Βάρεσαν μαύρες απουσίες
Αυτοί που ’παίξαν με ουσίες
Και προδομένους συνειρμούς
Κι εμείς ορθοί πατάμε χώμα
Κι ονειρευόμαστε ακόμα
Άχραντους σοσιαλισμούς.
Ρίξαμε χίλιες συγχωρέσεις
Στις αμαρτίες τους εφέσεις
Πέσαμε στον ωκεανό
Κι είμαστε χρόνια στο κατάρτι
Άσημοι ναυαγοί στο χάρτη
Ήλιοι για τον κομμουνισμό.
Ατέλειωτες φωτοβολίδες
Του γαλαξία μας περσίδες
Μετεωρίτες μοναξιάς
Φάροι στον δίκαιο αγώνα
Απαντοχές μες στον χειμώνα
Και σύμβολα της νιας γενιάς.
Καινούργιο 3 Γενάρη 2013 ώρα 3:43 π.μ.
ΥΓ: Αναπάντεχες κι ανεξήγητες συμπτώσεις …
Την ώρα που τέλειωσα τούτα τα λόγια – στίχους, κάτι περήφανοι νεολαίοι μ’ επισκέφτηκαν…
Τον Γιάννη… τον προσκάλεσα κι απάγγειλε αυτούς τους στίχους!
Εισέπραξα ένα παρατεταμένο χειροκρότημα….Ευχαριστώ!!
Δημήτρης Ντόκας
στην prototypia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες