Η ντουντούκα της ΠΑΣΠ στη "γαλάζια" ευρωλίστα

Αμφιθέατρο Νομικής Σχολής Θεσσαλονίκης, ένα πρωινό του Μαρτίου του 1985. Ο χώρος είναι γεμάτος από πανό, καπνούς και τσιγάρα, συνθήματα και φοιτητές που συμμετέχουν στο συνέδριο της ΦΕΑΠΘ, που εκείνα τα χρόνια αποτελούσε το γεγονός της χρονιάς για το φοιτητικό κίνημα της Θεσσαλονίκης. 

Είναι εποχή γεμάτη από φοιτητικές κινητοποιήσεις αλλά και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις στο ΠΑΣΟΚ για την επιλογή του διαδόχου του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Γιατί μπορεί ο Ανδρέας Παπανδρέου να είχε διαβεβαιώσει
τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι θα τον ξαναπροτείνει για το αξίωμα, όμως στο παρασκήνιο άλλα πράγματα έτρεχαν. Κυρίως γιατί εντός του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στο εσωτερικό της ισχυρής τότε ΠΑΣΠ, οι αντικαραμανλικές φωνές ήταν ιδιαίτερα ισχυρές.

Ετσι, όταν το πρωί εκείνης της ημέρας γνωστοποιήθηκε ότι το ΠΑΣΟΚ προτείνει τον Χρήστο Σαρτζετάκη, ήταν λογικό αυτό να αποτελέσει το βασικό θέμα συζήτησης στο συνέδριο της ΦΕΑΠΘ. Μάλιστα ένας ομιλητής της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, της φοιτητικής παράταξης της Ν.Δ., είχε ανέβει στο βήμα κρατώντας στα χέρια του δύο εκδόσεις της εφημερίδας «Θεσσαλονίκη», που είχαν κυκλοφορήσει εκείνη την ημέρα. Το πρωί με τον τίτλο «Αν το ΠΑΣΟΚ ψηφίσει Καραμανλή» και λίγο μετά με πρωτοσέλιδο το «Γιατί το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ψηφίσει Σαρτζετάκη»!

Στην πρώτη σειρά των συνέδρων ξεχώριζε η φιγούρα της νεαρής τότε φοιτήτριας Μαρίας Σπυράκη. Η γνωστή μέχρι πρότινος δημοσιογράφος του Μega ήταν από τους πιο σκληρούς υποστηρικτές της γραμμής ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να στηρίξει τον Καραμανλή. Γιατί, ως σκληρό αντιδεξιό στέλεχος της ΠΑΣΠ, ήταν σαφώς αντίθετη στο άνοιγμα του ΠΑΣΟΚ στον Κωνσταντίνο Καραμανλή. «Δεν υπήρχαν τότε οργανωμένες αριστερές και δεξιές εσωκομματικές αντιπολιτεύσεις. Η Μαρία ήταν νομιμόφρων. Και όπως όλα τα μέλη και τα στελέχη της ΠΑΣΠ, δεν ήθελαν ούτε να ακούσουν για το σενάριο στήριξης του Καραμανλή» θυμάται πασόκος της εποχής εκείνης.

Η εικόνα της ΠΑΣΠίτισσας Μαρίας Σπυράκη ήταν μια συνήθης εικόνα για εκείνα τα χρόνια στα αμφιθέατρα της Θεσσαλονίκης, αλλά και του Χημικού, όπου η Σπυράκη τότε μεσουρανούσε ως αρχισυνδικαλίστρια της ΠΑΣΠ. Τι σήμαινε αυτό; Το πρωί παρουσία στη σχολή με τα κομματικά τραπεζάκια, το μεσημέρι με μια ντουντούκα στο χέρι να αντιπαρατίθεται στους διαδρόμους και στα αμφιθέατρα με τη ΔΑΠ και την ΠΣΚ, το απόγευμα στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ για ζυμώσεις και το βράδυ στους δρόμους για αφισοκόλληση, που τότε γινόταν από τα κομματικά μέλη των φοιτητικών νεολαίων. Μαζί με τον Βασίλη Ραούλη, που ήταν έναν χρόνο μεγαλύτερος από τη Σπυράκη και αποτελούσε τον καθοδηγητή της, αλλά και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως τον Δημήτρη Κατσαντώνη (τον μετέπειτα άνθρωπο του Σημίτη στη Θεσσαλονίκη), ο οποίος τότε σπούδαζε στο Μαθηματικό, αλλά και τον Γιάννη Ραγκούση, που τότε μεσουρανούσε στα φοιτητικά έδρανα της ΠΑΣΠ Οικονομικού.

Μετά ήρθαν η δημοσιογραφία, την οποία ξεκίνησε ενώ ακόμη δεν είχε τελειώσει τις σπουδές της, και στα πολιτικά η σταδιακή μετακίνησή της από το σκληρό παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '80 προς το Κέντρο και τη Ν.Δ. Ξεκίνησε στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη», κάνοντας ρεπορτάζ παιδείας, μαζί με τον Κώστα Μπλιάτκα, τον Βαγγέλη Σπυριδωνίδη, τον Παντελή Σαββίδη και τον Μιχάλη Αλεξανδρίδη και στη συνέχεια μεταπήδησε στον ηλεκτρονικό Τύπο, με συνεργασία με το Star.

Η επαγγελματική της απογείωση ξεκίνησε το 1998, όταν της προτάθηκε να κατέβει στην Αθήνα και να αναλάβει το ρεπορτάζ της Ν.Δ. στο Star, όπου και έγινε ευρύτερα γνωστή. Στη συνέχεια ακολούθησε την ομάδα Γιαννίκου στο Alter και ακολούθησε η μεταπήδησή της στο Μega, που την βοήθησε στο να φτάσει σήμερα στη λίστα για το ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ.

Διατήρησε πάντα καλές και προνομιακές σχέσεις με το περιβάλλον του Κώστα Καραμανλή, τον οποίο γνώριζε από τη Θεσσαλονίκη, και τον Θόδωρο Ρουσόπουλο, κάτι που εξακολούθησε να ισχύει και επί προεδρίας Αντώνη Σαμαρά. Οσο για την προσωπική ζωή της, το καλοκαίρι θα τη δει κανείς πάντα στην Αφυτο Χαλκιδικής, όπου διατηρεί σπίτι και ξεκουράζεται με τα δίδυμα παιδιά της και τον δεύτερο σύζυγό της, τον πανεπιστημιακό Στράτο Στυλιανίδη.

Σπάνιες οι δημόσιες παρεμβάσεις της. Οπως ο καβγάς της με τη Δήμητρα Γαλάνη, η οποία σε κάποια συναυλία όπου η Σπυράκη ήταν παρούσα σύγκρινε τη σημερινή εποχή με την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών. «Η Δήμητρα Γαλάνη, η ερμηνεύτρια, η δημιουργός, η φωνή που συνοδεύει τα όνειρά μας και θα ακούγεται ως την αθανασία, βγήκε επί σκηνής και είπε μπροστά σε τρεις χιλιάδες ανθρώπους ότι τώρα "ζούμε μια δεύτερη δικτατορία, τη δικτατορία της Ευρώπης". Είπε ότι "η πρώτη δικτατορία που γνωρίσαμε ήταν εύκολη, γιατί οι συνταγματάρχες έπεσαν με ένα φου, και πως "τώρα είναι τα δύσκολα". Ορισμένοι χειροκρότησαν. Οι πολλοί πάγωσαν. Κάποιοι θύμωσαν - κι εγώ μαζί τους» σημείωσε τότε σε ανάρτηση που έκανε.

Οταν είπε «ο Σαμαράς μίλησε με τον Θεό»

Πιο γνωστές οι τηλεοπτικές παρεμβάσεις της στις ειδήσεις των 8 στο Mega, εκεί όπου πρόσφατα αλλά και στο παρελθόν υπήρξαν εντάσεις για το ποιος θα καλύπτει το Μέγαρο Μαξίμου. Την πρώτη το 2009, όταν η Ν.Δ. (την οποία κάλυπτε η Σπυράκη) έχασε τη διακυβέρνηση, η κόντρα ήταν με τον Ιορδάνη Χασαπόπουλο, που είχε το ρεπορτάζ του ΠΑΣΟΚ, και τη δεύτερη μετά το 2012, όταν στην κυβέρνηση Σαμαρά συμμετείχε ακόμη η ΔΗΜ.ΑΡ. Τότε είχαν δημοσιευθεί ρεπορτάζ, που δεν διαψεύστηκαν, ότι μεταξύ της Σπυράκη, που είχε το ρεπορτάζ της Ν.Δ., και της Μαρίας Σαράφογλου, που κάλυπτε τη ΔΗΜ.ΑΡ., οι τόνοι είχαν ανέβει για τα καλά.

Στην Ιστορία φυσικά θα μείνουν και μερικές ατυχείς παρεμβάσεις της στο πλαίσιο του ρεπορτάζ, που συχνά έμοιαζε με προπαγάνδα. Οπως η περίφημη ατάκα της ότι, σύμφωνα με συνεργάτες του πρωθυπουργού, ο Αντώνης Σαμαράς «μίλησε μέχρι και με τον Θεό στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με τον τρόικα» ή η ανάγνωση των δηλώσεων του Αντώνη Σαμαρά από την Ουάσινγκτον για τη Χρυσή Αυγή. Τοποθετήσεις που της είχαν δώσει τον τίτλο του άτυπου εκπροσώπου Τύπου της Ν.Δ.
δημοκρατία