Είναι κράτος ακόμα η Ελλάδα αν ο πλούτος της ανήκει σε άλλους;

Το ερώτημα στον τίτλο άρθρου,που δημοσιεύει το αμερικανικό διαδικτυακό οικονομικό πρακτορείο Ζήρο Χέτζ, πρέπει να αφορά τον κ. Βαρουφάκη, ο οποίος επιβεβαίωσε χθες την τελική πώληση των 14 ελληνικών αεροδρομίων στην γερμανική εταιρεία FRAPORT, τον κ. Σταθάκη, που διαβεβαίωσε τους βιομηχάνους: οι «ιδιωτικοποιήσεις θα συνεχισθούν» και τον κ. Τσίπρα, ο οποίος στην ομιλία του προς την Κ.Ο.του Σύριζα υπήρξε εύγλωττος και διεξοδικός, αλλά και εύγλωττα παρέλειψε να αναφερθεί στη δέσμευσή του να σταματήσει άμεσα το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας.

Πρόκειται ωστόσο εδώ για κεφαλαιώδες στοιχείο της εντολής που έδωσε το εκλογικό σώμα στην κυβέρνηση Σύριζα-Ανεξάρτητοι΄Ελληνες, παράλληλα με την ανόρθωση της Παιδείας, αφού συνιστούν την ούκ άνευ προϋπόθεση της «αναπτυξιακής προοπτικής» -για την οποία περισσεύουν οι λόγοι, αλλά αφαιρείται η βάση με το ξεπούλημα των εθνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών. 

Και ενώ παρεκκλίσεις παροδικής κοινωνικής βαρύτητας από τα υπεσχημένα μπορεί να ξεπερασθούν με τον χρόνο και να συγχωρηθούν, συνθηκολογήσεις, χάριν της εξουσίας, σε αυτά τα κεφαλαιώδη και μή αναστρέψιμα, που αφορούν τις δυνατότητες ανόρθωσης και επιβίωσης του έθνους, δεν θα συγχωρηθούν ποτέ. 

Επειδή αυτή η κυβέρνηση ψηφίσθηκε ως υπόσχεση -ή ελπίδα- αποσόβησης του εθνικού αφανισμού. Αλοίμονό της αν αποδειχθεί αντίγραφο των προκατόχων της. Θα εισπράξει σωρευμένη την οργή και το ανάθεμα, όντας μάλιστα και ευκολότερος στόχος...

Το άρθρο του John Rubiνο, στα ηλεκτρονικά δελτία Dollar Collapse και Zero Hedge καταγράφει τα ακόλουθα:

Παρουσίαση Μιχαήλ Στυλιανού

«Αφού η χώρα χρεωκόπησε λειτουργικά πριν λίγα χρόνια, οι λύσεις που πρότειναν οι δανειστές της (κυρίως ευρωπαϊκές τράπεζες και κυβερνήσεις) περιλάμβαναν την εκπτώχευση των σημερινών πολιτών της με περικοπές μισθών και συντάξεων, την εκπτώχευση των μελλοντικών πολιτών της, με τη σύναψη νέων χρεών από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την πώληση των σημαντικότερων στοιχείων του εθνικού πλούτου της  σε ξένες επιχειρήσεις για την είσπραξη χρημάτων  προς εξυπηρέτηση των μελλοντικών χρεών.

Δεν είναι περίεργο ότι οι ΄Ελληνες ψηφοφόροι αντέδρασαν εκλέγοντας σοσιαλιστές που υποσχέθηκαν πως δεν θα κάνουν τίποτα από αυτά. Αλλά προφανώς  αυτό δεν επιβεβαιώθηκε. Το Νιούσγουηκ γράφει ότι το πρόγραμμα της ιδιωτικοποίησης, μετά από μια σύντομη παύση, επιστρέφει πάση δυνάμει.

Γερμανικές, ρωσικές και κινεζικές εταιρείες τρέχουν να αγοράσουν ελληνικές υποδομές.

Ξένες εταιρείες από χώρες που περιλαμβάνουν τη Γερμανία, την Κίνα και τη Ρωσία, κάνουν σειρά για να αγοράσουν την κρατική περιουσία, καθώς η χώρα αγωνίζεται να πληρώσει τους ευρωπαίους δανειστές της.

Το ξε-πούλημα περιλαμβάνει μεγάλα τμήματα της υποδομής της Ελλάδος, όπως αεροδρόμια, λιμάνια, αυτοκινητοδρόμους και αγαθά κοινής ωφέλειας. Η ιστοσελίδα του κρατικού οργανισμού για την προώθηση των εκποιήσεων απαριθμεί πλήθος ακινήτων προορισμένων για ξεπούλημα, με συμφωνίες που αναφέρονται είτε «σε πρόοδο», είτε «προχωρημένες» είτε «κλεισμένες».

Η κίνηση σημειώνει μια ολοκληρωτική στροφή του αριστερού κόμματος Σύριζα, που προηγουμένως είχε αντιταχθεί στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, το οποίο περιλαμβανόταν στους όρους για τα 245 δις διάσωσης από την τρόικα των  ΔΝΤ, ΕΚΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Αξιοσημείωτες συμφωνίες στο τραπέζι του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων περιλαμβάνουν την αγορά του 51% του μεγαλύτερου ελληνικού λιμένα από την κινεζική εταιρεία COSCO και ένα κύκλο αεροδρομίων πολυσύχναστων από τουρίστες στην γερμανική εταιρεία μεταφορών FRAPORT AG.

΄Αλλα αναφερόμενα κεφαλαιουχικά αγαθά περιλαμβάνουν τον αυτοκινητόδρομο 670 χιλιομέτρων Εγνατία, που διασχίζει την Βόρειο Ελλάδα, ιαματικές πηγές, μια άλλοτε αμερικανική αεροπορική βάση στο Ηράκλειο και ιδιοκτησίες ενός εκατομμυρίου στη Ν.Υόρκη, στην Ουάσιγκτων και στο Βελιδράδι.

Μια μεγάλη πώληση που προχωρεί ολοταχώς είναι των δεκατεσσάρων από τα 34 επαρχιακά ελληνικά αεροδρόμια, που περιλαμβάνει  τα αεροδρόμια των δημοφιλών τουριστικών νησιών της Κω,της Μυκόνου και της Κερκύρας. 

Η γερμανική εταιρεία FRAPORT AG έχει προφέρει 1,2 δισεκατομμύριο και η πώληση αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του μηνός.

Μια άλλη γερμανική εταιρία, Ντώϋτσε Ινβέστ Ήκουϊτυ Πάρτνερς, είναι μεταξύ των έξη που έχουν προκριθεί στον διαγωνισμό για το 67% του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, του δεύτερου μεγαλύτερου της Ελλάδος. 

Το ΤΑΙΠΕΔ δηλώνει ότι η γερμανική εταιρεία ηγείται στις διαπραγματεύσεις και για το λιμάνι. Στις υπόλοιπες επτά περιλαμβάνονται μια βρετανική εταιρία, οι ρωσικοί σιδηρόδρομοι και ένα Φιλιππινέζος δισεκατομμυριούχος.

Οι ξένες επενδύσεις είναι φυσικά κοινό φαινόμενο σε όλο τον κόσμο και γενικώς θεωρούνται χρήσιμες, σημειώνει ο Τζων Ρουμπίνο, αλλά πρέπει να υπάρχει κάποιο όριο, ένα σημείο όπου οι ξένοι τίτλοι ιδιοκτησίας επί μιας χώρας μεταβάλλουν τα ξένα συμφέροντα σε αυθέντες και τούς κατοίκους της σε δουλοπάροικους.

Η Ελλάδα μπορεί να γίνεται το πειραματόζωο που μας βοηθεί να απαντήσουμε στα ακόλουθα ερωτήματα:

-      Πόσα από αυτά που συμβαίνουν αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης διαδικασίας στην οποία λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες εξαπατώνται να επωμισθούν μη βιώσιμα χρέη  προκειμένου να λεηλατηθούν στη συνέχεια από τους δανειστές τους;

-      Η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία θα υποστούν την ίδια τύχη, αφού η Ελλάδα λεηλατηθεί εντελώς;

-      Οι μικροαστικές αμερικανικές οικογένειες γίνονται μικρογραφίες της Ελλάδος, παρασυρόμενες να δανεισθούν για να στείλουν τα παιδιά τους στο κολλέγιο και να αγοράσουν αυτοκίνητα και σπίτια για να είναι δια βίου υποχρεωμένες να στέλνουν το μέγιστο των μελλοντικών εισοδημάτων τους στους δανειστές τους;

Οτι η ίδια τεχνική εφαρμόζεται και σε εθνική και σε ατομική κλίμακα και ότι και στις δυο περιπτώσεις κερδισμένοι είναι οι μεγάλες τράπεζες δεν είναι περίεργο.

από ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ