Ζωές σε παρένθεση...

Κουράγιο, παίδες! φέτος θα κρυώνουμε 20% λιγότερο! Ουπς!.. μας ήρθε μια διόρθωση της τελευταίας στιγμής! Θα κρυώνουμε 17,3% λιγότερο...

Ή μήπως θα κρυώνουμε 11% λιγότερο, αν πληρώνουμε το πετρέλαιο θέρμανσης μείον 7 λεπτά το λίτρο; Τρεις το λάδι (η αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης κατά 145%), τρεις το ξίδι (η μείωση της εν λόγω αύξησης κατά 0,15%), πόσο πάει το λαδόξιδο αμώ την τρέλα μου;

Θεϊκή (υπό την έννοια της μάστιγος του θεού) αυτή η κυβέρνηση!

Μονιμοποιεί τον φόρο ακινήτων (που θα ήταν προσωρινός), μονιμοποιεί την εισφορά «αλληλεγγύης» (sic) - (που θα ήταν προσωρινή) αλλά μας κάνει τη χάρη να μη μας σπάει όλα τα δόντια με την κάθε γροθιά που μας δίνει, αλλά ευσπλαχνικώς να μας αφήνει ένα-δυο γομφίους κάθε φορά, ώσπου να τους φτύσουμε από μόνοι μας, όταν τα φτύσουμε γενικώς.

Μιλάμε για τσίρκο! Σαράντα τόσοι βουλευτές της Ν.Δ. προσπαθούν να φορτώσουν τα «ολέθρια λάθη» του ΕΝΦΙΑ στον κ. Καραβίτη - πλην όμως ο γίγαντας αυτός του ανθρωπισμού δεν «ήταν εκεί», την έκανε μαζί με τον κ.Στουρνάρα, «χτυπούσαν τον αέρα» οι πονηροί βουλευτές - αυτά τα παλληκάρια της φακής τύπου Τζαμτζή. Οσον περισσότερο παραπαίει αυτή η κυβέρνηση,

τόσον περισσότερο θάλλουν αυτοί που τη στηρίζουν με τον πιο γελοίο τρόπο. Δύο είδη: εκείνοι που θρηνούν κι οδύρονται σε κλίμα Αννας-Μισέλ για όσα κακά μας έκαναν και μας κάνουν - πλην όμως «δεν γινόταν αλλιώς»,

κι αυτοί που ζητούν ευθύνες από αποδιοπομπαίους τράγους για όσαοι ίδιοι υπερψηφίζουν. Δεν υπερψήφισαν και με τα δυο τους χέρια τον ΕΝΦΙΑ οι Τζαμτζήδες κι όλο τους το φύραμα; Τώρα γιατί ζητούν ευθύνες απ’ τον κ. Καραβίτηγια όσα οι ίδιοι εψήφισαν; Ως πού φθάνει η δειλία και η γελοιότης τους;

Μπορεί ο κ. Καραβίτης να ’ναι άθλιος, μισάνθρωπος και βλαξ ή απλώς να εκτελούσε διαταγές, όμως αυτοί που τον κατηγορούν για όσα οι ίδιοι ψήφισανείναι τρισχειρότεροι. Αλλά

τον ντορό προς αυτήν την κατεύθυνση του αυτοεξευτελισμού τους, όσον και της βαριάς προσβολής στη νοημοσύνη μας, την έδωσε σ’ αυτούς τους αχρείους ο ίδιος ο κ. Πρωθυπουργός, όταν από του βήματος της ΔΕΘ διεκήρυσσε ότι «οι υπεύθυνοι για τα λάθη του ΕΝΦΙΑ θα τιμωρηθούν». Θα τιμωρήσει δηλαδή ο κ. Σαμαράς εκείνους που έφτιαξαν τον νόμο που τους ζήτησε; Διότι ο ΕΝΦΙΑ δεν έχει «λάθη», είναι λάθος ο ίδιος (με την έννοια του εγκλήματος). Απόδειξη οι προσπάθειες να διορθώσουν τα «λάθη» με νέα «λάθη», τον ομαδικό φόνο με σειρά φόνων - μύλος...

...κι όπως είπε και η βουλευτής της Ν.Δ. κυρία Αννα Καραμανλή στον κ. Χαρδούβελη, go fuck yourself  - εις άπταιστα γαλλικά.

Οσο για εσάς, αν πληρώσετε τον ΕΝΦΙΑ θα σας φάει το σπίτι ητράπεζα, αν πληρώσετε το στεγαστικό θα σας φάει το σπίτι η εφορία. Αν πληρώσετε και τα δυο, θα σας φάει ο κ. Βορίδης.

Οστις κατ’ αυτάς επανεξοπλίζει τον Χάροντα. Οταν βγαίνει παγανιά, εκτός από δρεπάνι να κόβει και με τσεκούρι. Τις φτωχές ψυχές. Διότι οι φτωχοί (όπως πάντα) θα πληρώσουν για μιαν ακόμα φορά τον τελικό

μετασχηματισμό του ΕΣΥ σε κερδοφόρο νεκροταφείο - μιλάμε για υπουργούς, κανονικούς νεκροπομπούς.

Οι τρεις κατ’ ακολουθίαν τελευταίοι Υπουργοί Υγείας, Λοβέρδος - Γεωργιάδης - Βορίδης («τρεις δολοφόνοι, τρεις αστυνόμοι»), την ξέκαναν την κόρη του Ασκληπιού.

Βυθίζεται η χώρα, η παρακμή της είναι ολοσχερής. Αυτοί που θέλουν τις ασθένειες κερδοφόρες (αυτό σημαίνει κερδοφόρα νοσοκομεία) θανάτωσαν την ΕΡΤ παρ’ ότι κερδοφόρα - κανένας εισαγγελέας; Το ΕΣΡ (πλην κυρίας Λίνας Αλεξίου) βρήκε «διαυγή» τη μεταβίβαση του 902 σε οφσόρ εταιρεία - καμμιά τσίπα; Ο κ.Λυκούδης περιφέρεται πλέον «ανεξάρτητος» (εν μέσω των άλλων τσικό της κεντροαριστερής διαπλοκής) χωρίς να επιστρέφει, βουλευτής Επικρατείας γαρ, την έδρα του στο πρώην κόμμα του - κάποια ντροπή; Ο κ. Κουβέλης, αφού συγκυβέρνησε με τη Δεξιά και την άκρα δεξιά (ΠΑΣΟΚ και Αδωνιδομπαλτάκους), τώρα προσπαθεί να ξαναχωθεί στον ΣΥΡΙΖΑ - κάποια αιδώς; Αιδώς και για τον κ. Κουβέλη και για εκείνα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που κάτι τέτοια τα βλέπουν ελαφρά τη καρδία και χωρίς αρχές. Ακριβώς

δηλαδή αυτά τα δύο που (συν κάποια άλλα εξίσου βασικά) λείπουνσήμερα απ’ την πολιτική σκηνή. Οπου για μερικούς όλα χωράνε. Να σου υπόσχεται, φέρ’ ειπείν, ημιθανείς λαγούς ο κ. Σαμαράς, «λεφτά στην τσέπη» για τους δυσπραγούντες να διαπιστώνουν τα «Νέα». Ή να λοιδορούν: την επαναφορά του κατώτατου μισθού. Την κατάργηση των Μνημονίων. Την αποφορολόγηση της κατοικίας. Να λοιδορούν δηλαδή όσα επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ, τα στοιχειώδη. Οπως την προστασία μικροαποταμιεύσεων και σπιτιών απ’ τις κατασχέσεις, την αποκοπή κατά λυτρωτικό τρόπο των χρεών που πνίγουν τα νοικοκυριά, τη περικοπή του δημοσίου χρέους κατά τρόπον που να το κάνει εξυπηρετήσιμο από μια χώρα ανεξάρτητη. Την αναδιάταξη της παραγωγικής βάσης - όλα αυτά τα λοιδορούν ως προσδοκίες

οι ίδιοι εκείνοι που τα δολοφόνησαν. Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης, φωνάζει ο φονιάς ότι καλώς έγιναν οι φόνοι, ότι μόνον με φόνους μπορούμε να ζούμε(!), ότι οι φόνοι πρέπει να συνεχισθούν και ότι όποιος λέει τα αντίθετα εξαπατά, είναι λαοπλάνος, είναι λαϊκιστής.

Αυτό, είναι το τελευταίο όπλο μιας κυβέρνησης που πέφτει, μιας κυβέρνησης δολοφόνων! να ωρύονται δηλαδή οι φταίχτες ότι ίαση δεν υπάρχει, ότι απέλειπεν η ελπίδα, ότι η ανατροπή είναι επικίνδυνη και ότι καλό είναι να κάτσουμε πεθαμένοι ήσυχα-ήσυχα, παρά να θέλουμε να ξαναζήσουμε πριν απ’ το 2022 (όταν η ανεργία θα έχει «πέσει» στο... 23%) ή πριν απ’ το 2065, όταν τα δάνεια δεν θα χρειάζονται δάνεια για να πληρώνονται τα δάνεια...

Ως τώρα, φαινόταν ότι η κυβέρνηση των ανδρεικέλων δεν έχει καμμιά στρατηγική για τη χώρα (όπως και όλες οι προηγούμενες) - επιμέρους στόχουςμπορεί κάθε φορά να είχε κάθε μία απ’ αυτές αναλόγως της συγκυρίας,στρατηγική όμως όχι. Ακόμα περισσότερο δεν θα μπορούσε να χαράξει στρατηγική η τρέχουσα κυβέρνηση ως εκ της φύσεώς της (ανδρείκελα γαρ). Κι έτσι το μόνον που της μένει είναι να λοιδορεί (για να αποτρέψει) ακόμα και την υποψία κάθε διαφορετικού τρόπου, κάθε δυνατότητας να χαραχθεί εθνική στρατηγική, πόσω μάλλον φιλολαϊκή.

Ομως, ανάγκα και θεοί πείθονται, η ανάγκη να αποκτήσει η Ελλάδα στρατηγική για το λίαν εγγύς, το εγγύς και το απώτερο μέλλον είναι εκ των ων ουκ άνευ. Αυτό είναι το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ και βεβαίως του λαού: αν τον εμπιστευθεί, να μπορεί να τον ελέγχει...

ο Στάθης στον Ενικό