Τρία χρόνια ΖΕΙΔΩΡΟΝ και συνεχίζουμε

Σήμα κατατεθέν αυτής εδώ της σελίδας,καθότι εραστές του ραδιοφώνου παιδιόθεν!
Ισως να φταίει που δεν υπήρχε τότε τηλεόραση.Ας όψεται ο Παναθηναϊκός και η πορεία του προς το Γουέμπλεϊ το 1970-71,οπότε κι άρχισαν να εμφανίζονται οι τηλεοράσεις στα κεντρικά μαγαζιά της πόλης (Αγρίνιο) και σε ελάχιστα σπίτια!

Το καναρινάκι,σήμα του γράφοντος (εμού του ιδίου δηλαδή),έχει τη δικιά του ιστορία!Αξέχαστο φιλαράκι.
Αυτά είναι τα δύο σήματα-σημαίες  αυτής εδώ της σελίδας.
Ηταν μεσάνυχτα Κυριακής,19 Ιουλίου του 2009,όταν σαλπάραμε με το  ΖΕΙΔΩΡΟΝ για την Ιθάκη.
Ο υποφαινόμενος,μέχρι τότε "περιπατητής",αναγνώστης,σχολιογράφος κι αρθρογράφος σε φιλικά blogs απέκτησε αυτή εδώ τη διαδικτυακή γωνία.

Από την πρώτη ανάρτηση μέχρι σήμερα μεσολάβησαν 1095 ημέρες και 8176 αναρτήσεις με διάφορα θέματα,εκ των οποίων πάρα πολλές αναδημοσιεύθηκαν σε άλλα  blogs,φίλων και μη.

Το σπουδαιότερο όμως σ' αυτό το ταξίδι είναι ότι γνώρισα πάρα πολλούς ανθρώπους,κάποιους μάλιστα κι από κοντά,που διάλεξαν κι αυτοί το χώρο του διαδικτύου για να εκφραστούν.
Ολοι τους εξαιρετικοί,με τις δικές του ανησυχίες ο καθένας,ταξιδεύουμε στον ίδιο διαδικτυακό ωκεανό ανταλλάσσοντας σήματα-ιδέες-απόψεις.

Δεκάδες ώρες θυσία στο βωμό της ουτοπίας;Οχι δεν το  νομίζω!
Ολοι κάτι έχουμε να πούμε,να προτείνουμε,να σχολιάσουμε ακόμα και να γκρινιάξουμε.
Κοινός παρανομαστής όλων η πίστη κι ο σεβασμός στη ζωή και στους ανθρώπους,στις αξίες και στα ιδανικά.
Σίγουρα κανείς μας δεν τρέφει αυταπάτες ότι μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο!
Ομως αυτό που σκεφτόμαστε,αυτό που μας εκνευρίζει,το στραβό που πάνε να μας περάσουν για ίσιο το καυτηριάζουμε ακαριαία και το 'χουν καταλάβει,άσχετα αν το μαχαίρι και το πεπόνι το κρατάνε οι ίδιοι.Αλλωστε δεν βγήκαμε στο "πέλαγο" για υλικές απολαβές,αυτό το κάνουν με επιτυχία μάλιστα οι επαγγελματίες της μπλογκόσφαιρας.


Προσωπικά μ' αρέσει η ιδέα ενός ανεξάρτητου δικτύου ραδιοφωνίας,τηλεοράσεως και τύπου.Επειδή όμως δεν υπάρχουν τα μπικικίνια φτάνει και περισσεύει ο αέρας του διαδικτύου!

Τρίτος χρόνος λοιπόν κι ακόμα ταξιδεύουμε,σε χαλεπούς καιρούς με φάρο την ελπίδα.


Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς,που καθημερινά επισκέπτεστε αυτόν εδώ το χώρο και στους καλούς φίλους συνμπλόγκερς που μας στέλνουν θέματά τους αλλά και αναδημοσιεύουν δικά μας.

Κι αν ο προορισμός μας είναι η Ιθάκη,εκείνο που αξίζει πιότερο είναι το ταξίδι,όπως λέει κι ο αγαπημένος ποιητής Κώστας Καβάφης:
Η Ιθάκη σ' έδωσε το ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Αλλο δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Ετσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες oi Ιθάκες τι σημαίνουν.