Η 2α Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Δουλείας το 1949 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Μπήκαμε μετά βαϊων και κλάδων στον 21ο αιώνα και παρά τους αγώνες των λαών, η δουλεία δεν έχει εξαλειφθεί από τον μάταιο τούτο κόσμο μας. Αντιθέτως κάποιοι στις μέρες μας προσπαθούν να
την επιβάλλουν παγκοσμίως εξαθλιώνοντας και τους λαούς της Ευρώπης που μέχρι πρότινος είχαν πετύχει πλήρη ελευθερία κι ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης.
Μορφές της δουλείας θεωρούνται η καταναγκαστική εργασία, η παιδική εργασία, το εμπόριο λευκής σαρκός και η διακίνηση των λαθρομεταναστών.
Μπήκαμε μετά βαϊων και κλάδων στον 21ο αιώνα και παρά τους αγώνες των λαών, η δουλεία δεν έχει εξαλειφθεί από τον μάταιο τούτο κόσμο μας. Αντιθέτως κάποιοι στις μέρες μας προσπαθούν να
την επιβάλλουν παγκοσμίως εξαθλιώνοντας και τους λαούς της Ευρώπης που μέχρι πρότινος είχαν πετύχει πλήρη ελευθερία κι ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης.
Μορφές της δουλείας θεωρούνται η καταναγκαστική εργασία, η παιδική εργασία, το εμπόριο λευκής σαρκός και η διακίνηση των λαθρομεταναστών.
Ας δούμε αναλυτικότερα τι είναι η Δουλεία
H δουλεία υπήρξε αρχαίος και διαπολιτισμικός θεσμός που νομιμοποιούσε την μετατροπή του ανθρώπου σε ιδιοκτησία και που απαγορεύτηκε σταδιακά για οικονομικούς και ηθικούς λόγους στις περισσότερες χώρες του κόσμου.
Η δουλεία συνεπαγόταν όχι μόνον τον κοινωνικό θάνατο του ατόμου, αλλά του αφαιρούσε αυτή καθαυτή την ανθρώπινη υπόσταση και το υποβίβαζε στο εξής σε αντικείμενο προς ιδιοκτησία και χρήση (ιδιώτη ή κράτους). Σε κατάσταση δουλείας ζούσε κατά καιρούς και περιοχές το 20%- 40% του πληθυσμού των κοινωνιών, ενώ υπήρξαν και κοινωνίες με πολύ υψηλότερο ποσοστό δούλων.
Η λέξη δουλεία προέρχεται από το επίθετο δούλος, που προήλθε από την αρχαιότερη λέξη δόελος ή αλλού δόερος (οι οποίες προφέρονταν ασυναίρετες) και που πιθανόν με τη σειρά τους προήλθαν από το ρήμα δέω (δένω). Αρχικά, δούλος χαρακτηριζόταν ο εκ γενετής σκλάβος, δηλαδή εκείνος που γεννιόταν από γονιό σκλάβο, σε αντιδιαστολή –τότε- προς τον ανδράποδο, δηλαδή εκείνον που υποδουλωνόταν σε πόλεμο. Εκείνος που οι γονείς του ήταν και οι δύο δούλοι, ονομαζόταν αμφίδουλος.
Η κυρίαρχη μορφή δουλείας ήταν συνήθως για τους μεν άνδρες η εξαναγκαστική εργασία μέχρι φυσικής εξόντωσης, για τις δε γυναίκες η σεξουαλική εκμετάλλευση. Τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, χρησιμοποιούνταν συνήθως για σκληρή εργασία ή, σπανιότερα, για υποχρεωτική ενσωμάτωση στον κυρίαρχο πληθυσμό, αλλάζοντας θρήσκευμα και εθνικότητα.
Επίσης, όταν έφταναν στην εφηβεία ή και νωρίτερα, τα κορίτσια άρχιζαν να χρησιμοποιούνται ως σεξουαλικά αντικείμενα και τα αγόρια μετά τα 13-14 λογαριάζονταν συνήθως ως ενήλικες δούλοι. Τα αγόρια σε κάποιους πολιτισμούς γίνονταν ευνούχοι ή αφομοιώνονταν σε στρατιωτικές υπηρεσίες, εφόσον είχαν ασπασθεί το θρήσκευμα, την ιδεολογία και την εθνικότητα της κυρίαρχης ομάδας.
Το φαινόμενο ήταν πιο ανεπτυγμένο στις κοινωνίες που είτε επειδή είχαν σχετικά χαμηλό πληθυσμό είτε για άλλους λόγους χρειάζονταν περισσότερο και φθηνότερο εργατικό δυναμικό για την ανάπτυξη της οικονομίας τους.
Η δουλεία εξακολουθεί να παρατηρείται και σήμερα με διάφορες μορφές, κυρίως σε βάρος γυναικών (εξαναγκαστική πορνεία), παιδιών (επαιτεία, κακοποίηση, εργασία) και σπανιότερα ανδρών (εκμετάλλευση αιχμαλώτων πολέμου σε μερικά αφρικανικά κράτη.
Ορισμένοι θεωρούν ότι μορφή δουλείας αποτελεί σήμερα και η δουλειά σε οποιαδήποτε χώρα στηρίζει την οικονομία της στον καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα, λόγω της a priori εκμετάλλευσης της υπεραξίας των εργαζομένων.
Σας θυμίζει τίποτα από την σημερινή πραγματικότητα ο κοινωνικός θάνατος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες