Μίζα 265 εκατ. δολαρίων για να «κρεμάσουν» την Ελλάδα!

Των ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ και ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

H εσωτερική «επικαιρότητα» και ταραχή εμπόδισε να εισέλθει στην Ελλάδα η συγκλονιστική είδηση της επιβράβευσης της Goldman Sachs στο περίφημο διεθνές φόρουμ του Νταβός με το «βραβείο» της μούντζας και με αιτιολογία ότι κερδοσκόπησε ασύστολα σε βάρος της Ελλάδας και ότι παγίδευσε τη χώρα κρύβοντας έναντι τεράστιας αμοιβής κάποιο μέρος από τα χρέη της.

Αν ανατρέξει κανείς στα «πρακτικά», όπως αυτά καταγράφηκαν και ηλεκτρονικά στα αποτελέσματα του Νταβός, θα βρει ότι εκεί κάθε χρόνο επιβραβεύονται δεκάδες εταιρείες που πέτυχαν την προηγούμενη χρονιά, εταιρείες που έκαναν καινοτομίες, επιχειρηματίες που διακρίθηκαν κ.λπ.

Κάθε χρόνο, όμως, ανακοινώνονται και δύο «αντιβραβεία» για εταιρείες που αξίζουν την παγκόσμια αποδοκιμασία. Tα αντιβραβεία οργανώνει η ελβετική Greenpeace σε συνεργασία με ελβετικές ΜΚΟ. Φέτος ελάχιστοι έμαθαν στην Ελλάδα ότι το ένα αντιβραβείο χρεώθηκε (δεν το παραλαμβάνει κανείς, φυσικά…) στην Goldman Sachs, με αιτιολογία ότι «έναντι τεράστιας προμήθειας (μίζας) έκρυψε το μισό χρέος της Ελλάδας και με τον τρόπο αυτόν οδήγησε την Ελλάδα στην καταστροφή με συμφωνία, η οποία προβλέπει να καταβάλλει η Ελλάδα 400 εκατ. δολ. τον χρόνο μέχρι το 2037»!

Τα αντιβραβεία δίδονται με ψηφοφορία και είναι δύο. Το πρώτο αφορά σε ψηφοφορία του κοινού και το δεύτερο είναι πιο σημαντικό και μεικτό. Δίδεται με ψηφοφορία του κοινού και της Επιτροπής, που ελέγχεται από την ελβετική πλευρά, η οποία με τη σειρά της επηρεάζεται από τους επικεφαλής του Νταβός, όπου κυριαρχεί ο Γερμανός Σβαμπ και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία. Ακριβώς αυτό το ειδικής βαρύτητας δεύτερο αντιβραβείο πήρε η Goldman Sachs, ενώ το αντιβραβείο κοινού πήρε η διαβόητη πετρελαϊκή Shell, που κατέστρεψε τον κόλπο του Μεξικού και τώρα ετοιμάζεται να επενδύσει στην Αρκτική για να βγάλει πετρέλαιο, καταστρέφοντας ίσως το κλίμα του πλανήτη και τον ίδιο τον πλανήτη.

Το ζήτημα, που επιβεβαιώθηκε στο Νταβός ως προς την Ελλάδα, τη Goldman Sachs και το μεγάλο κόλπο, είναι τεράστιο και σχετίζεται και με τη «λίστα Λαγκάρντ» με συνάφεια πράξεων και προσώπων. Το «Π» είχε αποκαλύψει πριν από τρία χρόνια με έγγραφα-ντοκουμέντα το μεγάλο κόλπο μέσα από την πολύπλοκη διαδικασία των διαβόητων «swaps».

Η δίκη στις ΗΠΑ 

Το κόλπο έγινε το 2001 από την κυβέρνηση Σημίτη που παγιδεύτηκε προφανώς από κάποιους και εκεί θα πρέπει να στραφούν οι έρευνες των εισαγγελέων. Γιατί είναι πλέον η βέβαιο ότι στην Ελλάδα κάποιοι, που οργάνωσαν το κόλπο, μοιράστηκαν όχι μια απλή προμήθεια αλλά τη θηριώδη μίζα των 265 εκατ. δολαρίων.

Από πού προκύπτει αυτό; Από το γεγονός ότι στις ΗΠΑ η Goldman οδηγήθηκε σε δίκη, καταδικάστηκε και παραδέχθηκε ότι, για να κρύψει με το πολύπλοκο σύστημα των «swaps» μέρος του ελληνικού χρέους, πήρε μίζα 1 δισ. δολάρια. Το 10% του συνολικού επιτεύγματος. Στη δίκη στις ΗΠΑ η Goldman Sachs παραδέχθηκε την πράξη, αφού δεν μπορούσε να ξεφύγει, και ομολόγησε ότι πήρε προμήθεια. Έκανε, όμως, μια «διευκρίνιση» που ανοίγει μέγα θέμα στην Ελλάδα. Είπε ότι εκείνη κράτησε τα 735 εκατ. δολάρια.
-«Πού πήγαν τα υπόλοιπα;» ρώτησαν οι Αμερικανοί δικαστές.
-«Ρωτήστε την ελληνική κυβέρνηση» απάντησε η Goldman Sachs.
Αυτοί οι διάλογοι είδαν το φως της δημοσιότητας πριν από ενάμιση χρόνο. Όμως, τώρα αποκτούν τρομακτικό ενδιαφέρον για τρεις λόγους:

- Η Goldman Sachs αποδοκιμάστηκε με το αντιβραβείο στο Νταβός, παραδεχόμενη σιωπηρά το έγκλημά της.

- Κυκλοφόρησαν ονόματα της «λίστας Λαγκάρντ».

Στη θέση 919 βρίσκεται το όνομα της κ. Κουράκου, συζύγου του Γιάννου Παπαντωνίου, που ήταν υπουργός Οικονομίας μέχρι τις 24 Οκτωβρίου του 2001. Σημαίνει κάτι αυτό; Όχι, οπωσδήποτε, αλλά είναι απαραίτητο να ερευνηθούν ΟΛΑ μαζί. - Στις θέσεις 360-363 της λίστας είναι τα ονόματα της οικογένειας Πρινιωτάκη.
Η οικογένεια «δοξάστηκε» με τα περίφημα «swaps» και τα τεράστια κέρδη της.

Το σκάνδαλο των ομολόγων 

Το περίφημο σκάνδαλο των ομολόγων ξεκίνησε με το πόρισμα Ζορμπά, το οποίο βασίστηκε σε συνέντευξη που μας έδωσε ο πατέρας Πρινιωτάκης, όπου, μεταξύ άλλων, είχε πει και τη φράση «άμα πω πού πάνε τα λεφτά, πρέπει να φύγω από τη χώρα». Τη συνέντευξη αυτή, που δημοσιεύσαμε στα «ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ» τον Ιούνιο του 2007, αμφισβήτησε κατ’ αρχάς ο Σοφοκλής Πρινιωτάκης, αλλά μπροστά στα ντοκουμέντα (τη φωνή του κ.λπ.) έκανε πίσω. Το σκάνδαλο έφτασε σε δίκη με κατηγορούμενο και τον Σοφοκλή Πρινιωτάκη και τον υιό του, ο οποίος από όσα μας είχε πει ο πατέρας του ήταν εντελώς αμέτοχος και απλώς ο πατέρας τον χρησιμοποίησε και εκείνος, όπως κάθε υιός, «προσυπέγραφε» τις πράξεις του, τις οποίες εμφάνιζε ως κατορθώματα.

Όταν άρχισε η δίκη, ο Σοφοκλής Πρινιωτάκης δεν έφυγε μόνο από τη χώρα, αλλά και από τη… ζωή. Αφορμή στάθηκε ένα τροχαίο στη Νέα Ιωνία, στο οποίο τραυματίστηκε, μεταφέρθηκε εκτός κινδύνου στον «Ευαγγελισμό» και εκεί είχε την τύχη του εισαγγελέα Ανδρουλιδάκη… Γράψαμε τότε για τον θάνατο που δεν μας φάνηκε φυσιολογική συνέχεια του τροχαίου, χωρίς να έχουμε όμως και κάποιο στοιχείο, και η οικογένεια εξερράγη. Μας έστειλε μια άθλια επιστολή, όπου μιλούσε για την πλήρη καθαρότητα του μακαρίτη, ότι δεν μας έδωσε συνέντευξη κ.λπ.

Λίγο αργότερα, ο Κώστας Βαξεβάνης δημοσίευσε τη «λίστα Λαγκάρντ». Και εκεί, κατάπληκτοι και εμείς, βρήκαμε το όνομα της οικογένειας Πρινιωτάκη στις θέσεις 360, 362 και 363. Το θέμα γίνεται εξαιρετικά σοβαρό και πρέπει να ερευνηθεί σε βάθος ώστε να απαντηθούν τα εξής ερωτήματα:

- Τι είναι τα «swaps» της Goldman Sachs που «έδεσαν» την Ελλάδα το 2001; 

- Είχε οποιαδήποτε σχέση με αυτά ο μακαρίτης Σοφοκλής Πρινιωτάκης, ο οποίος είχε εμφανιστεί ως «εξπέρ» στα «swaps» και λίγο αργότερα επί Αλογοσκούφη; 

- Πώς τροφοδοτήθηκαν οι λογαριασμοί Πρινιωτάκη στη «λίστα Λαγκάρντ», από πού μπήκε χρήμα σ’ αυτούς και προς τα πού βγήκε, αν φυσικά υπήρξαν τέτοιες κινήσεις; 

Μόνο ανόητος δεν θα σκεφτεί ότι πρέπει να ερευνηθούν οι ισχυρισμοί της Goldman Sachs στο αμερικάνικο δικαστήριο και να συσχετιστούν οι ισχυρισμοί περί των 265 εκατ. δολαρίων στην Ελλάδα με όσους διαχειρίστηκαν από ελληνικής πλευράς τα «κόλπα» της Goldman.

Και αν δεν είναι ο Πρινιωτάκης και σε αυτή την υπόθεση, ποιος άλλος είναι; Συγκατηγορούμενος στο σκάνδαλο των ομολόγων είναι και ένας Αποστολίδης, πρώην στέλεχος της Τράπεζας της Ελλάδος. Είχαν δημοσιευτεί πληροφορίες για μεταφορά τεράστιων ποσών σε μετρητά από την ΤτΕ προς «άγνωστη κατεύθυνση». Αργότερα, είπαν ότι θα έφτιαχναν τράπεζα με τον πρώην υπουργό Παλαιοκρασσά ως διοικητή.

Κι αν είναι παραμύθια αυτά, πού κατέληξαν οι βαλίτσες με τα χρήματα; Μήπως στη «λίστα Λαγκάρντ»; Το θέμα που επιβεβαιώθηκε στο Νταβός με το ξεφώνημα της Goldman Sachs για την ελληνική τραγωδία και τα δήθεν λάθη του ΔΝΤ είναι τεράστιο και, επειδή Έλληνες πληρώνουν με αίμα τη μεγάλη λεηλασία, πρέπει να ριχτεί πλήρες φως.

Διακομματικό το κουκούλωμα

 

Η πρόθεση για την… εξαφάνιση των «swaps» της Goldman Sachs ήταν δεδομένη από όλους τους πρωθυπουργούς μετά το 2000, μηδενός εξαιρουμένου, ούτε φυσικά και του… μεταβατικού Παπαδήμου που πρωταγωνίστησε ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος στην αγορά τους. 
Αξίζει, όμως, να σταθεί κανείς στην περίοδο της κυβέρνησης Καραμανλή και στον τότε πρωθυπουργό. Ήταν 9 Σεπτεμβρίου 2007, μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές. Ο Καραμανλής, «λαβωμένος» από τις τεράστιας έκτασης πυρκαγιές που κόστισαν τη ζωή σε συνανθρώπους μας και κατέστρεψαν εκατομμύρια στρέμματα δασών και καλλιεργήσιμων εκτάσεων, ανεβαίνει στη ΔΕΘ με δύο βασικά όπλα: α) τη φοροαπαλλαγή στην αγορά πρώτης κατοικίας και β) τα τριχίλιαρα που μοίρασε στους πληγέντες, τα οποία έλαβαν ακόμη χιλιάδες μη δικαιούχοι.

Οι μετρήσεις έδειχναν οριακό προβάδισμα της ΝΔ και το πολιτικό κλίμα ήταν ιδιαίτερα ρευστό.
Σ’ εκείνη τη συνέντευξη Τύπου της 72ης ΔΕΘ, ο γράφων, ως πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας «Χώρα», υπέβαλε το εξής ερώτημα στον πρωθυπουργό: 
«Κύριε πρόεδρε, αναφέρετε συχνά πυκνά ότι το έλλειμμα που παραλάβατε από την κυβέρνηση Σημίτη ήταν πλαστό και πως το πραγματικό μέγεθος υπερβαίνει το 7,7% από το 1,1% που υποστήριξε ότι σας παρέδωσε ο προκάτοχός σας. Αφού υπάρχουν τεράστιες ευθύνες για την πλαστή αποτύπωση του ελλείμματος, γιατί δεν τις αναζητάτε ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες ποιοι ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση και ακολούθως οι υπαίτιοι να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη;». 
Η απάντηση Καραμανλή ήταν η εξής: «Την ευθύνη της οικονομικής πολιτικής και της δημοσιονομικής κατάστασης την είχαν οι κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών.

Αυτή είναι η πραγματικότητα, την οποία δεν κρύβω, ούτε έκρυψα ποτέ. Το δεδομένο, όμως, είναι ότι ακόμη και αυτό το ζήτημα δεν είναι για μένα κίνητρο ή κριτήριο για να μπω σε μία οξεία πολιτική αντιπαράθεση. Γίνανε αυτά και κακώς γίνανε. Το θέμα είναι πού πάει η χώρα από ’δώ και μπρος…»! Δηλαδή, με ένα «ό,τι έγινε, κακώς έγινε» ξεμπέρδεψε με το παρελθόν. Μια βδομάδα αργότερα, η ΝΔ κερδίζει με οριακή αυτοδυναμία (παρά τη διαφορά του 3,7% από το ΠΑΣΟΚ) και μερικούς μήνες αργότερα τα «swaps» της Goldman Sachs αγοράζονται στη μισή τιμή από ελληνική τράπεζα, ενώ στις επίμονες οχλήσεις της ΕΚΤ προς τον Γ. Αλογοσκούφη, σχετικά με το αν υπάρχουν κρυφά χρέη σε «swaps», ο τότε «τσάρος της οικονομίας» απαντά μονότονα «ΟΧΙ»!

Ο Καραμανλής χάνει τις εκλογές τον Οκτώβριο του 2009 και τον Νοέμβριο του 2010 (15/11/2010), ενώ η χώρα έχει μπει στο μνημόνιο, η Eurostat επανέρχεται στο ζήτημα, αναφέροντας σε έκθεσή της: «Η Ελλάδα πραγματοποίησε σε μεγάλο αριθμό ανταλλαγές χρέους (‘‘swaps’’) εκτός αγοράς από το 2001 έως και τα τέλη του 2007, οι οποίες οδήγησαν στην αύξηση του εθνικού χρέους της»!

Νέα παρέμβαση 

Το θέμα έχει συνέχεια και, μάλιστα, πολύ οδυνηρή. Τον Μάρτιο του 2012 (8/3/2012), όταν είχε αναλάβει την πρωθυπουργία ο Παπαδήμος, ο Δ. Παπαδημούλης του ΣΥΡΙΖΑ ρωτά τον Β. Βενιζέλο ως υπουργό Οικονομικών, γιατί εξαιρέθηκε από το «κούρεμα» των ομολόγων και με ποιο αιτιολογικό το «swap» της Goldman Sachs.

Τέσσερις ημέρες μετά, ο Βενιζέλος εκλέγεται πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και γλυτώνει την απάντηση. Ο Σαχινίδης αναλαμβάνει τη θέση του στο υπουργείο Οικονομικών και στα τέλη Μαρτίου απαντά ως εξής στην ερώτηση του επίμονου Παπαδημούλη: «Στην παρούσα φάση η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην επίτευξη του βιώσιμου χρέους αφορά σε ομόλογα που έχει εκδώσει ή εγγυηθεί το ελληνικό Δημόσιο… Το ‘‘swap’’ αποτελεί διμερή σύμβαση μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας Titlos PLC και διέπεται από συμφωνία ISDA (παραγώγων)».

Κοντολογίς, όχι μόνο συνέργησαν όλοι στο να μη θιγεί η Goldman Sachs, αλλά διακομματικά μεθόδευσαν και τον τρόπο εξαίρεσης των «swaps» από το καταστροφικό «κούρεμα» που οδήγησε στην παρ’ ολίγον κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και στον οικονομικό μαρασμό των ασφαλιστικών ταμείων.
Πηγή: www.paraskhnio.gr