BEAUTIFUL PEOPLE και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Για μια ακόμη φορά η προεκλογική περίοδος γέμισε από άφθονες υποσχέσεις, για την πολυπόθητη ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας. Την ώρα που ο τόπος διέπεται από μια βαθιά ανθρωπιστική κρίση, με τα ζητήματα επιβίωσης να απασχολούν όλο και περισσότερους συμπολίτες μας, οι υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες, που η πολιτική τους διαδρομή είναι ταυτισμένη με τις επιλογές των κομμάτων τους που οδήγησαν την χώρα σε αυτό το σημείο εξαθλίωσης, όλοι εκείνοι δηλαδή, που ενώ δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν το μικρό και το ελάχιστο για την καθημερινότητα μας, δεν δίστασαν να εξαγγείλουν το μεγάλο και το τρανό ως σχέδιο αντιμετώπισης της χειμαζόμενης τοπικής κοινωνίας.

Γράφει ο Στέλιος Μερμίγκης
Υποψήφιος Δήμαρχος Αγρινίου
με το ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ

Στα μεγάλα και παχιά λόγια τους με τα άφθονα καλολογικά στοιχεία που κοσμούν τα πολυτελή τους φυλλάδια και τις πολιτικές τους ομιλίες, ξέχασαν να αναφέρουν τον πιο σημαντικό και ίσως και τον μοναδικό κινητήριο μοχλό που διαθέτουν για την οικονομική αναζωογόνηση του τόπου, ο οποίος δεν είναι άλλος από τις εκλογές αυτές καθαυτές.

Όσο πιο συχνά γίνονται εκλογές, τόσο το καλύτερο για την αγορά. Το τι χρήμα διακινήθηκε και σε αυτή την προεκλογική περίοδο δεν περιγράφεται. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, σειρά ολόκληρη από επαγγέλματα γνώρισαν πραγματικές πιένες. Από τα τυπογραφεία και τους γραφίστες μέχρι τα συνεργεία διανομής έντυπου υλικού και αφισοκόλλησης, και από τον τοπικό τύπο με τις πληρωμένες διαφημίσεις μέχρι τα ραδιόφωνα και τα κανάλια με τα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά σποτ, κανένας δεν έμεινε παραπονεμένος. Να μην ξεχάσουμε βέβαια τα ουζερί, τις καφετερίες, τις ταβέρνες, τους χώρους δεξιώσεων και όλων εκείνων των χώρων εστίασης που πήραν μια οικονομική ανάσα όλη αυτή την περίοδο.

Όσο πιο φτωχός γίνονταν ο πολιτικός λόγος, τόσο πιο πολλά χρήματα διέθεταν οι υποψήφιοι. Όσο η πολιτική εξοριζόταν από την κοινωνική ζωή του τόπου, τόσο πιο έντονα έκαναν την εμφάνισή τους όλο και περισσότεροι beautiful people, με στρας εμφανίσεις και απαστράπτοντα χαμόγελα ή σοφιστικέ ύφος, μοιράζοντας όχι μόνο υποσχέσεις και παχιά λόγια, αλλά κυρίως χρήμα. Τώρα, όσον αφορά το χρώμα του χρήματος, αν δηλαδή ήταν μαύρο ή άσπρο (σαν αυτό του καρτέλ γάλακτος), θα σας γελάσουμε. Εξάλλου οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες προνόησαν το ευρώ να έχει ποικιλία χρωμάτων, σε αντίθεση με τους Αμερικάνους συναδέλφους τους και το βαρετό πράσινο του δολαρίου. Έτσι και αλλιώς εμείς, ποτέ δεν θα το μάθουμε το χρώμα του χρήματος, μιας και κανένας τους δεν θα μπει στον κόπο να ενημερώσει τους συμπολίτες του για το ποια ποσά δαπάνησε στην προεκλογική περίοδο, αλλά κυρίως για το πού τα βρήκε.

Ο οικονομικός πήχης που μπαίνει κάθε φορά για τη συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες ανεβαίνει όλο και ψηλότερα, δημιουργώντας όλο και περισσότερους αποκλεισμούς για τη συμμετοχή σε αυτές ανθρώπων του μόχθου και της εργασίας, ανθρώπων δηλαδή που εκφράζουν την κοινωνική πλειοψηφία.

Το γήπεδο των εκλογών είναι βαθιά ταξικό και διαθέσιμο κυρίως για τους έχοντες και κατέχοντες χρήμα και εξουσία, για να μπορούν να μοιράζουν τα δέοντα εκεί και σε αυτούς που πρέπει. Εξάλλου το θεσμικό πλαίσιο του Καλλικράτη έκφραση του μνημονίου στο χώρο της τοπικής διοίκησης για το μοίρασμα των κονδυλίων του ΕΣΠΑ αυτό το λόγο εξυπηρετεί. Γι’ αυτόν το λόγο θέλουν και τους πολίτες απαθείς, πελάτες, καταναλωτές, κλακαδόρους στα πολιτικά γκαλά που διοργανώνουν όλη αυτή την περίοδο.

Ζητούμενο λοιπόν για το ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ είναι να δημιουργήσει ρωγμές στις κυρίαρχες και κατεστημένες αντιλήψεις με τον αιχμηρό του λόγο, αλλά κυρίως με τις πράξεις του, παίρνοντας πρωτοβουλίες για τα μικρά και τα μεγάλα θέματα που ταλανίζουν την πλειοψηφία των πολιτών, φέρνοντας την πολιτική ξανά στο προσκήνιο προκειμένου να διαλύσει σιγά - σιγά την καταθλιπτική ομίχλη που έχει σκεπάσει για τα καλά σήμερα τις ζωές μας.