Ο Θεός ξύπνησε ευδιάθετος εκείνο το πρωί. Και είχε τους λόγους του. Δεν ήταν μόνο που, επιτέλους, θα έπαιρνε ρεπό και θα ήταν μόνος του. Παλιά, πριν παραδώσει το μάνατζμεντ στον γιο του, καθόταν πάντα την έβδομη μέρα της εβδομάδας. Όμως ο Ιησούς με την ιδέα του να παρουσιάζονται και οι τρεις ως Ένα, μαζί με το Άγιο Πνεύμα ως αδιαίρετη τριάδα, είχε ως αποτέλεσμα να δουλεύει συνεχώς. Όμως σήμερα ήταν η μέρα του. Μια φορά τον χρόνο συναντιόταν με τον Διάβολο και έπαιζαν στο πόκερ τις ψυχές του καθαρτηρίου. Ποιες θα επιστρέψουν στην Κόλαση και ποιες θα πάνε στον Παράδεισο.
Η αλήθεια είναι ότι ο Παράδεισος δεν είχε πολύ κόσμο, όπως παλιά.
Τα κριτήρια που είχαν βάλει οι εκπρόσωποι του Ιησού στη Γη ήταν πολύ αυστηρά. Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που τα κατάφερναν. Του είχαν πει, μάλιστα, πως ο Παράδεισος του Αλλάχ τα πήγαινε πολύ καλύτερα. Εκεί, του είχαν πει, υπήρχαν και τα «ουρί». Μεγάλη ατραξιόν, που ο κόσμος την προτιμούσε.
Ας είναι. Τίποτα δεν θα του χάλαγε σήμερα τη διάθεση. Τις απολάμβανε τις συναντήσεις με τον Βελζεβούλ. Του άρεσαν οι συζητήσεις τους από τότε που ήταν κι εκείνος στον Παράδεισο. Πριν διαφωνήσουν και ανοίξει το δικό του... μαγαζί.
Σήμερα όμως είχε κι έναν λόγο παραπάνω να είναι χαρούμενος. Θα του έμπαινε στο μάτι. Τον τελευταίο καιρό είχε μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα. Οι ηγέτες της Αριστεράς που ήταν πολέμιοι -ή, στην καλύτερη περίπτωση, αδιάφοροι μέχρι τώρα- είχαν πιστέψει. Είδαν, πια, το φως της γνώσης και ήρθαν στην εκκλησία του.
Με ύφος που αρμόζει σε νικητή και τροπαιούχο, κατακεραύνωσε τον Εωσφόρο:
«Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης, επισκέπτεται την Παναγία Σουμελά
Ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Παναγιώτης Κουτσούμπας, συναντάται με τον Αρχιεπίσκοπο.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ασπάζεται τον Σταυρό. Τι άλλο θέλεις για να δεις ότι ο Λόγος μου φθάνει και πείθει και τα πιο δύσπιστα μυαλά;».
Ο Διάβολος τον κοίταξε με ένα συγκαταβατικό βλέμμα και ένα σαρδόνιο χαμόγελο στα χείλη.
«Παλιότερα, δεν ήσουν τόσο αφελής. Ξεχνάς ότι την ύπαρξή σου την οφείλεις σε μένα. Όλοι με παρουσιάζουν σαν να είμαι κάποιος υπηρέτης σου, και δεν κάνουν στον εαυτό τους την πιο απλή ερώτηση: Ποιος κυβερνά αυτόν τον κόσμο; Αν τον κυβερνούσες εσύ, θα είχε αυτή την εικόνα;».
Ο Πανάγαθος δεν θα το άφηνε να περάσει έτσι.
«Μην αλλάζεις κουβέντα. Δεν θέλεις να παραδεχτείς τη νίκη μου και υπεκφεύγεις...».
«Αναρωτήσου τι είναι αυτό που στρέφει τους ανθρώπους σε Σένα. Θα σου πω εγώ. Οι αντιξοότητες και ο φόβος. Όταν ο άνθρωπος συναντά δυσκολίες, τότε και μόνο τότε θυμάται τον Θεό.».
«Τι θες να πεις;».
«Πρόσεξε, είσαι ο Κουτσούμπας. Από εκεί που δεν σε ξέρει ούτε η μάνα σου, ξαφνικά είσαι γενικός γραμματέας ενός κόμματος που συνθλίβεται ανάμεσα στο βάρος μιας λαμπρής και ένδοξης -κατ' εσένα- ιστορίας και του κινδύνου της λήθης και της απαξίωσης. Υπάρχει ο κίνδυνος να είσαι ο γραμματέας που θα μείνεις με τον τίτλο στο χέρι. Τι κάνεις; Μαμά Ρωσία δεν υπάρχει τώρα να στείλει ρούβλια. Η μόνη βοήθεια που δεν έχεις ζητήσει, είναι του Πανάγαθου. Και πας να δεις τον εκπρόσωπό του. Θα πήγαινες και στο Πατριαρχείο. Αλλά θα ήταν overdose.».
«Ο Κουβέλης;».
«Αυτός, έχει χάσει και τα αυγά και τα πασχάλια. Από 'κει που ήταν στην κυβέρνηση και παρουσιαζόταν ως η υπεύθυνη Αριστερά, ξαφνικά τα πόνταρε όλα στο κόκκινο και του ήρθε μαύρο. Τώρα κινδυνεύει να μείνει έξω από τη Βουλή και να κάνει τον συνταξιούχο. Αποφάσισε, λοιπόν, να ανάψει μια λαμπάδα ίσα με το μπόι του, μήπως και πάρει πάνω από 3% και παίξει κάποιον ρόλο στις μετεκλογικές συνεργασίες. Και τότε, βέβαια, θα έχει ζόρια. Απ' την Κική και την Κοκό, ποια να διαλέξω;».
« Ας τα δεχθώ όλα αυτά. Ο Τσίπρας, όμως, πάει για πρωτιά.».
«Ο Τσίπρας κι αν είναι σε δύσκολη θέση. Βλέπει τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ισοπαλία με τη ΝΔ -και τον Σαμαρά καταλληλότερο- και τον έχει πιάσει κρύος ιδρώτας. Σκέφτεται ότι αν έπειτα από τέτοιο γ@μ@σι που έχουν φάει οι Έλληνες δεν του δώσουν την πρώτη θέση, φαντάσου τι έχει να ακούσει απ’ τον Λαφαζάνη. Έχει κάνει και τις απόψεις του λάστιχο. Από το "θα σκίσω το μνημόνιο και θα κλωτσήσω την τρόικα" στο "θα μείνουμε στην Ευρώπη με μια νέα σύμβαση". Τι άλλο να κάνει; Έχει υποσχεθεί τα πάντα στους πάντες. Τι του είχε μείνει; Η γιαγιά που πάει στην εκκλησία. Φιλάω τον σταυρό και μπορεί να έχω μερικές χιλιάδες ψήφους που μπορεί να με βγάλουν πρώτο. Μην ξεχνάς, το έχει πει και ο Μακιαβέλι: “Δεν υπάρχει τίποτε πιο σημαντικό για τον ηγεμόνα από το να φαίνεται ότι είναι θρήσκος”.».
«Δηλαδή, προσπαθούν να εξαπατήσουν;»…
Άνοιξα τα μάτια και μια σουβλιά στο κεφάλι μου, μου υπενθύμισε ότι το hangover είναι η υπόσχεση ότι η υπόλοιπη μέρα θα είναι σίγουρα καλύτερη από το πρωινό μου. Ξαφνικά, με έπιασε μια απογοήτευση. Είχα χάσει τη συνέχεια από ένα όνειρο που ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ποια θα ήταν η απάντηση του Διαβόλου στην απορία του Θεού.
«Όχι, δεν λένε ψέματα. Απλώς, αφήνουν μερικά πράγματα διφορούμενα.».
Αυτή θα μπορούσε να είναι μια διπλωματική απάντηση. Αλλά πόσο διπλωμάτης μπορεί να είναι ένας διάβολος. Δεν ξέρω. Αλλά εγώ δεν τα πάω καλά με τη θρησκεία. Τι περιμένεις από έναν άνθρωπο που πιστεύει ότι ο Θεός έχει πεθάνει, αλλά ο Jim Morison είναι αθάνατος. Για ένα πράγμα, πάντως, είμαι βέβαιος. Το να πηγαίνεις στην εκκλησία δεν σε κάνει θρήσκο. Όπως το να πηγαίνεις σε ένα μπουρδέλο δεν σε κάνει άντρα.
http://www.protagon.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες