Χαριστική βολή από Ρουμελιώτη

Στις προθήκες των βιβλιοπωλείων θα βρίσκεται από σήμερα το βιβλίο του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδος στο ΔΝΤ Τάκη Ρουμελιώτη «Το άγνωστο παρασκήνιο της προσφυγής στο ΔΝΤ» (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη).

Αν περιέχει όλα όσα μαθαίνω ότι προαναγγέλλει ο συγγραφέας σε βουλευτές και πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ σε συναντήσεις μαζί τους τις τελευταίες μέρες, τότε υποχωρούν και οι ελάχιστες αμφιβολίες που είχα:

Η Ελλάδα θα μπορούσε να είχε αποφύγει την περιπέτεια στην οποία την έβαλε με το Μνημόνιο η κυβέρνηση Παπανδρέου, αν στο τιμόνι της την κρίσιμη περίοδο βρισκόταν ένας αληθινός ηγέτης, που ήξερε να μπλοφάρει και να διεκδικεί. Δεν είχαμε όμως τέτοιον.

Οπως αποκαλύπτει ο συγγραφέας σε συνομιλητές του, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που τον συνάντησαν τις τελευταίες μέρες στην Αθήνα , πέντε φορές ο Στρος Καν, τον Μάρτιο, τον Απρίλιο, τον Μάιο, τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο του 2010, ζήτησε από τον Παπανδρέου να προχωρήσει η Ελλάδα σε αναδιάρθρωση του χρέους της, καθώς εκείνη την εποχή οι ευρωπαϊκές τράπεζες ήταν φορτωμένες με ελληνικά ομόλογα και, κατά συνέπεια, ο πρωθυπουργός είχε τη διαπραγματευτική ισχύ να το κάνει. Και όμως. Και τις πέντε φορές που ο Ρουμελιώτης μετέφερε στον πρώην πρωθυπουργό την πρόταση του Στρος Καν, εκείνος έκανε ότι δεν άκουσε:

«Αν η αναδιάρθρωση είχε περιληφθεί στο πρώτο Μνημόνιο, δεν θα χρειάζονταν τόσο σκληρά δημοσιονομικά μέτρα για τη δημοσιονομική προσαρμογή και το πρόγραμμα θα είχε περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας» σχολιάζει στα αθηναϊκά σαλόνια ο έμπειρος αξιωματούχος και προσθέτει: «Ευθύνη είχε η τότε κυβέρνηση, η οποία δεν πίεσε προς αυτή την κατεύθυνση τους Ευρωπαίους εταίρους και δεν εκμεταλλεύτηκε την άποψη του Ντομινίκ Στρος Καν ότι ήταν αναγκαία η αναδιάρθρωση του χρέους».

Αυτό που κάνει όμως κάθε λογικό Ελληνα να βγαίνει από τα ρούχα του είναι η απάντηση που φέρεται ότι έδωσε ο Παπανδρέου στον Ρουμελιώτη, όταν εκείνος του διαβίβασε για τελευταία φορά την πρόταση του Γάλλου. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο διάλογος Παπανδρέου Ρουμελιώτη που πρόκειται να δημοσιευθεί στο υπό έκδοση βιβλίο θα έχει ως εξής:

«Πες μου πώς μπορώ να εξαναγκάσω τους εταίρους μας να δεχτούν την αναδιάρθρωση;» ρώτησε ο ΓΑΠ.

«Του απάντησα» -θυμάται ο Ρουμελιώτης- «ότι με τη βοήθεια του Στρος Καν θα μπορούσε να τους πείσει. Ο Γιώργος Παπανδρέου μού είπε ότι ήθελε να συστήσει μια επιτροπή που θα εξέταζε το ζήτημα».

Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη αποκάλυψη που θα συγκλονίσει. Ο συγγραφέας εξομολογήθηκε στους συνομιλητές του ότι βασικός πολέμιος της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους στο παρασκήνιο ήταν -ποιος λέτε;- ο Λουκάς Παπαδήμος ως αντιπρόεδρος της ΕΚΤ!

Και η κορυφαία αποκάλυψη: Το κόστος του περίφημου PSI, σε σύγκριση με τα οφέλη που θα είχαμε αν είχε γίνει εγκαίρως η αναδιάρθρωση του χρέους. Ο συγγραφέας, επικαλούμενος έκθεση της Citigroup, θα υποστηρίξει ότι με «κούρεμα» 30% θα είχαν διαγραφεί 81 δισ. ευρώ από τα 190,7 δισ. του χρέους και αυτό θα έπεφτε στο 80% του ΑΕΠ.

Οσο για τις συγκρίσεις; «Με το κούρεμα του 53%, οι ξένες τράπεζες έχασαν 20 δισ. ευρώ, δηλαδή 10 δισ. ευρώ λιγότερα απ' όσα θα είχαν χάσει αν το “κούρεμα” είχε γίνει τον Μάιο του 2010. Αντίθετα, οι ελληνικές τράπεζες έχασαν 22 δισ. ευρώ, δηλαδή 8 δισ. ευρώ περισσότερα από όσα θα είχαν χάσει αν το “κούρεμα” είχε γίνει τον Μάιο του 2010».

Αν, συμπεραίνω, όλα αυτά που διηγείται τις τελευταίες ημέρες ο κύριος Ρουμελιώτης τα περιέχει το βιβλίο του -θα περιμένουμε να το δούμε σήμερα, καθώς το περιεχόμενό του κρατείται ως επτασφράγιστο μυστικό μέχρι χθές- και αν τα έχει καταθέσει με λεπτομέρειες στον εισαγγελέα Πεπόνη, τότε μην αμφιβάλλετε· σύντομα ο φάκελος θα διαβιβαστεί στη Βουλή διά τα περαιτέρω.