ΤΟ ΦΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΡΑΚΙ

Το φίδι λέγανε κάτω στο χωριό άμα του δώσεις μία μ’ ένα καλάμι στο κεφάλι, μουδιάζει, κάτι παθαίνει και ακινητοποιείται. Κι όταν το βρει έτσι το γεράκι που παραφυλάει από ψηλά, ορμάει με τα γαμψά του νύχια, το αποτελειώνει, το παίρνει, και το περιφέρει στον αέρα, να δείξει σ’ όλα τα ζωντανά, ότι ο ισχυρός είμαι εγώ.

Τούτες τις μέρες σας θυμίζει τίποτα αυτό;

Εμένα πάντως κάτι μου θυμίζει.

Τα φίδια είναι γνωστά. Σκάσαν τ’ αυγόφιδα που χρόνια επωάζονταν, και βγήκαν μπόλικα απ’ αυτά.

Τώρα ποια είναι τα γεράκια, διάβασε παρακάτω και θα δεις.

Ώρα τον παρακολουθούσα με απορία. Μέχρι που άραγε θα έφτανε η ψευτομαγκιά του. Είχε ένα πολυτελέστατο αμάξι με δύο εξατμίσεις, αεροτομή κι ένα αγριεμένο γεράκι ζωγραφισμένο στις πόρτες του. Έριξε «μπινελίκια» σε κάτι πεζούς.

- Άντε ρε βόδια.

Μετά βρήκε κάποιο κενό στο κεντρικό δρόμο του Λουτρακίου, πάτησε τέρμα το γκάζι και φρενάρισε απότομα πίσω από ένα αυτοκίνητο που έστριβε αριστερά και είχε βγάλει και φλας.

- Άντε γελάδι, ύπνε !. Έχουμε και δουλειές ούρλιαξε.

 Πιο παραπέρα ο «βιαστικός» βλέπει ένα γνωστό του, Φρενάρει πάλι απότομα κλείνει για κανένα πεντάλεπτο την κυκλοφορία και πιάνει το χαβαλέ.

Κορνάρουν οι άλλοι , χαμός , αυτός στο κόσμο του. Ένα «γομάρι» βγαίνει από το αμάξι του και του την πέφτει .

- Τι θα γίνει ρε φίλε να σου φέρουμε κι ένα καφέ;

Κάθε λογικός άνθρωπος θα έλεγε « Συγγνώμη παιδιά φεύγω αμέσως»». Αντί για αυτό τι είπε λέτε ο τσόγλανος;

- Με μπόλικα παγάκια κι όχι γάλα.

- Κατέβα κάτω ρε μπάσταρδε!

- Ρε ποιον είπες ρε; Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;

- Εσένα ρε. Δε πα να είσαι ο Αβραάμ Πάπας

Πάει να μισανοίξει την πόρτα κι όπως έβγαλε το ένα πόδι έξω πέφτει το «γομάρι» με δύναμη πάνω στη πόρτα και του το σακατεύει.

Σε δευτερόλεπτα του έφυγε η μαγκιά κι άρχισε να κλαίει. Ήταν αξιοθρήνητος! Προσπέρασα να φύγω, άλλωστε είχαν μαζευτεί ένα σωρό περίεργοι που μόλις άκουσαν για μάρτυρες λάκισαν, κι εκεί τον είδα και τον γνώρισα. Ήταν γνωστός δημοσιογράφος, ξερόλας, τρόφιμος των παραθύρων των καναλιών, γεράκι - το δήλωνε και το αμάξι του - και αντιφασίστας. 

- Καλά αυτά τα ρεμάλια μπαίνουν κάθε βράδυ στα σπίτια μας; Αναρωτήθηκα. 

Δυστυχώς Πατριώτη. Όπως τα φίδια παραπάνω, έτσι και τούτα τα γεράκια, είναι κατασκευάσματα της ίδιας «σμπαραλιασμένης» κοινωνίας μας.

ΕΛΕΟΣ! Γαμώ την κοινωνία μου.

Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός