ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΧΕΤΕ ΜΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΡΑΤΑ ΔΕΜΕΝΟΥΣ ΜΕΣΑ Σ ΕΝΑ ΚΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΚΑΙΓΕΤΑΙ - ΠΗΔΗΞΤΕ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ

«Με ρωτάτε εάν πρέπει να πηδήξετε έξω από ένα κτήριο που καίγεται; Ε, ναι λοιπόν, να πηδήξετε, γιατί θα καείτε. Και ο Ισημερινός σάς δείχνει το δρόμο... 

Γιατί το ευρώ έχει ήδη εγκαταλείψει την Ελλάδα. Πιστέψτε με, δεν θέλετε να είστε στην Ευρωζώνη», δηλώνει ο Γκρεγκ Πάλαστ, που μιλά αποκλειστικά στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» για τη νέα διεθνή οικονομική τάξη, η οποία χρησιμοποίησε επιτυχώς το κοινό νόμισμα για να αλώσει το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος και να κάνει τους πλουσίους πλουσιότερους. 

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος-ερευνητής, με αποκλειστικά ρεπορτάζ και έρευνες που προκαλούν τριγμούς, υποστηρίζει ότι...

Οι λαοί που χρησιμοποιούν το ευρώ και υποφέρουν από τη λιτότητα είναι όλοι «Ελληνες».

Ολόκληρη η συνέντευξη του Γκρέγκ Πάλαστ στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" (25/8) και τη δημοσιογράφο Ιωάννα Νιαώτη έχει ως εξής:

Ερ.: Η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων πιστεύει ότι πίσω από τα προγράμματα λιτότητας υπάρχει συνωμοσία εξόντωσης των Ελλήνων και του ελληνικού πολιτισμού. Τι δείχνουν οι έρευνές σας;

Απ.: Αυτή η πεποίθηση ή εντύπωση των Ελλήνων μεταφράζεται ψυχολογικά από τον Φρόιντ, που την αποκαλεί «υπεροψία της μικρής διαφοράς», δηλαδή την τάση των ανθρώπων να πιστεύουν ότι είναι ξεχωριστοί και γι' αυτό καταδιώκονται. Αυτή η θεωρία όμως είναι ανόητη. Εχω μια άλλη: όλοι όσοι χρησιμοποιούν το ευρώ είναι «Ελληνες». Είναι, δηλαδή, στόχοι της οικονομικής κατάρρευσης. Ολα τα κράτη που υποφέρουν υπό τη διοίκηση των φανατικών της λιτότητας κυβερνήσεων είναι «Ελλάδες» - όπως και οι ιδιοκτησίες τους... Είναι προγραμματισμένο να κλαπούν μέσω της ιδιωτικοποίησης. Δεν υπάρχει τίποτε ιδιαίτερο στις κακοποιήσεις που ζει η ελληνική οικονομία, ούτε και στο έγκλημα που διαπράττεται στην Ελλάδα.Απλώς είστε ο πρώτος στόχος μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση - μια μικρή, ευάλωτη χώρα με ελκυστικά «περιουσιακά στοιχεία» για... κλοπή.

Ερ.: Υποστηρίζετε ότι η Ελλάδα είναι η σκηνή ενός εγκλήματος, ποιος όμως είναι ο δολοφόνος;

Απ.: Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι Ελληνες παρουσιάζονται ως τεμπέληδες που πίνουν ούζο στον ήλιο, δανείζονται πάρα πολλά και δουλεύουν πολύ λίγο. Γι' αυτό και η οικονομία τους κατέρρευσε. Πόσο λάθος ισχυρισμός... Στοιχεία από τον ΟΟΣΑ (από το 2000 έως το 2012), τα οποία και χρησιμοποιώ στο άρθρο μου στο περιοδικό VICE, με τίτλο «My Big Fat Greek Minister», αποδεικνύουν ότι οι Ελληνες εργάζονται κατά μέσο όρο 619 ώρες το χρόνο περισσότερες από τους Γερμανούς, τους Αγγλους και τους Αμερικανούς. Δυστυχώς, το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι Ελληνες ηγέτες συμφωνούν με αυτή τη ρατσιστική προσέγγιση, που προωθείται από την «ισχυρή γερμανική φυλή». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πρώην υπουργός Θεόδωρος Πάγκαλος...

Η αλήθεια όμως είναι μία: η Ελλάδα είναι θύμα εγκλήματος που διαπράχθηκε σε δύο πράξεις. Η πρώτη πράξη ξεκίνησε όταν η διεθνής οικονομική τάξη αποφάσισε την «εφεύρεση» του ευρώ ως οχήματος για την εφαρμογή των σκληρών οικονομικών θεωριών των Τόμας Φρίντμαν, Μίλτον Φρίντμαν, Τζόσεφ Σούμπετερ και του Ρόμπερτ Μούντελ, που πίστευαν στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου μέσω της «δημιουργικής καταστροφής». Μέχρι τώρα βλέπουμε μόνο την καταστροφή. Στην Ελλάδα, η πρώτη πράξη του εγκλήματος ξεκίνησε το 2002 με τα κρυφά παιχνίδια παραγώγων συναλλάγματος, που έπαιξαν τα δύο μεγάλα κόμματα με τη συνεργασία της Goldman Sachs, μια τρελή ταχυδακτυλουργία ώστε οι ελληνικές κυβερνήσεις να προσποιηθούν ότι το έλλειμμα της χώρας δεν ξεπερνούσε το 3% του ΑΕΠ.

Η δεύτερη πράξη του οικονομικού εγκλήματος, που αποτελείωσε την Ελλάδα, ήταν η επίθεση που δέχθηκε το ελληνικό υπουργείο Οικονομίας από τον Αμερικανό μεγαλοεπενδυτή Πολ Σίνγκερ, τον άνθρωπο που είναι γνωστός ως «Το Ορνεο», γιατί παρουσιάζεται σε χώρες με προβληματικές οικονομίες, αγοράζει από τη δευτερογενή αγορά ομόλογα σε εξευτελιστική τιμή και μέσω δικαστικών προσφυγών απαιτεί την αποπληρωμή τους στο ακέραιο.

Ερ.: Η ελληνική κυβέρνηση προωθεί την ιδιωτικοποίηση ως κινητήριο μοχλό της ανάκαμψης. Καθώς έχετε εξετάσει τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης στη Λατινική Αμερική, στο τέλος του τούνελ υπάρχει φως ή κι άλλο τούνελ;

Απ.: Οταν ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης οικονομολόγος Τζο Στίγκλιτς ήταν επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας, μου είπε ότι άλλαξε τον όρο «ιδιωτικοποίηση» σε «μιζο-ποίηση». Οι ιδιωτικοποιήσεις, μου είχε πει ο Στίγκλιτς, σχετίζονται απόλυτα με δωροδοκίες, πληρωμές σε πολιτικούς, σε μεσάζοντες και στους συνεργάτες τους. Η ιδιωτικοποίηση «πουλιέται» στο λαό ως το μέσο σωτηρίας. Ομως η αλήθεια είναι άλλη.

Για παράδειγμα: Εάν πουλήσετε τη δημόσια εταιρεία ύδρευσης, πάλι θα χρειάζεστε νερό. Τώρα, όμως, θα πρέπει να πληρώνετε ιδιοκτήτες που χρεώνουν περισσότερο. Ακόμη και εάν οι νέοι ιδιοκτήτες είναι τίμιοι, δεν μπορείς να εξοικονομήσεις χρήματα. Το ΔΝΤ εξανάγκασε την Αργεντινή να πουλήσει το σύστημα ύδρευσης του Μπουένος Αϊρες στην Enron. Η Enron αύξησε τις τιμές στο νερό κατά 400% και στη συνέχεια, επειδή μειώθηκε κατακόρυφα το προσωπικό (κίνηση εξορθολογισμού, όπως την αποκάλεσε), το νερό μολύνθηκε και μετά η παροχή διακόπηκε. Αυτό το μοτίβο επαναλαμβάνεται σε ιδιωτικοποιήσεις σε όλο τον κόσμο. Δεν έχω βρει καμία εξαίρεση.

Τα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές, με τον μεγιστάνα Μπόμπολα να έχει πάρει τη μερίδα του λέοντος στη συμφωνία, μυρίζουν όπως μια... τυπική συμφωνία ιδιωτικοποίησης. Ο εταίρος του Μπόμπολα, η καναδική Eldorado Gold, ανήκει στις εταιρείες που ελέγχουν την αγορά χρυσού διεθνώς. Η συνήθης πρακτική τους είναι να περιμένουν μέχρι να βρεθεί κάποια χώρα σε πολύ αδύναμη θέση, έτσι ώστε να αναγκαστεί να δώσει τον χρυσό της σε εξευτελιστική τιμή. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Κανένας δεν αποκτά μεταλλεία χωρίς να δωροδοκήσει. Δεν ιδιωτικοποιούν, σας κλέβουν τον χρυσό!

Ερ.: Η τρόικα και βλέπει τις επιπτώσεις του προγράμματός της στην Ελλάδα και έχει παραδεχθεί «λάθη» της. Γιατί, λοιπόν, δεν διαφοροποιείται η πολιτική της;

Απ.: Δεν είμαστε αντιμέτωποι με πολιτικές που είναι σωστές ή λάθος. Είμαστε αντιμέτωποι με πολιτικές που έχουν μοναδικό στόχο να κάνουν ακόμη πιο πλούσιους αυτούς που είναι ήδη πλουσιότεροι από σένα και μένα. Η πολιτική αυτή δεν θα αλλάξει όσο δημιουργούνται υπερκέρδη για τον κ. Μπόμπολα, τον Αμερικανό μεγιστάνα Πολ Σίνγκερ, και όσο υπάρχουν ελληνικά περιουσιακά στοιχεία που μπορούν να αγοράσουν οι Γερμανοί.

Ερ.: Υιοθετεί η Ευρώπη ολοένα και περισσότερο δύο ταχύτητες: φτωχός Νότος, πλούσιος Βορράς; Ποιος είναι ο ρόλος της Γερμανίας στη δράση του ΔΝΤ;

Απ.: Είχα μια ασύλληπτη συζήτηση με τον συνάδελφο οικονομολόγο Ρόμπερτ Μούντελ, τον «πατέρα» του ευρώ. Μου ξεκαθάρισε ότι το ευρώ δεν δημιουργήθηκε ως ισχυρό νόμισμα για να βοηθήσει την Ευρώπη να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ, αλλά για να καταστρέψει το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, ξεκινώντας με τη διάλυση των συνδικάτων, καθώς και για την προώθηση ιδιωτικοποιήσεων. Η ιδέα του ευρώ -μου είπε- είναι να «πάρουμε την οικονομική και δημοσιονομική πολιτική από τα Κοινοβούλια», περιορίζοντας δηλαδή το δημοκρατικό έλεγχο στα οικονομικά προϊόντα. Αυτή η πορεία επέτρεψε στη... φιλελευθεροποίηση να αποτελεί σήμερα το μόνο οικονομικό εργαλείο. Εκτίμησα την ειλικρίνειά του. Ως οικονομολόγος ο Μούντελ δεν είχε τη δύναμη να εφαρμόσει την αρρωστημένη φαντασίωσή του. Γι' αυτό χρειαζόταν μια ελίτ, ενισχυμένη από τη Γερμανία, για να προσελκύσει τα ευρωπαϊκά κράτη σε αυτή τη νομισματική παγίδα.

Μπορεί να μιλάω για νέα γερμανική κατοχή στην Ελλάδα, αλλά θέλω να υπογραμμίσω ότι ο μέσος Γερμανός δεν επωφελείται από την κατάσταση της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και των άλλων στοχοποιημένων κρατών. Ο πραγματικός μισθός του μέσου Γερμανού επίσης πέφτει. Δεν πιστεύω ότι η Ευρώπη αντέχει και θα αντέξει δύο ταχύτητες. Είναι αλήθεια ότι η Σουηδία, η Ολλανδία και η Γερμανία, που θα έπρεπε να έχουν τη δική τους νομισματική ένωση, επωφελούνται από την «τεχνητά» υψηλή συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ στο Νότο. Ομως, πρέπει να καταλάβουμε ότι η καταστροφή του Νότου τελικά θα πληγώσει και τον Βορρά. Οι μισθοί στη Γερμανία συνεχίζουν να πέφτουν, η Γαλλία αιμορραγεί και η Αγγλία αυτοπληγώνεται με την εφαρμογή ενός ανόητου προγράμματος λιτότητας.

Ερ.: Γράφετε στα άρθρα σας ότι δεν καταλαβαίνετε γιατί οι Ελληνες αφήνουν τον εαυτό τους να πεθάνει. Ποια είναι η εναλλακτική;

Απ.: Πραγματικά είναι τρελό! Καταλαβαίνω την κούραση και την απογοήτευση και ότι μερικοί άνθρωποι κυριολεκτικά πεινάνε, αισθάνονται αβοήθητοι και απελπισμένοι. Αλλά δεν πρέπει να τα παρατήσετε. Η εναλλακτική για την Ελλάδα είναι... ο Ισημερινός. Ο πρόεδρός του Ραφαέλ Κορέα, καθηγητής Οικονομικών, είναι πολύ καλά εκπαιδευμένος και μορφωμένος για να πέφτει θύμα και να γίνεται αντικείμενο κοροϊδίας από οικονομικές βλακείες. Είπε στα όρνεα, στο ΔΝΤ, στην Παγκόσμια Τράπεζα, στο αμερικανικό υπουργείο Οικονομίας και στα υπόλοιπα αρπακτικά της οικονομίας να πάνε στο διάολο. Το τραγούδι που χρησιμοποίησε στην προεκλογική του εκστρατεία «We're not gonna take it anymore» τα λέει όλα.

Ο Κορέα αρνήθηκε να πληρώσει τα αρπακτικά που έχουν το ξένο χρέος. Υποστηρίζει ότι τα χρέη που δημιουργήθηκαν από τους εγκληματίες-τραπεζίτες δεν αποτελούν ευθύνη του λαού του. Ο Κορέα απέρριψε κατηγορηματικά τα παρανοϊκά προγράμματα λιτότητας του ΔΝΤ. Αντιθέτως, αύξησε τον προϋπολογισμό του για την εκπαίδευση και την υγεία. Αρνήθηκε τα προγράμματα ιδιωτικοποίησης, γιατί δεν ήθελε να αφήσει κανέναν να κλέψει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας του. Καλωσόρισε στον Ισημερινό τους μετανάστες και τη διασπορά που είχε φύγει αναζητώντας καλύτερο μέλλον. Αντιμετώπισε απειλές δολοφονίας και απαγωγής, αλλά δεν έκανε πίσω, και τώρα ο Ισημερινός από την κρίση έχει εκτοξευθεί στην εκρηκτική ανάπτυξη. Γι' αυτό σας λέω, Ελληνες, σκεφτείτε ότι και οι ΗΠΑ «αποσκίρτησαν» από τον πρώτο Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου -τη Βρετανική Αυτοκρατορία- και δεν κατέρρευσαν, επειδή ανακήρυξαν την οικονομική τους ανεξαρτησία.

Ερ.: Θεωρητικά ακούγεται βιώσιμο, πρακτικά όμως ποιος είναι ο δρόμος για την αντιστροφή του κλίματος στην Ελλάδα;

Απ.: Η Ελλάδα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ, γιατί το ευρώ εγκατέλειψε την Ελλάδα. Είδαμε την Αργεντινή να εγκαταλείπει το αμερικανικό δολάριο και ο ουρανός παρέμεινε στη θέση του. Η Ελλάδα είναι ήδη κατεστραμμένη. Με ρωτάτε, δηλαδή, εάν είναι καλή ιδέα να πηδήξετε έξω από ένα κτήριο που καίγεται; Πραγματικά είναι λογικό να ανησυχείτε για το τι θα συμβεί όταν πηδήξετε, αλλά εάν μείνετε μέσα, θα καείτε ζωντανοί. Δυστυχώς, η Ελλάδα περίμενε πολύ και άργησε να κάνει την απόδραση, όμως ακόμη και τώρα είναι αναγκαίο να εγκαταλείψετε το ευρώ. Θα με ρωτήσετε πώς, το ξέρω και σας δίνω ένα ένα τα βήματα:

1. Γυρίστε στη δραχμή, ως μοναδικό επίσημο νόμισμα της Ελλάδας.

2. Ολα τα χρέη -κρατικά και μη- να αποπληρώνονται σε δραχμές, με ισοτιμία ένα προς ένα.

3. Η κυβέρνηση και οι επιχειρήσεις πρέπει να πληρώσουν άμεσα όλο το ξένο χρέος σε αυτό το νόμισμα (δραχμή).

4. Εάν ξένοι πιστωτές, ειδικά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κινηθούν για να κατασχέσουν ελληνικά περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό, η ελληνική κυβέρνηση να κατασχέσει ξένα περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα, επιστρέφοντας την ιδιοκτησία της χώρας στους Ελληνες.

5. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, πριν από την αλλαγή (νομίσματος), προχωρήστε σε εμπορικές συμφωνίες ανταλλαγής προϊόντων με τη Βραζιλία, το Βιετνάμ και άλλες ισχυρές οικονομίες που δεν χρησιμοποιούν το ευρώ. Γνωρίζω προσωπικά τον πρόεδρο της Βενεζουέλας Νικολάς Μαντούρο, και είμαι σίγουρος ότι ενδιαφέρεται για πετρελαϊκές συμφωνίες με την Ελλάδα.

6. Προετοιμαστείτε για αναταραχές, που θα διαρκέσουν περίπου έξι μήνες. Ομως, καθώς η χώρα βρίσκεται σε αναταραχή τέσσερα χρόνια τώρα, έχετε την εμπειρία για να το αντιμετωπίσετε.

7. Προετοιμαστείτε για την οικονομική ανάπτυξη που θα ακολουθήσει.

8. Προετοιμαστείτε, γιατί η τρόικα θα σας παρακαλά για νέα συμφωνία. Εξετάστε την με ψυχραιμία και λογική και ενεργήστε με τόλμη.

Ερ.: Ζούμε σε... δημοκρατία σε τιμή ευκαιρίας; Κατά τη διάρκεια του 2012, με εξαίρεση την Αραβική Ανοιξη, αναλυτές εκτιμούσαν (λανθασμένα, όπως αποδεικνύεται τώρα) ότι οι μαζικές κινητοποιήσεις και οι λαϊκές εξεγέρσεις έχουν πεθάνει. Πιστεύετε ότι θα συνεχίσουν μέχρι να εφευρεθεί εκ νέου η ιδέα και η ουσία της πολιτικής;

Απ.: Δυστυχώς, η Αραβική Ανοιξη εξελίχθηκε σε Αραβικό Καλοκαίρι Διακοπών... Ολα τα έθνη που ζουν τον οικονομικό τρόμο της λιτότητας υποφέρουν, γιατί οι πληθυσμοί αισθάνονται ηττημένοι και αδύναμοι. Γι' αυτό και απαιτούνται χαρισματικοί ηγέτες. Οταν οι ηγέτες κάνουν τη διαφορά, όπως ο Κορέα, ο Τσάβες, η Κίρχνερ, οι λαοί και πάλι θα αισθανθούν δυνατοί.