Τα κομματικά επιτελεία σήμερα δεν τολμούν να αναγνώσουν και να ανακοινώσουν την πραγματικότητα στους ηγέτες τους! Επικοινωνιολόγοι Δημοσιογράφοι παπαγαλάκια πολιτικοί και δημοσκόποι, είναι αδύναμοι να μεταφέρουν τι συμβαίνει στο εσωτερικό του εκλογικού σώματος, έτσι ώστε να το αναλύσουν και να προτείνουν μηνύματα και διλλήματα που θα περάσουν στο κόσμο. Εγκλωβισμένοι επί χρόνια να μιλούν μεταξύ τους και να αλληλο-σιτίζονται σεβόμενοι τις αυστηρές ιεραρχίες τους δεν τολμούν να πουν την αλήθεια ούτε καν μεταξύ τους. Ίσως όμως να μην την αντιλαμβάνονται.
Δέκα «κορυφαίους» δι επιλογής έχει ο Βενιζέλος γύρω του και ένα επιτελείο της αρέσκειας του ο Σαμαράς. Κανείς όμως δεν μπορεί για παράδειγμα να βουτήξει από τον γιακά –μεταφορικά- τον Σαμαρά ή τον Βενιζέλο να του ρίξει ένα δυο χαστούκια και να τον καθοδηγήσει. Εσωκομματικά δεν λειτουργεί τίποτα καθώς άπαντες ξέρουν ότι με ένα νεύμα του αρχηγού έχουν τελειώσει πολιτικά Έτσι, όλοι τους θεωρούν αυθεντίες και οι ηγέτες λειτουργούν ως αυλάρχες. Στο κοινό απομένει μόνο η παθητική παρακολούθηση καθώς τα κόμματα αυτά βρίσκονται απελπιστικά στο παλιό και η κοινωνία τους έχει ξεπεράσει
Βεβαίως όσοι πιστευτούν ότι υπάρχει ένα παθητικό κοινό είναι κοινωνικά αμόρφωτοι. Το Παθητικό κοινό υπήρχε κάποτε και είναι αυτό που μαζεύεται σήμερα στα στάδια που κάνουν τις προεκλογικές εκδηλώσεις. Μόνο αυτό το κοινό μπορούν να καθοδηγήσουν.
Τόσο ο Σαμαράς όσο και ο Βενιζέλος συνομιλούν καταρχήν μεταξύ τους και προσπαθούν να φτιάξουν -και να πασάρουν εντελώς μοναχικά- την Αυθεντική και μοναδική τους ανάλυση μέσα στα στάδια σε 2-3 χιλιάδες ανθρώπους.
Στην συνέχεια περιμένουν από τους επικοινωνιολόγους και τα επιτελεία τους να στείλουν το μήνυμα παντού. Από πάνω προς τα κάτω. Αυτοί θα τα στείλουν κυρίως στα ΜΜΕ και στα παπαγαλάκια τους και θα περιμένουν από το κοινό να αντιδράσει με ένα συγκεκριμένο τρόπο εντελώς παλαιοκομματικά.
Αυτό δεν συμβαίνει πια σχεδόν ποτέ διότι η πολιτική καθοδήγηση αυτού του τύπου έχει τελειώσει. Σε ένα υπερπληθωρισμό ερμηνειών και αναλύσεων λίγη αξία έχει η γνώμη του “κατηγορουμένου”. Στην σημερινή πολιτική σκηνή ο Μέσος κοινωνικά μορφωμένος πολίτης βλέπει τηλεόραση και αισθάνεται ως ένορκος. Κόβει ποινές και ετυμηγορίες.
Αντιλαμβάνονται όμως στα επιτελεία ότι απολογούνται συνεχώς επί 2 χρόνια; Αντιλαμβάνονται ότι πίσω την πρόστυχα αστραφτερή εικόνα που βγαίνει από τα Παρακμιακά ΜΜΕ, ένας κολοσσιαίος ετερόκλητος μηχανισμός Δημοσίων κατηγόρων αναζήτα την Φώτο, το σημείο, το video που θα κάνει σκόνη την αστραφτερή εικόνα και θα δικαιώσει την ετυμηγορία του.
Η μάχη αυτή είναι διαρκής και αδυσώπητη και χαρακτηρίζει την εποχή. Άπαξ το διαδίκτυο αντιλήφθηκε ότι το χρησιμοποίησαν από την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ως αφισοκολλητές. το παιχνίδι αυτό τέλειωσε. Η χρεοκοπία οδήγησε τους πάντες στο ρόλο του Δημοσίου κατήγορου και προσέδωσε στους πάντες την αντίστοιχη κοινωνική μόρφωση.
Το διαδίκτυο δεν είναι πίνακας ανακοινώσεων των δραστηριοτήτων των πολιτικών. Το διαδίκτυο δεν είναι αφισοκολλητής. Έπαιξε αυτό τον ρόλο γιατί έχει ένα αίτημα και χρησιμοποίησε τα κόμματα. Το διαδίκτυο είναι το ίδιο ένα αίτημα από μονό του. Είναι η συμμετοχή και η αναδιαμόρφωση. Και ο ρόλος του δημόσιου κατήγορου που έχει αναλάβει εσχάτως, είναι καμουφλαρισμένο το ένα και μοναδικό αίτημα για συμμέτοχη και αναδιαμόρφωση.
Από την πρώτη προσπάθεια που είδαμε -δοκιμαστικά θα μπορούσαμε να πούμε- και αφορούσε το κουτσούρεμα του Καραμανλή το 2007 φτάσαμε στην εκδίωξη του το 2009. Και από το dialogos,gr φτάνουμε στα εκατομμύρια Αγανακτισμένων στις πλατείες που οργανωθήκαν μέσω Facebook και στο αίτημα για άμεση δημοκρατία. Η υπονόμευση του Μνημονίου και η εκδίωξη του Γιωργάκη, η δημοκοπική συρρίκνωση του Δικομματισμού όλα είναι έργα του διαδικτύου. Το Διαδίκτυο σχόλασε 3 πρωθυπουργούς σε 5 χρόνια αν και όλοι τους ήταν ευλογημένοι από τα ΜΜΕ.
Ακόμη είδαμε την διαδικτυακή γέννηση του κόμματος των Αν. Ελλήνων, τους Πειρατές, το Δεν πληρώνω και στην γιγάντωση του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής αυγής. Όλα διαδικτυακά όποιος έβαλε το διαδίκτυο στην πολιτική σκηνή μεγαλούργησε
Όλα αυτά τα φαινόμενα οι εκλογολογούντες ακόμη και οι ηγεσίες των κομμάτων τα κατέταξαν στο πολιτικό περιθώριο. Είναι προφανές ότι δεν καταλαβαίνουν. Είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με κοινωνικά αμόρφωτους ίσως και αναλφάβητους του καιρού μας.
Είναι εμφανέστατος ο αναλφαβητισμός του Σαμαρά στο διαδίκτυο και είναι ακόμη πιο εμφανές ότι ο Βενιζέλος αρνείται να μάθει.. Οι διαδικτυακές παρουσίες τους είναι στου Χατζηνικολάου που είναι κυρίως τηλεοπτικός και βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα.. Είναι εμφανές ότι αμφότεροι δεν έχουν «επαφή», και ότι τα επιτελεία τους και οι ίδιοι προσπαθούν να καθοδηγήσουν και να υποβάλλουν το κοινό μόνο μέσα από τα ΜΜΕ. Είναι εμφανές ότι θεωρούν τον κόσμο που μίλα στα χαμηλά πολιτικό περιθώριο. Είναι εμφανές ότι δεν θέλουν να αποδώσουν στην κοινωνία τον ρόλο του δημοσίου κατήγορου και συνδιαμορφωτή. Παρόλα αυτά απολογούνται συνεχώς επί 2 χρόνια, αλλά ούτε αυτό το κατάλαβαν
Πίσω όμως από τα εκατομμύρια διαδικτυακούς συνομιλητές υπάρχουν εκατομμύρια πτυχία αν αυτό σημαίνει κάτι. Τα πιο δυναμικά στρώματα της κοινωνίας οι νεότερες ηλικιακές ομάδες. Αν αυτό σημαίνει κάτι. Αν αυτό στα επιτελεία το φαντάζονται ως “αμορφωσιά” και “περιθώριο” είναι γιατί δεν αντιλαμβάνονται τον κόσμο έξω από το περιορισμένο διανοητικό τους σύμπαν το οποίο περιγράφηκε. Θα το βρουν όμως μπροστά τους.
Όπως και αν έχει αμόρφωτοι και μορφωμένοι δεν έχετε επιλογή. Θα συμ-μορφωθείτε. Οι εκλογές θα φέρουν αυτό που θεωρείτε περιθώριο στο προσκήνιο και θα συμ-μορφωθείτε.
Θα χρειαστεί λίγος χρόνος όμως για να μιλήσουμε σοβαρά μεταξύ μας ως χώρα και οποίος μπορεί να συμμορφωθεί και παρακολουθήσει την κουβέντα μας…
θα μείνει στην παρέα.
http://papaioannou.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες