Χθες το πρωί ένας φίλος, γνωστός και μη εξαιρετέος της στήλης, ανέβασε στο προσωπικό του προφίλ στο fb την φωτογραφία που βλέπετε πάνω, και πραγματικά από την πρώτη στιγμή που την είδα, μου ήρθε στο μυαλό η σημερινή εκλογή προέδρου (Θα το γράψω ολόκληρο για να το διαβάζουν τα μέλη και οι φίλοι, αφού «τέτοια χαρά (δις), δεν θα την δουν», που λέει και η Μαίρη Λίντα) του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος Ελλάδας.
Θα μου πείτε πως μου ήρθε στο μυαλό αυτή η ταύτιση των εκλογών
για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ με την εν λόγω πρασινάδα. Τι να σας πω; Απωθημένα κι ασυνείδητα είναι αυτά, και τραβούν το δρόμο τους, και πάνε, και κάνουν τους πιο παράλογους και παλαβωμένους συνδυασμούς.
Τώρα που την ξαναβλέπω όμως, όλο και κάτι παραπάνω μπορώ να καταλάβω, για τις μέσα μου διαδρομές που τις περισσότερες φορές «με τραβούν από το μανίκι» και με πάνε τη δική τους βόλτα, στα δικά τους κατατόπια, λες και είμαι ένα μικρό φτερό στους μέσα μου κρυφούς ανέμους , που χρόνια τώρα δε λένε να βγάλουν άχνα, και αποκαλύπτονται ξαφνικά για να ξεκλειδώσουν εικόνες και νταβραντισμούς παράξενους.
Μπορεί κάποτε, ίσως και κάτω από άλλες συγκυρίες, αυτό το καταπράσινο τοπίο να φάνταζε μαγευτικό στα μάτια μου. Όμως σήμερα, την παραμονή της εκλογής προέδρου του ΠΑΣΟΚ, και των ημερών της υπογραφής της συμφωνίας της «πρώτης φορά αριστερά», μόνο ως εφιάλτη μπορώ να την βιώσω αυτή την εικόνα.
Το θυμάστε εκείνο το φοβερό και τρομερό τραγούδι του Χάρρυ: «Θα “θελα να μουν πράσινος, πράσινα να μιλούσα | πράσινα να κοιμόμουνα, πράσινα να ξυπνούσα | Στα πράσινά μου όνειρα πράσινα μουρμουρίζω | πρασίνισες αγάπη μου και δε σ” αναγνωρίζω | Έλα να πρασινίσουμε και πράσινα να σμίξουμε | κι από την πρασινάδα μας θα φάει κι η (γ)ελάδα μας(δις) | Γιατί δεν είσαι πράσινος γαλάζιε έρωτά μου | και πρασινίζεις κόκκινα στη μαύρη αγκαλιά μου;».
Κρατήστε περισσότερο απ’ όλα τα παραπάνω, εκείνο το δίστιχο που λέει, «Γιατί δεν είσαι πράσινος γαλάζιε έρωτά μου | και πρασινίζεις κόκκινα στη μαύρη αγκαλιά μου;»… Και να εύχεστε να μην το βρούμε μπροστά μας.
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες