Όλο και πιο πολύ το τελευταίο καιρό ηχεί στ’ αυτιά μας η έκφραση «ζούμε ιστορικές στιγμές». Αυτό που κάποτε στις μέρες της καλοπέρασης και της αφθονίας ακούγονταν σαν καθαρή ειρωνεία , τώρα μοιάζει σαν μια κρυφή βοή που πλησιάζει.
Η κατάσταση που επιδεινώνεται συνέχεια σε μια χώρα σαν την Ελλάδα που ζει παγιδευμένη μέσα στην ιστορία της, και που η οικονομική κρίση λειτούργησε σαν οδοστρωτήρας στα εθνικά της χαρακτηριστικά, έφερε στην κόψη του ξυραφιού, τις όποιες αντοχές του λαού για αξιοπρεπή ζωή. Κι αυτό ακριβώς είναι που φοβούνται οι διάφοροι διανοητές του παγκόσμιου οικονομικοπιστωτικού κατεστημένου. Ξέρουν καλά ότι το Ελληνικό Έθνος σε οποιαδήποτε εποχή και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, δεν θα πάψει ποτέ να βουτάει για να σωθεί στην Ιστορία του. Πάντοτε θεωρούσαν και θεωρούν τους Έλληνες ένα μεγάλο εμπόδιο στην επέλασή τους. Γι’ αυτό και πάντα έψαχναν έναν «Εφιάλτη» που θα υποβοηθούσε να ξεκινήσει από εδώ η επίθεσή τους. Και από δαύτους «δόξα τω Θεό» πάντα είχε παραγωγή τούτος ο τόπος. Κι έτσι μπήκε σ’ εφαρμογή το σχέδιό τους.
Όλα όμως πια τώρα δείχνουν ότι η αξεπέραστη κρίση και ύφεση, και η «βίαιη φτωχοποίηση» του Ελληνικού λαού αλλά και άλλων χωρών του Ευρωπαϊκού νότου, θα φέρει την «εξέγερση» με ανεξέλεγκτες συνέπειες σε παγκόσμια κλίμακα. Η συλλογικότητα και η αντίδραση, που διαρκώς αυξάνεται στις λαϊκές μάζες, έπαψε πια τώρα ν’ ακούγεται στον Έλληνα «ανέκδοτο», κι αυτό το κάποτε ειρωνικό «ζούμε ιστορικές στιγμές», είναι σιμά-κοντά να πάρει σάρκα και οστά. Και ίσως δεν αργήσει για άλλη μια φοράδικαίωση να λάβει εδώ σ’ αυτόν τον τόπο η Ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες