Σαν Αετός Ήρθε στη γη…. Σαν Αετός εχάθη!!!! Ήταν Ελλάδας ράτσας γέννημα!!!!
Ο Νίκος Ξυλούρης ή Ψαρονίκος γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1936, στο ορεινό χωριό Ανώγεια του Ρεθύμνου της Κρήτης από οικογένεια με μουσική παράδοση και πολλούς λυράρηδες.
Ο Νίκος Ξυλούρης ή Ψαρονίκος γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1936, στο ορεινό χωριό Ανώγεια του Ρεθύμνου της Κρήτης από οικογένεια με μουσική παράδοση και πολλούς λυράρηδες.
Στα πέντε του χρόνια, όταν οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του, ξεριζώθηκε από τον τόπο του μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου όπου παρέμειναν μέχρι και την απελευθέρωση της Κρήτης.
Αδέλφια του είναι οι επίσης γνωστοί μουσικοί της Κρητικής μουσικής ο Αντώνης Ξυλούρης Ψαραντώνης και ο Γιάννης Ξυλούρης Ψαρογιάννης .
Η Λύρα
Σε νεαρή ακόμα ηλικία με τη βοήθεια του δασκάλου του κατάφερε να πείσει τον πατέρα του να του αγοράσει την πρώτη του λύρα και πολύ γρήγορα άρχισε να παίζει σε γάμους και πανηγύρια. Στα 17 του αποφάσισε να μετακομίσει στο Ηράκλειο και έπιασε δουλειά στο νυχτερινό κέντρο "Κάστρο". Τα πράγματα όμως δεν ήταν όπως τα περίμενε γιατί βρέθηκε αντιμέτωπος με τη "μόδα" της Ευρωπαϊκής μουσικής, κάτι τελείως ξένο για αυτόν. Τα έσοδα του μόλις και μετα βίας έφταναν να τον συντηρήσουν και πέρασε δύσκολες εποχές.
Γνώρισε την Ουρανία Μελαμπιανάκη, στις 21 Μαΐου του 1958 παντρεύτηκαν και τον ίδιο Σεπτέμβρη μετακόμισαν στο Ηράκλειο Κρήτης. Σιγά σιγά οι Κρητικοί άρχισαν να τον στηρίζουν και να οργανώνουν γλέντια για να τον ακούν να παίζει. Έτσι άρχισε να γίνεται γνωστός και το Νοέμβριο του 1958 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο "Μια μαυροφόρα που περνά". Ο δίσκος αγαπήθηκε από το κοινό κι έτσι ο Νίκος ηχογράφησε κι άλλα τραγούδια σε δίσκους των 45 στροφών.
Το 1960 γεννήθηκε ο γιος του Γιώργος και το 1966 η κόρη του Ρηνιώ. Την χρονιά της γέννησης τη κόρης του κέρδισε και το πρώτο βραβείο σε ένα φεστιβάλ μουσικής στο Σαν-Ρέμο παίζοντας με τη λύρα του ένα συρτάκι. Την επόμενη χρονιά άνοιξε στο Ηράκλειο το μουσικό κέντρο "Ερωτόκριτος" και πλέον δεν ανησυχεί για την επιβίωση του.
Το 1969 ηχογράφησε με μεγάλη επιτυχία το δίσκο "Ανυφαντού" και λίγους μήνες αργότερα εμφανίστηκε και πάλι σε Αθηναϊκό μουσικό κέντρο. Οι καταστάσεις όμως πλέον είχαν ωριμάσει και ο κόσμος τον υποστήριζε περισσότερο. Έτσι μετακόμισε και πάλι στην Αθήνα. Γνώρισε τον ποιητή και σκηνοθέτη Ερρίκο Θαλασσινό ο οποίος αποφάσισε να τον συστήσει στο Γιάννη Μαρκόπουλο και έτσι ξεκίνησε μια λαμπρή συνεργασία με το δίσκο "Χρονικό" και τα "Ριζίτικα". Παράλληλα γνωρίστηκε με τον διευθυντή της δισκογραφικής εταιρίας COLUMBIA και έγιναν κουμπάροι.
Το 1971 ξεκίνησε κοινές εμφανίσεις με το Γιάννη Μαρκόπουλο στη μπουάτ "Λήδρα" και η φωνή του έγινε σύμβολο της αντίστασης. Συνεργάστηκε στενά, εκείνα τα χρόνια, με τον Θρακιώτη τραγουδοποιό Θανάσης Γκαϊφύλλιας στις μπουάτ της Πλάκας και σε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.
Το καλοκαίρι του 1973 τραγούδησε στο θεατρικό έργο "Το μεγάλο μας τσίρκο" με πρωταγωνιστές τον Κώστα Καζάκο και τη Τζένη Καρέζη στο θέατρο "Αθήναιον".
Ο Νίκος Ξυλούρης στην ακμή της καριέρας του αντιλήφθηκε ότι έχει καρκίνο. Μετά από μεγάλο αγώνα και αρκετή ταλαιπωρία έχασε τη μάχη στο Νοσοκομείο Πειραιώς στις 8 Φεβρουαρίου 1980.
Σαν Αετός Ήρθε στη γη…. Σαν Αετός εχάθη!!!! Ήταν Ελλάδας ράτσας γέννημα!!!!
γράφει ο Μπαρμπανίκος το Φεβρουάριο του 2013
Αδέλφια του είναι οι επίσης γνωστοί μουσικοί της Κρητικής μουσικής ο Αντώνης Ξυλούρης Ψαραντώνης και ο Γιάννης Ξυλούρης Ψαρογιάννης .
Η Λύρα
Σε νεαρή ακόμα ηλικία με τη βοήθεια του δασκάλου του κατάφερε να πείσει τον πατέρα του να του αγοράσει την πρώτη του λύρα και πολύ γρήγορα άρχισε να παίζει σε γάμους και πανηγύρια. Στα 17 του αποφάσισε να μετακομίσει στο Ηράκλειο και έπιασε δουλειά στο νυχτερινό κέντρο "Κάστρο". Τα πράγματα όμως δεν ήταν όπως τα περίμενε γιατί βρέθηκε αντιμέτωπος με τη "μόδα" της Ευρωπαϊκής μουσικής, κάτι τελείως ξένο για αυτόν. Τα έσοδα του μόλις και μετα βίας έφταναν να τον συντηρήσουν και πέρασε δύσκολες εποχές.
Γνώρισε την Ουρανία Μελαμπιανάκη, στις 21 Μαΐου του 1958 παντρεύτηκαν και τον ίδιο Σεπτέμβρη μετακόμισαν στο Ηράκλειο Κρήτης. Σιγά σιγά οι Κρητικοί άρχισαν να τον στηρίζουν και να οργανώνουν γλέντια για να τον ακούν να παίζει. Έτσι άρχισε να γίνεται γνωστός και το Νοέμβριο του 1958 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο "Μια μαυροφόρα που περνά". Ο δίσκος αγαπήθηκε από το κοινό κι έτσι ο Νίκος ηχογράφησε κι άλλα τραγούδια σε δίσκους των 45 στροφών.
Το 1960 γεννήθηκε ο γιος του Γιώργος και το 1966 η κόρη του Ρηνιώ. Την χρονιά της γέννησης τη κόρης του κέρδισε και το πρώτο βραβείο σε ένα φεστιβάλ μουσικής στο Σαν-Ρέμο παίζοντας με τη λύρα του ένα συρτάκι. Την επόμενη χρονιά άνοιξε στο Ηράκλειο το μουσικό κέντρο "Ερωτόκριτος" και πλέον δεν ανησυχεί για την επιβίωση του.
Το 1969 ηχογράφησε με μεγάλη επιτυχία το δίσκο "Ανυφαντού" και λίγους μήνες αργότερα εμφανίστηκε και πάλι σε Αθηναϊκό μουσικό κέντρο. Οι καταστάσεις όμως πλέον είχαν ωριμάσει και ο κόσμος τον υποστήριζε περισσότερο. Έτσι μετακόμισε και πάλι στην Αθήνα. Γνώρισε τον ποιητή και σκηνοθέτη Ερρίκο Θαλασσινό ο οποίος αποφάσισε να τον συστήσει στο Γιάννη Μαρκόπουλο και έτσι ξεκίνησε μια λαμπρή συνεργασία με το δίσκο "Χρονικό" και τα "Ριζίτικα". Παράλληλα γνωρίστηκε με τον διευθυντή της δισκογραφικής εταιρίας COLUMBIA και έγιναν κουμπάροι.
Το 1971 ξεκίνησε κοινές εμφανίσεις με το Γιάννη Μαρκόπουλο στη μπουάτ "Λήδρα" και η φωνή του έγινε σύμβολο της αντίστασης. Συνεργάστηκε στενά, εκείνα τα χρόνια, με τον Θρακιώτη τραγουδοποιό Θανάσης Γκαϊφύλλιας στις μπουάτ της Πλάκας και σε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.
Το καλοκαίρι του 1973 τραγούδησε στο θεατρικό έργο "Το μεγάλο μας τσίρκο" με πρωταγωνιστές τον Κώστα Καζάκο και τη Τζένη Καρέζη στο θέατρο "Αθήναιον".
Ο Νίκος Ξυλούρης στην ακμή της καριέρας του αντιλήφθηκε ότι έχει καρκίνο. Μετά από μεγάλο αγώνα και αρκετή ταλαιπωρία έχασε τη μάχη στο Νοσοκομείο Πειραιώς στις 8 Φεβρουαρίου 1980.
Σαν Αετός Ήρθε στη γη…. Σαν Αετός εχάθη!!!! Ήταν Ελλάδας ράτσας γέννημα!!!!
γράφει ο Μπαρμπανίκος το Φεβρουάριο του 2013
=== Τριάντα τρία (33) χρόνια χωρίς ΝΙΚΟ ΞΥΛΟΥΡΗ!!!! Ο καλλιτέχνης αγωνιστής που χτύπησε και τη χούντα και τη νόθα μεταπολίτευση!!!!
=== Στις 8 Φλεβάρη 1980, μετά από σκληρό αγώνα με τον καρκίνο και μετά από πολλές επώδυνες εγχειρίσεις, έφυγε στους αιώνιους ουρανούς, ο μεγάλος τραγουδιστής και αγωνιστής Νίκος Ξυλούρης. Ο άντρας που πιστοποιήθηκε σαν γίγαντας απ΄ ευθείας από τη λαϊκή ευθυκρισία.
=== Αυτός ο ογκόλιθος του γνήσια αντρίκιου τραγουδιού, ήταν από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που τόλμησε να βγαίνει θαρραλέα μπροστά και να μαστιγώνει με τη φωνάρα του τη χούντα. Ο Νίκος Ξυλούρης, ήταν από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που τραγούδισε μαζί μας το «Πότε θα κάνει Ξαστεριά» στον φοιτητικό ξεσηκωμό του Νοέμβρη 1973.
=== Ο ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΜΠΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ, ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΕ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ, ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΘΟ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΟ ΣΑΠΙΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΜΕ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΜΑΝΔΥΑ.
=== Στη μνήμη του αφιερώνω με αναδημοσίευση, την ανάρτηση: Ο Νίκος Ξυλούρης, η γνήσια φωνή του Πολυτεχνείου, είχε προλάβει να πει την αλήθεια για τις χούντες!!!
=== Το τελευταίο χρόνο, κάτω από τη πίεση της χούντας Παπανδρέου, της χούντας Παπαδήμου και της χούντας Σαμαρά-Μπενάκη και κάτω από τα σκληρά μέτρα όλων των εθνοπροδοτών, το σύνθημα που εξαπλώνεται και φαίνεται ότι τελικά θα επικρατήσει και θα γίνει ταφόπλακα για τους νεοχουντικούς σιωνιστές των Αθηνών, είναι το:
=== σαν συνέχεια ενός από τα ….θρυλικά συνθήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, που είναι τόσο, μα τόσο επίκαιρο!!!!
=== Εμείς οι παλιοί το καταλαβαίνουμε καλύτερα, αλλά είναι αμφίβολο αν έχουμε και την ανάλογη μεταδοτικότητα. Προσωπικά αμφιβάλω.
=== Οι νέοι σκαλίζουν πολλά και διάφορα και βοηθούν να θημηθούμε, ότι μια γνήσια αντιστασιακή φωνή, η πραγματική ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, που ράγισσε καρδιές στη κατάληψη του Νοέμβρη 1973 με το «πότε θα κάνει ξαστεριά» η φωνή του μεγάλου ΑΘΑΝΑΤΟΥ Νίκου Ξυλούρη, ήταν προφητική και λίγο καιρό πριν αναχωρήσει για τη γειτονιά των αγγέλων, είχε πει:
=== «Εγώ τους ίδιους ανθρώπους έβλεπα να κυβερνούν επί χούντας, τους ίδιους βλέπω και τώρα»
=== Εμείς οι παλιοί το ξέρουμε. Ας φιλοσοφήσουν αυτή τη φράση, όσοι επιχειρούν να φορτώσουν τώρα, με επικεφαλής τη σιωνιστική-νεοναζιστική Χρυσή Αυγή, τη διακυβέρνηση της χώρας στη κυνηγημένη από όλους τους ληστές-κυβερνήτες των Αθηνών, γενιά του Πολυτεχνείου!!!
=== Να υπενθυμίσω τέλος, ότι ο μεγάλος Νίκος Ξυλούρης, ήταν ο πρώτος και από τους ελάχιστους καλλιτέχνες, που και τόλμησε να πάει στο Πολυτεχνείο, αλλά και τραγούδησε απαγορευμένα πολιτικά τραγούδια της εποχής, δίνοντάς μας θάρρος!!!!!
—- Ο Νίκος Ξυλούρης συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους συνθέτες και τραγουδοποιούς της εποχής του. Υπήρξε και ο ίδιος συνθέτης. Μέχρι τα 43 του που μας άφησε, παρήγαγε ένα τεράστιο σε όγκο και ποιότητα έργο.
Η ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ του περιλαμβάνει τα έργα:
- Μια μαυροφόρα που περνά (1958)
- Ανυφαντού (1969)
- Ο Ψαρονίκος (1970)
- Μαντινάδες και χοροί (1970)
- Χρονικό (1970)
- Ριζίτικα (1971)
- Διάλειμμα (1972)
- Ιθαγένεια (1972)
- Διόνυσε καλοκαίρι μας (1972)
- Ο τροπικός της Παρθένου (1973)
- Ο Ξυλούρης τραγουδά για την Κρήτη (1973)
- Ο Στρατής Θαλασσινός ανάμεσα στους Αγάπανθους (1973)
- Περήφανη ράτσα (1973)
- Ακολουθία (1974)
- Το μεγάλο μας τσίρκο (1974)
- Παραστάσεις (1975)
- Ανεξάρτητα (1975)
- Κομέντια, η πάλη χωρικών και βασιλιάδων (1975)
- Καπνισμένο τσουκάλι (1975)
- Τα που θυμούμαι τραγουδώ (1975)
- Κύκλος Σεφέρη (1976)
- Ερωτόκριτος (1976)
- Η συμφωνία της Γιάλτας και της πικρής αγάπης (1976)
- Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι (1977)
- Τα ερωτικά (1977)
- Τα Ξυλουρέικα (1978)
- Τα αντιπολεμικά (1978)
- Σάλπισμα (1978)
- 14 χρυσές επιτυχίες (1978)
ΤΑ ΠΛΕΟΝ ΓΝΩΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ
- Αγρίμια κι αγριμάκια μου
- Ακούς να λένε στα χωριά
- Αυτό τον κόσμο
- Βαρώντας γύρου ολόγυρα
- Γεννήθηκα
- Γεννήθηκα σε μια στιγμή
- Δεν αγαπάς
- Είδα τον παππούλη μου
- Ερωτικό τραγούδι
- Ερωτόκριτος(Αποχαιρετισμός)
- Έχει ο χάρος σκαλωσιές
- Ζαβαρακατρανέμια
- Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου
- Ήταν ο τόπος μου
- Ήτανε μια φορά
- Ιδανικοί αυτόχειρες
- Και να αδερφέ μου
- Καλήν εσπέραν αφεντάδες
- Κι αν έσβησε σαν ίσκιος
- Κρήτη μου, όμορφο νησί.
- Μάνα
- Μητέρα μεγαλόψυχη
- Μισεύεις αρχοντόπουλο
- Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
- Ντιρλαντά
- Ο καλόγερος
- Ο μπροστάρης
- Ο πραματευτής
- Ο ταχυδρόμος πέθανε
- Οι πόνοι της Παναγίας
- Όσο βαρούν τα σίδερα
- Παλικάρι στα Σφακιά
- Πάνω στ” άργυρό σκαμνί
- Πειρασμός
- Πόσα χρόνια δίσεκτα
- Πότε θα κάνει ξαστεριά
- Πως να σωπάσω
- Σαν τα καράβια
- Στα μάτια και στο πρόσωπο
- Στο καφενείον η Ελλάς
- Στου Ψηλορείτη την κορφή.
- Τ” Ανάπλι
- Τη μέρα της Πεντηκοστής
- Την καρδιά σου
- Τις νύχτες
- Το άγαλμα της ελευθερίας
- Το ξεροστεριανό νερό
- Το σκοινί
- Το τραγούδι της γκιλοτίνας
- Του θάνατου παράγγειλα
- Τούτες τις μέρες
- Φιλεντέμ
- Φίλοι κι αδέλφια
- Φύσα αεράκι
- Χίλια μύρια κύματα
- Χρόνια και χρόνια στο τροχό
- Χρώματα και αρώματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες