Κι όμως είμαστε ακόμα ζωντανοί. Μια ζωή σ’ αυτή τη χώρα το ίδιο μοτίβο, αναπνέουμε ακόμα. Τουλάχιστον μαθηματικά στο μουντιάλ είμαστε ζωντανοί ακόμα. Ένα ματς είναι. Κερδίζεις τους Αφρικανούς και πας με πιθανότητες μεγάλες στους 16.
Θα μου πείτε τώρα απ’ ότι μέχρι τώρα είδαμε, μπορεί να κερδίσει αυτή η ομάδα; Αν εμφανιστεί, όπως με την Κολομβία όντος δεν έχει καμία τύχη. Και δεν θα χρειάζεται, να προσπαθήσει και πολύ ο αντίπαλος για να μας κερδίσει. Μόνοι μας θα φροντίσουμε να χάσουμε αν κάνουμε τα ίδια λάθη του πρώτου παιχνιδιού στην άμυνα, μόνοι μας αν καταφέρνουμε πάλι να είμαστε ανύπαρκτοι επιθετικά.
Έτσι στην ομάδα είναι ανάγκη κάτι ν’ αλλάξει. Το δύσκολο είναι να αλλάξει αγωνιστική φυσιογνωμία. Να τρέξει, δηλαδή, περισσότερο, να παίξει κατά το δυνατόν καλύτερο ποδόσφαιρο. Αν αυτή η αλλαγή όμως έχει να κάνει με τα πρόσωπα αυτό γίνεται, κι ο Καστρινός σου λέει ότι αυτό μπορεί να γίνει ως εξής:
Στην επίθεση προσωπικά θα έπαιρνα το ρίσκο να δοκιμάσω να βάλω πίσω απ’ το σέντερ-φορ τον Μήτρογλου (αν είναι καλά και ξεκινήσει αυτός) το Σαμαρά. Γομάρι είναι μπαίνει στις φάσεις και έχει πάντα τη διάθεση για να σκοράρει. Αριστερά ο Φετφατζίδης και δεξιά ο Σαλπιγκίδης.
Με την ελπίδα ότι και οι δυο θα μπορέσουν να βγάλουν κάποιες φάσεις στο ένας-με-έναν, κι ότι θα μπορέσουμε να παίξουμε κανονικό ποδόσφαιρο. Βέβαια κι ο Σάντος να ανασκουμπωθεί λιγάκι κι όχι να κάθεται αραχτός στον πάγκο και να απολαμβάνει την ομάδα να ψάχνει το γκολ με «γιόμες».
Κι αν πάλι δεν σου βγει τι είχες τι έχασες; Όμως όπως, άλλωστε, λένε και οι χαρτοπαίχτες "παίξε τουλάχιστον σωστά και χάσε".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες