ΝΑ ΠΩΣ ΟΙ ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΑΝ ΣΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ

Η κατάληψη της εξουσίας είναι δουλειά της εξέγερσης. Ο πολιτικός σκοπός της θα γίνει σαφής μετά από την κατάληψη... Η κυβέρνηση είναι ετοιμόρροπη. Πρέπει να δοθεί το τελειωτικό χτύπημα με οποιοδήποτε κόστος. Tο να καθυστερήσουμε την ενέργεια αυτή είναι μοιραίο... Η ιστορία δεν θα συγχωρήσει τους επαναστάτες για τη χρονοτριβή τους όταν μπορούσαν να είναι νικηφόροι σήμερα (και βεβαίως θα είναι νικηφόροι σήμερα), ενώ διακινδυνεύουν πολύ αύριο, στην πραγματικότητα, αυτοί διακινδυνεύουν να χάσουν τα πάντα...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το παραπάνω απόσπασμα, είναι μέρος της επιστολής ενός μεγάλου επαναστάτη που... 

Ήξερε τι ήθελε... 

Ήξερε πως θα φέρει αυτό που ήθελε... 

Και κεντρικό ζήτημα στη στάση και τη δράση του, δεν ήταν η ατελεύτητη αμπελοφιλοσοφία, αλλά η έμπνευση του εξαθλιωμένου και οργισμένου λαού του, ως μόνη ικανή να μετατρέψει την οργή του σε στοχευμένη δράση, με στόχο την πολιτική ανατροπή και την κατάληψη της πραγματικής εξουσίας.

Αυτός ο επαναστάτης, με τον οποίο ο καθένας δικαιούται να διαφωνεί και φυσικά να αντιπαλεύει το όραμά του...

• Δεν υπήρξε ο Κουβέλης της χώρας του...
• Δεν υπήρξε το Τσιπρόπουλο της εποχής του...
• Δεν αρκέστηκε στην οργάνωση παρελάσεων με στόχο την επαναστατική αφύπνιση των φωνητικών χορδών των διαδηλωτών...

Αυτός ο επαναστάτης, στόχευσε στην καρδιά της κυρίαρχης τάξης της εποχής. Στόχευσε την εξουσία. Μετέτρεψε τους οργισμένους μ αυτήν, σε αποφασισμένους να την καταλάβουν και να τιμωρήσουν αποφασιστικά όλους αυτούς που τη σφετερίστηκαν.

Αυτός ο επαναστάτης, δεν περίμενε από την κοινωνία να του ζητήσει να μπει μπροστά. Μπήκε μπροστά και ενέπνευσε τους αγώνες τους. Σηματοδότησε την προοπτική αυτών των αγώνων.

Αυτά έκανε και αυτά έλεγε αυτός ο επαναστάτης στις 24 Οκτωβρίου του 1917 και έγραψε ιστορία.

Γιατί αυτός ο επαναστάτης ήξερε καλά πως τους σφετεριστές της εξουσίας δεν τους ανατρέπουν ούτε τα φάσκελα στα ανάκτορα, ούτε η "επαναστατική"  αμπελοφιλοσοφία που δεν οδηγεί πουθενά.

Στη συνέχεια παραθέτουμε ολόκληρη την επιστολή του, που αξίζει να διαβαστεί, τα μηνύματά του αξίζει να συγκριθούν με όλα εκείνα εκείνα που λείπουν από το δικό μας το λαό σήμερα που ο Οκτώβριος του 2012 έχει και πάλι 24.

Η προτροπή δεν είναι να αποδεχτεί κάποιος κατ ανάγκην τις ιδέες του για τη ζωή και την κοινωνία. 

Αυτό που έχει σημασία είναι να ανακαλύψουμε αυτό που λείπει σήμερα από την μαρτυρική Ελλάδα του 2012...

Να ανακαλύψουμε το προφίλ του ηγέτη που δε θα μπορεί να βλέπει την οργή αυτού του λαού να εκφυλίζεται, αλλά που θα έχει την ικανότητα και την αποφασιστικότητα να την μετατρέψει σε πολιτικό έργο, σε πολιτική δράση με στόχο την πολιτική ανατροπή και την υφαρπαγή της εξουσίας από τα χέρια των σφετεριστών της.

Αυτός ο επαναστάτης ήταν ο Λένιν και το γράμμα που ακολουθεί, συνταχτηκε την παραμονή του ξεσπάσματος της Οκτωβριανής Επανάστασης...

"Σύντροφοι,

Γράφω αυτές τις γραμμές το απόγευμα της 24ης. Η κατάσταση είναι κρίσιμη στο έπακρο. Στην πραγματικότητα είναι τώρα απολύτως σαφές ότι το να καθυστερήσουμε την εξέγερση θα είναι μοιραίο.

Με όλη μου την δύναμη ωθώ τους συντρόφους να καταλάβουν ότι όλα κρέμονται τώρα από ένα νήμα, ότι ερχόμαστε αντιμέτωποι με προβλήματα που δεν πρόκειται να λυθούν από τις διασκέψεις ή τα συνέδρια (ακόμα και από τα συνέδρια των Σοβιέτ), αλλά αποκλειστικά από τους λαούς, από τις μάζες, από τον αγώνα του ένοπλου λαού.

Η αστική επίθεση των Κορνιλοβιτών και η απομάκρυνση του Βερκχόφσκι δείχνουν ότιδεν πρέπει να περιμένουμε. Πρέπει με οποιοδήποτε κόστος, αυτό το ίδιο απόγευμα, αυτή την ίδια η νύχτα, να συλλάβουμε την κυβέρνηση,αφού πρώτα έχουμε αφοπλίσει τους μαθητές της στρατιωτικής σχολής ανώτερων αξιωματικών ( νικώντας τους, εάν αντισταθούν), και πάει λέγοντας.

Δεν πρέπει να περιμένουμε! Μπορεί να χάσουμε τα πάντα!

Η αξία της άμεσης κατάληψης της εξουσίας θα είναι η υπεράσπιση του λαού (όχι του συνεδρίου, αλλά του λαού, του στρατού και των αγροτών αρχικά) από την κυβέρνηση των Κορνιλοβιτών, η οποία έδιώξε τον Βερκχόφσκι και εκκόλάψε μια δεύτερη πλεκτάνη τύπου Κόρνιλοβ.

Ποιος πρέπει να πάρει την εξουσία;

Αυτό δεν είναι σημαντικό αυτή τη στιγμή. Αφήστε την Επαναστατική Στρατιωτική Επιτροπή να το κάνει, ή “κάποιο άλλο ίδρυμα” το οποίο θα διακυρήξει ότι θα αφήσει την εξουσια μόνο στους αληθινούς αντιπροσώπους των ενδιαφερόντων του λαού, των ενδιαφερόντων του στρατού (την άμεση πρόταση για ειρήνη), τω ενδιαφερόντων των αγροτών (η γη να δοθεί αμέσως και η ιδιωτική ιδιοκτησία να καταργηθεί), των ενδιαφερόντων αυτών που λιμοκτονούν.

Όλες οι περιοχές, όλα τα συντάγματα, όλες οι δυνάμεις πρέπει να κινητοποιηθούν αμέσως και πρέπει αμέσως να στείλουν τις αντιπροσωπείες τους στην Επαναστατική Στρατιωτική Επιτροπή και στην Κεντρική Επιτροπή των Μπολσεβίκων με την επίμονη απαίτηση οτι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αφεθεί η εξουσία στα χέρια του Κερένσκι και Σια μέχρι την 25η’ κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις’ το θέμα πρέπει να αποφασιστεί σίγουρα αυτό το ίδιο απόγευμα, ή αυτήν την ίδια την νύχτα.

Η ιστορία δεν θα συγχωρήσει τους επαναστάτες για τη χρονοτριβή τους όταν μπορούσαν να είναι νικηφόροι σήμερα (και βεβαίως θα είναι νικηφόροι σήμερα), ενώ διακινδυνεύουν πολύ αύριο, στην πραγματικότητα, αυτοί διακινδυνεύουν να χάσουν τα πάντα.

Εάν καταλάβουμε την εξουσια σήμερα, την καταλαμβάνουμε όχι εναντίον των Σοβιέτ αλλά εκ μέρους τους.

Η κατάληψη της εξουσίας είναι δουλειά της εξέγερσης. Ο πολιτικός σκοπός της θα γίνει σαφής μετά από την κατάληψη.

Θα ήταν μια καταστροφή, ή μια καθαρή τυπικότητα, να περιμένουμε τη διστακτική ψηφοφορία της 25ης Οκτωβρίου. Ο λαός έχει το δικαίωμα και είναι δεσμευμένος με το καθήκον να αποφασίσει τέτοιες ερωτήσεις όχι από μια ψηφοφορία, αλλά από την δύναμη’ στις κρίσιμες στιγμές της επανάστασης, ο λαός έχει το δικαίωμα και είναι δεσμευμένος με το καθήκον να δώσει τις κατευθύνσεις στους αντιπροσώπους του, ακόμη και στους καλύτερους αντιπροσώπους του, και να μην τους περιμένει.

Αυτό αποδεικνύεται από την ιστορία όλων των επαναστάσεων’ και θα ήταν ένα άπειρο έγκλημα εκ μέρους των επαναστατών αυτών να αφήσουν την ευκαιρία να χαθεί, ξέροντας ότι η σωτηρία της επανάστασης, η προσφορά της ειρήνης, η σωτηρία του Πέτρογκραντ,η σωτηρία από την πείνα, η μεταφορά της γης στους αγρότες εξαρτάται από αυτούς.

Η κυβέρνηση είναι ετοιμόρροπη. Πρέπει να δοθεί το τελειωτικό χτύπημα με οποιοδήποτε κόστος.

Tο να καθυστερήσουμε την ενέργεια αυτή είναι μοιραίο."

Και το ερώτημα είναι σαφές...

Αν έτσι οργανώνονται και ξεσπούν οι λαϊκές εξεγέρσεις, τότε ποιά ρημάδα ιστορία θα μπορέσει να συγχωρήσει ποτέ αυτούς που αρέσκονται να τις επικαλούνται αλλά ουδέποτε τις τόλμησαν???

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ