Παρασκευή 2 Μαΐου 2014

Δεν ντρέπεστε;

  Χέρια απλωμένα για μια σακούλα τρόφιμα. Αλλά μη χαλάμε τη ζαχαρένια των κυβερνώντων με τέτοιους «λαϊκισμούς». Ε;…
   Ουρές εκατοντάδες μέτρων για ένα κομμάτι φαγητό. Κι αυτό «λαϊκισμός»...

   Συνωστισμός χιλιάδων ανθρώπων, διαπληκτισμοί, πλιάτσικο, για ένα δωρεάν «γεύμα». Μα που θα πάει αυτός ο «λαικισμός»…
   Εικόνες συγκλονιστικές. Γιατί αποτυπώνουν αυτό ακριβώς που ζουν τεράστια στρώματα του πληθυσμού. Εικόνες που επαναλήφθηκαν δεκάδες φορές προχτές στην Νέα Σμύρνη. Στο Περιστέρι. Στον Κολωνό. Στη Δραπετσώνα. Στη Νίκαια. Στο Μενίδι. Στην Ελευσίνα. Στη Θεσσαλονίκη.
   Εικόνες που ανάμεσα στα άλλα αποκαλύπτουν και τούτο: Την απέχθεια που τρέφουν προς τον λαό όλοι εκείνοι οι χορτάτοι του «εστέτ ανθρωπισμού»,  οι «κομιλφό» της τάχα μου ευγένειας, που όταν τους δείχνεις αυτές τις εικόνες, όταν μιλάς γι’ αυτές τις εικόνες, εκείνοι σπεύδουν να καταγγείλουν τον… «λαϊκισμό»! Μα, καλά, δεν ντρέπονται;…
   Μακάρι αυτή να ήταν μια πλαστή εικόνα για την Ελλάδα. Μακάρι να ήταν προϊόν της «μονταζιέρας» κάποιου αντικυβερνητικού «λαϊκισμού». Δυστυχώς είναι η πραγματική Ελλάδα των εκατομμυρίων ανθρώπων του λαού.
   Είναι η μόνη υπαρκτή Ελλάδα. Και την κατάντησαν έτσι τα ταξικά συμφέροντα που βαφτίζονται «εθνικά ιδεώδη» από τους φορείς του πιο ειδεχθούς «ποπουλισμού»: Του καθεστωτικού.   
   Αυτή η Ελλάδα, που σχηματίζονται ουρές χιλιομέτρων για μια σακούλα ντομάτες, είναι η Ελλάδα της κλεμμένης αξιοπρέπειας των συσσιτίων και των αστέγων. Η μαραμένη Ελλάδα του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων. Η Ελλάδα των μαγκαλιών. Η Ελλάδα των χιλιάδων νέων που μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Η Ελλάδα της οθωμανικού τύπου φορολεηλασίας. Η Ελλάδα των 700.000 παιδιών που υποσιτίζονται. Αυτή είναι η Ελλάδα του κυβερνητικού «success story». Εν έτη 2014...
   Αυτή είναι η Ελλάδα που έχουν δημιουργήσει οι ελεήμονες των «μερισμάτων» και των αιματοβαμμένων πλεονασμάτων. Αλήθεια, δεν ντρέπονται;
   Πίσω από τα γελοία πανηγύρια για την έξοδο στις αγορές, αυτή η Ελλάδα κρύβεται: Η Ελλάδα των λαϊκών αγορών, της λαϊκής ανέχειας, της λαϊκής ισοπέδωσης. Αλήθεια, δεν ντρέπονται;…
   Γι’ αυτή την Ελλάδα, όπως την κατάντησαν, δεν αρκεί κανείς να οργίζεται. Δεν αρκεί να θλίβεται. Δεν αρκεί να σηκώνει το βάρος της ντροπής για λογαριασμό εκείνων που (φυσικά και) δεν ντρέπονται .
   Αποτελεί στοιχειώδη υποχρέωση να αφαιρεθεί πολιτικά η δυνατότητα από αυτούς τους ξεδιάντροπους, που κατάντησαν την Ελλάδα σε αυτό το σημείο, να παριστάνουν από πάνω και τους «σωτήρες»…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για πες