Χθες, τυχαία έπεσε το μάτι μου σε μια φωτογραφία «Πολιτικού Ηγέτη» να δωρίζει χαμογελαστός ένα σωσίβιο σε ένα προσφυγόπουλο, γεγονός το οποίο αν δεν αποτελεί προϊόν ατυχούς και τραγικής φάρσας, απορώ πώς είναι δυνατό να έχουμε καταντήσει ένας κουραδολαός χωρίς ίχνος ηθικής, αξιοπρέπειας, σεβασμού και στοιχειώδους ανθρωποκεντρικής λογικής.
Πώς είναι δυνατό, να μην έχει γίνει ήδη της κακομοίρας σε όλα τα μέσα επικοινωνίας, για να μην πω πώς είναι δυνατό να κυκλοφορεί ο εν λόγω τύπος όρθιος!
Δε μου καίγεται καρφί, αν φαίνομαι εριστικός ή αν θεωρούμαι κενός «αστικής ευγένειας», όπως λέει επανειλημμένα μια γαλάζια «πολιτική ψυχή». Πόσοι νομίζετε ότι είστε οι αστοί σε τούτον εδώ τον τόπο και μου θέλετε κι ευγένειες;
Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν, λέει μια επιεικής λαϊκή ρύση άλλα ξέρω, «ποιος ασχολείται τώρα με πολέμους και ανθρώπινες ζωές, την ώρα που στο χωριό μας κάνουμε εκλογές μωρέ»!
Πριν λίγες εβδομάδες έτυχε να παραθερίζω μπροστά σε δυο νησιωτικές παραλίες, οι οποίες απείχαν 18 και 2 ναυτικά μίλια καθεμία από τα τουρκικά παράλια. Βραδιά παρά βραδιά λοιπόν, τις μικρές ώρες της νύχτας, ακουγόταν θόρυβος μηχανής και τρεμόσβηνε ένα μικρό φως μέσα στη θάλασσα.
Λίγα λεπτά αργότερα, ένα φουσκωτό έβγαινε στη στεριά. Ένα φουσκωτό με δεκάδες ανθρώπους στριμωγμένους και ταλαιπωρημένους, οι οποίοι μόλις πατούσαν το πόδι τους στο χώμα, σα να ανασταίνονταν από έναν προσωρινό αλλά βέβαιο θάνατο.
Μανάδες με τα βυζανιάρικά τους στην αγκαλιά, πιτσιρίκια και ενήλικες να χαμογελούν γιατί απλά εξακολουθούσαν να αναπνέουν, κάνοντας με τα δάχτυλά τους το σήμα της «νίκης», έστω κι αν ο Γολγοθάς τους ξεκινούσε εκείνη ακριβώς την ώρα.
Οι περισσότεροι «πολίτες» αυτής της χώρας αντιμετωπίζουν το όλο θέμα σαν ένα αναγκαίο κακό στην καλύτερη περίπτωση ή σαν μια επιδημία παρασίτων που επιτίθεται στη χειρότερη. Το τραγικό όμως, ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά που εμφανίζουμε, είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε πως είμαστε Υπεύθυνοι για Κάθε Άνθρωπο που φτάνει στα ελληνικά σύνορα.
Υπεύθυνοι, διότι εκλέγουμε διαρκώς κυβερνήσεις που υπογράφουν κάθε αστείο μεταναστευτικό σχέδιο των Ευρωπαίων φίλων μας, κάποιοι εκ των οποίων απαντώντας σε ερώτηση επί του θέματος αναφέρουν επισήμως: «Δεχόμαστε να υποδεχτούμε 156 μετανάστες και να είναι οπωσδήποτε Χριστιανοί».
Υπεύθυνοι, διότι συμμετέχουμε ενεργά, είτε με έμψυχο στρατιωτικό δυναμικό, είτε με τη λειτουργία και χρήση των στρατιωτικών βάσεων, σε κάθε γερακίσια επέμβαση υπέρ της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας» σε όλο τον πλανήτη.
Υπεύθυνοι, διότι ανεχόμαστε υπουργούς να αναφέρουν «Τους Σύριους τους θέλουμε εδώ στην Ελλάδα, είναι πλούσιοι, αποτελούν την αστική τάξη της χώρας τους, θα θέλαμε να επενδύσουν τα λεφτά τους εδώ, άλλα δυστυχώς θα τους πάρουν άλλοι», μετρώντας απόλυτα την ανθρώπινη ύπαρξη με τα φράγκα.
Υπεύθυνοι, διότι ο μετανάστης είναι ο καλύτερος φίλος μας, όσο κάνει τη δουλειά μας για ένα κομμάτι ψωμί, αλλά γίνεται εχθρός μας σε κάθε άλλη περίπτωση.
Πώς θα μπορούσαμε να μην είμαστε πραγματικά υπεύθυνοι, όταν πριν έναν αιώνα ακόμη και τους ομοεθνείς μας πρόσφυγες τους θεωρούσαμε παράσιτα;
Ποσά πολιτικά σωσίβια θα εκλέγετε ακόμη, προτού αποφασίσετε να γίνετε άνθρωποι;
Στον τοίχο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες