήσεις.
Η μισθολογική εξίσωση έγινε μέσω διατάξεων που περνούσαν κατά καιρούς σε νομοσχέδια. Με το τέχνασμα των τροπολογιών και μεταμεσονυκτίως; Δεν έγινε γνωστό. Δεν είναι, όμως, αυτό το σοβαρότερο κενό στην πληροφόρησή μας.
Για να μη μείνει και αυτή η αποκάλυψη στου δρόμου τα μισά, ως συνήθως, πρέπει να δημοσιευθεί κάποια στιγμή ο κατάλογος όσων κυβερνώντων αποφάσισαν (σε καιρούς βαριάς λιτότητας) να δράσουν σαν πάτρωνες προνομιούχων, εξυπηρετώντας ομαδούλες συμφερόντων.
Εντάξει. Ας μην κοινοποιηθούν τα ονόματα των άπληστων υπαλλήλων, οι φαρισαίοι άλλωστε θα πουν ότι προσβάλλονται ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Ας κατονομαστούν, όμως, όσοι τους διευκόλυναν νομοθετικά. Για να μη στιγματίζεται το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.
Αμέσως έπειτα θα πρέπει να προσδιοριστεί πόσα από τα μηνιαία 2.800 ευρώ ήταν προϊόν οιονεί υπεξαίρεσης. Χίλια; Πεντακόσια; Τόσοι υπάλληλοι επί τόσα παραπανίσια ευρώ επί τόσα τα χρόνια του καθενός. Ωστε να μάθουμε ποια η φύρα του Δημοσίου.
Σταγόνες στον ωκεανό; Ισως. Μα και ο ωκεανός από σταγόνες αποτελείται. «Σταλαματιά σταλαματιά γεμίζει η στάμνα η πλατιά» δεν μαθαίναμε όταν διδασκόμασταν τα αγαθά της αποταμίευσης;
Μετά τον υπολογισμό, ας απαιτηθεί η επιστροφή τους. Μια και, σύμφωνα με τα ανακοινωθέντα, δεν είναι απλώς μη δεδουλευμένα, αλλά κλοπιμαία με την κάλυψη του υποτιθέμενου φύλακα: του κράτους.
Για να μην τους αντιγράψουμε δε στην απληστία απαιτώντας όλα τα αχρεωστήτως καταβληθέντα εδώ και τώρα, ας ενταχθούν στη ρύθμιση των 100 δόσεων οι παρατύπως ευεργετηθέντες. Ανθρωποι είναι κι αυτοί.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Μέγα αμάρτημα η απληστία. Ενα από τα επτά θανάσιμα. Με δαίμονά της τον Μαμμωνά, σύμφωνα με την εκκλησιαστική γεωγραφία αμαρτιών και δαιμονίων. Την ψυχή του ας την κάνει ό,τι θέλει ο καθένας. Η πλεονεξία, όμως, είναι κατεξοχήν κοινωνικό αμάρτημα. Αντικοινωνικό δηλαδή.
Δεν διαπράττεται εν κενώ, αλλά μέσα στον κόσμο και εναντίον του.
Ο φιλοτομαριστής άπληστος αδιαφορεί αν η βουλιμία του ικανοποιείται (πάντοτε μερικώς και προσωρινά) εις βάρος των άλλων, των αδυνάμων ή των νομοταγών. Ισα ίσα, αυτό είναι η μισή του ηδονή.
Η απληστία, ωστόσο, όπως και οι λοιπές αμαρτίες, μπορεί να μετατραπεί σε δόκανο. Και να πιαστεί μέσα του ο ίδιος ο αμαρτωλός. Κυριολεκτικά αυτοσαγηνευόμενος. Αυτό συνέβη και με τους 5.000 όχι κατά τίτλο, αλλά μόνο κατά μισθό γενικούς γραμματείς.
Πληροφορηθέντες ότι επίκειται μείωση κατά 25% των απολαβών του πολιτικού προσωπικού, έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν για τα «κεκτημένα» τους. Αποκαλύφθηκαν έτσι τα «κρυφά μισθολόγια».
Και μάθαμε από τον αναπληρωτή υπουργό Διοικητικής Ανασυγκρότησης Χριστόφορο Βερναρδάκη ότι 5.000 υπάλληλοι, κυρίως επιστημονικών ειδικοτήτων, απασχολούμενοι σε ΝΠΙΔ, έχουν καθαρές αποδοχές 2.800 ευρώ μηνιαίως. Τον μισθό του γενικού γραμματέα. Χωρίς να τον δικαιούνται.
Ουδείς εκ των 5.000 αυτενήργησε. Δεν αποφάσισαν ένα ωραίο πρωί ν’ αυξήσουν μόνοι τους τον μισθό τους. Απαίτησαν την αύξηση, βρήκαν ευήκοα ώτα και την επέβαλαν. Τα ευήκοα ώτα ήταν κυβερνητικά. Κάποιας από τις προ του 2015 κυβερνήσεις.
Η μισθολογική εξίσωση έγινε μέσω διατάξεων που περνούσαν κατά καιρούς σε νομοσχέδια. Με το τέχνασμα των τροπολογιών και μεταμεσονυκτίως; Δεν έγινε γνωστό. Δεν είναι, όμως, αυτό το σοβαρότερο κενό στην πληροφόρησή μας.
Για να μη μείνει και αυτή η αποκάλυψη στου δρόμου τα μισά, ως συνήθως, πρέπει να δημοσιευθεί κάποια στιγμή ο κατάλογος όσων κυβερνώντων αποφάσισαν (σε καιρούς βαριάς λιτότητας) να δράσουν σαν πάτρωνες προνομιούχων, εξυπηρετώντας ομαδούλες συμφερόντων.
Εντάξει. Ας μην κοινοποιηθούν τα ονόματα των άπληστων υπαλλήλων, οι φαρισαίοι άλλωστε θα πουν ότι προσβάλλονται ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Ας κατονομαστούν, όμως, όσοι τους διευκόλυναν νομοθετικά. Για να μη στιγματίζεται το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.
Αμέσως έπειτα θα πρέπει να προσδιοριστεί πόσα από τα μηνιαία 2.800 ευρώ ήταν προϊόν οιονεί υπεξαίρεσης. Χίλια; Πεντακόσια; Τόσοι υπάλληλοι επί τόσα παραπανίσια ευρώ επί τόσα τα χρόνια του καθενός. Ωστε να μάθουμε ποια η φύρα του Δημοσίου.
Σταγόνες στον ωκεανό; Ισως. Μα και ο ωκεανός από σταγόνες αποτελείται. «Σταλαματιά σταλαματιά γεμίζει η στάμνα η πλατιά» δεν μαθαίναμε όταν διδασκόμασταν τα αγαθά της αποταμίευσης;
Μετά τον υπολογισμό, ας απαιτηθεί η επιστροφή τους. Μια και, σύμφωνα με τα ανακοινωθέντα, δεν είναι απλώς μη δεδουλευμένα, αλλά κλοπιμαία με την κάλυψη του υποτιθέμενου φύλακα: του κράτους.
Για να μην τους αντιγράψουμε δε στην απληστία απαιτώντας όλα τα αχρεωστήτως καταβληθέντα εδώ και τώρα, ας ενταχθούν στη ρύθμιση των 100 δόσεων οι παρατύπως ευεργετηθέντες. Ανθρωποι είναι κι αυτοί.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες