Πώς, μέσα σε τρία χρόνια, οι εργαζόμενοι στην ζήσαμε δυο "λουκέτα"
του Ορέστη Σχινά
Κλείνουν δυο μήνες από τότε που ο βασικός μέτοχος και εκδότης της «Ελευθεροτυπίας» Χάρης Αθανασίου Οικονομόπουλος, με κείμενό του που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του enet, ανακοίνωνε την αναστολή έκδοσης της εφημερίδας.
Είχε κρίνει σκόπιμο να απευθυνθεί στους αναγνώστες προτίστως και δευτερευόντως στους εργαζόμενους στην εφημερίδα και το Διαδίκτυο, των οποίων ανέτρεπε -για μια ακόμη φορά- τη ζωή.
Αιτία για την απόφασή του αυτή ισχυρίζεται ότι ήταν το ψήφισμα των εργαζομένων, στο οποίο ζητείται η παραίτησή του.
Πώς φτάσαμε όμως μέχρις εκεί; Οι αναγνώστες της «Ελευθεροτυπίας» αλλά και όσοι ενδιαφέρονται για την ελευθεροτυπία ως έννοια πρέπει να γνωρίζουν.
Μετά την έκδοση του τελευταίου φύλλου της «Ελευθεροτυπίας» στις 21 Δεκεμβρίου του 2011, όταν η εργοδοσία όφειλε δεδουλευμένα 5 μηνών, οι εργαζόμενοι δοκίμασαν να κρατήσουν με κάθε τρόπο την εφημερίδα ζωντανή. Για το λόγο αυτό έβγαλαν και απεργιακά φύλλα και πίεζαν προς κάθε κατεύθυνση για λύση.
Ενα χρόνο αργότερα, το Δεκέμβριο του 2012, έγινε κρούση σε κάποιους από τους πρώην εργαζόμενους στην Χ.Κ.Τεγόπουλος για το αν ενδιαφέρονται για πιθανή επανέκδοση. Οσοι -για λόγους οικονομικούς, επαγγελματικούς, προσωπικούς- δέχθηκαν, ενημερώθηκαν ότι η έκδοση θα γίνει από τον δικηγόρο Χάρη Οικονομόπουλο και την Τρίτη Οψη. Ο εκδότης εγγυήθηκε ομαλή μισθοδοσία τριών μηνών και δήλωσε ότι το εγχείρημα έχει καταρχήν διάρκεια 4-7 μηνών και μετά θα επανεξεταστεί.
Από νωρίς στα βάσανα
Από τον τρίτο κιόλας μήνα παρουσιάστηκαν δυσκολίες στις πληρωμές. Το επιχείρημα από τη διοίκηση ήταν πως είχε υπολογίσει πολύ μεγαλύτερες εισπράξεις, γιατί κάποιοι της είχαν εγγυηθεί πολύ μεγαλύτερες πωλήσεις.
Οι καθυστερήσεις στις πληρωμές συνεχίστηκαν, μέχρι που φτάσαμε στο καλοκαίρι. Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος πέρασαν χωρίς καμιά πληρωμή και κυκλοφορούσαν φήμες για νέο σχέδιο από την επιχείρηση. Το οποίο ήταν αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Ομως, παρά την παράταση της προθεσμίας υποβολής ενδιαφέροντος, η εταιρεία κατάφερε να είναι από τις λίγες επιχειρήσεις στον κόσμο που έκαναν πρόσκληση ενδιαφέροντος με μηδενικό ενδιαφέρον.
Ετσι φτάσαμε στον Οκτώβριο με έναντι, για να έρθει η Τρίτη Οψη και να μας προτείνει μείωση κατά 35% των αποδοχών μας και νέα σύμβαση, για «να μη χαθούν θέσεις εργασίας». Το περίεργο είναι ότι όσοι δεν δέχθηκαν, ή δήλωσαν ότι δεν υπογράφουν και προτιμούν να απολυθούν, δεν κλήθηκαν, για διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών, να υπογράψουν την απόλυσή τους. Ο λόγος, προφανής: δεν υπήρχαν χρήματα ούτε για τις αποζημιώσεις...
Στο μεταξύ, ο επενδυτής θα έρθει, έρχεται, ήρθε...
Με αυτά και άλλα χειρότερα φτάσαμε στο καλοκαίρι του 2014. Ο,τι δόθηκε ως προκαταβολή, έναντι (300, 200, 100 ευρώ), δόθηκε πάντα υπό την απειλή απεργίας ή μετά από κάλεσμα σε συνέλευση. Ποτέ η εταιρεία δεν μας έκανε την «ευχάριστη έκπληξη» να δώσει ό,τι υποσχέθηκε, στις ημερομηνίες που είχε δεσμευτεί.
Εμείς όμως, επιμέναμε. Γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, γιατί αγαπάμε αυτό που κάνουμε, γιατί θέλουμε να κυκλοφορεί η εφημερίδα. Ετσι, δώσαμε ένα περιθώριο έως την 1η Οκτωβρίου, ημερομηνία που η διοίκηση είχε δεσμευτεί ότι θα έχει καταθέσει το «σχέδιο εξυγίανσης-αναδιοργάνωσης της Χ.Κ.Τεγόπουλος».
Το "σχέδιο"
Η ημερομηνία έφτασε, όμως δεν κατατέθηκε ένα σχέδιο, αλλά ένα προσχέδιο, και ζητήθηκε αναβολή τριών μηνών για την ολοκλήρωσή του.
Κόκαλο και πάλι οι εργαζόμενοι. Υπήρχε όμως το τυράκι: Καταβολή ενός μισθού τον Οκτώβριο, ενός το Νοέμβριο, ενός το Δεκέμβριο, συν έγκαιρη καταβολή του δώρου. Αυτά θα εξασφαλίζονταν με «ενδιάμεση χρηματοδότηση ανεξαρτήτως του επενδυτή».
Πράγματι, αρχές Οκτωβρίου καταβλήθηκε ένας ολόκληρος μισθός. Γεγονός σημαντικό, γιατί τόσα χρήματα μαζεμένα δεν είχαμε δει εδώ και ενάμιση χρόνο.
Περιμέναμε λοιπόν αρχές Νοεμβρίου για τη δεύτερη δόση. Οταν έφτασε η Παρασκευή 7 Νοεμβρίου, καταλάβαμε ότι είμαστε και πάλι μπροστά σε αθέτηση των συμφωνηθέντων και προκηρύξαμε απεργία για τα φύλλα Σαββάτου και Κυριακής, 8 και 9/11. Στις 10 Νοεμβρίου ενημερωθήκαμε ότι θα πληρωθούμε κανονικά στις 14, παρά την απεργία, όπως έγραφε η ανακοίνωση της Τρίτης Οψης.
Στις 14 όμως, ημέρα πληρωμής, πληροφορηθήκαμε με μήνυμα που έστειλε ο κύριος μέτοχος και εκδότης στον πρόεδρο της Τρίτης Οψης ότι «η ενδιάμεση χρηματοδότηση χάθηκε λόγω της απεργίας και ότι η όποια πληρωμή θα γίνει αν και όποτε η εφημερίδα έχει έσοδα».
Ετσι ξεκίνησαν οι επαναλαμβανόμενες απεργίες: Παρασκευή 14 έως και Κυριακή 16, εκδίδεται το δευτεριάτικο φύλλο με υποσχέσεις της επιχείρησης που δεν υλοποιούνται, νέα απεργία 18-19 και μετά 20-21 Νοεμβρίου.
Λίγο πριν λήξει η απεργία, απόγευμα Παρασκευής 21 Νοεμβρίου, ο εκδότης βάζει το μήνυμα περί αναστολής της έκδοσης στο enet και το κλείνει. Δίνει επίσης εντολή στο τυπογραφείο να μην τυπώσει το κυριακάτικο φύλλο, που ήταν έτοιμο. Με αυτό τον τρόπο προχωρεί σε ένα μνημονιακό lock out, πριν καν η τρόικα καταφέρει να το περάσει στην ελληνική νομοθεσία.
Χωρίς δώρο
Δώρο Χριστουγέννων δεν καταβάλει, δηλώνοντας αδυναμία, το Αυτόφωρο το γλιτώνει, παρ' όλο που γίνεται καταγγελία στην Αστυνομία και την Επιθεώρηση Εργασίας και αφήνει 140 οικογένειες να περάσουν μαύρες γιορτές. Δεν κλείνει επισήμως την εφημερίδα, ούτε δηλώνει αναστολή έκδοσης. Απλά αλλάζει τις κλειδαριές και κλειδώνει το κτίριο, το οποίο είναι πια χωρίς ρεύμα, λόγω υπέρογκων οφειλών στη ΔΕΗ.
Παρ' όλα αυτά δεν πτοείται και συνεχίζει την κοροϊδία, εκμεταλλευόμενος και τη νομοθεσία, ως δικηγόρος που είναι. Ενώ όφειλε να καταθέσει το "σχέδιο αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης" έως 30 Σεπτεμβρίου, ζητάει τρίμηνη παράταση. Η αίτησή του θα εξεταζόταν 7 Ιανουαρίου, ζητάει και από αυτό το δικαστήριο αναβολή και παίρνει νέα δικάσιμο το Νοέμβριο του 2015! Δηλαδή, ενώ του έχει δοθεί στην ουσία ένας χρόνος παράταση, το δικαστήριο θα αποφασίσει χειμώνα του 2015-16 (μέχρι να βγει η απόφαση) αν θα του δώσει (άλλους) τρεις μήνες! Και μέχρι τότε θεωρεί ότι έχει όμηρους τους εργαζόμενους.
Μας πρότεινε μάλιστα να τεθούμε όλοι σε διαθεσιμότητα για 3 μήνες (είναι ο μαγικός αριθμός). Ακόμα και αυτό όμως αδυνατεί να το εφαρμόσει και έτσι δεν εμφανίστηκε κανείς από την εταιρεία του στη διαβούλευση. Τέτοια συνέπεια...
Σε αυτό το «παιχνίδι» όμως που παίζει, έχει αντίπαλο: τους εργαζόμενους, που έχουν βάλει κόπο, ιδρώτα και αίμα για να ξανασταθεί η «Ελευθεροτυπία» στα πόδια της, όχι για χάρη του Χάρη Οικονομόπουλου, αλλά για τη δουλειά και την αξιοπρέπειά τους.
Αν θέλει μάχη, θα την έχει...
http://www.enetpress.gr/
του Ορέστη Σχινά
Κλείνουν δυο μήνες από τότε που ο βασικός μέτοχος και εκδότης της «Ελευθεροτυπίας» Χάρης Αθανασίου Οικονομόπουλος, με κείμενό του που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του enet, ανακοίνωνε την αναστολή έκδοσης της εφημερίδας.
Είχε κρίνει σκόπιμο να απευθυνθεί στους αναγνώστες προτίστως και δευτερευόντως στους εργαζόμενους στην εφημερίδα και το Διαδίκτυο, των οποίων ανέτρεπε -για μια ακόμη φορά- τη ζωή.
Αιτία για την απόφασή του αυτή ισχυρίζεται ότι ήταν το ψήφισμα των εργαζομένων, στο οποίο ζητείται η παραίτησή του.
Πώς φτάσαμε όμως μέχρις εκεί; Οι αναγνώστες της «Ελευθεροτυπίας» αλλά και όσοι ενδιαφέρονται για την ελευθεροτυπία ως έννοια πρέπει να γνωρίζουν.
Μετά την έκδοση του τελευταίου φύλλου της «Ελευθεροτυπίας» στις 21 Δεκεμβρίου του 2011, όταν η εργοδοσία όφειλε δεδουλευμένα 5 μηνών, οι εργαζόμενοι δοκίμασαν να κρατήσουν με κάθε τρόπο την εφημερίδα ζωντανή. Για το λόγο αυτό έβγαλαν και απεργιακά φύλλα και πίεζαν προς κάθε κατεύθυνση για λύση.
Ενα χρόνο αργότερα, το Δεκέμβριο του 2012, έγινε κρούση σε κάποιους από τους πρώην εργαζόμενους στην Χ.Κ.Τεγόπουλος για το αν ενδιαφέρονται για πιθανή επανέκδοση. Οσοι -για λόγους οικονομικούς, επαγγελματικούς, προσωπικούς- δέχθηκαν, ενημερώθηκαν ότι η έκδοση θα γίνει από τον δικηγόρο Χάρη Οικονομόπουλο και την Τρίτη Οψη. Ο εκδότης εγγυήθηκε ομαλή μισθοδοσία τριών μηνών και δήλωσε ότι το εγχείρημα έχει καταρχήν διάρκεια 4-7 μηνών και μετά θα επανεξεταστεί.
Από νωρίς στα βάσανα
Από τον τρίτο κιόλας μήνα παρουσιάστηκαν δυσκολίες στις πληρωμές. Το επιχείρημα από τη διοίκηση ήταν πως είχε υπολογίσει πολύ μεγαλύτερες εισπράξεις, γιατί κάποιοι της είχαν εγγυηθεί πολύ μεγαλύτερες πωλήσεις.
Οι καθυστερήσεις στις πληρωμές συνεχίστηκαν, μέχρι που φτάσαμε στο καλοκαίρι. Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος πέρασαν χωρίς καμιά πληρωμή και κυκλοφορούσαν φήμες για νέο σχέδιο από την επιχείρηση. Το οποίο ήταν αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Ομως, παρά την παράταση της προθεσμίας υποβολής ενδιαφέροντος, η εταιρεία κατάφερε να είναι από τις λίγες επιχειρήσεις στον κόσμο που έκαναν πρόσκληση ενδιαφέροντος με μηδενικό ενδιαφέρον.
Ετσι φτάσαμε στον Οκτώβριο με έναντι, για να έρθει η Τρίτη Οψη και να μας προτείνει μείωση κατά 35% των αποδοχών μας και νέα σύμβαση, για «να μη χαθούν θέσεις εργασίας». Το περίεργο είναι ότι όσοι δεν δέχθηκαν, ή δήλωσαν ότι δεν υπογράφουν και προτιμούν να απολυθούν, δεν κλήθηκαν, για διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών, να υπογράψουν την απόλυσή τους. Ο λόγος, προφανής: δεν υπήρχαν χρήματα ούτε για τις αποζημιώσεις...
Στο μεταξύ, ο επενδυτής θα έρθει, έρχεται, ήρθε...
Με αυτά και άλλα χειρότερα φτάσαμε στο καλοκαίρι του 2014. Ο,τι δόθηκε ως προκαταβολή, έναντι (300, 200, 100 ευρώ), δόθηκε πάντα υπό την απειλή απεργίας ή μετά από κάλεσμα σε συνέλευση. Ποτέ η εταιρεία δεν μας έκανε την «ευχάριστη έκπληξη» να δώσει ό,τι υποσχέθηκε, στις ημερομηνίες που είχε δεσμευτεί.
Εμείς όμως, επιμέναμε. Γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, γιατί αγαπάμε αυτό που κάνουμε, γιατί θέλουμε να κυκλοφορεί η εφημερίδα. Ετσι, δώσαμε ένα περιθώριο έως την 1η Οκτωβρίου, ημερομηνία που η διοίκηση είχε δεσμευτεί ότι θα έχει καταθέσει το «σχέδιο εξυγίανσης-αναδιοργάνωσης της Χ.Κ.Τεγόπουλος».
Το "σχέδιο"
Η ημερομηνία έφτασε, όμως δεν κατατέθηκε ένα σχέδιο, αλλά ένα προσχέδιο, και ζητήθηκε αναβολή τριών μηνών για την ολοκλήρωσή του.
Κόκαλο και πάλι οι εργαζόμενοι. Υπήρχε όμως το τυράκι: Καταβολή ενός μισθού τον Οκτώβριο, ενός το Νοέμβριο, ενός το Δεκέμβριο, συν έγκαιρη καταβολή του δώρου. Αυτά θα εξασφαλίζονταν με «ενδιάμεση χρηματοδότηση ανεξαρτήτως του επενδυτή».
Πράγματι, αρχές Οκτωβρίου καταβλήθηκε ένας ολόκληρος μισθός. Γεγονός σημαντικό, γιατί τόσα χρήματα μαζεμένα δεν είχαμε δει εδώ και ενάμιση χρόνο.
Περιμέναμε λοιπόν αρχές Νοεμβρίου για τη δεύτερη δόση. Οταν έφτασε η Παρασκευή 7 Νοεμβρίου, καταλάβαμε ότι είμαστε και πάλι μπροστά σε αθέτηση των συμφωνηθέντων και προκηρύξαμε απεργία για τα φύλλα Σαββάτου και Κυριακής, 8 και 9/11. Στις 10 Νοεμβρίου ενημερωθήκαμε ότι θα πληρωθούμε κανονικά στις 14, παρά την απεργία, όπως έγραφε η ανακοίνωση της Τρίτης Οψης.
Στις 14 όμως, ημέρα πληρωμής, πληροφορηθήκαμε με μήνυμα που έστειλε ο κύριος μέτοχος και εκδότης στον πρόεδρο της Τρίτης Οψης ότι «η ενδιάμεση χρηματοδότηση χάθηκε λόγω της απεργίας και ότι η όποια πληρωμή θα γίνει αν και όποτε η εφημερίδα έχει έσοδα».
Ετσι ξεκίνησαν οι επαναλαμβανόμενες απεργίες: Παρασκευή 14 έως και Κυριακή 16, εκδίδεται το δευτεριάτικο φύλλο με υποσχέσεις της επιχείρησης που δεν υλοποιούνται, νέα απεργία 18-19 και μετά 20-21 Νοεμβρίου.
Λίγο πριν λήξει η απεργία, απόγευμα Παρασκευής 21 Νοεμβρίου, ο εκδότης βάζει το μήνυμα περί αναστολής της έκδοσης στο enet και το κλείνει. Δίνει επίσης εντολή στο τυπογραφείο να μην τυπώσει το κυριακάτικο φύλλο, που ήταν έτοιμο. Με αυτό τον τρόπο προχωρεί σε ένα μνημονιακό lock out, πριν καν η τρόικα καταφέρει να το περάσει στην ελληνική νομοθεσία.
Χωρίς δώρο
Δώρο Χριστουγέννων δεν καταβάλει, δηλώνοντας αδυναμία, το Αυτόφωρο το γλιτώνει, παρ' όλο που γίνεται καταγγελία στην Αστυνομία και την Επιθεώρηση Εργασίας και αφήνει 140 οικογένειες να περάσουν μαύρες γιορτές. Δεν κλείνει επισήμως την εφημερίδα, ούτε δηλώνει αναστολή έκδοσης. Απλά αλλάζει τις κλειδαριές και κλειδώνει το κτίριο, το οποίο είναι πια χωρίς ρεύμα, λόγω υπέρογκων οφειλών στη ΔΕΗ.
Παρ' όλα αυτά δεν πτοείται και συνεχίζει την κοροϊδία, εκμεταλλευόμενος και τη νομοθεσία, ως δικηγόρος που είναι. Ενώ όφειλε να καταθέσει το "σχέδιο αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης" έως 30 Σεπτεμβρίου, ζητάει τρίμηνη παράταση. Η αίτησή του θα εξεταζόταν 7 Ιανουαρίου, ζητάει και από αυτό το δικαστήριο αναβολή και παίρνει νέα δικάσιμο το Νοέμβριο του 2015! Δηλαδή, ενώ του έχει δοθεί στην ουσία ένας χρόνος παράταση, το δικαστήριο θα αποφασίσει χειμώνα του 2015-16 (μέχρι να βγει η απόφαση) αν θα του δώσει (άλλους) τρεις μήνες! Και μέχρι τότε θεωρεί ότι έχει όμηρους τους εργαζόμενους.
Μας πρότεινε μάλιστα να τεθούμε όλοι σε διαθεσιμότητα για 3 μήνες (είναι ο μαγικός αριθμός). Ακόμα και αυτό όμως αδυνατεί να το εφαρμόσει και έτσι δεν εμφανίστηκε κανείς από την εταιρεία του στη διαβούλευση. Τέτοια συνέπεια...
Σε αυτό το «παιχνίδι» όμως που παίζει, έχει αντίπαλο: τους εργαζόμενους, που έχουν βάλει κόπο, ιδρώτα και αίμα για να ξανασταθεί η «Ελευθεροτυπία» στα πόδια της, όχι για χάρη του Χάρη Οικονομόπουλου, αλλά για τη δουλειά και την αξιοπρέπειά τους.
Αν θέλει μάχη, θα την έχει...
http://www.enetpress.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες