Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Είναι μεγάλος ο αριθμός των θυελλωδών συνεδριάσεων που γνώρισε η Βουλή των Ελλήνων τους δύο προηγούμενους αιώνες και η παρουσίασή τους συνιστά μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εργασία. Μονομαχίες μέχρι θανάτου, κοινοβουλευτικά μαλλιοτραβήγματα, ξυλοκοπήματα, ραβδομαχίες, αντεγκλήσεις, βαρύτατες ύβρεις και βίαιες εκκενώσεις των θεωρείων από τους ευζώνους ήταν φαινόμενα που κατέγραφαν συχνά πυκνά οι εφημερίδες της εποχής. Ένα από τα άγνωστα επεισόδια συνέβη το 1922 και κατέληξε σε χαστούκια, τα οποία… απένειμε ο βουλευτής Αργολίδος Σταμάτης Μερκούρης (1895-1967), γιος του Δημάρχου Αθηναίων, στον βουλευτή Αγιάς Αγαμέμνονα Σλήμαν (1878-1954), γιο του αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν.
Πρωθυπουργός ήταν ο Δ. Γούναρης και στη Βουλή αναγιγνώσκονταν τα πρακτικά της...
προηγούμενης συνεδρίασης. Ομάδα βουλευτών κατήγγειλε ότι στα πρακτικά είχαν συμπεριληφθεί λόγοι του Μερκούρη, οι οποίοι δεν είχαν ακουστεί στη Βουλή. Παρά τις εξηγήσεις που έδωσε ο τελευταίος και την προσπάθεια του Πρωθυπουργού να κατευνάσει την ορμητικότητα των νέων βουλευτών, τα αίματα άναψαν και στους κατηγόρους εντάχθηκε και ο Σλήμαν.
Όταν η συζήτηση έφτασε σε αδιέξοδο και ο Μερκούρης αδυνατούσε να πείσει για τους ισχυρισμούς του, κατέβηκε από το βήμα και κατευθύνθηκε προς το έδρανό του. Περνώντας από τη θέση του Σλήμαν έγειρε και του άστραψε δύο ηχηρότατα σκαμπίλια! Ο Σλήμαν σηκώθηκε να διαμαρτυρηθεί, οπότε δέχεται και τρίτο χαστούκι, ζαλίζεται και σωριάζεται κάτω πυροδοτώντας «σύρραξη» στα έδρανα της Βουλής. Οι εκκλήσεις του Γούναρη έπεφταν στο κενό, ενώ ο Πρόεδρος της Βουλής Λομβέρδος «κρούει ματαίως και δαιμονιωδώς των κώδωνα». Ανεβασμένος στα έδρανα ο Μερκούρης προσπαθεί να συνεχίσει το ξυλοκόπημα εκτοξεύοντας προσωπικές και βαρύτατες ύβρεις κατά του Σλήμαν.
Αφού απέτυχε κάθε προσπάθεια να ηρεμήσουν τα πράγματα, ο Πρόεδρος υποχρεώθηκε, όπως όπως, να λήξει τη συνεδρίαση. Ο Μερκούρης με τους δικούς του έφυγε από τη δεξιά θύρα και ο Σλήμαν από την αριστερή… Φεύγοντας μάλιστα ο τελευταίος από την αίθουσα διατύπωσε τα παράπονά του στον Πρωθυπουργό για τη συμπεριφορά του βουλευτή για να εισπράξει την απάντηση: «Παρακαλώ να μην με εμπλέκετε εις όλως προσωπικάς και ιδιωτικάς υποθέσεις»!
Για καλό και για κακό, πάντως, λίγες ημέρες αργότερα ο Σλήμαν πρότεινε και την κατάργηση των μονομαχιών…
από το Μικρό Ρωμηό
Είναι μεγάλος ο αριθμός των θυελλωδών συνεδριάσεων που γνώρισε η Βουλή των Ελλήνων τους δύο προηγούμενους αιώνες και η παρουσίασή τους συνιστά μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εργασία. Μονομαχίες μέχρι θανάτου, κοινοβουλευτικά μαλλιοτραβήγματα, ξυλοκοπήματα, ραβδομαχίες, αντεγκλήσεις, βαρύτατες ύβρεις και βίαιες εκκενώσεις των θεωρείων από τους ευζώνους ήταν φαινόμενα που κατέγραφαν συχνά πυκνά οι εφημερίδες της εποχής. Ένα από τα άγνωστα επεισόδια συνέβη το 1922 και κατέληξε σε χαστούκια, τα οποία… απένειμε ο βουλευτής Αργολίδος Σταμάτης Μερκούρης (1895-1967), γιος του Δημάρχου Αθηναίων, στον βουλευτή Αγιάς Αγαμέμνονα Σλήμαν (1878-1954), γιο του αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν.
Πρωθυπουργός ήταν ο Δ. Γούναρης και στη Βουλή αναγιγνώσκονταν τα πρακτικά της...
προηγούμενης συνεδρίασης. Ομάδα βουλευτών κατήγγειλε ότι στα πρακτικά είχαν συμπεριληφθεί λόγοι του Μερκούρη, οι οποίοι δεν είχαν ακουστεί στη Βουλή. Παρά τις εξηγήσεις που έδωσε ο τελευταίος και την προσπάθεια του Πρωθυπουργού να κατευνάσει την ορμητικότητα των νέων βουλευτών, τα αίματα άναψαν και στους κατηγόρους εντάχθηκε και ο Σλήμαν.
Όταν η συζήτηση έφτασε σε αδιέξοδο και ο Μερκούρης αδυνατούσε να πείσει για τους ισχυρισμούς του, κατέβηκε από το βήμα και κατευθύνθηκε προς το έδρανό του. Περνώντας από τη θέση του Σλήμαν έγειρε και του άστραψε δύο ηχηρότατα σκαμπίλια! Ο Σλήμαν σηκώθηκε να διαμαρτυρηθεί, οπότε δέχεται και τρίτο χαστούκι, ζαλίζεται και σωριάζεται κάτω πυροδοτώντας «σύρραξη» στα έδρανα της Βουλής. Οι εκκλήσεις του Γούναρη έπεφταν στο κενό, ενώ ο Πρόεδρος της Βουλής Λομβέρδος «κρούει ματαίως και δαιμονιωδώς των κώδωνα». Ανεβασμένος στα έδρανα ο Μερκούρης προσπαθεί να συνεχίσει το ξυλοκόπημα εκτοξεύοντας προσωπικές και βαρύτατες ύβρεις κατά του Σλήμαν.
Αφού απέτυχε κάθε προσπάθεια να ηρεμήσουν τα πράγματα, ο Πρόεδρος υποχρεώθηκε, όπως όπως, να λήξει τη συνεδρίαση. Ο Μερκούρης με τους δικούς του έφυγε από τη δεξιά θύρα και ο Σλήμαν από την αριστερή… Φεύγοντας μάλιστα ο τελευταίος από την αίθουσα διατύπωσε τα παράπονά του στον Πρωθυπουργό για τη συμπεριφορά του βουλευτή για να εισπράξει την απάντηση: «Παρακαλώ να μην με εμπλέκετε εις όλως προσωπικάς και ιδιωτικάς υποθέσεις»!
Για καλό και για κακό, πάντως, λίγες ημέρες αργότερα ο Σλήμαν πρότεινε και την κατάργηση των μονομαχιών…
από το Μικρό Ρωμηό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες