Όλοι αυτό αναφωνήσαμε στο άκουσμα της είδησης της σύλληψης του νούμερο ένα καταζητούμενου της χώρας. Του Ξηρού. Είχαμε μια τέτοια αγωνία, έναν τέτοιον φόβο, που δεν βγαίναμε από τα σπίτια μας. Πιστεύω να είχατε παρατηρήσει την πτώση της κίνησης στους δρόμους της επικράτειας. Λογικό δεν είναι; Άμα φοβάσαι, πού να πας;
Αλλά χαλάλι, οι τόσες μέρες που χάσαμε και διπλοκλειδώναμε τις πόρτες των κατοικιών μας που θα τις πάρει ο Αλέξης.
Ήταν σαν μυστική, άυλη ψηφοφορία. Άλλο να μας πάρει τα σπίτια η δημοκρατία, κι άλλο να τα χάσουμε από την τρομοκρατία. Εξ άλλου ο Ξηρός τι να τα κάνει τα σπίτια; Ενώ ο Αλέξης, θα τα πάρει και θα τα πουλήσει και θα ξεχρεώσει την χώρα. Αυτό δεν λέει ο Άδωνις;
Και στο φινάλε, τι να τα κάνουμε τα σπίτια; Ποιός δεν έχει χιλιομετανοιώσει σήμερα, που έφτειαξε σπίτι; Μια χαρά δεν θα ήμασταν και στο νοίκιο; Ας πληρώνανε οι Γερμανοί τα Ενφια και τα λοιπά ισοδύναμα. Κι ας είχαμε μείνει εμείς σε αυτό που ξέρουμε καλά . Στην δημοκρατική εκλογική μάχη και στο κυνήγι του Ξηρού. Ενωμένοι όλοι σε εθνικό σκοπό.
Και το ρεπορτάζ είναι εντυπωσιακό. Ο Ξηρός ήταν οπλισμένος σαν αστακός. Ήταν έτοιμος για μάχη εκ του συστάδην. Όμως στο βάθος του χαρακτήρα του, ήταν καλός άνθρωπος. Έπεσε ο αστυνομικός με την μοτοσυκλέτα, κι ο Ξηρός σταμάτησε να τον ρωτήσει αν είναι καλά. Η τρομοκρατία έδειξε το ανθρώπινο πρόσωπο της – αυτό είναι δικό μου, δεν είναι του Κικίλια. Κι εκεί, οι άλλοι άνδρες της ελληνικής αστυνομίας, του πέρασαν χειροπέδες. ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Μιλάμε οτι είμαι εντυπωσιασμένος. Έχουμε ένα κράτος, το οποίο ακόμα και με υπηρεσιακή κυβέρνηση, σκίζει χασέδες. Υπερκοριοί που ξέρουν τα πάντα για τον οποιονδήποτε, θερμικοί δορυφόροι, τέσσερα εκατομμύρια χαφιέδες, κατώρθωσαν να διορθώσουν την απόφαση των δικαστικών λειτουργών, που είχαν δώσει άδεια στον πιο επικίνδυνο άνθρωπο της χώρας. Που ήθελε να μας φάει ζωντανούς, μεταμφιεσθείς ο παμπόνηρος, σε κράμα Φλωρινιώτη και παλαιού Καφάση. Κι είχε και βαρέλι με εκρηκτικά εκεί δίπλα στις αλυκές της Αναβύσου. Ίσα που θα μέναμε κι από αλάτι.
Δόξα τω θεώ, που ήρθε η προεκλογική περίοδος. Και θα μπορέσουν οι πολιτικοί να αφοσιωθούν στο έργο τους χωρίς την έννοια του Ξηρού. Κάτι είναι κι αυτό για τα λεφτά που θα φαγωθούν σε αφίσες, κάλπες και δικαστικούς αντιπροσώπους. Κάτι είναι κι αυτό για μας, που θα μπορέσουμε να πάμε να ψηφίσουμε αυτούς που θα μας ξανασώσουν. Θα τους έχουμε όλους ξανά. Μια που ο Ξηρός, κάποιον από αυτούς θα έτρωγε. Εμάς τι να μας έκανε;
Αλλά, όπως και να το κάνουμε, σήμερα ξανανίκησε η δημοκρατία, που δεν έχει αδιέξοξα. Όσο μούσι και να αφήσει, αυτός ο επικίνδυνος Ξηρός. Που ήταν και δίχρωμο σε σχέση με το μαλλί του, πράμα το οποίο και τροφοδότησε όλες τις σχετικές πληροφορίες στην ΓΑΔΑ. Καινούργιος πούστης στην Ανάβυσο; Για να ψάξουμε λίγο παραπάνω. Και βρέθηκε η καλούμπα από το ηθών, σε σχέση με όλη την καινούργια τεχνολογία, που στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν δούλευε τόσο καιρό.
Υπάρχει όμως και η ουσία. Οτι ο Ξηρός, συνελλήφθη από την ΝΔ. Άντε και το Πασόκ, όσο έχει απομείνει. Κι αυτό φυσικά το πιστώνεται η κυβέρνηση, που θεώρησε οτι ο Ξηρός είναι πιο επικίνδυνος από τον διαφυγόντα φοροφυγά. Ξέρετε, εκείνης της ξεχασμένης λίστας. Μπορεί να ψάχνει το κράτος λεφτά με το ντουφέκι, αλλά η τρομοκρατία είναι σαφέστατα πιο επικίνδυνη από όλους αυτούς που είναι χρηματοδότες κομματικοί. Που στερούν συντάξεις και λοιπά κοινωφελή δημόσια λειτουργήματα, επιπέδου παιδείας ή υγείας.
Κι ευτυχώς, που ακόμα έχουμε την παλιά ψήφο, που το βλέπει έτσι. Διότι αύριο με τον Σύριζα, πιθανώς να είχαμε κι υπουργό δημόσιας τάξης, τον Ξηρό, κι υπουργό παιδείας τον Ρωμανό. Είναι πολύ διαστροφική η αριστερά, κι ειδκά όταν έχει απομακρυνθεί από το ΚΚΕ. Κι ειδικά όταν έχει μπολιαστεί από παλιούς πασόκους, που τώρα έχουνε και μπέρδεμα με τον ΓΑΠ. Μπέρδεμα; Μπα. Βλέπετε η αποστασία των χρημάτων, έχει άλλο πρόσωπο. Πλέον δεν πάει σε ψήφους βουλευτών, αλλά σε ίδρυση κομμάτων. Όποιος έχει ασχοληθεί με ποδόσφαιρο, άνετα καταλαβαίνει τι γίνεται. Δεν πιάνουμε παίκτες πλέον, αλλά ιδρύουμε δορυφόρους ομάδες. Και φτειάχνουμε και λίγες.
Αλλά επιτέλους. Δεν βγήκε πρόεδρος της δημοκρατίας, κι ο Σαμαράς μας απειλεί με χρεοκοπία, τρεις εβδομάδες μετά την success story. Ο άλλος, έχει βρει τα δένδρα με τα λεφτά και θέλει να σταματήσει να πληρώνει, αλλά θέλει να δανειστεί για την ανάπτυξη της μελλοντικής κρατικοποιημένης ιδιωτικής επιχειρηματικότητας. Το ΚΚΕ γνωρίζει αλλά δεν μας μιλάει. Στους τρεις πόλους υπάρχουν και οι ενδιάμεσες γλάστρες, σε επίπεδο άλλων κομμάτων, που θέλουν να μας σώσουν με την εναλλακτική καλλιέργεια του κάθε ένα, που δεν έχει επάγγελμα να κάνει.
Μπέρδεμα; Σαφέστατο για την ψήφο, αλλά ποτέ για την ουσία. Όλοι αυτοί βλέπουν το δένδρο και χάνουν το δάσος. Κανείς δεν έχει μιλήσει για την εταιρεία, την χώρα και το προσωπικό της. Κανείς δεν έχει μιλήσει για την διαδικασία εισοδηματικής βελτίωσης αυτών που θα δουλέψουν και την προοπτική τους. Κανείς δεν έχει πλάνο για εμάς, παρά μόνο για τις καρέκλες τους.
Μιλάμε για γραβατοφορεμένους αλήτες, τεμπέληδες κι επικίνδυνα άχρηστους. Που φέρανε το αρνητικό πρόσωπο της δημοκρατίας πλέον, την οχλοκρατία. Που φέρανε την απόλυτη καταστροφή, ΑΛΛΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΠΟΥ ΣΥΛΛΑΒΑΝΕ ΤΟΝ ΞΗΡΟ. ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΑΦΗΣΕΙ ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΑΙ ΨΑΧΝΑΝΕ ΤΗΝ ΣΥΛΛΗΨΗ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ TIMING ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥΣ.
Ειλικρινά, βόμβα δεν φτάνει σε αυτήν την χώρα.
Το κείμενο αναρτήθηκε στο blog του ΣΤΗΒΕΝ ΑΒΡΑΜΙΔΗ «το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου »
το είδαμε στον ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑΚΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες