Με μία συγκέντρωση σταθμό για τη συνέχιση του αγώνα διεκδίκησης για καλύτερες συνθήκες στον τομέα υγείας, αντέδρασαν χθες το πρωί (14/12/2012) οι πολίτες Πάρου και Αντιπάρου.
Από νωρίς το πρωί όλες οι δημόσιες υπηρεσίες και οι τράπεζες, τελούσαν υπό κατάληψη των πολιτών και συγχρόνως η συντριπτική πλειοψηφία των καταστημάτων ήταν κλειστά σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Ακόμα, τα σχολεία από τις 11 το πρωί σταμάτησαν τη λειτουργία τους, ενώ και όλες οι υπηρεσίες του Δήμου ήταν κλειστές.
Η συγκέντρωση σύμφωνα με όλους τους παρατηρητές ήταν η μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ, μετά τη μεταπολίτευση του 1974, ενώ πολλοί Παριανοί μεγάλης ηλικίας τη σύγκριναν με τον κόσμο που είχε βγει στους δρόμους να πανηγυρίσει την απελευθέρωση της χώρας στο Β' παγκόσμιο πόλεμο. Η συγκέντρωση με κάθε τρόπο, ήταν πολύ μεγάλη για τα δεδομένα του πληθυσμού του νησιού, αλλά συγχρόνως ήταν και η απαρχή των κινητοποιήσεων που θα ακολουθήσουν.
Ακόμα, κατά την ώρα που ελλιμενίστηκε το «Blue Star», προερχόμενο από Πειραιά για Νάξο, αρκετοί πολίτες που ήταν στη συγκέντρωση έσπευσαν σ' αυτό και μοίρασαν τις σχετικές ανακοινώσεις, για τις άθλιες συνθήκες υγείας στην Πάρο.
Παρότι είχαν κληθεί να παραστούν στη συγκέντρωση αρκετοί εμπλεκόμενοι στο θέμα, αλλά και οι βουλευτές του Νομού, ο μόνος που παραβρέθηκε ήταν ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Κυκλάδων, κ. Ν. Συρμαλένιος.
Το πνεύμα της συγκέντρωσης, καθώς και τις περαιτέρω ενέργειες μπορείτε να τις διαβάσετε στο παρακάτω κείμενο που ανέγνωσε ο κ. Σ. Χουλιάρας, ως εκπρόσωπος του Συντονιστικού Φορέων του νησιού μας:
«Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες, εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι, μαθήτριες και μαθητές, νεολαίοι και γυναίκες.
Παριανοί και Αντιπαριώτες,
Εκ μέρους του συντονιστικού των μαζικών φορέων για την Υγεία, χαιρετίζουμε την μαζική σας παρουσία σήμερα εδώ. Ξέρουμε πολύ καλά, χάρη σε σας, αποτελούμε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στην Πάρο. Ξέρουμε ακόμα ότι εκτός από όλους εμάς είναι σήμερα μαζί μας νοερά και όλοι εκείνοι που για λόγους προσωπικούς και ανυπέρβλητους, σήμερα απουσιάζουν.
Απουσιάζει και ο πρώην Δήμαρχος Κώστας Αργουζής παρά τη θέληση του, ο οποίος από τη πρώτη στιγμή, ήταν δίπλα στο συντονιστικό και με την ενεργή συμμετοχή του πραγματοποιήθηκαν οι συγκεντρώσεις ενημέρωσης σε όλα τα χωριά και την Αντίπαρο. Του ευχόμαστε να είναι καλά.
Είναι μαζί μας νοερά οι όπου γης Παριανοί και Αντιπαριώτες, που αναγκάστηκαν κάποτε στην αναζήτηση μιας καλύτερης μοίρας να ξενιτευτούν. Είναι οι απόμαχοι της δουλειάς και οι ανήμποροι που τα κουράγια τους δεν τους επιτρέπουν να είναι σήμερα εδώ.
Ξέρουμε ότι όλοι αυτοί είναι σήμερα μαζί μας. Ξέρουμε ότι θα είναι και στο μέλλον. Τους δίνουμε μια υπόσχεση. Ο καθένας μας να είναι δύο, να είναι τρεις και θα αναπληρώσουμε την απουσία τους.
Φίλες και φίλοι,
Έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που ξεκίνησε η διαδικασία απαξίωσης της Δημόσιας Υγείας, στα νησιά μας, μέσα από τον κύριο φορέα έκφρασής της, που είναι το Κέντρο Υγείας. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε:
- Που δεν καλύπτονται οι θέσεις του προσωπικού με βάση τον οργανισμό του Κ.Υ.
- Που δεν γίνεται αναπλήρωση γιατρών και νοσηλευτών που αποχώρησαν.
- Που δεν καλύπτονται τα έξοδα λειτουργίας και εξοπλισμού του Κ.Υ.
Μετά την κατηφόρα της τελευταίας τριετίας, φτάσαμε στην κατάντια του σήμερα:
- ΚΥ χωρίς διοίκηση
- ΚΥ χωρίς γιατρούς
- ΚΥ χωρίς νοσηλευτές
- ΚΥ χωρίς τη δυνατότητα μεταφοράς ασθενών
- ΚΥ χωρίς το απαραίτητο υγειονομικό υλικό.
- ΚΥ δημοσίου συστήματος που για να σου γράψουν ακόμα και φάρμακα πρέπει να δώσεις 5 ευρώ.
Τόσα χρόνια και όσα έχουμε υποφέρει μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι δεν πρόκειται για προβλήματα της γραφειοκρατίας και της κακοδιοίκησης.
Αυτά που βιώνουμε, είναι αποτέλεσμα της ίδιας πολιτικής που κλείνει κλινικές και συγχωνεύει νοσοκομεία, αφήνει απλήρωτους γιατρούς και νοσηλευτές, βάζει τους ασφαλισμένους να πληρώνουν τα φάρμακά και τις εξετάσεις από τη τσέπη τους, αφήνει νοσοκομεία χωρίς θέρμανση και καρκινοπαθείς να ψάχνουν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο τα φάρμακα της θεραπείας τους.
Τους λέμε λοιπόν πως τώρα πια ξέρουμε τους ενόχους. Είναι οι ίδιοι:
- Που αφήνουν σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς, χωρίς πετρέλαιο, ακατάλληλα χωρίς συντήρηση.
- Που αφήνουν τους απόμαχους της δουλειάς με συντάξεις πείνας.
- Που κόβουν μισθούς, παροχές και δικαιώματα οδηγώντας στην απόγνωση μαζικά τα λαϊκά νοικοκυριά.
- Που αναγκάζουν όλο και περισσότερους αυτοαπασχολούμενους και μικρομάγαζα να βάζουν λουκέτο.
- Που χαρατσώνουν αλύπητα την συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας με άλλους να έχουν γονατίσει, και άλλους να ετοιμάζονται να γονατίσουν από τα ασήκωτα βάρη.
Μάθαμε ότι αν είμαστε αδιάφοροι, αν περιμένουμε να λυθούν τα προβλήματα από μόνα τους, αν πρέπει η συμφορά να κτυπήσει το δικό μας σπίτι, τότε τα πράγματα αύριο θα είναι χειρότερα από χτες.
Μάθαμε πως όταν απαξιώνεται μια δημόσια μονάδα υγείας, κάποιοι είναι έτοιμοι να στήσουν τη δουλειά με μια κερδοφόρα ιδιωτική ιατρική μονάδα.
Μάθαμε ακόμα ότι δεν αρκεί μια συγκέντρωση για την τιμή των όπλων. Γι'αυτό αποφασίσαμε αγώνα διαρκή που θα κλιμακώνεται κάθε φορά, με απαραίτητη προϋπόθεση τη μέγιστη συμμετοχή κάθε φορά και τη συσπείρωση του παριανού λαού στον ενιαίο στόχο.
Παλεύουμε για ένα Δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας για όλους.
Η υγεία και η πρόνοια είναι κοινωνικά αγαθά, είναι λαϊκές κατακτήσεις που για αυτές κάποιοι έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους.
Σε όλους αυτούς, στους ανήμπορους , τους συνταξιούχους, στα παιδιά μας και στον ίδιο μας τον εαυτό, χρωστάμε αυτόν τον αγώνα.
Εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, έμποροι, αγρότες, ψαράδες, χρόνια ολόκληρα πληρώνουμε για την περίθαλψη μας τα ασφαλιστικά μας ταμεία. Σαν παριανή κοινωνία τους ξαναπληρώσαμε πολλές φορές:
Με το οικόπεδο που χτίστηκε το Κ.Υ. και το οποίο αποτελεί δωρεά εκ μέρους του Δήμου.
Με τα χρήματα του Βελέντζειου Ιδρύματος για την ανέγερση του Κ.Υ.
Με τις ετήσιες χρηματοδοτήσεις του Δήμου για να καλύπτει το ΚΥ διάφορες ανάγκες λειτουργίας και εξοπλισμού.
Με τις 500.000 ευρώ του Βελέντζειου Ιδρύματος για την αγορά του αεροπλάνου καθώς και τα 1.000 ευρώ για κάθε αεροκομιδή, έξοδα, συντήρηση κ.λ.π.
Με τις ετήσιες χρηματοδοτήσεις του Βελέντζειου Ιδρύματος μέχρι πριν από δύο χρόνια που χρηματοδοτούσε με 60.000 ευρώ κάθε χρόνο το Κ.Υ.
Με τις επισκευές ασθενοφόρων έχουν γίνει κατά καιρούς αφιλοκερδώς από τους συμπολίτες μας.
Με τις 1200 φιάλες αίματος που προσφέρει ο παριανός λαός κάθε χρόνο στις τράπεζες αίματος, εθελοντικά.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.ΩΣ ΕΔΩ.ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.
Μας χρωστάνε πολλά. Δεν τους χρωστάμε τίποτα.
Μας κλέβουν καθημερινά τα όνειρα και την ελπίδα.
Μας σπρώχνουν καθημερινά στην φτώχεια και την εξαθλίωση.
Τώρα απειλούν και την ίδια μας την ζωή.
Δεν πρέπει να τους αφήσουμε. Δεν είναι πολύς ο καιρός που δύο νέοι άνθρωποι άφησαν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο και δεν υπήρχε βάρδια του ΕΚΑΒ για τη μεταφορά τους στο Κ.Υ.
Φίλες και φίλοι ,
Ξέρουμε ότι ο δρόμος του αγώνα δεν είναι εύκολος. Είμαστε όμως πεισμένοι, ότι συσπειρωμένοι και ενωμένοι με σημαία τα δίκαια αιτήματα μας θα παλέψουμε σκληρά.
Κάνοντας σήμερα τον μέχρι τώρα απολογισμό μας σας λέμε ότι προσπαθήσαμε να ξεσηκώσουμε όλους τους φορείς και σωματεία των νησιών μας, προσπάθεια που θα συνεχιστεί.
Έγιναν ενημερωτικές συγκεντρώσεις σε όλα τα χωριά και την Αντίπαρο.
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας οι δημοτικές υπηρεσίες δεν προσφέρονται χτες και σήμερα.
Από το πρωί, δημόσιες υπηρεσίες, ιδρύματα και τράπεζες τελούν υπό κατάληψη. Τα καταστήματα παραμένουν κλειστά για ένα τετράωρο.
Προετοιμάστηκε η σημερινή συγκέντρωση.
Είμαστε έτοιμοι να μεταβούμε τις επόμενες μέρες στη Αθήνα για συνάντηση με τον Υπουργό Υγείας και τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους των κομμάτων, να παραδώσουμε τις χιλιάδες υπογραφές μας και να μεταφέρουμε την απαίτηση επίλυσης των προβλημάτων. Για αυτό όσοι δεν έχετε υπογράψει μπορείτε να το κάνετε με την λήξη της συγκέντρωσης στην είσοδο του ΚΥ όπως και να γραφτείτε όσοι έχετε δυνατότητα μεταφοράς στην Αθήνα όταν χρειαστεί.
Μετά τις γιορτές και εκτιμώντας τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα αποφασίζουμε για παραπέρα.
Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες.
Δύο δρόμοι πλέον ανοίγονται μπροστά μας. ΥΠΟΤΑΓΗ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ή ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ. Διαλέγουμε συνειδητά τον δεύτερο.
Ο δρόμος του αγώνα είναι πλέον ο μόνος δρόμος για να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Είναι ο μόνος τρόπος να παλέψουμε για αυτά που μας στερούν.
Η φωτιά που άναψε, κανείς πλέον δεν μπορεί να τη σβήσει. Πρέπει να διατηρήσουμε τις μηχανές μας αναμμένες και στο ρελαντί, γιατί το ταξίδι θα είναι μακρύ και δύσκολο.
Διεκδικούμε το δικαίωμα μας στη περίθαλψη, τη ζωή, τη πρόληψη και τη πρόνοια.
Διεκδικούμε το δικαίωμα μας σε ένα δημόσιο, δωρεάν και ενιαίο σύστημα Υγείας και Πρόνοιας για όλους χωρίς διακρίσεις.
Σας ευχαριστούμε πολύ που μας ακούσατε και σας ευχόμαστε καλές γιορτές».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες