Η ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΩΜΙΑ ΠΟΥ ΞΕΒΡΑΚΩΝΕΙ ΤΟ «ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ» ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑ

Kαι το όνομα αυτής λέγεται: «Μερική διαγραφή του Ελληνικού χρέους». Πρόκειται για ένα άθλιο πλην καλοστημένο επικοινωνιακό πυροτέχνημα, μονταρισμένο στα χαλκεία των χορογράφων, και το απατηλό του πρόσωπο οφείλουμε να το αποκαλύψουμε…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ας βάλουμε λοιπόν τα πράγματα στη σωστή τους σειρά…

Όταν όλοι μιλούσαν για το καρότο, εμείς στο «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ» επιχειρούσαμε να καταδείξουμε το μαστίγιο. 

Όταν όλοι μιλούσαν για το διαμορφωμένο δημόσιο χρέος και την αναγκαιότητα της αποπληρωμής του – πάνω στην οποία προσπάθησαν να εδράσουν επικοινωνιακά τα μέτρα εξόντωσης ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας – εμείς επιμέναμε να αναδεικνύουμε τις πραγματικές προθέσεις της Κατοχής και την άθλια συνέργεια των δωσίλογων εφιαλτών σ αυτό το εφιαλτικό τους σχέδιο.Τι λέγαμε???

Τρεις απλές και αυτονόητες αλήθειες…

• Ότι το πραγματικό πρόβλημα, δεν είναι η εμφανιζόμενη ως λογική και αυτονόητη απαίτηση των δανειστών, να πάρουν πίσω τα χρήματα που έχουν δανείσει.

• Ότι το πραγματικό πρόβλημα, δεν είναι ο χάρτινος πλούτος... 

Που τον τυπώνουν οι μηχανές μέσα σε μόλις μιας νύχτας δουλειά. Αν το πρόβλημα ήταν αυτό, θα μπορούσαν να το λύσουν μέσα σε μια μόνο νύχτα, οι ίδιοι που το δημιούργησαν.

• Ότι το πραγματικό πρόβλημα, δεν είναι ο χάρτινος, αλλά ο πραγματικός πλούτος αυτής της χώρας. Η αξιοπρέπεια του λαού της, η κοινωνική της υποδομή, ο ορυκτός της πλούτος, η καρδιά που μπορεί να της εξασφαλίζει πραγματική υπόσταση στη γεωδυναμική αυτού του πλανήτη.

Τονίζαμε επίσης…

Ότι ο χάρτινος πλούτος παράγεται με τα μηχανήματα κοπής, ενώ ο πραγματικός πλούτος μιας χώρας, πλιατσικολογείται μόνο με την κατοχή της.

Για αυτό και δρομολόγησαν την κατοχή, για να βάλουν στο χέρι τον πραγματικό πλούτο…

Γι αυτό και η στάση των ντόπιων εφιαλτών είναι προδοτική, διότι με τις επιλογές τους, τη δράση τους και τη στάση τους, παρέδωσαν την εθνική κυριαρχία της χώρας στις δυνάμεις της σύγχρονης Γκεστάπο.

Πως η εμπειρία γκρέμισε τις αυταπάτες της «αντιμνημονιακής» αρλούμπας…

• Το περίφημο PSI: Επί της ουσίας «κουτσούρεψε» κεφάλαιο πολλαπλάσια μεγαλύτερο από το αποτιμημένο αποτέλεσμα το οποίο επιβλήθηκε με τρόπο αδίστακτο και εξοντωτικό σε βάρος της Ελληνικής κοινωνίας.

• Απλά μαθηματικά λοιπόν: Το κεφάλαιο που δέχτηκαν να καταστρέψουν μέσω τουPSI, δεν υπάρχει περίπτωση να αναπληρωθεί από τα λογιστικά ωφελήματα των μέτρων και των περικοπών.

• Επομένως: Αυτό που επί της ουσίας τους ενδιέφερε, δεν ήταν αυτό καθ εαυτό το λογιστικό αποτέλεσμα του δούναι και λαβείν, αλλά η δουλική αιχμαλωσία ολόκληρης της κοινωνίας.

• Τα επιμέρους μέτρα που πάρθηκαν: Λογιστικά δε συνέβαλαν στην αύξηση των εσόδων, πράγμα που επιχειρείται να εμφανιστεί ως ζητούμενο. Πάρτε για παράδειγμα την αύξηση των τελών κυκλοφορίας. Οι πινακίδες που κατατέθηκαν, οδήγησαν σε ταμειακές απώλειες τα έσοδα του κράτους. Το ίδιο πράγμα συνέβη και με τη δυσβάστακτη αύξηση στον ειδικό φόρο του πετρελαίου θέρμανσης.

Τι ήθελαν λοιπόν??? 
Μια κοινωνία δυστυχισμένη ήθελαν. Μια κοινωνία με τσακισμένη αξιοπρέπεια. Μια κοινωνία με μηδενική αυτοπεποίθηση. Και μια ζωή βιασμένη, καθηλωμένη στην «ποιότητα» του μεσοπολέμου ήθελαν.

Ποιο είναι το καινούριο φρούτο???...

Μερική διαγραφή του χρέους το βάφτισαν. Και τη «δημόσια εμφάνιση» αυτής της ιδέας, ανέλαβε να την προμοτάρει η γνωστή εφημερίδα WELT.

Ανεξάρτητα από τη μορφή και τον τρόπο με τον οποίο θα δρομολογηθεί αυτή η «διαγραφή» του χρέους, έχει σημασία να καταλάβουμε τι θα σημαίνει ακριβώς.

Και αυτό που θα σημαίνει είναι: Ένας νέος γύρος καινούριας καταστροφής κεφαλαίου, και όλο το νταβαντούρι γίνεται για να βρεθεί ικανοποιητική φόρμουλα για τον καταμερισμό της ζημιάς ανάμεσα στις ενδιαφερόμενες συμμορίες.

Ποιές αλήθειες κρύβονται πίσω από αυτή τη βρώμικη ιστορία…

• Ότι το κεφάλαιο που θα καταστραφεί αθροιστικά μέσω του PSI και της νέας δόσης της μερικής διαγραφής, δεν αναπληρώνεται από τα μέτρα περικοπών με τα οποία φόρτωσαν τις πλάτες της Ελληνικής κοινωνίας.

• Ότι η αναπλήρωση αυτού του φθαρέντος κεφαλαίου, προϋποθέτει δύο πράγματα:

1.Υπερτριακονταετή εφαρμογή πολιτικών δυστυχίας σε βάρος του Έλληνα πολίτη. Και…

2.Κατοχή και πλιάτσικο στον εθνικό πλούτο της χώρας στο σύνολό του (ενέργεια, υποδομές, υπηρεσίες και λοιπά φιλέτα).

Πάμε λοιπόν τώρα και στην «αντιμνημονιακή» φαμφάρα…

Αυτήν που καλλιέργησε αυταπάτες στο λαό, ότι δήθεν στα μέτρα δυστυχίας και εξόντωσης, αρκεί να υποσχεθείς πως θα εφαρμόσεις αντίμετρα ανακούφισης, για να του παραδώσεις και πάλι τη ζωή που του έκλεψαν η κατοχική διοίκηση και οι ντόπιοι εφιάλτες.

Ας απαριθμήσουμε λοιπόν κι εδώ ορισμένες αυτονόητες αλήθειες που σκόπιμα αποσιωπούν οι θιασώτες της φαμφάρας…

Αυτή η γενικευμένη πολιτική και εθνική επίθεση, δε συνιστά μια επιμερισμένη αποκλειστικά και μόνο σε βάρος της Ελλάδας πολιτική επιλογή, αλλά ένα γενικευμένο σχέδιο των συμμοριών χορογράφων με θέατρο ολόκληρο τον πλανήτη.

Αυτή η καθολική επίθεση, έχει συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας τα οποία τη δρομολογούν, και οποιαδήποτε ανατροπή της αν δε στοχοποιήσει αυτά ακριβώς τα κέντρα της εξουσίας και δε στοχεύσει στην παράλληλη ανατροπή και αυτών, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία εν τη γενέσει της.

Αυτή η γενικευμένη επίθεση, στηρίζεται πολυεπίπεδα από ένα ολοκληρωμένο πλέγμα θεσμών, νομοθετημάτων και διεθνών παραδοχών – συμφωνιών, που χωρίς την αμφισβήτηση και τη στοχευμένη ανατροπή τους στην πράξη, οποιαδήποτε κουβέντα για ακύρωση των ολέθριων πολιτικών επιλογών, δε συνιστά τίποτε περισσότερο παρά ένα απατηλό και ανυπόστατο ψευδολόγημα.

Επομένως…

Ανατροπή των πολιτικών κατοχής και κοινωνικής δυστυχίας, σημαίνει πριν απ όλα τρία πράγματα:

• 1.Οι πραγματικά πατριωτικές δυνάμεις να εξεγερθούν και να πάρουν το πάνω χέρι στην κοινωνική εξουσία. (Και τέτοιες βεβαίως δεν είναι τα ψυχοπειραγμένα ξεβουρτσάλια του ρεβανσισμού που φόρεσαν την προβιά του υπερπατριώτη σκορπώντας μίσος και δηλητήριο διχασμού στην Ελληνική κοινωνία).

• 2.Η πολιτική εξουσία αυτών των δυνάμεων να είναι ικανή και προσανατολισμένη να αμφισβητήσει όχι απλά τις επιμέρους εφαρμοζόμενες πολιτικές, αλλά την πραγματική εξουσία που τις γεννά και τις αναπαράγει, αντικαθιστώντας την από την εξουσία των κοινωνικών δυνάμεων που έχουν φύσει και θέσει συμφέρον από την εφαρμογή πολιτικών σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, από αυτές που παρέδωσαν τον τόπο στα μπουντρούμια των συμμοριών και των πολιτικών και οικονομικών νταβατζήδων.

• 3.Η πρώτη πράξη αυτών των δυνάμεων, μπορεί και πρέπει να είναι η παραδειγματική τιμωρία των πρωταίτιων της εθνικής καταστροφής, γιατί όχι ακόμη και με την εσχάτη των ποινών, για τον προδοτικό και εθνοκτόνο ρόλο που έπαιξαν, σε βάρος της ίδιας τους της χώρας.

Ερώτηση κρίσεως και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του…

Βλέπετε κάποιον από τις δυνάμεις της επικοινωνιακής εξαπάτησης που συναποτελούν το «αντιμνημονιακό» συνονθύλευμα, να έχει τέτοιον προσανατολισμό αποφασιστικής σύγκρουσης, όχι για τις δαντέλες αλλά με την ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής, που οδήγησε τον τόπο σταδιακά και επί δεκαετίες σ αυτήν την κατάντια???

Μπείτε στον κόπο να διακρίνετε τι δεν τολμά να αμφισβητήσει αυτό το απατηλό συνονθύλευμα και τότε η απάντηση θα έρθει από μόνη της.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ