Είναι χαρακτηριστικό αυτό που συμβαίνει, επί πολλά χρόνια, με το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, το οποίο πλέον έχει λάβει εφιαλτικές διαστάσεις.
Ο στρουθοκαμηλισμός δεν βοήθησε. Αντιθέτως, έβλαψε. Παρά τη διαρκή επιδείνωση της κατάστασης, μάλιστα, το δημόσιο ενδιαφέρον ήταν ανύπαρκτο. Μόνο στις περιπτώσεις εγκλημάτων ή συγκρούσεων (που κάποιους βόλευε να βαφτίζονται συλλήβδην και «ρατσιστικές») η μάστιγα αυτή ερχόταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, έως τη στιγμή που τελικά έλαβε ανεξέλεγκτη και μη διαχειρίσιμη μορφή...
Ο ίδιος κίνδυνος υπάρχει τώρα και στο θέμα της εισόδου τζιχαντιστών στη χώρα μας. Πολλοί γνωρίζουν το πρόβλημα, ακόμα περισσότεροι το υποψιάζονται, αλλά κανείς δεν μιλά.
Επειδή η χώρα μας (και ευτυχώς) δεν έχει πέσει θύμα τρομοκρατικής επίθεσης από τους παρανοϊκούς του Ισλαμικού Κράτους, θεωρείται ότι όλα είναι καλά και πως ό,τι συμβαίνει δεν μας ακουμπά.
Και αυτό την ώρα που πάνω από 170.000 άνθρωποι -μόνο τους τελευταίους επτά μήνες- έχουν εισβάλει με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο στην Ελλάδα. Μάλιστα, στην πλειονότητά τους προέρχονται από τις χώρες όπου το Ισλαμικό Κράτος έχει επιβάλει τον άγριο νόμο του.
Αντί λοιπόν να έχουμε θέσει τους πάντες, και κυρίως τους εταίρους μας, σε «κόκκινο» συναγερμό για το πραγματικό πρόβλημα -το οποίο θα πονέσει και τους ίδιους, καθώς αποτελούν στόχο-, εμείς περιοριζόμαστε μόνο στο ανθρωπιστικό σκέλος με τις οικονομικές διαστάσεις του.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι δυστυχώς ότι αυτό όχι μόνο δεν το καταλαβαίνουν οι εταίροι μας, αλλά ίσως, εκτός των άλλων, και να τους βολεύει η μετατροπή της Ελλάδας σε αποθήκη των δικών τους βρόμικων επιλογών.
Αν λοιπόν η ελληνική πλευρά δεν τους πείσει (με πραγματικά στοιχεία) ότι ο τρόμος του τζιχάντ είναι εδώ, αποτελεί πλέον ψευδαίσθηση το να νομίζει κανείς ότι θα αλλάξουν στρατηγική. Αντε, το πολύ πολύ να μας δώσουν κανένα ευρώ παραπάνω...
δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες