Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος *
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών επιτάσσει την άμεση προσφυγή σε εθνικές εκλογές, στον βαθμό που το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα επιθυμεί να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του, καθώς την ουσία της πολιτικής του νομιμοποίησης την έχει απολέσει προ πολλού, πολιτευόμενο στην βάση μίας πολιτικής πρακτικής που αντιφάσκει σοβαρά με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Δυστυχώς όμως η πρώτη αντίδραση του Αντώνη Σαμαρά μετά την ήττα
της ΝΔ στις ευρωεκλογές, που την φέρουν σαφώς πλέον στην δεύτερη θέση της κομματικής προτίμησης των ελλήνων, σε συνδυασμό με την ρευστοποίηση του ΠΑΣΟΚ και την μετάλλαξή του στο μικρό κόμμα της «Ελιάς», την οποία ο κ. Βενιζέλος φάνηκε με ανακούφιση να εκλαμβάνει ως προσωπική διάσωση, δείχνει την δραματική έκπτωση των πολιτικών ηθών στην χώρα μας.
Είναι σαν να μην πήραν κανένα μάθημα ηθικής από τα γεγονότα που οδήγησαν στην πτώχευση και φτωχοποίηση και να μην ωρίμασαν κατά την πενταετή διαχείριση της πρωτόγνωρης μετά τον πόλεμο κρίσης, που βιώνει η ελληνική κοινωνία!
Χθες αργά το βράδυ, βλέποντας την αντίδραση, κυρίως του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και δευτερευόντως του συνταγματολόγου (!) αντιπροέδρου του κ. Βενιζέλου, ειλικρινά έμεινα άφωνος και παραμένω σοκαρισμένος. Οι άνθρωποι αυτοί δεν πάσχουν απλώς από δημοκρατικό φρόνημα, αλλά κυρίως από πολιτική αξιοπρέπεια.
Επειδή, δηλαδή, όπως θεωρούν αυτοί και ορίζει η διαπλοκή που τους στηρίζει, «δεν υπήρξε ανατροπή» με τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεπερνά το άθροισμα του ποσοστού ψήφων που συγκέντρωσε η ΝΔ και το μεταλλαγμένο σε «Ελιά» ΠΑΣΟΚ, αισθάνονται οι άνθρωποι πολιτικά νομιμοποιημένοι να συνεχίσουν το «έργο» τους, με την στρατηγική και τακτική του οποίου διαφωνεί απολύτως το πρώτο κόμμα και οι ψηφοφόροι του μαζί με τα δύο τρίτα του ελληνικού λαού.
Αισθάνονται ισχυροί και νομιμοποιημένοι για την λήψη κρίσιμων, σε κάθε περίπτωση, αποφάσεων για το μέλλον των ελλήνων, έχοντας σημαντικά κουτσουρεμένα ποσοστά, με την ΝΔ, μάλιστα, να είναι πλέον δεύτερο κόμμα και την «Ελιά» τέταρτο, σαφώς κάτω του 10%!
Μα, θα μου πεις ίσως, δεν πρόκειται για εθνικές εκλογές, αλλά για ευρωεκλογές και δεν έχει σημασία! Σε κάθε περίπτωση θα είχε σημασία, αγαπητέ αναγνώστη! Πόσο μάλλον αυτή την φορά, κατά την οποία οι ευρωεκλογές πολιτικοποιήθηκαν όσο ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα και συνδέθηκαν τόσο από τους κυβερνητικούς παράγοντες, όσο και από την αντιπολίτευση, με την εθνική στρατηγική για την αντιμετώπιση στην συνέχεια της ελληνικής κρίσης και του Κοινωνικού Ζητήματος που προκύπτει από αυτήν, όπως και για την μορφή διαπραγμάτευσης για την αντιμετώπιση του κολοσσιαίου ζητήματος της αναδιάρθρωσης του χρέους.
Ο ελληνικός λαός για πρώτη φορά στην ελληνική πολιτική ιστορία αναδεικνύει με την ψήφο του σε πρώτο κόμμα την αριστερά με την μορφή του ΣΥΡΙΖΑ και εκτός από την ιστορικότητα αυτού του γεγονότος, θα πρέπει να του δοθεί άμεσα η δυνατότητα να αποφασίσει αν επιθυμεί αυτό το κόμμα να συγκροτήσει την βάση της επόμενης κυβέρνησης. Η άμεση προσφυγή στην λαϊκή ετυμηγορία με αυτό το ερώτημα θα αποτελούσε έκφραση σεβασμού στην σημαντικότερη αρχή λειτουργίας του κοινοβουλευτισμού, που συμπίπτει με την κρισιμότερη αστική αρχή σεβασμού στην λαϊκή κυριαρχία και τον κάθε πολίτη ξεχωριστά.
Πώς θα μπορούσαν, άραγε, αύριο, μετά από αυτήν την δραματική απόφαση του ελληνικού λαού, να μεταβάλλει τον πολιτικό χάρτη στην Ελλάδα, αναδεικνύοντας πρώτη δύναμη κόμμα της αριστεράς, να συνεχίσουν να κυβερνούν σαν να μην τρέχει τίποτα, αυτοί που καταψηφίστηκαν, χάνοντας με ποιοτικά στοιχεία εντελώς τη νομιμοποίησή τους;
Απλώς δεν μπορούν… και όσο καθυστερούν, επιχειρώντας πρώτα να ταχτοποιήσουν τα εσωκομματικά τους και να δώσουν μια ακόμη ευκαιρία και χρόνο στην διαπλοκή για να μανουβράρει τις εξελίξεις για μια νέα κυβέρνηση, αυτή την φορά υπό τον ΣΥΡΙΖΑ – η οποία, αγωνίζονται, να μην ανατρέψει το καθεστώς και τους μηχανισμούς ηγεμονίας της διαπλοκής – θα εκμηδενίζουν την προσωπική τους αξιοπρέπεια ως ηγέτες (Σαμαράς, Βενιζέλος) και θα δηλητηριάζουν τον πολιτικό βίο της χώρας, αποδυναμώνοντας παράλληλα την ήδη σοβαρά εξασθενημένη ισχύ της ελληνικής κυβέρνησης στο εξωτερικό και του ήδη σοβαρά τραυματισμένου εθνικού συμφέροντος, στο πλαίσιο μιας αποδυναμωμένης εθνικής ταυτότητας και εθνικής οικονομίας που έχει μεταπέσει στην φάση της υπο-ανάπτυξης.
Από σήμερα και εάν δεν προχωρήσουμε αμέσως στην προκήρυξη εθνικών εκλογών, θα είναι σε όλο τον κόσμο εμφανές πως δεν είναι η διαπλοκή που δουλεύει υπέρ του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα, αλλά, αντίστροφα, τα κόμματα της κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς συνολικά και ως κοινό σώμα, υπέρ των ελλήνων ολιγαρχών και των παραγόντων της τρόικας, που οι ίδιοι έφεραν στα ελληνικά πράγματα για να περισωθούν στο πλαίσιο μιας συντεταγμένης πτώχευσης.
Αυτήν ακριβώς την συντεταγμένη πτώχευση με πολιτικούς, ωστόσο, όρους, εκφράζει και το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα για το ευρωκοινοβούλιο. Ένα αποτέλεσμα που σήμανε αντί για το GREXIT το NDEXIT και την μετατροπή του ΠΑΣΟΚ σε κομμάτια κεντρώων ρευστών μορφωμάτων, δίχως πολιτικό έρμα και με μοναδική φιλοδοξία να αποτελέσουν στην συνέχεια «το αναγκαίο κακό» για τον σχηματισμό κυβερνήσεων. Όσο για τον πρωθυπουργό, θα έπρεπε ήδη να έχει καταλάβει και αποδεχτεί πως όποιος πρωθυπουργός «παίζει» επί μακρό χρόνο με το GREXIT καταλήγει στο τέλος στο exit από το Μαξίμου.
Αυτή είναι η μικρή πικρή ιστορία που περιγράφεται από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και ολοκληρώνει την πολιτική παρένθεση του τρίτου διαχειριστή της χρεωκοπίας Αντώνη Σαμαρά. Ας επιλέξει τον δημοκρατικό δρόμο που συμπίπτει με τον πλέον αξιοπρεπή για τον ίδιο: άμεση προσφυγή σε εθνικές εκλογές. Ας απαντήσει με εθνικές εκλογές στην ισχυρή αμφισβήτηση της πολιτικής νομιμοποίησης της στρατηγικής και ύπαρξης της κυβέρνησής του, όπως αυτή εκφράζεται από το εκλογικό σώμα δια του αποτελέσματος των ευρωεκλογών.
Η ΝΔ είναι πλέον σαφώς το δεύτερο κόμμα στην προτίμηση του εκλογικού σώματος με αρκετή διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ και αν επιχειρηθεί αυτό να αμφισβητηθεί ή να διασκεδαστεί με οποιονδήποτε τρόπο, θα αποτελέσει μεγάλη ζημιά για το ίδιο το κόμμα της κεντροδεξιάς, ακόμη μεγαλύτερη για τον ίδιο τον κ. Σαμαρά και ασφαλώς προσβολή στην πολιτική βούληση του ελληνικού λαού.
Εάν εισέλθουμε σε συνθήκες για την μετάλλαξη της ΝΔ, όπως ήδη συμβαίνει με το ΠΑΣΟΚ, σε κάτι άλλο μέχρι τις εκλογές για να διασκεδαστεί η πολιτεία της και η υποχώρησή της στο εκλογικό σώμα, θα έχουμε περάσει στο φάσμα της πολιτικής ανωμαλίας και ως προς αυτό θα φέρουν βαριές, ασυγχώρητες ευθύνες όσοι πολιτικοί επιτρέψουν να συμβεί, αλλά και ο ελληνικός λαός, αν συνεχίσει να παρατηρεί να προσβάλλεται η βούλησή του, παραμένοντας θεατής ενός πολιτικού θεάτρου του παραλόγου στην χώρα του.
Αυτά τα σημαντικά είχα να επισημάνω, αφήνοντας για αργότερα την ανάλυση των αποτελεσμάτων των εκλογών για την αυτοδιοίκηση και το ευρωκοινοβούλιο. Πολύ συνοπτικά θα έλεγα πως το εκλογικό σώμα αντιμετώπισε τις εκλογές αυτές δίχως πολιτικό οραματισμό.
Και ως προς αυτό είναι τεράστια η ευθύνη των προοδευτικών δυνάμεων στην χώρα μας και της σύγχρονης αριστεράς, που δεν πέτυχε να εμπνεύσει τον κουρασμένο από τις αποδιοργανωτικές τηλε-πολιτικές πολίτη. Θα ήταν, τέλος, υποκρισία, την οποία θα θεωρούσα ανεπίτρεπτη για την σχέση μας, αναγνώστη, εάν δεν επεσήμανα την «εκλογική θεμελίωση» του ακροδεξιού λαϊκισμού με την μορφή, ωστόσο, του νεοναζισμού.
Δεν γνωρίζω αν οι άνθρωποι που ψήφισαν ΧΑ είναι φασίστες, πιστεύω, όμως, πως πλέον δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να είναι. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της στρατηγικής Σαμαρά για «Ausgrenzung», για εξορία, δηλαδή, που στόχευε στον αποκλεισμό της ΧΑ από την εξουσία, με την δημιουργία μίας δήθεν υγειονομικής ζώνης καραντίνας από τα λεγόμενα κόμματα του συνταγματικού τόξου. Αυτό θα ήταν πολιτικά επιζήμιο για την δημοκρατία σε κάθε περίπτωση – όπως εδώ και πολύ καιρό έχω δείξει – στην περίπτωση μας όμως, σοβαρής προσβολής της συνταγματικής τάξης, η στρατηγική αυτή είναι κυριολεκτικώς εγκληματική, αν δεν είναι απλώς τόσο ηλίθια ή τόσο πρόστυχη…
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
από ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών επιτάσσει την άμεση προσφυγή σε εθνικές εκλογές, στον βαθμό που το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα επιθυμεί να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του, καθώς την ουσία της πολιτικής του νομιμοποίησης την έχει απολέσει προ πολλού, πολιτευόμενο στην βάση μίας πολιτικής πρακτικής που αντιφάσκει σοβαρά με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Δυστυχώς όμως η πρώτη αντίδραση του Αντώνη Σαμαρά μετά την ήττα
της ΝΔ στις ευρωεκλογές, που την φέρουν σαφώς πλέον στην δεύτερη θέση της κομματικής προτίμησης των ελλήνων, σε συνδυασμό με την ρευστοποίηση του ΠΑΣΟΚ και την μετάλλαξή του στο μικρό κόμμα της «Ελιάς», την οποία ο κ. Βενιζέλος φάνηκε με ανακούφιση να εκλαμβάνει ως προσωπική διάσωση, δείχνει την δραματική έκπτωση των πολιτικών ηθών στην χώρα μας.
Είναι σαν να μην πήραν κανένα μάθημα ηθικής από τα γεγονότα που οδήγησαν στην πτώχευση και φτωχοποίηση και να μην ωρίμασαν κατά την πενταετή διαχείριση της πρωτόγνωρης μετά τον πόλεμο κρίσης, που βιώνει η ελληνική κοινωνία!
Χθες αργά το βράδυ, βλέποντας την αντίδραση, κυρίως του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και δευτερευόντως του συνταγματολόγου (!) αντιπροέδρου του κ. Βενιζέλου, ειλικρινά έμεινα άφωνος και παραμένω σοκαρισμένος. Οι άνθρωποι αυτοί δεν πάσχουν απλώς από δημοκρατικό φρόνημα, αλλά κυρίως από πολιτική αξιοπρέπεια.
Επειδή, δηλαδή, όπως θεωρούν αυτοί και ορίζει η διαπλοκή που τους στηρίζει, «δεν υπήρξε ανατροπή» με τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεπερνά το άθροισμα του ποσοστού ψήφων που συγκέντρωσε η ΝΔ και το μεταλλαγμένο σε «Ελιά» ΠΑΣΟΚ, αισθάνονται οι άνθρωποι πολιτικά νομιμοποιημένοι να συνεχίσουν το «έργο» τους, με την στρατηγική και τακτική του οποίου διαφωνεί απολύτως το πρώτο κόμμα και οι ψηφοφόροι του μαζί με τα δύο τρίτα του ελληνικού λαού.
Αισθάνονται ισχυροί και νομιμοποιημένοι για την λήψη κρίσιμων, σε κάθε περίπτωση, αποφάσεων για το μέλλον των ελλήνων, έχοντας σημαντικά κουτσουρεμένα ποσοστά, με την ΝΔ, μάλιστα, να είναι πλέον δεύτερο κόμμα και την «Ελιά» τέταρτο, σαφώς κάτω του 10%!
Μα, θα μου πεις ίσως, δεν πρόκειται για εθνικές εκλογές, αλλά για ευρωεκλογές και δεν έχει σημασία! Σε κάθε περίπτωση θα είχε σημασία, αγαπητέ αναγνώστη! Πόσο μάλλον αυτή την φορά, κατά την οποία οι ευρωεκλογές πολιτικοποιήθηκαν όσο ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα και συνδέθηκαν τόσο από τους κυβερνητικούς παράγοντες, όσο και από την αντιπολίτευση, με την εθνική στρατηγική για την αντιμετώπιση στην συνέχεια της ελληνικής κρίσης και του Κοινωνικού Ζητήματος που προκύπτει από αυτήν, όπως και για την μορφή διαπραγμάτευσης για την αντιμετώπιση του κολοσσιαίου ζητήματος της αναδιάρθρωσης του χρέους.
Ο ελληνικός λαός για πρώτη φορά στην ελληνική πολιτική ιστορία αναδεικνύει με την ψήφο του σε πρώτο κόμμα την αριστερά με την μορφή του ΣΥΡΙΖΑ και εκτός από την ιστορικότητα αυτού του γεγονότος, θα πρέπει να του δοθεί άμεσα η δυνατότητα να αποφασίσει αν επιθυμεί αυτό το κόμμα να συγκροτήσει την βάση της επόμενης κυβέρνησης. Η άμεση προσφυγή στην λαϊκή ετυμηγορία με αυτό το ερώτημα θα αποτελούσε έκφραση σεβασμού στην σημαντικότερη αρχή λειτουργίας του κοινοβουλευτισμού, που συμπίπτει με την κρισιμότερη αστική αρχή σεβασμού στην λαϊκή κυριαρχία και τον κάθε πολίτη ξεχωριστά.
Πώς θα μπορούσαν, άραγε, αύριο, μετά από αυτήν την δραματική απόφαση του ελληνικού λαού, να μεταβάλλει τον πολιτικό χάρτη στην Ελλάδα, αναδεικνύοντας πρώτη δύναμη κόμμα της αριστεράς, να συνεχίσουν να κυβερνούν σαν να μην τρέχει τίποτα, αυτοί που καταψηφίστηκαν, χάνοντας με ποιοτικά στοιχεία εντελώς τη νομιμοποίησή τους;
Απλώς δεν μπορούν… και όσο καθυστερούν, επιχειρώντας πρώτα να ταχτοποιήσουν τα εσωκομματικά τους και να δώσουν μια ακόμη ευκαιρία και χρόνο στην διαπλοκή για να μανουβράρει τις εξελίξεις για μια νέα κυβέρνηση, αυτή την φορά υπό τον ΣΥΡΙΖΑ – η οποία, αγωνίζονται, να μην ανατρέψει το καθεστώς και τους μηχανισμούς ηγεμονίας της διαπλοκής – θα εκμηδενίζουν την προσωπική τους αξιοπρέπεια ως ηγέτες (Σαμαράς, Βενιζέλος) και θα δηλητηριάζουν τον πολιτικό βίο της χώρας, αποδυναμώνοντας παράλληλα την ήδη σοβαρά εξασθενημένη ισχύ της ελληνικής κυβέρνησης στο εξωτερικό και του ήδη σοβαρά τραυματισμένου εθνικού συμφέροντος, στο πλαίσιο μιας αποδυναμωμένης εθνικής ταυτότητας και εθνικής οικονομίας που έχει μεταπέσει στην φάση της υπο-ανάπτυξης.
Από σήμερα και εάν δεν προχωρήσουμε αμέσως στην προκήρυξη εθνικών εκλογών, θα είναι σε όλο τον κόσμο εμφανές πως δεν είναι η διαπλοκή που δουλεύει υπέρ του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα, αλλά, αντίστροφα, τα κόμματα της κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς συνολικά και ως κοινό σώμα, υπέρ των ελλήνων ολιγαρχών και των παραγόντων της τρόικας, που οι ίδιοι έφεραν στα ελληνικά πράγματα για να περισωθούν στο πλαίσιο μιας συντεταγμένης πτώχευσης.
Αυτήν ακριβώς την συντεταγμένη πτώχευση με πολιτικούς, ωστόσο, όρους, εκφράζει και το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα για το ευρωκοινοβούλιο. Ένα αποτέλεσμα που σήμανε αντί για το GREXIT το NDEXIT και την μετατροπή του ΠΑΣΟΚ σε κομμάτια κεντρώων ρευστών μορφωμάτων, δίχως πολιτικό έρμα και με μοναδική φιλοδοξία να αποτελέσουν στην συνέχεια «το αναγκαίο κακό» για τον σχηματισμό κυβερνήσεων. Όσο για τον πρωθυπουργό, θα έπρεπε ήδη να έχει καταλάβει και αποδεχτεί πως όποιος πρωθυπουργός «παίζει» επί μακρό χρόνο με το GREXIT καταλήγει στο τέλος στο exit από το Μαξίμου.
Αυτή είναι η μικρή πικρή ιστορία που περιγράφεται από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και ολοκληρώνει την πολιτική παρένθεση του τρίτου διαχειριστή της χρεωκοπίας Αντώνη Σαμαρά. Ας επιλέξει τον δημοκρατικό δρόμο που συμπίπτει με τον πλέον αξιοπρεπή για τον ίδιο: άμεση προσφυγή σε εθνικές εκλογές. Ας απαντήσει με εθνικές εκλογές στην ισχυρή αμφισβήτηση της πολιτικής νομιμοποίησης της στρατηγικής και ύπαρξης της κυβέρνησής του, όπως αυτή εκφράζεται από το εκλογικό σώμα δια του αποτελέσματος των ευρωεκλογών.
Η ΝΔ είναι πλέον σαφώς το δεύτερο κόμμα στην προτίμηση του εκλογικού σώματος με αρκετή διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ και αν επιχειρηθεί αυτό να αμφισβητηθεί ή να διασκεδαστεί με οποιονδήποτε τρόπο, θα αποτελέσει μεγάλη ζημιά για το ίδιο το κόμμα της κεντροδεξιάς, ακόμη μεγαλύτερη για τον ίδιο τον κ. Σαμαρά και ασφαλώς προσβολή στην πολιτική βούληση του ελληνικού λαού.
Εάν εισέλθουμε σε συνθήκες για την μετάλλαξη της ΝΔ, όπως ήδη συμβαίνει με το ΠΑΣΟΚ, σε κάτι άλλο μέχρι τις εκλογές για να διασκεδαστεί η πολιτεία της και η υποχώρησή της στο εκλογικό σώμα, θα έχουμε περάσει στο φάσμα της πολιτικής ανωμαλίας και ως προς αυτό θα φέρουν βαριές, ασυγχώρητες ευθύνες όσοι πολιτικοί επιτρέψουν να συμβεί, αλλά και ο ελληνικός λαός, αν συνεχίσει να παρατηρεί να προσβάλλεται η βούλησή του, παραμένοντας θεατής ενός πολιτικού θεάτρου του παραλόγου στην χώρα του.
Αυτά τα σημαντικά είχα να επισημάνω, αφήνοντας για αργότερα την ανάλυση των αποτελεσμάτων των εκλογών για την αυτοδιοίκηση και το ευρωκοινοβούλιο. Πολύ συνοπτικά θα έλεγα πως το εκλογικό σώμα αντιμετώπισε τις εκλογές αυτές δίχως πολιτικό οραματισμό.
Και ως προς αυτό είναι τεράστια η ευθύνη των προοδευτικών δυνάμεων στην χώρα μας και της σύγχρονης αριστεράς, που δεν πέτυχε να εμπνεύσει τον κουρασμένο από τις αποδιοργανωτικές τηλε-πολιτικές πολίτη. Θα ήταν, τέλος, υποκρισία, την οποία θα θεωρούσα ανεπίτρεπτη για την σχέση μας, αναγνώστη, εάν δεν επεσήμανα την «εκλογική θεμελίωση» του ακροδεξιού λαϊκισμού με την μορφή, ωστόσο, του νεοναζισμού.
Δεν γνωρίζω αν οι άνθρωποι που ψήφισαν ΧΑ είναι φασίστες, πιστεύω, όμως, πως πλέον δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να είναι. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της στρατηγικής Σαμαρά για «Ausgrenzung», για εξορία, δηλαδή, που στόχευε στον αποκλεισμό της ΧΑ από την εξουσία, με την δημιουργία μίας δήθεν υγειονομικής ζώνης καραντίνας από τα λεγόμενα κόμματα του συνταγματικού τόξου. Αυτό θα ήταν πολιτικά επιζήμιο για την δημοκρατία σε κάθε περίπτωση – όπως εδώ και πολύ καιρό έχω δείξει – στην περίπτωση μας όμως, σοβαρής προσβολής της συνταγματικής τάξης, η στρατηγική αυτή είναι κυριολεκτικώς εγκληματική, αν δεν είναι απλώς τόσο ηλίθια ή τόσο πρόστυχη…
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
από ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες