Αισθάνομαι τόσο ανήμπορος – αδύναμος – και ταυτόχρονα δυστυχισμένος μετά από κάθε μου επίσκεψη στα στάδια, ίσως γιατί τα θεωρώ ιερούς χώρους, ίσως γιατί τα θεωρώ δεύτερο σπίτι μου. Ιερούς γιατί παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών μας. Ίσως είναι ο τρίτος πόλος εκπαίδευσης. Το σπίτι, το σχολείο, το γυμναστήριο.
Γράφει ο Νίκος Γεωργόπουλος
Το σωστό σχολείο, το οργανωμένο, το καθαρό δημόσιο σχολείο με τους δασκάλους και τους καθηγητές του. Τα οργανωμένα πανεπιστήμια, τα στάδια, τα γυμναστήρια, τα κολυμβητήρια τόσο αρμονικά δεμένα μεταξύ τους.
Για ποια λοιπόν κοινωνία μιλάμε, όταν μετά από κάθε μου επίσκεψη σε αθλητική εγκατάσταση φεύγω άρρωστος από αυτά που βλέπω και ακούω από τους φίλους γυμναστές, προπονητές, παλαιούς πρωταθλητές στην πλειοψηφία τους.
Οι πρώτες κουβέντες που ακούω μόλις περάσω την είσοδο του σταδίου είναι: «Δεν έχουμε αθλητικό υλικό. Το ταρτάν έχει καταστραφεί. Μας λείπει η καθαριότητα. Η οργάνωση και η φροντίδα. Που είναι η πολιτεία;»
Αλήθεια, που είναι; Υπάρχει; Που είναι ο Δήμος; Που είναι η περιφέρεια; Ποιος θα φροντίσει τα WC του σταδίου για να μπορούν να εξυπηρετούνται οι αθλητές και οι αθλήτριες άφοβα χωρίς προβλήματα; Ποιος θα φροντίσει τα αποδυτήρια για να αφήνουν οι αθλούμενοι τα ρούχα τους με ασφάλεια; Ποιος θα φροντίσει τα ντους; Η καθαριότητα είναι το ήμιση του παντός. Και ακόμα, όταν γυμνάζονται 100, 200 παιδιά, δεν θα έπρεπε να υπάρχει οργανωμένο ιατρείο; Δεν θα έπρεπε σε κάθε στάδιο να υπάρχει το γραφείο προπονητών και τα αποδυτήριά τους;
Και όμως, όλα αυτά και άλλα πολλά που λείπουν από τους αθλητικούς χώρους, εμείς ο λεγόμενος Ελληνικός λαός τα έχουμε πληρώσει όχι μια φορά αλλά πολλές και όμως τίποτα δεν λειτουργεί.
Δήμος Ζωγράφου. Από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας. Χιλιάδες τα παιδιά.
Δημοτικό στάδιο. Εκεί βρήκα τον Ομοσπονδιακό Προπονητή του βάδην Ναπολέοντα Κεφαλόπουλο και τον γνωστό προπονητή μεγάλων αποστάσεων και πρώην αθλητή Γιώργο Ζώρζο από γνωστή αθλητική οικογένεια ( ο πατέρας του πρώην μέλος του ΔΣ του ΣΕΓΑΣ).
- Τι γίνεται παιδιά; Από μακριά το στάδιο σαν καλό φαίνεται.
- « Κοίταξε να δεις την δεκαετία του 70 ο αθλητισμός του Ζωγράφου είχε μεταφερθεί στο στάδιο της Πανεπιστημιούπολης. ΄Ένα σύγχρονο στάδιο Ολυμπιακών προδιαγραφών, με ταρτάν, αθλητικό υλικό, ότι χρειάζεται ένα στάδιο για να λειτουργεί. Αυτό το στάδιο σήμερα είναι ένας ερειπωμένος χώρος εντελώς κατεστραμμένος, γιατί ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για αυτόν κανένας. Αδρά πληρωμένος όμως από τον Ελληνικό λαό ο οποίος πάντα πληρώνει τον λογαριασμό.
Στα τέλη της δεκαετίας του 90 πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μαζευτήκαμε σ’ αυτό το Δημοτικό στάδιο που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή και μετά την ατυχέστατη απόφαση να κλείσουν το Παναθηναϊκό Στάδιο μετατρέποντας το σε μουσείο. Αυτή η απόφαση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής ΕΟΕ μας έκοψε τα πόδια.
Σχεδόν μας διέλυσε τον αθλητισμό στις δικές μας γειτονιές, Ζωγράφου, Βύρωνα, Παγκράτι κλπ ήταν καταστροφή. Σ αυτό λοιπόν τώρα το στάδιο που είμαστε αυτή τη στιγμή και κουβεντιάζουμε εμείς είμαστε « σόγαμπροι ΄΄ όπως λένε, γιατί αυτό το στάδιο κυρίως χρησιμοποιείτε ως ποδοσφαιρικό γήπεδο. Το τονίζουμε αυτό γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει κανένα ωράριο και βέβαια γι αυτό το λόγο επικρατεί και μπάχαλο.΄΄΄
- Δεν υπάρχει αθλητικός οργανισμός του Δήμου; Δεν υπάρχει ωράριο λειτουργίας;
- « Έχουμε πολλά προβλήματα Νίκο, κυρίως το χειμώνα. Κατ αρχήν δεν υπάρχει φωτισμός. Μετά από πολλές πιέσεις ο Δήμος έβαλε δυο μικρούς προβολείς για να μην πέφτουμε το βράδυ ο ένας απάνω στον άλλον. Σωστή προπόνηση έτσι δεν μπορεί να γίνει, πέρα από το γεγονός ότι η εταιρία που είχε βάλει τους προβολείς τους είχε ρυθμίσει να ανάβουν όλοι μαζί χωρίς να υπάρχουν διαδοχικές σκάλες φωτισμού. Έχουμε επιστρέψει σε εποχές σκότους. Προ εκλογικά πολλές υποσχέσεις. Πάντως μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν έχουμε δει φως.΄΄
- Με τη λειτουργία του σταδίου πως πάτε;
- « Ωράριο λειτουργίας δεν υπάρχει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορούμε να κάνουμε σοβαρή προπόνηση, γιατί συμβαίνει και το άλλο περίεργο. Έρχονται και οι δημότες για να ρίξουνε τα κιλά τους και γίνεται μπάχαλο.΄΄
- Η συγκατοίκηση με το ποδόσφαιρο πως πάει;
- « Φοβερή κατάσταση. Δεν υπάρχει κανένας σεβασμός του χώρου. Π.χ. πάνε το χειμώνα στις τουαλέτες και καθαρίζουν τις τάπες των παπουτσιών τους από τις λάσπες στις λεκάνες με αποτέλεσμα να βουλώνουν τα σιφώνια. Πώς να πάει μετά το μικρό κορίτσι στην τουαλέτα; Πρωτόγονες καταστάσεις Νίκο.΄΄
- Για όλα αυτά την ευθύνη δεν θα έπρεπε να την έχει ο αθλητικός οργανισμός; Αν τα παιδιά του ποδοσφαίρου δεν καταλαβαίνουν κάποια πράγματα δεν θα έπρεπε οι υπεύθυνοι του οργανισμού να τους τα επιβάλουν καθώς και οι προπονητές τους γιατί ο προπονητής είναι ταυτόχρονα και παιδαγωγός; Για πείτε μου παιδιά πως πάει το Σωματείο σας, πως πάει ο «Ιλισός»;
- « Στα τελευταία δέκα χρόνια είμαστε στα δεκαπέντε πρώτα Σωματεία Πανελλαδικά. Στο πρόσφατο πρωτάθλημα Νέων – Νεανίδων πήραμε την τρίτη θέση στους νέους με 83 βαθμούς με παιδιά της γειτονιάς μας. Και κάθε χρόνο είμαστε πρωταθλητές στον ανώμαλο δρόμο και εκπροσωπούμε και τους αγώνες Σωματείων στην Ευρώπη με διακρίσεις. Πριν 20 μέρες κερδίσαμε όλα τα μετάλλια στο τρέξιμο των δέκα χιλιάδων μέτρων στους άνδρες, στις γυναίκες, στους νέους και στους εφήβους.΄΄
- Άρα από ότι καταλαβαίνω κάνετε πολύ καλή δουλειά σε βάθος, το ζήτημα είναι έχετε καμιά βοήθεια από το Δήμο είτε οικονομική είτε ηθική;
- « Όχι μόνο δεν έχουμε καμιά βοήθεια, αντιθέτως μας δυσκολεύουνε και οι δημότες που έρχονται για να ρίξουν τα κιλά τους στην προπόνησή μας. Εφέτος έχουμε τρεις αθλητές που θα πάνε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Εφήβων – Νεανίδων, τους Γκούρια Μάρκο και Τζαμπράκο Ζαχαρία, ο ένας στα 10000 μ. βάδην και ο άλλος στα 10000 μ. τρέξιμο και την Βαίτση Αθανασία που θα πάει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Παίδων Κορασίδων στην Σαγκάη, στα 5 χλμ. βάδην. Τρία παιδιά του Σωματείου μας που τα αναδείξαμε κάτω από άθλιες συνθήκες και χωρίς καμιά βοήθεια.΄΄
- Η Ομοσπονδία τι κάνει για σας, πως σας αντιμετωπίζει;
- « Ποια Ομοσπονδία; Είναι σαν να μην υπάρχουμε. Ο ΣΕΓΑΣ μόνο τους αθλητές του σχεδιασμού κοιτάζει. Σαν τοπική επιτροπή δεν υπάρχουμε.΄΄
- Σας επιχορηγεί;
- « Τους προπονητές. Από εφέτος όμως τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα.΄΄
- Από πότε έχετε να πληρωθείτε;
- « Οι σωματειακοί προπονητές από πέρυσι τον Ιούνιο. Οι ομοσπονδιακοί έχουν πληρωθεί δυο μήνες, Οκτώβρη και Νοέμβρη.΄΄
- Τι πράγματα είναι αυτά που ακούω;
- « Όλα τα ταξίδια που έχουμε κάνει μέσα στη χώρα μας για τα διάφορα τοπικά πρωταθλήματα τα έχουμε πληρώσει από την τσέπη μας και να δούμε αν θα τα πάρουμε και πότε.΄΄
- Τελικά ο στίβος που πάει;
- « Πουθενά δεν μπορεί να πάει. Προς το παρόν υπάρχει γιατί στηρίζεται στο ψώνιο το δικό μας. Ως πότε όμως θα γίνεται αυτό; Εμείς πιστεύουμε ότι θα μπορούσε ο ΣΕΓΑΣ από τα έσοδά του, από τις χορηγίες, από το μαραθώνιο κάποια χρήματα να πηγαίνουν και προς την δική μας την πλευρά. Αυτός είναι και ένας λόγος που δεν υπάρχουν αθλητές μεγάλων αποστάσεων, γι αυτό και γίνονται επιδόσεις που έκαναν οι αθλητές πριν από 50 και 60 χρόνια.΄΄
- Οι αθλητές σας με τα μαθήματα πως πάνε; Μπορούν και τα συνδυάζουν;
- « Κοίταξε να δεις, εδώ υπάρχει ένα μπέρδεμα, τα παιδιά δεν μπορούν να κοιτάξουν να αφοσιωθούν στην προπόνηση γιατί οι γονείς ανησυχούν για το μέλλον τους. Ταυτόχρονα όμως και οι προπονητές δεν μπορούν να αφοσιωθούν γιατί και οι μισθοί είναι της πείνας. Οι νέοι προπονητές ασχολούνται πιο πολύ με Ακαδημίες, με ιδιαίτερα μαθήματα κλπ. Αλλιώς πως θα ζήσουνε;΄΄
- Σε τι να ελπίζουμε;
- « Σε τίποτα. Για μας αυτό που λέγεται υψηλός αθλητισμός πρέπει να καταργηθεί, δεν έχει κανένα νόημα. Η Ομοσπονδία έχει κρίση ταυτότητας. Μας έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι και αυτοί ψάχνονται. Ποιοι είναι οι στόχοι;΄΄
- Παρακολουθώ αρκετό καιρό όσο μπορώ τη λειτουργία της Ομοσπονδίας και διακρίνω ότι υπάρχει ένας υπερ συντηρητισμός από την πλευρά των ανθρώπων του ΔΣ. Δεν διεκδικούν. Με τη λογική του «Σφάξε με Αγά μου να αγιάσω» δεν βγαίνει τίποτα.
- « Ζητάει ο ΣΕΓΑΣ την μεγάλη επίδοση, χωρίς ανάπτυξη πως θα έρθει η επίδοση; Αν μας πέσει κάποιο ταλέντο από τον ουρανό είναι δυνατόν συνεχώς να δουλεύουμε κατά αυτόν τον τρόπο; Δεν θα πρέπει να κάτσουμε κάτω να βάλουμε κάποιους στόχους;΄΄
- Όλα αυτά που λέτε, γιατί τα ακούω κι από τους άλλους συναδέλφους σας, είναι σωστά. Προϋπόθεση όμως είναι ότι πρέπει να κάτσετε να κουβεντιάσετε μεταξύ σας και να αποφασίσετε τι θέλετε και να κάνετε προτάσεις προς την Ομοσπονδία. Αυτό όμως προϋποθέτει και κάτι άλλο ακόμα, ότι μέσα στην ίδια Ομοσπονδία υπάρχουν οι προϋποθέσεις για συζήτηση.
- «Ας μη πάμε πολύ μακριά. Εδώ η Ομοσπονδία ακόμα δεν έχει τακτοποιήσει βασικές ανάγκες. Π.χ. κλείνουν αθλητικές εγκαταστάσεις και δεν ανοίγει ρουθούνι. Σε ακούμε που φωνάζεις χρόνια για το Καραϊσκάκη και τώρα τελευταία για το Καλλιμάρμαρο, ποια είναι η θέση της Ομοσπονδίας σε αυτά; Τίποτα. Λούφαξε. Αυτό το αίσχος να «πουλήσουν» το Στάδιο Καραϊσκάκη στην ΠΑΕ Ολυμπιακός και να μετατρέψουν σε μουσείο το Καλλιμάρμαρο δεν το αντέχει η ψυχή μας.΄΄
- Είχα μια κουβέντα με τον πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ τον κ. Παναγόπουλο για το Καλλιμάρμαρο πριν 4-5 μήνες, ο οποίος βρήκε λογικά τα επιχειρήματά μου σχετικά με το άνοιγμα του σταδίου και μου υποσχέθηκε ότι θα έκανε μια προσπάθεια να βλέπαμε μαζί τον πρόεδρο της ΕΟΕ τον κ. Καπράλο.
Έκτοτε δεν είχα καμιά ειδοποίηση. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο ΣΕΓΑΣ αν θέλει έχει την δύναμη να ανοίξει το Καλλιμάρμαρο και αύριο. Φαίνεται όμως πως δεν θέλει. Ίσως να υπάρχουνε ζητήματα που εγώ δεν τα γνωρίζω. Είναι κρίμα όμως δεκάδες εκατοντάδες παιδιά που θα μπορούσανε να γυμνάζονται εκεί να μένουν στα σπίτια τους
- « Πρέπει το ΔΣ του ΣΕΓΑΣ να βγει στα στάδια ανά την Ελλάδα, να δει τα πράγματα από πρώτο χέρι όπως κάνεις εσύ.΄΄
- Μα όλα τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου ανήκουν σε σωματεία. Γνωρίζουν λοιπόν τα πράγματα.
- « Τότε κάτι άλλο συμβαίνει. Φαίνεται πως δεν θέλουν να έρθουν σε σύγκρουση με την αθλητική ηγεσία.΄΄
- Από αθλητικό υλικό τι γίνεται;
- « Χάλια μαύρα. Τίποτα δεν έχουμε. Αγοράσαμε ένα βατήρα με δικά μας χρήματα. Δώσαμε 180 ευρώ για να δουν τα παιδιά τι είναι ο βατήρας.΄΄
- Και ο αθλητικός οργανισμός;
- « Εμείς έχουμε σταματήσει να ελπίζουμε. Τα πράγματα είναι φανερά για μας. Η πολιτεία και ο ΣΕΓΑΣ δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον. Είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι τα ίδια συμβαίνουν και στα άλλα Ολυμπιακά Αθλήματα.΄΄
- Να είστε βέβαιοι για αυτό. Και ίσως να συμβαίνουν και χειρότερα.
- «Να έρθεις Νίκο το χειμώνα, σαν να είμαστε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Κρύο, βροχή, αέρας και να μην ξέρουμε που να πάμε τα παιδιά. Δεν υπάρχει ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο να βάλουμε το κεφάλι μας. Έχουμε προτείνει εδώ και πολύ καιρό να γίνει ένα στέγαστρο, υπάρχει χώρος, αλλά ποιος μας ακούει.΄΄
- Εδώ δεν θα έπρεπε η Ομοσπονδία να παρέμβει;
- « Δυστυχώς δεν πάει τίποτα μπροστά. Οι άνθρωποι του αθλητικού οργανισμού έχουν παντελή έλλειψη παιδείας. Αλλά και που να την βρουν αφού ο αθλητισμός δεν είναι στα σχολειά.΄΄
- Ο Τεχνικός Σύμβουλος του ΣΕΓΑΣ έχει δει κάτω από ποιες συνθήκες γυμνάζονται τα παιδιά; Αυτά τα παιδιά που θα πάνε στα παγκόσμια πρωταθλήματα, οι αθλητές του «Ιλυσού», είδανε κάτω από ποιες συνθήκες τα γυμνάσατε;
- « Νίκο τα έχουμε βαρεθεί όλα πια. Όλο οι ίδιοι και οι ίδιοι. Καμιά φρέσκια ιδέα. Λιμνάζοντα νερά. Μόνο ταξιδάκια σε Ευρώπες και Ασίες. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτές οι θέσεις πρέπει να εναλάσσονται.΄΄
- Πως βλέπεται γενικά τον αθλητισμό;
- « Κοίταξε να δεις ο κόσμος έχει αλλάξει πια. Όλοι θέλουν να αθλούνται. Τρέχουν στους δρόμους, τρέχουν στα πάρκα αναζητώντας και με αυτόν τον τρόπο να ξεφύγουν από τα καθημερινά τους προβλήματα τα οποία είναι πάρα πολύ οξυμένα.΄΄
- Και η πολιτεία;
- « Για πια πολιτεία μιλάς; Αν μιλάς για το ΣΕΓΑΣ επειδή η πολιτεία δεν δίνει χρήματα, γνωρίζεις πολύ καλά ότι προσπαθεί με τους μηχανισμούς που έχει να τα πάρει από τον κόσμο μέσα από τους μαραθώνιους.΄΄
- Δεν θα έπρεπε ο ΣΕΓΑΣ να διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν;
- « Τι να πούμε, τα ξέρεις. Ένα είναι το γεγονός. Ότι τα σωματεία συνεχώς διαλύονται.΄΄
Το Δημοτικό Στάδιο του Ζωγράφου δεν γνωρίζω πόσοι το γνωρίζουν έχει την εξής ιδιομορφία: Είναι κατασκευασμένο το μισό σε στέρεο έδαφος και το άλλο μισό είναι σε μπαζωμένο. Δεν γνωρίζω εάν προηγήθηκε από τις Τεχνικές Υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού εδαφολογική μελέτη. Επίσης δεν γνωρίζω, εάν έχει γίνει παραλαβή του έργου και μιλάμε για έργο δεκαετιών. Και αυτά μην σας κάνουν εντύπωση γιατί έχουν γίνει και χειρότερα στο παρελθόν.
Σήμερα στη βορειοανατολική πλευρά του σταδίου, λειτουργούν μόνο οι τρεις εσωτερικές διαδρομές του στίβου. Οι άλλες τρεις δεν λειτουργούν γιατί έχουν πάθει καθίζηση από τις νταλίκες που μπήκαν μέσα μεταφέροντας τους προβολείς, οι οποίοι στήθηκαν στα τέσσερα άκρα του σταδίου. Άρα σήμερα το στάδιο είναι άχρηστο.
Ποιος ευθύνεται για αυτό το έγκλημα; Κανείς. Ποιος έδωσε εντολή να μπούνε οι νταλίκες μέσα ενώ η πλευρά αυτή ξέρανε όλοι ότι ήταν μπαζωμένη; Ποιος μας λέει ότι οι δύο τεράστιοι προβολείς του σταδίου που πατάνε στην μπαζωμένη περιοχή με την διάβρωση από τις βροχές και το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή κρατάει νερά στα βαθουλώματα που έχουν δημιουργηθεί δεν θα πέσουν όπως έπεσαν στο γήπεδο του «ΟΦΗ»;
Ποιος θα ευθύνεται για αυτό; Όλοι θα σφυρίζουν αδιάφορα. Η Γενική Γραμματέας Αθλητισμού κ. Γιαννακίδου τι λέει για αυτό; Και κάτι ακόμα. Η εταιρία που έβαλε τους προβολείς από πληροφορίες που υπάρχουν έχει διαλυθεί. Και κάτι τελευταίο. Παραλαβή του έργου είχε γίνει;
Και κάποια ερωτήματα:
1) Έπρεπε η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού να δεχθεί να κατασκευαστεί στάδιο σε μπαζωμένο χώρο;
2) Ποιος έχει την ευθύνη για αυτό;
3) Επειδή η Ελλάδα από τις προσωπικές εμπειρίες που έχω από την ΓΓΑ είναι δόξα τω Θεώ γεμάτη από τέτοια γεγονότα μπορεί να μας πούνε ότι όλα αυτά έχουν παραγραφεί;
Και όμως η χώρα μας ο Ελληνικός λαός έχει πληρώσει δισεκατομμύρια από το 1960 μέχρι σήμερα για αθλητικές εγκαταστάσεις, οι οποίες στην πλειοψηφία τους δεν λειτουργούν.Άφθονα τα παραδείγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες