του Κώστα Κορδάτου
Στις 27η Μαΐου έληξε η αυτοδίκαιη θέση σε αργία που είχα τεθεί!
Πρέπει να διαθέτης μεγάλη "δύναμη ψυχής" για να αντέχεις 13 χρόνια δικαστικούς και πειθαρχικούς αγώνες καθώς και 2,5 χρόνια να σε έχουν σε "αυτοδίκαιη αργία" με 100 ευρώ το δεκαπενθήμερο και με αρκετά οικογενειακά "βάρη" και να γυρίζεις μετά από όλα αυτά στο σχολείο σου, όρθιος και πολύ σύντομα οριστικά δικαιωμένος.
Να έχεις φθάσει μέχρι τον "ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ" και να ακυρώνεις άδικες ποινικές αποφάσεις με αναπόδεικτες και ψευδείς κατηγορίες.
Πως πρέπει.... να νιώθεις και να νοιώθουν;
Πως πρέπει να νιώθεις όταν η υπηρεσία σου με χαλκευμένα στοιχεία και σατανικό σχεδιασμό των τότε "αξιωματούχων" να σε παραπέμπουν στο πειθαρχικό για "κατάχρηση" με Αίολο ψευτοπόρισμα και στο τέλος οι ίδιοι να σε απαλλάσσουν για αυτό που σε κατηγόρησαν;
Για ποια αναξιοπρεπή ή ανάξια συμπεριφορά για υπάλληλο διαγωγή εντός ή εκτός υπηρεσίας (άρθρο 109 παρ. 2δ του Νόμου 2683/1999) κάνουν λόγο; Θυμάστε τις κραυγές από τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, που κατασυκοφαντούσαν του δημόσιους υπαλλήλους και σήκωναν τη ρομφαία των επίορκων για να στίσουν τα μνημόνια και την μεσοπρόθεσμη δουλικότητά τους.
Αντιφάσεις και αυτοαναιρέσεις μπορείς να διακρίνεις στην επίδικη απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου (ποινή 5+1= 6 μηνών) για δήθεν διοικητικές παραλήψεις (αλήθεια σε τι;). Στη συνέχεια και ενώ έχει ανασταλεί η εκτέλεση της απόφασης του πειθαρχικού με νόμο, ήρθε η αργία με τον μνημονιακό νόμο 4093/2012 - Μανιτάκη (του αριστερού καθηγητή...), χωρίς να έχει εκδικαστεί η πολιτική προσφυγή μου στο Διοικητικό Εφετείο Πατρών κατά της πράξης του πειθαρχικού, καταργώντας έτσι το "τεκμήριο της αθωότητας".
Η "αυτοδίκαιη αργία" στην περίπτωση μου θα έπρεπε να είχε ανασταλεί προ πολλού παρά τον μνημονιακό νόμο γιατί συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του μετέπειτα νόμου 4210/2013 Μητσοτάκη, που προέβλεπε ότι ύστερα από έναν χρόνο παραμονής σε αργία με αίτηση του υπαλλήλου η αυτοδίκαιη θέση σε αργία αναστέλλεται.
Κάτι που δεν έκαναν ποτέ οι Υπουργοί Αρβανιτόπουλος και Λοβέρδος, παρά τις διαμαρτυρίες ΕΛΜΕ, ΟΛΜΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΕΤΕΕΜ και στη βουλή με επερώτηση Αιτωλ/νων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο νόμος Κατρούγκαλου είναι νίκη του κινήματος, παρά την διατήρηση μέρους από το αυταρχικό και αντιδημοκρατικό πειθαρχικό δίκαιο Μανιτάκη, τις αδυναμίες του και την ατολμία σε ορισμένα θέματα, ήρθε και αποκατέστησε το "τεκμήριο της αθωότητας" και αποδέσμευσε όλους τους συναδέλφους από τη σκλαβιά των τεχνιτών πλεονασμάτων έναντι των δανειστών τοκογλύφων.
Δείτε εδώ με την ευκαιρία τις παρατηρήσεις της ΠΕΤΕΕΜ για το νόμο Κατρούγκαλου.
Δεν θέλω να εκδώσω πανηγυρικό αλλά θέλω να τονίσω για μια ακόμη φορά τους στοίχους του τραγουδιού του Ν. Πορτοκάλογλου "ότι δεν με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό"!
Δείτε το VIDEO της συνεδρίασης της διαρκούς επιτροπής για το νόμο Κατρούγκαλου -20/04/2015 από http://kostaskordatos.blogspot.gr/
Στις 27η Μαΐου έληξε η αυτοδίκαιη θέση σε αργία που είχα τεθεί!
Πρέπει να διαθέτης μεγάλη "δύναμη ψυχής" για να αντέχεις 13 χρόνια δικαστικούς και πειθαρχικούς αγώνες καθώς και 2,5 χρόνια να σε έχουν σε "αυτοδίκαιη αργία" με 100 ευρώ το δεκαπενθήμερο και με αρκετά οικογενειακά "βάρη" και να γυρίζεις μετά από όλα αυτά στο σχολείο σου, όρθιος και πολύ σύντομα οριστικά δικαιωμένος.
Να έχεις φθάσει μέχρι τον "ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ" και να ακυρώνεις άδικες ποινικές αποφάσεις με αναπόδεικτες και ψευδείς κατηγορίες.
Πως πρέπει.... να νιώθεις και να νοιώθουν;
Πως πρέπει να νιώθεις όταν η υπηρεσία σου με χαλκευμένα στοιχεία και σατανικό σχεδιασμό των τότε "αξιωματούχων" να σε παραπέμπουν στο πειθαρχικό για "κατάχρηση" με Αίολο ψευτοπόρισμα και στο τέλος οι ίδιοι να σε απαλλάσσουν για αυτό που σε κατηγόρησαν;
Για ποια αναξιοπρεπή ή ανάξια συμπεριφορά για υπάλληλο διαγωγή εντός ή εκτός υπηρεσίας (άρθρο 109 παρ. 2δ του Νόμου 2683/1999) κάνουν λόγο; Θυμάστε τις κραυγές από τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, που κατασυκοφαντούσαν του δημόσιους υπαλλήλους και σήκωναν τη ρομφαία των επίορκων για να στίσουν τα μνημόνια και την μεσοπρόθεσμη δουλικότητά τους.
Αντιφάσεις και αυτοαναιρέσεις μπορείς να διακρίνεις στην επίδικη απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου (ποινή 5+1= 6 μηνών) για δήθεν διοικητικές παραλήψεις (αλήθεια σε τι;). Στη συνέχεια και ενώ έχει ανασταλεί η εκτέλεση της απόφασης του πειθαρχικού με νόμο, ήρθε η αργία με τον μνημονιακό νόμο 4093/2012 - Μανιτάκη (του αριστερού καθηγητή...), χωρίς να έχει εκδικαστεί η πολιτική προσφυγή μου στο Διοικητικό Εφετείο Πατρών κατά της πράξης του πειθαρχικού, καταργώντας έτσι το "τεκμήριο της αθωότητας".
Η "αυτοδίκαιη αργία" στην περίπτωση μου θα έπρεπε να είχε ανασταλεί προ πολλού παρά τον μνημονιακό νόμο γιατί συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του μετέπειτα νόμου 4210/2013 Μητσοτάκη, που προέβλεπε ότι ύστερα από έναν χρόνο παραμονής σε αργία με αίτηση του υπαλλήλου η αυτοδίκαιη θέση σε αργία αναστέλλεται.
Κάτι που δεν έκαναν ποτέ οι Υπουργοί Αρβανιτόπουλος και Λοβέρδος, παρά τις διαμαρτυρίες ΕΛΜΕ, ΟΛΜΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΕΤΕΕΜ και στη βουλή με επερώτηση Αιτωλ/νων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο νόμος Κατρούγκαλου είναι νίκη του κινήματος, παρά την διατήρηση μέρους από το αυταρχικό και αντιδημοκρατικό πειθαρχικό δίκαιο Μανιτάκη, τις αδυναμίες του και την ατολμία σε ορισμένα θέματα, ήρθε και αποκατέστησε το "τεκμήριο της αθωότητας" και αποδέσμευσε όλους τους συναδέλφους από τη σκλαβιά των τεχνιτών πλεονασμάτων έναντι των δανειστών τοκογλύφων.
Δείτε εδώ με την ευκαιρία τις παρατηρήσεις της ΠΕΤΕΕΜ για το νόμο Κατρούγκαλου.
Δεν θέλω να εκδώσω πανηγυρικό αλλά θέλω να τονίσω για μια ακόμη φορά τους στοίχους του τραγουδιού του Ν. Πορτοκάλογλου "ότι δεν με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό"!
Δείτε το VIDEO της συνεδρίασης της διαρκούς επιτροπής για το νόμο Κατρούγκαλου -20/04/2015 από http://kostaskordatos.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες