Ωπα ρε μάγκα καινούργιε χρόνε κάτσε....
Ήρθες πάλι στολισμένος με τα λαμπάκια σου με τα φρου-φρού κι αρώματά σου, και σε υποδεχτήκαμε με βαρελότα με βεγγαλικά και με σαμπάνιες, κι έφερες τ’ άδεια σου τσουβάλια, που στα γεμίζουμε κάθε φορά με τις ελπίδες και με τις ευχές μας....
Καλά ως εδώ, μαγκιά σου και γούστο μας.
Όμως ακόμα δεν βγήκες απ’ τ’ αυγό, εκείνες τις δοξολογίες τι τις θέλεις, κι άρχισαν οι κωδωνοκρουσίες απ’ τα καμπαναριά πρωί – πρωί και πετάχτηκα απ’ το κρεβάτι με τη τσίμπλα στο μάτι και το πονοκέφαλο απ’ το κρασί και έψαχνα Πρωτοχρονιάτικα να δω τι γίνεται.
Όμως ακόμα δεν βγήκες απ’ τ’ αυγό, εκείνες τις δοξολογίες τι τις θέλεις, κι άρχισαν οι κωδωνοκρουσίες απ’ τα καμπαναριά πρωί – πρωί και πετάχτηκα απ’ το κρεβάτι με τη τσίμπλα στο μάτι και το πονοκέφαλο απ’ το κρασί και έψαχνα Πρωτοχρονιάτικα να δω τι γίνεται.
Κάτσε ρε νιάνιαρο, μου φαίνεται για παρέλαση ψοφάς κι εσύ. Άστο σε πήρα χαμπάρι, το έπιασα το κόλπο σου.
Δεν είσαι καθόλου καινούργιος, πάτησες ένα λίφτινγκ κι ένα τσίτωμα από το κρύο, κι ήρθες εδώ να μας παραστήσεις το τζόβενο. Αλλά είσαι ο ίδιος πάντα. Ο ίδιος ο χρόνος ο παλιός, που όσο και αν ήρθες ως βελτιωμένη έκδοση, μεγάλωσες κι εσύ απότομα, και μόλις έπιασες κι εσύ καρέκλα - φτυστός οι πολιτικοί - δοξολογίες θέλεις και τεμενάδες.
Γι αυτό εγώ τίποτα δε θα βάλω φέτος μέσα στα σακιά σου... Ούτε ελπίδες, ούτε ευχές, ούτε όνειρα. Έτσι κι αλλιώς, θα τα πετάξεις πάλι κάτω μέχρι του δρόμου τα μισά. Ήδη έδειξες απ την αρχή το χαρακτήρα σου. Να πάρεις τα τσουβάλια σου λοιπόν και να μ’ αφήσεις ήσυχο. Θα κρατήσω τα όνειρα, τις ευχές και τις ελπίδες μου για μένα, και δε θα σου χαρίσω τίποτα, κι άμα χαθούν στο δρόμο θα ξέρω ότι θα φταίω μονάχα εγώ, κι όχι εσύ που μου ήρθες για βελτιωμένο μοντέλο, ενώ είσαι ο ίδιος ο παλιός.
Μάγκα μου καλώς όρισες, αλλά εμένα τώρα δε με ξεγελάς.
Το ότι ήμουνα εδώ εν μέσω Αρμαγεδδώνα, για να σε δω να έρχεσαι. Αυτό μου φτάνει.
Και είμαι έτοιμος, να αντέξω γι άλλη μια φορά τις κακουχίες και τις λαμογιές σου. Το 14 ο Κρόϊφ το φορούσε. Βάλε μυαλό και «παίξε μπάλα», να σ’ αγαπήσει ο κόσμος και να πας καλά.
Σπαθί ξηγιέμαι και ανθρώπινα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες