Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

ΑΛΛΟΥ ΤΑ «ΜΕΡΚΕΛΙΣΜΑΤΑ» ΚΙ ΑΛΛΟΥ ΓΕΝΝΑΝ ΟΙ ΚΟΤΕΣ


Πήγε, είδε και απήλθε!
Σε γενικές γραμμές όμως υπάρχει μια απορία για το τι ακριβώς έκρυβε ή φανέρωνε αυτή η επίσκεψη, αφού τίποτα δεν είδαμε και σχεδόν τίποτα δεν ακούσαμε.
Θα μου πεις, δε μπορεί, όσο να ’ναι, μια συζήτηση την έκαναν. Δεν μπορεί ένα ταξίδι αστραπή να ήταν μόνο για να δει αν βρέχει κατά Γερμανία μεριά! Όσο να ’ναι μας είδαν και οι απέξω ότι μας συντρέχει και η Αγγέλα, σου λέει κάτι τρέχει, τους συμπονάνε τους Έλληνες, ας αλλάξουμε το κλίμα. Λέμε τώρα! 

Θα μπορούσε, στην τελική, να ήταν και λίγο πιο διαχυτική, να έλεγε και κάτι παραπάνω αλλά βράχος η δικιά σου, μετρημένα τα λόγια και προσεκτικά. Μην έχουμε και παρεξηγήσεις αργότερα και τραβιόμαστε.
- Όχι έτσι το είπες.
-Ναι αλλά, δεν εννοούσα αυτό!
Λίγα και μέχρι εκεί. Διότι εμείς ως Έλληνες είμαστε και λίγο, πώς να το πω, βάζουμε και το κάτι παραπάνω, παίρνουμε και λίγο θάρρος από μόνοι σας. Μην μας δώσουν λίγο περισσότερο αέρα, κάνουμε αυτομάτως τη τρίχα –τριχιά. 
Και για να πούμε και του στραβού το δίκιο, αρκετά πράγματα που ζητούνται είναι απαραίτητο να γίνουν. Μεταρρυθμίσεις χρειάζονται, διότι ακόμη είμαστε στο στάδιο του τάφου της Αμφίπολης.… Δεν έχει σημασία που πλημμυρίσαμε (και τσάμπα μάλιστα κομπιούτερ) από εποχής Καραμανλή του δεύτερου, η φιλοσοφία μας παραμένει πάντα η ίδια: "Άρπαξε να φας και κλέψε να 'χεις"!
Ξεφύγαμε του θέματος και να επανέλθουμε. Η Γερμανίδα καγκελάριος μίλησε με θερμά λόγια, κάνοντας λόγο για «θετικά βήματα στην Ελλάδα» λέγοντας καταλεξίς ότι «Με μεγάλη αποφασιστικότητα κυβερνάται η χώρα προς ένα καλύτερο μέλλον, κι ότι υπάρχουν μόνον επιτυχίες». Τελικά γιατί πήγε ο άνθρωπος; Να σηματοδοτήσει την αλλαγή του κλίματος στη Γερμανία απέναντι στην Ελλάδα;
Ποιες επιτυχίες Κυρά μου. Κλαυθμός και οδυρμός για την καθημερινότητα, απλήρωτοι λογαριασμοί, ανέχεια και καταπίεση μέγιστου βαθμού. Ένα σκοτάδι για το χειμώνα που έρχεται, χαμένα όνειρα που μένουν μόνο όνειρα, σ’ ένα κρατικό μηχανισμό που ήταν σε αχρηστία εδώ και χρόνια και που συνεχίζει να απορεί ξύνοντας το κεφάλι του, μια ανάπτυξη που κηδεύεται κάθε μέρα, μια πλήρη ασυνειδησία ριζωμένη γερά, μια αναζήτηση για εύκολη λύση σε δύσκολα προβλήματα. Ποιες επιτυχίες; Θα μας τρελάνεις;
Κοιτάξτε παιδιά, εδώ τριγύρω είμαι, έρχομαι μόνος μου! Δεν χρειάζεται ζουρλομανδύας! Δικός σας είμαι! Σας ακολουθώ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για πες