Κυρίες και κύριοι βουλευτές μας προδώσατε! Τέρμα πια η τρομοκρατία σας και τα ψευτοδιλήμματα

Γράφει η Γίτσα από το Αγρίνιο... γλυκές μνήμες 

Κυρίες και κύριοι βουλευτές ΟΛΩΝ των κομμάτων,
μήπως ξέρετε ΣΕ ΠΟΙΟΝ οφείλετε την θέση σας στα έδρανα του Κοινοβουλίου;
Μήπως ξέρετε ΓΙΑΤΙ κάθεστε σ’ αυτά τα έδρανα;
Μάλλον το ξεχνάτε από τη στιγμή της ορκωμοσίας σας και μετά. Και το ξαναθυμάστε μετά από περίπου 4 χρόνια.

Λοιπόν, μία υπενθύμιση:
Τη θέση σας στο Κοινοβούλιο, την οφείλετε σε μένα, στον Γιώργο, στον Γιάννη, στη Μαρία, στην Ελένη….στους «ηλίθιους» που σας εμπιστευτήκαμε, σας ψηφίσαμε.
Κάθεστε στα έδρανα της Βουλής, γιατί σας στείλαμε εκεί σαν εκπρόσωπό μας. Για να δουλέψετε για το καλό το δικό μας. Για το συμφέρον μας.
Αντ’ αυτού εσείς πράττετε όχι βάσει της δικής μας θέλησης και συμφέροντος, αλλά βάσει της κομματικής γραμμής.

Είστε ΠΡΟΔΟΤΕΣ,κυρίες και κύριοι. 
Προδώσατε την εμπιστοσύνη μας. Προδώσατε τον όρκο σας. Μας προδώσατε ΟΛΟΥΣ!!!!
Γιατί όπως έλεγε και ο Θουκυδίδης: «Προδότης δεν είναι μόνο αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδας στους εχθρούς, αλλά είναι κι εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει».

Και να ξέρετε και κάτι άλλο. Τέρμα πια η τρομοκρατία…της καταστροφής της χώρας, της εξόδου της από το ευρώ. Δεν τρομοκρατούμαστε πια με αυτά τα ψευτοδιλήμματα. Γιατί για μας πια… 

Τρομοκρατία είναι να ψάχνεις απεγνωσμένα για δουλειά….εσύ που από τα μικράτα σου δεν σταμάτησες να δουλεύεις ούτε μια μέρα.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις κάθε πρωί τα παιδιά σου να φεύγουν για το σχολείο χωρίς γάλα…γιατί εσύ δεν μπορείς ούτε αυτό πια να τους προσφέρεις.
Τρομοκρατία είναι να περιμένεις την «κατακρεουργημένη» σύνταξη των γονιών σου για να φάνε τα παιδιά σου.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις όλα τα παγκάκια του πάρκου της γειτονιάς σου να είναι κάθε βράδυ καταλυμένα από ανθρώπινα σώματα, τυλιγμένα με κουρέλια.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις τις ουρές στα συσσίτια των απόρων κάθε μέρα να είναι όλο και πιο μακριές.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις γονείς να πηγαίνουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα…γιατί δεν μπορούν να τα ταΐσουν.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις αξιοπρεπείς ηλικιωμένους να ξεκαθαρίζουν τα σκουπίδια των λαϊκών αγορών για να εξασφαλίσουν το βδομαδιάτικο…δύο σάπια φρούτα και λίγα μαραμένα λαχανικά.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις ανθρώπους χωμένους να ψάχνουν μέσα στους κάδους των σκουπιδιών για υπολείμματα φαγητών.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις κάθε Κυριακή έξω από την εκκλησία, ανθρώπους να περιμένουν τα κόλλυβα των μνημόσυνων για να ταΐσουν τα παιδιά τους.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις τον διπλανό σου να ζει μήνες τώρα χωρίς ρεύμα.
Τρομοκρατία είναι να εύχεσαι να μην έχει περάσει το παιδί σου στο Πανεπιστήμιο γιατί ξέρεις ότι δεν θα μπορέσεις να το στηρίξεις στις σπουδές του.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις τον συνάνθρωπό σου να αργοπεθαίνει γιατί δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα φάρμακά του. 
Τρομοκρατία είναι τα κανάλια σας και οι εφημερίδες σας…με την «αντικειμενική» τους ενημέρωση.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις τους δικούς σου να ξενιτεύονται αφήνοντας πίσω τις οικογένειές τους, για να μπορέσουν να βρουν μία οποιαδήποτε δουλειά.
Τρομοκρατία είναι να «δολοφονείτε» καθημερινά συνανθρώπους μας, γιατί όλες αυτές οι καθημερινές αυτοκτονίες δεν είναι αυτοκτονίες, είναι δολοφονίες.
Τρομοκρατία είναι οι καλοζωισμένες φάτσες σας με τα ατσαλάκωτα κουστούμια σας…αυτές τις φάτσες που εμείς ακόμα καθόμαστε και τις κοιτάμε…αυτές τις φάτσες που εμείς ΜΠΟΡΟΥΜΕ να τις κάνουμε να ιδρώσουν από φόβο…
Αυτές τις φάτσες που εμείς ΜΠΟΡΟΥΜΕ να τις στείλουμε στον αγύριστο και να μην τις ξαναδούμε ΠΟΤΕ.

Καταλάβατε κυρίες και κύριοι;