Τριαντάφυλλα, κεριά και φωτεινά μπαλόνια στον ουρανό στον επίλογο των εορτασμών για τα 25 χρόνια από την πτώση του Τείχους. Μέρκελ: "μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλό". Συγκίνηση στη Μπέρναουερ Στράσε.
Οι εορτασμοί άρχισαν το Σάββατο στο Βερολίνο για τα 25 χρόνια από την πτώση του Τείχους, στις 9 Νοεμβρίου 1989 και κορυφώθηκαν απόψε Κυριακή με μια μεγάλη «λαϊκή γιορτή», που είχε στόχο να σηματοδοτήσει αυτό το ιστορικό γεγονός, προοίμιο της γερμανικής Επανένωσης ένδεκα μήνες αργότερα.
Περί τα δύο εκατομμύρια επισκεπτών, σύμφωνα με τον γερμανικό Τύπο, αναμένονταν στην επανενωμένη πρωτεύουσα. Όμως μια ιστορική απεργία στους σιδηροδρόμους, η οποία πρόκειται να διαρκέσει μέχρι τη Δευτέρα, χάλασε κάπως τα σχέδια τους.
«Τείχος της ντροπής» στη Δύση, «αντιφασιστική προστασία» στην Ανατολή, αυτό το μήκους άνω των 150 χλμ. οικοδόμημα υψώθηκε το 1961 από τη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ).
Θύμα της περεστρόικα του σοβιετικού ηγέτη Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και υπό την ειρηνική πίεση εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών, έπεσε τελικά 28 χρόνια μετά, στις 9 Νοεμβρίου 1989. Λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, στις 3 Οκτωβρίου 1990, επισημοποιήθηκε η Επανένωση της Γερμανίας.
Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, η οποία μεγάλωσε στη ΓΛΔ και κατοικούσε το 1989 στο Ανατολικό Βερολίνο, εξομολογήθηκε το περασμένο Σάββατο στο εβδομαδιαίο ποντκάστ της τα «απερίγραπτα συναισθήματά» της εκείνο το βράδυ. «Χρειάσθηκε να περιμένω 35 χρόνια για να τα νιώσω […] Δεν θα το ξεχάσω ποτέ», είπε η καγκελάριος, η οποία εγκαινίασε το πρωί της Κυριακής τη νέα μόνιμη έκθεση του Μνημείου του Τείχους και παρακολούθησε μια συναυλία στην αίθουσα του Μπερλίνερ Ανσάμπλ, που υπήρξε το θέατρο του Μπέρτολντ Μπρεχτ.
Ημέρα χαράς, ημέρα αίσχους
Η Μπέρναουερ Στράσε θεωρείται σύμβολο της διαίρεσης. Εδώ εκτυλίχθηκαν δραματικές σκηνές. Όταν χτίστηκε το τείχος, το 1961, οι τοίχοι των σπιτιών έμειναν στον ανατολικό τμήμα και το πεζοδρόμιο στο δυτικό. Ακόμη και μέρες μετά, πριν σφραγιστούν τα παράθυρα, πολλοί Ανατολικογερμανοί έπεφταν από αυτά για να διαφύγουν στο δυτικό Βερολίνο.
Στην πρώην διαχωριστική γραμμή βρέθηκε και η καγκελάριος για δύο ώρες. Έβαλε ένα τριαντάφυλλο σε μια σχισμή τμήματος από το αυθεντικό τείχος και σήκωσε την προστατευτική κορδέλα για να κάνουν το ίδιο όσοι περίμεναν με λουλούδια στο χέρι.
Κοντά της και η μητέρα του Κρις Γκεφρόι. Ο γιός της πυροβολήθηκε τον Φεβρουάριο του 1989 στην προσπάθειά του να διαφύγει. Είναι ο τελευταίος από τα θύματα στο Τείχος. Στη μνήμη τους ο κόσμος άναψε κεριά.
Στην ομιλία της η καγκελάριος Μέρκελ υπενθύμισε ότι η 9η Νοεμβρίου είναι και επέτειος της νύχτας του πογκρόμ εναντίον των Εβραίων, «μέρα ντροπής και αίσχους». Πώς έγινε αυτή η ημερομηνία ημέρα ευτυχίας; αναρωτήθηκε. «Δεν αισθάνομαι μόνο χαρά αλλά και ευθύνη για όσα μας παρέδωσε η γερμανική ιστορία».
Χωρίς να κάνει αναφορά σε προσωπικές στιγμές από την ημέρα εκείνη προτίμησε να συμπυκνώσει σε λίγες φράσεις το μεγάλο μήνυμα από την πτώση του Τείχους. «Διαθέτουμε τη δύναμη δημιουργίας, μπορούμε να μετατρέψουμε τα πράγματα προς το καλό, αυτό είναι το μήνυμα που αυτές τις μέρες απευθύνεται στην Ουκρανία, στη Συρία στο Ιράκ και σε άλλες περιοχές της γης», τόνισε η καγκελάριος.
Στο επίκεντρο των εορτασμών, που φέρουν τον τίτλο «Το θάρρος της ελευθερίας», ήταν η Πύλη του Βραδεμβούργου, στην καρδιά της πρωτεύουσας. Σύμβολο της διαίρεσης και μετά της ενότητας της πόλης και της Γερμανίας, το οικοδόμημα που φέρει το περίφημο τέθριππο άρμα βρισκόταν στην ανατολική πλευρά του Τείχους, σε μια ουδέτερη ζώνη.
Η ορχήστρα της Στάατσκαπέλε, υπό τη διεύθυνση του Ισραηλινο-αργεντινού Ντάνιελ Μπαρενμπόιμ, σήμανε εκεί το μεσημέρι την έναρξη αυτής της γιγάντιας γιορτής.Καλλιτέχνες της ποπ, της ροκ ή της ραπ μουσικής πήραν τη σκυτάλη το απόγευμα πριν από ένα φόρο τιμής που αποδόθηκε γύρω στις 18:00 (τοπική ώρα) στα «θύματα του Τείχους», τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν ενώ επιχειρούσαν να περάσουν το οικοδόμημα.
Ο αριθμός τους είναι αβέβαιος: σε όλη την πρώην ΓΛΔ, τουλάχιστον 389 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να διαφύγουν, σύμφωνα με έναν επίσημο αριθμό που οι ενώσεις των θυμάτων θεωρούν πως υπολείπεται της πραγματικότητας.
Το βράδυ εμφανίστηκαν κι άλλοι καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων ο βετεράνος του γερμανικού ροκ Ούντο Λίντενμπεργκ, δημιουργός το 1983 του «Ζόντερτσουγκ ναχ Πάνκοβ» («Ειδικό τρένο για το Πάνκοβ», από το όνομα μιας συνοικίας του Ανατολικού Βερολίνου), στο οποίο καταφέρεται εναντίον του τελευταίου από τους ολοκληρωτικούς ανατολικογερμανούς ηγέτες, του Έριχ Χόνκεκερ, επειδή δεν του είχε επιτρέψει να τραγουδήσει στη ΓΛΔ, αναφέρει το skai.gr.
Ο Βρετανός Πίτερ Γκάμπριελ, πρώην τραγουδιστής και ιδρυτής του συγκροτήματος Genesis, ερμήνευσε το «Heroes», το τραγούδι που ηχογραφήθηκε το 1977, όχι μακριά από το Τείχος, από τον Ντέιβιντ Μπόουι, ο οποίος ζούσε τότε στο Δυτικό Βερολίνο.
Πρώην αξιωματούχοι του κομμουνιστικού καθεστώτος της ΓΛΔ είχαν κληθεί επίσης να μιλήσουν για τις αναμνήσεις τους από τη νύκτα της 9ης Νοεμβρίου 1989.
Νωρίτερα απόψε, μια αλυσίδα από 8.000 φωτεινά μπαλόνια τοποθετήθηκαν κατά μήκος της χάραξης του πρώην Τείχους, σε μήκος 15 χιλιομέτρων, για να καταστήσει και πάλι απτή την παρουσία του.Τα μπαλόνια του «Φωτεινού συνόρου» θα φέρουν τα μηνύματα των 8.000 «αναδόχων» που συγκεντρώθηκαν μέσω ενός ιντερνετικού ιστότοπου που είναι αφιερωμένος στην εκδήλωση.
Σύμβολα ενός συνόρου που έσβησε, το βράδυ της Κυριακής τα φωτεινά μπαλόνια αφέθηκαν στον βερολινέζικο ουρανό, υπό τους ήχους της «Ωδής στη Χαρά» από την 9η συμφωνία του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν που έχει γίνει ο ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παράλληλα με τους εορτασμούς αυτούς, ο 83χρονος Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο οποίος έχει τιμηθεί με το Νόμπελ Ειρήνης, πραγματοποίησε επίσκεψη στο Βερολίνο και συμμετείχε το Σάββατο σε μια συζήτηση για την πρόσφατη άνοδο της έντασης ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία.
Ο τελευταίος πρόεδρος της ΕΣΣΔ, ο οποίος θεωρείται υπεύθυνος στη Ρωσία για το χάος που συνόδευσε την αποσύνθεση της Σοβιετικής Ένωσης, είναι σεβαστός στη Δύση για την απόφασή του να μην χρησιμοποιήσει βία για να καταστείλει τις δημοκρατικές προσδοκίες των πολιτών στις χώρες δορυφόρους.
Διαβάστε το μεγάλο αφιέρωμα της DW: Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε το Τείχος
Περί τα δύο εκατομμύρια επισκεπτών, σύμφωνα με τον γερμανικό Τύπο, αναμένονταν στην επανενωμένη πρωτεύουσα. Όμως μια ιστορική απεργία στους σιδηροδρόμους, η οποία πρόκειται να διαρκέσει μέχρι τη Δευτέρα, χάλασε κάπως τα σχέδια τους.
«Τείχος της ντροπής» στη Δύση, «αντιφασιστική προστασία» στην Ανατολή, αυτό το μήκους άνω των 150 χλμ. οικοδόμημα υψώθηκε το 1961 από τη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ).
Θύμα της περεστρόικα του σοβιετικού ηγέτη Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και υπό την ειρηνική πίεση εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών, έπεσε τελικά 28 χρόνια μετά, στις 9 Νοεμβρίου 1989. Λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, στις 3 Οκτωβρίου 1990, επισημοποιήθηκε η Επανένωση της Γερμανίας.
Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, η οποία μεγάλωσε στη ΓΛΔ και κατοικούσε το 1989 στο Ανατολικό Βερολίνο, εξομολογήθηκε το περασμένο Σάββατο στο εβδομαδιαίο ποντκάστ της τα «απερίγραπτα συναισθήματά» της εκείνο το βράδυ. «Χρειάσθηκε να περιμένω 35 χρόνια για να τα νιώσω […] Δεν θα το ξεχάσω ποτέ», είπε η καγκελάριος, η οποία εγκαινίασε το πρωί της Κυριακής τη νέα μόνιμη έκθεση του Μνημείου του Τείχους και παρακολούθησε μια συναυλία στην αίθουσα του Μπερλίνερ Ανσάμπλ, που υπήρξε το θέατρο του Μπέρτολντ Μπρεχτ.
Ημέρα χαράς, ημέρα αίσχους
Η Μπέρναουερ Στράσε θεωρείται σύμβολο της διαίρεσης. Εδώ εκτυλίχθηκαν δραματικές σκηνές. Όταν χτίστηκε το τείχος, το 1961, οι τοίχοι των σπιτιών έμειναν στον ανατολικό τμήμα και το πεζοδρόμιο στο δυτικό. Ακόμη και μέρες μετά, πριν σφραγιστούν τα παράθυρα, πολλοί Ανατολικογερμανοί έπεφταν από αυτά για να διαφύγουν στο δυτικό Βερολίνο.
Στην πρώην διαχωριστική γραμμή βρέθηκε και η καγκελάριος για δύο ώρες. Έβαλε ένα τριαντάφυλλο σε μια σχισμή τμήματος από το αυθεντικό τείχος και σήκωσε την προστατευτική κορδέλα για να κάνουν το ίδιο όσοι περίμεναν με λουλούδια στο χέρι.
Κοντά της και η μητέρα του Κρις Γκεφρόι. Ο γιός της πυροβολήθηκε τον Φεβρουάριο του 1989 στην προσπάθειά του να διαφύγει. Είναι ο τελευταίος από τα θύματα στο Τείχος. Στη μνήμη τους ο κόσμος άναψε κεριά.
Στην ομιλία της η καγκελάριος Μέρκελ υπενθύμισε ότι η 9η Νοεμβρίου είναι και επέτειος της νύχτας του πογκρόμ εναντίον των Εβραίων, «μέρα ντροπής και αίσχους». Πώς έγινε αυτή η ημερομηνία ημέρα ευτυχίας; αναρωτήθηκε. «Δεν αισθάνομαι μόνο χαρά αλλά και ευθύνη για όσα μας παρέδωσε η γερμανική ιστορία».
Χωρίς να κάνει αναφορά σε προσωπικές στιγμές από την ημέρα εκείνη προτίμησε να συμπυκνώσει σε λίγες φράσεις το μεγάλο μήνυμα από την πτώση του Τείχους. «Διαθέτουμε τη δύναμη δημιουργίας, μπορούμε να μετατρέψουμε τα πράγματα προς το καλό, αυτό είναι το μήνυμα που αυτές τις μέρες απευθύνεται στην Ουκρανία, στη Συρία στο Ιράκ και σε άλλες περιοχές της γης», τόνισε η καγκελάριος.
Στο επίκεντρο των εορτασμών, που φέρουν τον τίτλο «Το θάρρος της ελευθερίας», ήταν η Πύλη του Βραδεμβούργου, στην καρδιά της πρωτεύουσας. Σύμβολο της διαίρεσης και μετά της ενότητας της πόλης και της Γερμανίας, το οικοδόμημα που φέρει το περίφημο τέθριππο άρμα βρισκόταν στην ανατολική πλευρά του Τείχους, σε μια ουδέτερη ζώνη.
Η ορχήστρα της Στάατσκαπέλε, υπό τη διεύθυνση του Ισραηλινο-αργεντινού Ντάνιελ Μπαρενμπόιμ, σήμανε εκεί το μεσημέρι την έναρξη αυτής της γιγάντιας γιορτής.Καλλιτέχνες της ποπ, της ροκ ή της ραπ μουσικής πήραν τη σκυτάλη το απόγευμα πριν από ένα φόρο τιμής που αποδόθηκε γύρω στις 18:00 (τοπική ώρα) στα «θύματα του Τείχους», τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν ενώ επιχειρούσαν να περάσουν το οικοδόμημα.
Ο αριθμός τους είναι αβέβαιος: σε όλη την πρώην ΓΛΔ, τουλάχιστον 389 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να διαφύγουν, σύμφωνα με έναν επίσημο αριθμό που οι ενώσεις των θυμάτων θεωρούν πως υπολείπεται της πραγματικότητας.
Το βράδυ εμφανίστηκαν κι άλλοι καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων ο βετεράνος του γερμανικού ροκ Ούντο Λίντενμπεργκ, δημιουργός το 1983 του «Ζόντερτσουγκ ναχ Πάνκοβ» («Ειδικό τρένο για το Πάνκοβ», από το όνομα μιας συνοικίας του Ανατολικού Βερολίνου), στο οποίο καταφέρεται εναντίον του τελευταίου από τους ολοκληρωτικούς ανατολικογερμανούς ηγέτες, του Έριχ Χόνκεκερ, επειδή δεν του είχε επιτρέψει να τραγουδήσει στη ΓΛΔ, αναφέρει το skai.gr.
Ο Βρετανός Πίτερ Γκάμπριελ, πρώην τραγουδιστής και ιδρυτής του συγκροτήματος Genesis, ερμήνευσε το «Heroes», το τραγούδι που ηχογραφήθηκε το 1977, όχι μακριά από το Τείχος, από τον Ντέιβιντ Μπόουι, ο οποίος ζούσε τότε στο Δυτικό Βερολίνο.
Πρώην αξιωματούχοι του κομμουνιστικού καθεστώτος της ΓΛΔ είχαν κληθεί επίσης να μιλήσουν για τις αναμνήσεις τους από τη νύκτα της 9ης Νοεμβρίου 1989.
Νωρίτερα απόψε, μια αλυσίδα από 8.000 φωτεινά μπαλόνια τοποθετήθηκαν κατά μήκος της χάραξης του πρώην Τείχους, σε μήκος 15 χιλιομέτρων, για να καταστήσει και πάλι απτή την παρουσία του.Τα μπαλόνια του «Φωτεινού συνόρου» θα φέρουν τα μηνύματα των 8.000 «αναδόχων» που συγκεντρώθηκαν μέσω ενός ιντερνετικού ιστότοπου που είναι αφιερωμένος στην εκδήλωση.
Σύμβολα ενός συνόρου που έσβησε, το βράδυ της Κυριακής τα φωτεινά μπαλόνια αφέθηκαν στον βερολινέζικο ουρανό, υπό τους ήχους της «Ωδής στη Χαρά» από την 9η συμφωνία του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν που έχει γίνει ο ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παράλληλα με τους εορτασμούς αυτούς, ο 83χρονος Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο οποίος έχει τιμηθεί με το Νόμπελ Ειρήνης, πραγματοποίησε επίσκεψη στο Βερολίνο και συμμετείχε το Σάββατο σε μια συζήτηση για την πρόσφατη άνοδο της έντασης ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία.
Ο τελευταίος πρόεδρος της ΕΣΣΔ, ο οποίος θεωρείται υπεύθυνος στη Ρωσία για το χάος που συνόδευσε την αποσύνθεση της Σοβιετικής Ένωσης, είναι σεβαστός στη Δύση για την απόφασή του να μην χρησιμοποιήσει βία για να καταστείλει τις δημοκρατικές προσδοκίες των πολιτών στις χώρες δορυφόρους.
Διαβάστε το μεγάλο αφιέρωμα της DW: Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε το Τείχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες