Η ρεπλίκα του ταλαντούχου κ. Ρίπλεϋ

Προ ημερών, μιλώντας κατά την προεκλογική περίοδο, ο κ. Τσίπραςπροσέθεσε στις αμετροέπειες που τον χαρακτηρίζουν τελευταίως την επικίνδυνη (για πρωθυπουργό χώρας) παρόλα ότι τα θαλάσσια σύνορα δύσκολα φυλάσσονται(χειρότερα το διατύπωσε, αλλά αυτό ήθελε να πει). Πολύ λίγοι τότε σημείωσαν ότι το ίδιο ακριβώς ισχυρίζεται και η Τουρκία, εγείροντας έτσι (κατ’ αρχάς) ζήτημα «έρευνας και διάσωσης» στο Αιγαίο. 

Στη συνέχεια, και πριν αλέκτορα φωνήσαι, το ίδιο θέμα ήγειρε και η καγκελάριος Μέρκελ, αποφαινόμενη ότι «η Ελλάδα δεν μπορεί να φυλάξει μόνη της τα σύνορα της» και ότι «θα πρέπει να συνεργασθεί με την Τουρκία»!

Μάλιστα η κυρία Μέρκελ προσπέρασε (παρ’ ότι η ίδια στην ίδια ομιλία το έθεσε) την παραδοχή της ότι τα ελληνικά σύνορα είναι εξωτερικά σύνορα της Ενωσης, προτείνοντας (όχι να μας βοηθήσει η Ενωση να τα φυλάξουμε, αλλά) να συνεργασθούμε προς τούτο με την Τουρκία! Να μας «βοηθήσει» δηλαδή η γειτονική χώρα να φυλάξουμε σύνορα που η ίδια αμφισβητεί!

Ή μας δουλεύουν ή μας έχουν του κλώτσου και του μπάτσου(τουρκικού κλώτσου και γερμανικού μπάτσου), επειδή έχουν πλέον εμπεδώσει εκεί στο Βερολίνο ότι διαθέτουμε ή Σαμαράδες (ουδείς αναμάρτητος) ή Τσίπρες (που μετά 17 ώρες διαπραγματεύσεων παραδέχονται 17 χρόνια υποταγής και 107 χρόνια αιχμαλωσίας). Στον σύγχρονο

άγριο κόσμο της παγκοσμιοποίησης δεν επιβιώνουν έτσι τα κράτη. Η Ελλάδα βρίσκεται σε παρακμή - εν πρώτοις κατά το πολίτευμα. Στη μεν Ευρώπη οι δημοκρατίες (οι αστικές) εκφυλίζονται κάτω απ’ το βάρος των οικονομικών δικτατοριών, στη δε χώρα μας δεν έχουμε πλέον καν Σύνταγμα, αλλάμνημόνιο.

Είναι δε τέτοια η πολιτική διαστροφή (που προκύπτει και απ’ τον πολιτειακό εκφυλισμό) ώστε στη χώρα μας το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων που εκφράζει αυτή τη στιγμή το 95% του εκλογικού σώματος ναδιαγκωνίζεται απλώς στο ποια δύναμη και ποιος αρχηγός είναι ικανότερος να τηρήσει καλύτερα το χειρότερο - δηλαδή το μνημόνιο.

Ο «θαυμαστός καινούργιος κόσμος» των υποταγμένων πολιτών, όπως τον προέβλεψε ο Χάξλεϋ, προσφέρει εαυτόν να συνθλιβεί κάτω απ’ τη«σιδερένια φτέρνα» της τυραννίας όπως την περιέγραψε ο Τζακ Λόντον.

Τριάντα-σαράντα χρόνια στο κουρμπέτι, σαν να μην πέρασε μια μέρα -τα ίδια συζητάμε , τα ίδια παθαίνουμε, χωρίς τίποτα να μαθαίνουμε- όχι, η μεταπολίτευση δεν έκλεισε ακόμα τον κύκλο της, στην ίδια πεπατημένη βαδίζει και στο ίδιο τούνελ της καθόδου προς τον Αδη τρεκλίζει. Τραυλίζοντας φούμαρα. Χιλιοειπωμένα. Με την εντροπία της δημοκρατίας

να τρώει τη δημοκρατία σαν μαύρη τρύπα. Σ’ αυτές τις εκλογές 749.022 πολίτες, άνδρες και γυναίκες, από εκείνους που ψήφισαν τον Γενάρη, δεν προσήλθαν στις κάλπες τον Σεπτέμβρη. Αφησαν τους υπόλοιπους να αποφασίσουν για τους ίδιους. Αλλοι από απογοήτευση, άλλοι από σνομπαρία, άλλοι από άποψη,ενίσχυσαν την πολιτική της άρχουσας τάξης που βλέπει τη δημοκρατία (κι όση έχει απομείνει) ωσάν αναγκαίο κακό. Φράγκο δεν δίνει η τάξη των θηρίων για τη συμμετοχή ή την αποχή, εφόσον γίνεται η δουλειά της. Και με ένα 30% συμμετοχής (όπως στις ΗΠΑ, φέρ’ ειπείν) η δουλειά γίνεται. Διότι στις εκλογές εκείνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Οποιο «μήνυμα» κι αν νομίζει ότι στέλνει η αποχή, το τρώει το αποτέλεσμα - όπως στο ποδόσφαιρο! μετράνε εκείνοι που βάζουν τα γκολ κι όχι ο τρόπος εκείνων που τα τρώνε.

Σε αυτές τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 320.074 ψηφοφόρους. Η Ν.Δ. έχασε 192.489 ψηφοφόρους. Το Ποτάμι έχασε 151.758 ψηφοφόρους. Το ΠΑΣΟΚ συν η ΔΗΜΑΡ ανέκαμψαν χάνοντας 130.456 ψηφοφόρους. Οι ΑΝΕΛ έχασαν 93.260 ψηφοφόρους. Κι όμως όλα αυτά τα κόμματα χάνοντας νίκησαν. Και μάλιστα σχημάτισαν όλα μαζί την πλέον φιλομνημονιακή Βουλή από επιβολής μνημονίων.

Κόμματα με προεκλογικό πρόγραμμα τα μνημόνια, σε μια χώρα μεΣύνταγμα το μνημόνιο, συνθέτουν μια μνημονιακή Βουλή, η πλειοψηφία της οποίας πρόκειται να υποστηρίξει έναν μνημονιακό πρωθυπουργό, ανδρείκελοενός υπερμνημονιακού υπερπρωθυπουργού. Αλλον ορισμό της παρακμής έχετε;

Σ’ αυτήν τη γκάμα των μνημονιακών κομμάτων πρέπει να προσθέσουμε 186.457 ψηφοφόρους που έκαναν πλάκα στον εαυτόν τους ψηφίζοντας Λεβέντηκαι 379.581 ψηφοφόρους που ψήφισαν τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή, βγάζοντας τη γλώσσα τους στον ανθρωπισμό, στην ανθρωπότητα, στην πατρίδα τους, στα ελληνικά γράμματα και στον ελληνικό πολιτισμό. Ψηφοφόροι που ψήφισαν τους επιγόνους των προδοτών, εκείνων που διαμέλισαν μαζί με τους ναζί την Ελλάδα στην κατοχή, εκείνων που έπνιξαν στο αίμα τα αδέλφια τους για λογαριασμό των κατακτητών.

Σε ένα απ’ τα καλύτερα αστυνομικά μυθιστορήματά της, η κυρίαΠατρίτσια Χάισμιθ περιγράφει τον βίο και την πολιτεία του «ταλαντούχου κ. Ρίπλεϋ», ο οποίος, μέσα από χαμαιλεόντιες μεταμορφώσεις και υποδυόμενος άλλους (συνήθως εκείνους που δολοφονεί), διατρέχει τη γνωστή οδό από το έγκλημα στην τιμωρία.

Απ’ όταν υπέγραψε το μνημόνιο ο κ. Τσίπρας είδε το φως το αληθινό, όχι ως άλλος Σαούλ που καθ’ οδόν προς τη Δαμασκό έγινε Παύλος, αλλά ως Παύλος που έγινε ένας Σαούλ καθ’ οδόν προς τα Σούσα. Το μεγαλύτερο κρίμα που κατά την οβιδιακή του μεταμόρφωση έχει διαπράξει ο κ. Τσίπρας είναι ότι

έχει καταδικάσει τον ΣΥΡΙΖΑ κι ακολούθως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταδικάσει τον εαυτόν του, να μην ξαναπούν πια την αλήθεια ποτέ.

ΥΓ.1: Οσο για τη νέα κυβέρνηση, προσωπικώς θρηνώ για την απώλεια του κ. Σαγιά (έπεσε στο Βερντέν των ιδιωτικοποιήσεων), αλλά αγάλλομαι και πανηγυρίζω για την υπουργοποίηση της κυρίας Τζάκρη. Σαν τώρα τη θυμάμαι παιδούλα πάνω στα οδοφράγματα μέσα στην αντάρα των δακρυγόνων με την κόκκινη σημαία της (ασορτί με τα γοβάκια της) να τραγουδάει τη Μασσαλιώτιδα, με τον κ. Φλαμπουράρη δίπλα της να της μαθαίνει τη Διεθνή καθώς γύρω μας σφύριζαν οι σφαίρες - συγκινητικές στιγμές, που τώρα βρίσκουν τη δικαίωσή τους! Τζάκρη, βαρύ προλεταριάτο και ξερό ψωμί (για το βαρύ προλεταριάτο).

ΥΓ.2: Κι όπως είπε ο κ. Τσίπρας, «δεν θα μειωθούν άλλο οι συντάξεις» - «Αν μπορέσουμε να το αποφύγουμε», όπως τον διόρθωσε ο κ. Κατρούγκαλος!

ΥΓ.3: Εχετε φάει γεμιστά απ’ τα χεράκια της θείας Φωτούλας; Χάνετε!..

ο Στάθης στον Ενικό